Swieto_niepodleglosci(1).doc

(50 KB) Pobierz
Scenariusz uroczystości z okazji rocznicy odzyskania

„Gdy wolności nadszedł czas …”

Scenariusz uroczystości z okazji rocznicy odzyskania

niepodległości przez Polskę

 

 

 

1.Przewodniczący szkoły

 

Komenda:baczność! Sztandar Szkoły…………wprowadzić!( werble, wprowadzenie sztandaru)

-Panie dyrektorze, przewodniczący samorządu uczniowskiego……… zgłasza gotowość klas ………… na uroczystej akademii z okazji Święta Niepodległości.(przywitanie)

-Spotykamy się dzisiaj na apelu z okazji  84 rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę, uroczystości   poświęconej ojczyźnie i wolności . 11 listopada to symbol miłości ojczyzny, walki o wolność, symbol wiary i zwycięstwa.

Za chwilę odśpiewamy hymn państwowy. Przypominam, że należy stać na baczność, zachować powagę i spokój. Oddając szacunek symbolom narodowym, oddajemy go wszystkim Polakom, którzy odeszli i tym, którzy żyją obecnie.

Komenda: Baczność! Do hymnu!

 

2. Chór – Mazurek Dąbrowskiego

 

3. Przewodniczący szkoły

- Po hymnie! Baczność! Sztandar szkoły wyprowadzić! ( werble, wyprowadzenie sztandaru ).  

  Spocznij!

 

4. Pantomima - Rozbiory Polski

 

Trzej uczniowie ubrani na czarno symbolizują trzech zaborców. Biało-czerwona flaga symbolizuje Polskę. Zaborcy podchodzą do flagi, oglądają ją, krążą wokół niej. Biorą do ręki, zastanawiają się, każdy próbuje ciągnąć w swoją stronę, szarpią flagę, aż wreszcie rozrywają. Każdy bierze swoją część. Rozerwanie flagi symbolizuje rozbiory.

Muzyka: groźna, przejmująca

Rekwizyty: duża, biało-czerwona flaga wykonana z bibuły

 

5. Narrator I

 

Tak rozpoczęła się tragedia naszego narodu. Trzej sąsiedzi: Rosja, Prusy i Austria zawarły między sobą sojusz i dokanały rozbiorów Polski. Było to w 1772, 1793 i 1795 roku. Podejmowano próby ratowania ojczyzny, ale silne wojska państw zaborczych skutecznie te próby udaremniały. Polska przestała istnieć na mapach świata.

 

6. Daty

 

W czasie czytania dat rozbiorów przez narratora na scenie pojawiają się uczniowie z datami 1772, 1793, 1795

 

7. „ Żegnaj nam droga kraino ” – recytacja

    w tle muzyka „ Nokturn e-moll’’ F. Chopina

 

Żegnaj nam, żegnaj droga kraino!

Żegnaj nam kraju kochany!

Niech dzisiaj jeszcze krew i łzy płyną…

Niech się upoją tyrany!...

Krew i łzy zmogą wszelkie kajdany…

Nędza i ucisk przeminą…

Tymczasem żegnaj, kraju kochany!

Żegnaj nam, biednych kraino!

 

8. „ Czarna sukienka ” – recytacja

 

Schowaj, matko, suknie moje,

Perły, wieńce z róż:

Jasne szaty, świetne stroje-

To nie dla mnie już!

Niegdyś jam stroje, róże lubiła,

Gdy nam nadziei wytrysnął zdrój,

Lecz gdy do grobu Polska wstąpiła

Jeden mi tylko przystoi strój:

Czarna sukienka!

 

9. Chór - „ Białe róże ”

 

10. Narrator II

 

Czym jest wolność, wie ten, kto ją stracił. Ten, kto przeżył niewolę i śmierć widział braci. Wolność zwykle krzyżami się mierzy. Bohater narodowy Polski walczył o wolność naszą i waszą, moją i twoją, A że wolność krzyżami się mierzy, pozostawił po sobie wiele mogił.

 

11. Piosenka „ Biały krzyż ” Krzysztofa Klenczona

 

12. Kwiaty pod krzyżem

 

Podczas piosenki uczniowie układają znicze i kwiaty pod krzyżem z napisem „ Polegli za Ojczyznę ”. zapalają znicze.

 

13. Narrator I

 

Społeczeństwo polskie podjęło walkę z wrogiem. Przeciwstawiało się skutecznie wynarodowieniu, zakazowi używania języka polskiego. Domy i rodziny były szczególnymi stróżami polskości. Dbano, by dzieci mówiły po polsku, by znały polskie obyczaje i obrzędy. Wychowywano je w duchu patriotyzmu i szcunku dla bohaterów narodowych.

Komenda: powstań!

 

14. Chór – Rota

 

15. Narrator II

 

Komenda: spocznij!                                                                                                                                    Naród polski marzy o wolnej ojczyźnie i walczy o nią, często oddając życie. I szli młodzi chłopcy na śmierć, byśmy dziś mieli wolny i własny kraj.

 

16. Pantomima -  Powstania

 

Pojawiają się trzej uczniowie ubrani na czarno. Przed sobą trzymają tabliczki z datami:

1794 – Powstanie Kościuszkowskie, 1830 – Powstanie Listopadowe,

1863 – Powstanie Styczniowe.

 

 

 

17. Chór – Piechota

 

18. Recytacja – Pożegnanie

 

Chłopiec i dziewczynka stoją na środku

Chłopiec

Bywaj dziewczę zdrowe, ojczyzna mnie woła

Idę za kraj walczyć wśród rodaków koła:

I choć przyjdzie ścigać jak najdalej wroga,

Nigdy nie zapomnę, jak mi jesteś droga.

Po cóż ta łza w oku, po cóż serca bicie?

Tobiem winien miłość, a ojczyźnie życie!

Pamiętaj, żeś Polka, że to za kraj walka,

Niepodległość Polski to twoja Rywalka.

Dziewczyna

Czuję to, bom Polka! Ojczyzna w potrzebie,

Nie pamiętaj o mnie, nie oszczędzaj siebie.

Kto nie zna jej cierpień i głos jej przytłumi,

Niegodzien miłości i kochać nie umie.

 

19. Chór - „ O mój rozmarynie ”

 

20. Narrator II

 

Niestety zaborcy są silniejsi. Upadają kolejne zrywy niepodległościowe: Powstanie Kościuszkowskie, Powstanie Listopadowe, Powstanie Styczniowe. Klęska! Historia jest przeciw nam! Trzeba czekać!

 

16.b Pantomima -  Powstania

 

Uczniowie z datami stoją na środku. Historia prowadzi zaborców. Ci podchodzą do uczniów z datami, przyglądają się im, naradzają się i po chwili przedzierają kartki z datami. Uczniowie symbolizujący powstania kucają, chowają twarze w dłoniach.

 

21. C.K. Norwid „ Moja piosnka druga ” –  recytacja, w tle muzyka- III Koncert skrzypcowy H-moll op.61 Camille Saint

 

22. Narrator II

 

I przyszedł wreszcie taki czas na początku XX wieku, który do historii przeszedł pod nazwą pierwszej wojny światowej. Skłócone państwa zaborcze walczyły ze sobą. W sercach Polaków zapłonęła nadzieja, że nadchodzi wyzwolenie. Józef Piłsudski rusza do boju ze swymi legionami. Rozpoczął się ostatni etap walki o wolność.

 

23. Chór - „ Pierwsza kadrowa ”

 

24. „ List córki do ojca ” -  recytacja

 

Zawsze noszę przy sobie list mojej ukochanej córeczki. Ja, zdawałoby się twardy żołnierz, płakałem, gdy czytałem słowa skreślone rączką mej Krysi.

 

Zołnierz wyjmuje z kieszeni list i czyta go.

Tatusiu drogi i najukochańszy! Wpierw Cię Najświętszej polecam Panience i promyk słońca posyłam radosny. Żebyś ty widział, tatusiu, jak smutno w domu bez Ciebie, i jak bardzo źle, jak dzień przechodzi w noc ciemną, okrutną, jak za serduszko coś chwyta i rwie, jak my już dawno uśmiechu nie znamy, to byś do Krysi wrócił i do mamy!

Po coś, Tatusiu, tak długo w tej walce, tutaj słoneczko pomału się toczy, wszystkich coś boli, nawet mojej lalce, drogi Tatusiu, posmutniały oczy.

Długo bym jeszcze po papierze białym kreśliła słowa mą rączką niewprawną. Krysia kocha Tatusia sercem całym i nie widziała go już bardzo dawno. Tatusiu, dziś się twa Krysia nie smuci, bo Tatuś list ten przeczyta – i wróci!

 

25. Chór – Legiony

 

26. Narrator II

 

Jedenastego listopada  1918 roku Niemcy podpisały kapitulację. Koniec wojny!

Mamy wolną Polskę!.

 

27.Narrator II

 

W niedzielę, wczesnym rankiem Józef Piłsudski  po przeszło rocznym pobycie w twierdzy magdeburskiej przybył do Warszawy. Tego samego dnia Polska Organizacja Wojskowa przystąpiła do rozbrajania żołnierzy niemieckich.

Nazajutrz, 11 listopada 1918 roku Rada Regencyjna przekazała Józefowi Piłsudskiemu naczelne dowództwo Wojska Polskiego i powierzyła misję utworzenia Rządu Narodowego.

Coś, co mogło wydawać się tylko marzeniem, stało się prawdą! Państwo polskie po 123 latach niewoli odradzało się!

 

28. Recytacja

 

Dzień trochę dżdżysty, zimny i ponury

A miasto nasze dzisiaj takie rojne,

Wesoły rozgwar uderza o mury,

Biegną mężczyźni i kobiety strojne.

 

Lud stawia wszędzie triumfalne bramy,

Domy przystraja kwieciem i zielenią,

Wszędzie napisy ,,Bywajcie’’ ,,Witamy’’

Biało-czerwone chorągwie się mienią!

 

Radość ogólna, że wróg odszedł w wstydzie,

Każdy chce stwierdzić oczyma własnymi,

Wszędzie krzyk jeden: ,,Wojsko nasze idzie!

Wróg uszedł w hańbie! Jesteśmy wolnymi!’’.

 

29.Chór –Żeby Polska była Polską

 

30.Recytator

 

Wszyscy jesteśmy Polski żołnierzami.

Białego orła każdy w sercu ma.,

Wszyscy jesteśmy granic jej stróżami

Ty i ja!

 

 

 

 

I taka będzie , jaką ją stworzymy ,

Wysiłkiem woli, pracą rąk i dusz.

Biedna i słaba , albo też potężna w blasku zórz!

 

I nie on będzie winien , lecz my sami,

Jeżeli niemoc przeżre ją jak rdza,

Bo ona nami, a my nią jesteśmy

Ty i ja!

 

31. Recytacja

 

Dzisiaj wielka jest rocznica –Jedenasty Listopada!

Tym, co zmarli za Ojczyznę, hołd wdzięczności Polska składa.

 

Im to bowiem zawdzięczamy wolność, polską mowę w szkole,

To, że tylko z ksiąg historii poznajemy dziś niewolę.

 

Uroczyście biją dzwony, w mieście flagi rozwinięto…

I me serce się raduje, że obchodzę Polski święto!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Scenaruisz opracowała: Marzena Chudzik SP nr 3 w Mielcu.

4

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin