00:00:44:Dalej. Zrób to, tchórzu. 00:00:50:Zrób to! 00:00:58:No już, zrób to. 00:01:00:Pospiesz się! 00:01:07:Zrób to! 00:01:23:Uciekaj! 00:01:57:Chłopcze? 00:02:00:Hej, chłopcze? 00:02:14:Co się stało? 00:02:20:Pomocy! 00:02:40:Trzymaj się, wszystko będzie dobrze. 00:02:42:Już niedaleko! 00:02:48:-Pogotowie?|-Tak. 00:02:51:-Wiozę do was dziecko!|-Co się stało? 00:02:55:Nie wiem! Wiozę wam dziecko! 00:03:00:Pomóżcie! 00:03:01:Pomóżcie mu! 00:03:04:Natychmiast zestaw opatrunkowy! 00:03:08:Zawieźcie go na oddział oparzeń. 00:03:12:Już dobrze. Zabierzcie go na intensywną! 00:03:14:Pan zostanie ze mną. 00:03:16:Jest pan ojcem? 00:03:18:Jest pan ojcem chłopca? 00:03:21:Szedł środkiem drogi. 00:03:26:Zna go pan? Jak się nazywa? 00:03:31:-Co?|-To ważne. 00:03:32:Co? 00:03:33:-Jak się ten chłopiec nazywa?|-Nie wiem. 00:05:47:Przepraszam, pan Faraday? 00:05:50:Jesteśmy rodzicami Brady'ego. 00:06:00:Nie można ich spuścić z oczu na minutę. 00:06:03:Powiedział, że idzie się pobawić do parku. 00:06:05:Nie chciał, żebyśmy wiedzieli, co robi. 00:06:13:Najważniejsze, że się udało. 00:06:22:On i jego koledzy... 00:06:24:wzięli fajerwerki, race i tym podobne, 00:06:26:związali to wszystko razem|i wystrzelili w parku superrakietę. 00:06:33:Brady... 00:06:33:To on ją odpalił. 00:06:37:Prawdopodobnie pozostali chłopcy|go podpuścili. 00:06:43:Zaczynałam się tu zadomawiać. 00:06:47:Dziś mi to przyszło do głowy.|Że zaczynam się czuć jak u siebie. 00:06:56:Wydobrzeje. 00:07:00:Zobaczycie. Wszystko będzie dobrze. 00:07:05:Dzięki, Michael. 00:07:11:Boże. Muszą przeżywać koszmar. 00:07:16:Mieszkają tu od dwóch miesięcy.|Nie zamieniłem z nimi słowa. 00:07:22:Nie można przyjaźnić się ze wszystkimi. 00:07:24:Patrzyłem, jak remontują dom,|jak ich dzieciaki... 00:07:28:bawią się na podwórzu. Dziś niosłem|na rękach ich umierającego syna. 00:07:33:Ten dzieciak... 00:07:33:mieszka po drugiej stronie ulicy.|Nie wiedziałem nawet, jak się nazywa. 00:07:58:Umarł? 00:08:00:Nie, wyzdrowieje. 00:08:03:Musi zostać trochę w szpitalu,|ale będzie zdrów. 00:08:06:Widziałem krew... 00:08:07:na ulicy. 00:08:11:Nic mu nie będzie, Grant. 00:08:15:Brooke mówiła, że zrobiła ci kolację.|Nie byłeś głodny? 00:08:25:Chcesz, żebym ja ci coś przygotował? 00:08:34:Czy ona będzie tu codziennie|zostawała na noc? 00:08:37:Nie, nie codziennie. 00:08:45:Rozmawialiśmy o Brooke.|Mówiłeś, że ją lubisz. 00:08:48:Przedtem bardziej ją lubiłem. 00:08:56:Spróbuj zasnąć, dobrze? 00:09:08:Kocham cię. 00:09:33:Wolności, sprawiedliwości,|samorządności, niezależności. 00:09:38:Wielu obywateli tego kraju uważa jednak,|że tej wojny jeszcze nie wygraliśmy. 00:09:42:Akty terrorystyczne, 00:09:45:polityczna przemoc od początku|towarzyszą opozycji w USA. 00:09:49:Dlaczego? Dlaczego dzieje się to|w tej krainie wolności? 00:09:52:Co prowadzi ludzi... 00:09:53:do takiego rozlewu krwi... 00:09:56:w imię idei? 00:09:57:Dlaczego w dobie narodowego dobrobytu|ten antyrządowy ruch jest tak silny? 00:10:12:Jak długo będziemy mówić,|że to nieistotny margines? 00:10:18:Czego nas uczą? 00:10:22:ŻONA I MATKA LEAH FARADAY|1961-1996 ZGINĘŁA W OBRONIE KRAJU 00:10:38:Pójdę się rozejrzeć. 00:10:56:Whit Carver, to bardzo uprzejme|z twojej strony. 00:11:03:Hej tam, panie Faraday. 00:11:06:-Jak on się miewa?|-W porządku. 00:11:08:Chodzimy do psychologa. 00:11:11:Mówi, że jest coraz lepiej,|ale wciąż jest bardzo zamknięty. 00:11:15:A jego ojciec? 00:11:18:Też w porządku. 00:11:21:Chodzi ze swoją studentką? 00:11:25:-Mówi, że jest coraz lepiej...|-Ale że wciąż jest bardzo zamknięty. 00:11:41:Powinien pochodzić na twoje zajęcia. 00:11:45:-Przerabiasz zawsze to samo?|-Tak. 00:11:52:Jak zwykle cię zapraszam.|Możesz wpaść jako gość. 00:11:59:Nie mam ochoty być przez ciebie sądzony. 00:12:00:Nie o to chodzi. 00:12:03:Wiem, o co chodzi. 00:12:10:Jak praca? 00:12:12:Wiesz, rutyna. 00:12:18:Tego właśnie mi brakuje: 00:12:19:rozmów o pracy. 00:12:22:Zawsze opowiadałem jej, co robiłem,|a ona nigdy nie mogła mi nic powiedzieć. 00:12:27:Nie sądziłem, że tego będzie mi brakować. 00:12:30:Zaproś mnie czasem na kolację. 00:12:32:Nie zdradzę ci żadnej|tajemnicy państwowej. 00:12:33:Ludzie ją pamiętają, Whit? 00:12:37:-Co masz na myśli?|-Koledzy w FBl? 00:12:40:Pamiętają czy zapomnieli? 00:12:48:Pamiętają, Michael. 00:12:55:Leah umarła dla swojego kraju. 00:12:59:Nie powinna była. 00:13:10:Witaj. Jak się masz? 00:13:11:-Nasz honorowy gość. Proszę.|-Nie spóźniliśmy się? 00:13:15:Oliver, przyszedł Michael! 00:13:15:Cheryl, to jest Brooke. 00:13:18:-Miłe mi.|-Jak się masz? 00:13:19:To musi być Grant. Jak się masz? 00:13:23:W kuchni jest jedzenie wyłącznie dla dzieci.|Dorośli nie mają wstępu. 00:13:29:-Wchodźcie.|-Przedstawię ci moich przyjaciół. 00:13:34:Brady wygląda świetnie. 00:13:37:Też byś tak wyglądał,|gdybyś nie musiał chodzić do szkoły. 00:13:40:Masz rację. Wykładam historię|Stanów na uniwersytecie. 00:13:45:Zawsze byłem słaby z historii. 00:13:48:Skazany na repety? 00:13:49:Tak, parę razy. 00:13:53:Gdzie ty pracujesz? 00:13:56:Jestem inżynierem budowlanym. 00:13:57:Znasz centrum handlowe w Reston? 00:14:00:Pracujemy nad rozbudową. 00:14:03:Chcesz mieć większe sklepy,|większe parkingi? Zwróć się do mnie. 00:14:11:Jak poznałaś Michaela? 00:14:17:Nic między nami wtedy nie było.|Znałam jego rodzinę. Znałam Leah. 00:14:22:To się zaczęło dopiero... 00:14:26:od niedawna. 00:14:32:Ale z was urocza para. 00:14:34:Ogromnie go cenię. 00:14:38:To taki dobry człowiek, 00:14:41:dobry ojciec. 00:14:56:-Jak długo mieszkaliście w St. Louis?|-Jakieś cztery lata. 00:15:00:Wychowałem się na farmie|w Carson, w stanie Kansas. 00:15:04:Nigdy nie mieszkałem na wschodzie. 00:15:07:Dzieciaki po raz pierwszy zobaczą ocean. 00:15:10:-Centrum Waszyngtonu schodzi na psy.|-Tak mówią. 00:15:14:"To nie jest Kansas, Toto." 00:15:17:Hannah? 00:15:18:Do łóżka. 00:15:22:-Uważaj na jego rękę!|-Mam dwie! 00:15:34:Odkąd jego matka... 00:15:40:Nie zaprzyjaźnia się łatwo. 00:15:47:Wszyscy potrzebujemy przyjaciół. 00:15:48:Przyjaciele potrafią odmienić życie. 00:16:06:-Tato?|-Tak. |Jak się pisze "ograniczony"? 00:16:12:Ograniczony: O-G-R-A-N-I... 00:16:19:Budujemy barak. 00:16:21:-Barak?|-Barak dla wojska. 00:16:25:Stop, tato. 00:16:27:Nie zna pan hasła. 00:16:30:Powiemy mu? 00:16:39:Generale Brady, tato. 00:16:43:Żadnych fajerwerków, generale Brady. 00:16:45:To są poufne informacje, panie Faraday. 00:16:47:-Nie zna pan hasła.|-Mówię poważnie, Brady. 00:16:52:Chodź, Grant. 00:16:53:Umyjcie ręce, chłopcy. Czas na kolację. 00:17:02:UNIWERSYTET PENSYLWANII|Nowy adres: 1501 Arlington Road 00:17:10:Cześć, Michael. Wejdź. 00:17:13:W mojej skrzynce był jakiś list do ciebie. 00:17:23:Musieli mnie z kimś pomylić. 00:17:25:-Ten sam rocznik?|-Tak, ale inny uniwersytet. 00:17:29:Spotkanie absolwentów. 00:17:35:Przepraszam za kłopot. Cheryl poszła|z dziewczynkami do kościoła. 00:17:37:Ja próbuję podgonić z pracą. 00:17:39:-Jak się miewasz?|-Dobrze. 00:17:42:-A Grant?|-Znakomicie. 00:17:45:Przepraszam. 00:17:52:Mogę do ciebie zadzwonić za chwilę? 00:17:57:Co masz na myśli? 00:18:00:Żartujesz? 00:18:04:Musimy się spotkać i o tym porozmawiać. 00:18:10:Popracuję nad tym dziś wieczorem. 00:18:15:Poczekaj chwilę. 00:18:21:-To centrum handlowe?|-Tak, zaczyna powoli ruszać. Wybacz... 00:18:24:Zobaczymy się w ten weekend? 00:18:27:-Tak! Na przysiędze Poszukiwaczy.|-Brady ciągle o tym opowiada. 00:18:30:Jestem pewien, że mu się spodoba|i że znajdzie tam mnóstwo przyjaciół. 00:18:34:Jeżdżą na biwaki, wycieczki. 00:18:37:Czasami... 00:18:38:zostawiają ci nawet wolną chatę. 00:18:43:Wiesz, ty i Brooke. 00:18:45:-Dzięki, sąsiedzie.|-Za co? 00:18:47:Że masz dziesięcioletniego syna. 00:18:57:Wiesz coś o centrach handlowych? 00:18:59:Byłem u Langów... 00:19:01:i rozmawiałem z Oliverem. 00:19:02:Zacząłem oglądać rysunek leżący na stole.|Powiedział, że to centrum handlowe. 00:19:07:-Nad tym właśnie pracuje.|-Ale to nie było to. 00:19:12:-Co masz na myśli?|-Widziałem. 00:19:14:To nie było centrum handlowe. 00:19:16:Słusznie, to aneks. 00:19:22:To był biurowiec, na pewno nie sklepy. 00:19:24:Może to jakiś inny projekt,|nad którym pracuje. 00:19:40:Nie miałem zajęć z budownictwa. 00:19:50:To był biurowiec. 00:19:58:Czternaście miesięcy temu,|w styczniowy poniedziałek... 00:20:00:ponad 60 urzędników poszło|jak zwykle do pracy... 00:20:04:w biurach federalnych, w gmachu|im. Roosevelta, w centrum St. Louis. 00:20:07:Tyle tylko, że tego poniedziałku|nie wrócili do domu. 00:20:10:W ciężarówce zaparkowanej|przed budynkiem... 00:20:14:ukryto ponad 25 kilo|materiału wybuchowego. 00:20:22:zamieniając w gruzy pokoje biurowe, 00:20:25:przedszkole znajdujące się w budynku... 00:20:29:i filię urzędu skarbowego, 00:20:31:która okazała się faktycznym celem ataku. 00:20:37:Ciężarówka została wynajęta|przez 33-letniego elektryka. 00:20:42:Deana Scobee. 00:20:44:Scobee siedział w więzieniu|za uchylanie się od podatków. 00:20:47:Kamery pokazały, że w chwili wybuchu|był w ciężarówce. Był więc jedną z 63 ofiar. 00:20:52:Wszyscy to pamiętacie? 00:21:01:Pojedynczy człowiek. Żadnej konspiracji. 00:21:07:Oszukał urząd skarbowy. Złapali go,|więc wysadził ich w powietrze. 00:21:14:Ludzie, którzy go znali,|opisali go jako człowieka przeciętnego, 00:21:17:przyjaznego. 00:21:21:Był w wojsku,|gdzie służył jako radiotelegrafista. 00:21:23:Miał niewielkie doświadczenie z bronią. 00:21:25:Rodzice określili go jako|umiarkowanego konserwatystę. 00:21:30:Dwa tygodnie przed wybuchem... 00:21:32:otrzymał w pracy podwyżkę. 00:21:36:Macie wrażenie, że to człowiek,|który działał sam, z własnej woli? 00:21:42:Ja nie wiem. Pytam. 00:21:44:Przecież FBl przeprowadziłe|dokładn...
rollopuchaty