Przychodnia terapii uzależnienia i współuzależnienia od alko.doc

(36 KB) Pobierz
Przychodnia terapii uzależnienia i współuzależnienia od alkoholu

Przychodnia terapii uzależnienia i współuzależnienia od alkoholu

 

 

Cele programu terapii:

 

Zwiększenie zdolności do utrzymania abstynencji oraz usuwanie zaburzeń i rozwiązywanie problemów osobistych, a także rozwijanie zdolności do zdrowego życia. Powinien zmierzać do przywrócenia osobie uzależnionej zdrowia psychicznego.

 

Program skierowany do:

 

Pacjentów „dobrowolnych” i „przymusowych”.

 

Poprzez program pragnę osiągnąć:

 

Zachęcenie pacjentów do dalszego kontynuowania rozpoczętego zdrowienia w oparciu o Pogłębiony Program Terapii.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Program terapeutyczny:

 

Przychodnia terapii uzależnienia i współuzależnienia realizuje program leczenia osób uzależnionych od alkoholu i współuzależnionych w następującym zakresie:

·         Intensywny program terapii dla osób uzależnionych od alkoholu;

·         Pogłębiony program terapii dla osób uzależnionych od alkoholu;

·         Podstawowy program edukacyjno – terapeutyczny dla osób współuzależnionych.

W programie terapeutycznym korzysta się z różnych doświadczeń. Zaczerpnięto z Dwunastu Kroków AA założenie o konieczności uznania przez osobę uzależnioną bezsilności wobec alkoholu i akceptacji własnej choroby. Na teoriach behawioralno – poznwczych opiera się uczenie pacjentów umiejętności potrzebnych do trzeźwego życia. Pacjenci realizują Osobiste Plany Terapii.

 

Przedstawię intensywny program terapii dla osób uzależnionych od alkoholu, który jest realizowany w przychodni terapii uzależnień i współuzależnień. Trwa on około 8 miesięcy i obejmuje minimum 6 godzin pracy tygodniowo. Składa się z trzech etapów: postępowania diagnostyczno – przygotowawczego, etapu wstępnego, etapu zasadniczego.

 

I.                   Postępowanie diagnostyczno – przygotowawcze.

1.      Przygotowanie do terapii. Pacjenci przyjmowani są bez skierowań „dobrowolnie” i „przymusowo”. Osoba zgłaszająca się zawsze jest przyjmowana natychmiast.

2.      Nawiązanie kontaktu. Rozmowę wstępną prowadzi specjalista, okazując zrozumienie i życzliwość. Po zebraniu wywiadu stawiana jest wstępna diagnoza i pada propozycja udziału w terapii.

3.      Rejestracja. Osoby wyrażające chęć leczenia rejestrowane są, dane wprowadza się do programu komputerowego, który umożliwia szybki podgląd udziału w terapii.

4.      Badanie lekarskie. Jego celem jest diagnoza uzależnienia, motywowanie do podjęcia terapii, informacja o możliwościach leczenia.

5.      Zawarcie kontraktu odbywa się indywidualnie z każdą osobą.

 

II.                Etap wstępny.

6.      Konsultacje indywidualne. Terapeuta w trakcie sesji indywidualnych rozpoznaje problemy życiowe pacjenta, ustala ich związek z piciem i zajmuje się wzbudzaniem motywacji do zmian i leczenia.

7.      Cele udziału w grupie wstępnej to:

-        Burzenie mitów i stereotypów dotyczących picia,

-        Uzyskiwanie świadomości problemów osobistych,

-        Informacja o sposobach i metodach rozwiązywania problemów picia,

-        Zmniejszenie oporu przed udziałem w procesie zdrowienia,

-        Budowanie motywacji do utrzymania abstynencji i uczestnictwa w programie,

-        Zmniejszenie oporu wobec pracy w grupie,

-        Wzbudzenie zainteresowania możliwościami zmian w życiu i rozwojem osobistym,

-        Uczenie się życia w trzeźwości,

-        Wstępna nauka mówienia „nie’,

-        Wstępna nauka rozpoznawania objawów głodu alkoholowego i sposobów radzenia sobie z nim.

Tematy poszczególnych zajęć:

Co to jest uzależnienie? Jakie są jego objawy? Jak rozpoznawać głód alkoholowy? Jak radzić sobie z jego objawami? Pić czy leczyć się – oto jest pytanie. Jak radzić sobie z myślami o alkoholu? Jak odmawiać picia? Jak pracować w grupie terapeutycznej?

8.      Kontrakt na dalsze leczenie. Po ukończeniu etapu wstępnego pacjent podpisuje kontrakt zasadniczy, otrzymuje program dalszych zajęć i Osobisty Plan terapii.

 

III.             Etap zasadniczy.

9.      Udział w grupie samopoznania polega na przyglądaniu się swojej przeszłości i uzyskiwaniu świadomości szkód alkoholowych.

Cele: poznawanie siebie, konfrontacja z faktami samozniszczenia, budowanie tożsamości alkoholika, uznawanie swojej bezsilności i akceptacja ograniczeń, odzyskiwanie mocy poprzez poddanie się, utrzymanie abstynencji, budowanie systemu oparcia, budowanie otwartości, uzdrawianie uczuć.

10.  Zadania wynikające z Osobistego Planu Terapii.

Cel: wzbudzenie zainteresowania życiem emocjonalnym, nauka rozpoznawania, nazywania, wyrażania i kontrolowania swoich uczuć, rozpoznawanie systemu nałogowego regulowania uczuć.

11.  Trening Asertywnych Zachowań Abstynenckich.

Cel: uczenie się umiejętności asertywnego odmawiania picia, umacnianie odporności na sytuacje zagrożenia, nauka jasnego informowania o własnej chorobie.

12.  Grupa pracy nad bezsilnością.

Praca nad bezsilnością realizowana jest w formie zadań ustalonych przez terapeutę dla każdego pacjenta indywidualnie.

Cel: pomoc pacjentowi w uznaniu się za pokonanego przez alkohol po to, aby mógł uwolnić się od obsesyjnej walki oraz udowadniania sobie i światu, że panuje nad piciem alkoholu.

  1. Psychoedukacja: „Zostać ekspertem swojej choroby”. W tej grupie uczestniczy każdy pacjent równolegle do pracy nad bezsilnością.

Cele: przyrost wiedzy niezbędnej na tym etapie terapii na temat choroby alkoholowej i psychologicznych mechanizmów uzależnienia, uczenie się rozpoznawania mechanizmów choroby, budowanie tożsamości alkoholika.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

METODYKA  PRACY  RESOCJALIZACYJNEJ

Mgr Jarosław Caputa

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gabriela Burzyńska

B IV / R I / grupa 3 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin