struktura biokinematyczna biegu.doc

Biomechanika bieguZdefiniuj pojęcie biegu i scharakteryzuj strukturę biokinematyczna biegu.

Bieg- forma lokomocji człowieka obserwowana w zakresie średnich prędkości. Bieg charakteryzuje naprzemienne stawianie nóg rozpoczynające się uderzeniem pięty. Faza podparcia kończyny jest krótsza o 50% cyklu kroku, co oznacza, że w czasie biegu nie występują (charakterystyczne dla chodu) fazy podwójnego podparcia, a pojawiają się natomiast krótkie fazy lotu.

Struktura biokinematyczna:

Jeden krok biegowy

Faza podporu

-okres amortyzacji

-okres odbicia

Faza lotu

-okres wznoszenia OSM

-okres opadania OSM

fazy kończyny wymachowej (1,2,3)

1.tylne wahadło 

2.moment pionu 

3.przednie wahadło

Faza konczyny podporowej (4,5,6)

4.faza amortyzacji 

5.moment pionu 

6.przednie wahadło

Fi- sila bezwładności

Fo- siła odśrodkowaa-przyśpieszenie

V- prędkość

L- siła reakcji

N- siła, składowa prostopadła

T- siła tarcia

2. Scharakteryzuj strukturę biodynamiczną biegu (przebiegi czasowe sił reakcji podłoża w zależności od techniki stawiania stopy)

Wyróżniamy 2 techniki odbicia w biegu :

1.piętową

2.śródstopno-palcową(sprinterską).

W każdej z  nich struktura dynamiczna jest inna.

W 1. składowa pionowa sił w momencie lądowania gwałtownie rośnie tworząc na wykresie charakterystyczny impuls związany z amortyzacją, następnie siła ta maleje w fazie momentu pionu osiągając połowę wartości i łagodnie maleje do momentu odbicia właściwego.

W 2. brak jest impulsu związanego z amortyzacją, siła pionowa od lądowania rośnie osiągając max. w momencie pionu i opada do fazy odbicia. Siła pozioma (przednio-tylna) w fazie amortyzacji ma wartość ujemną (działa hamująco), w 2. impuls siły hamującej jest większy w momencie lądowania niż w 1., zmiana zwrotu siły ( na przyspieszającą) następuje w 1. w fazie momentu pionu, w 2.  jest wcześniejsza niż  w 1., również  wartość siły przyspieszającej jest większy w 2. Prawidłowo obciążone kolano ma równomierny rozkład sił na kłykciach kości piszczelowej. Podczas chodu na skutek reakcji podłoża, przeciążenie przedziału przyśrodkowego- predyspozycja do ustawienia szpotawego

Biomechaniczna interpretacja techniki ruchu:Zdefiniuj pojęcie techniki ruchu i skutecznej techniki ruchu. Podaj czynniki od których zalezy technika ruchu.

Technika ruchu- nazywamy ogólny sposób rozwiązywania zadania ruchowego, określonego przez taktykę działania, przy uwzględnieniu cech psychicznych i fizycznych człowieka.
Technika (ruchu) skuteczna- to taka, która pozwala na osiągnięcie max rezultatu sportowego jeżeli parametry wykonywanego ruchu mają wartości ekstremalne (rzadziej optymalne).
Czynniki
Dwie grupy czynników wpływające na rezultat ruchowy:

         Pierwsza grupa czynników, to te, które podlegają wytrenowaniu:
-cechy fizyczne
-trening
-taktyka
-cechy psychiczne.
           Druga grupa czynników to:
-baza i sprzęt
-warunki socjalno- bytowe.
Cechy wrodzone i talent podlegają wytrenowaniu, wpływają na wszystkie inne czynniki, ale wiążą się zwykle z predyspozycjami genetycznymi.
Cechy fizyczne, technika i taktyka są regulowane przez cechy psychiczne.

Technika ruchu zalezy od liczby i rodzaju wykonywanych ćwiczeń oraz podawanych informacji w procesie szkolenia ruchowego.
Te = f (nć, ninf)

Technika ruchu zależy od liczby i rodzaju wykonywanych ćwiczeń oraz podawanych informacji w procesie szkolenia sportowego.

Te=f (nć, ninf)
nć- liczba ćwiczeń
ninf- liczba informacji
Te- technika ruchu

28 . kryteria oceny skutecznej techn. ruchu w min 2 zd. ruchowych (dyscyplinach sportu)

Warunki statyki

1 kryterium stabilności postawy – miarą stabilności postawy jest wielkość powierzchni podst. (konturu podparcia) p i wysokością uniesienia ogólnego śr. masy h.   p=max, h=min.

2 kryt. dogodności do startu w dowolnym kierunku

Start będzie tym szybszy, im większy impuls siły rozwinie zawodnik

mv =  T(t)dt = max

gdzie:

m-masa

v-predkość na starcie

T-siła tarcia

t-czas

3.kryt. ekonomii wysiłku

Ekonomiczna (będzie) postawa, przy której mm będą najmniej napięte

Mm = Qr = min

Gdzie:

Mm-moment siły mm

Q-siła ciężkości

r-ramię siły

Kryteria oceny skutecznej techn. uderzeń:

1. kryterium celności ruchu (uderzenia)

Celność ruchu charakteryzuje skierowanie uderzenia (lub piłki) w to m-ce, które jest zaliczane przez przepisy i aktualne najtrudniejsze do obrony. Kryterium oceniane jest wg min odchyleń od śr. trafienia

  Sx,y,z=min

Gdzie:   S-przestrzenne odchylenie od śr. trafienia

2. kryterium zaskoczenia przeciwnika – zależy od skierowania uderzenia (lub piłki) w czasie najmniej spodziewanym przez przeciwnika powodując jego wydłużony czas obrony

Tobrony=max

Kiedy najłatwiej zaskoczyć przeciwnika? Gdy:

-ma w danym momencie zachwianą równowagę.

-ma duży pęd w określonym kierunku

-jest chwilowo pozbawiony możliwości rozwijania sił zewn. (w fazie lotu)

3. kryterium dużego pędu części uderzającej

Powoduje nadanie dużego pędu obiektowi (piłce) lub wywołanie dużego impulsu siły uderzającej

Mu(Vu1 – Vu2)= Mp(Vp1 – Vp2)=max

Gdzie:

Mu-masa uderzenia

Vu1-predkość Mu przed uderzeniem

Vu2-po uderzeniu

Mp-masa piłki lub przeciwnika

Vp1-predkość Mp przed uderzeniem i po- Vp2