WR-_1273252-v1-Skrypt_po_breaku-1.DOC

(189 KB) Pobierz

 

 

SkrypT z historii adwokatury

 

 

 


Spis treści

Clause              Page

1.              1016 - 1795              1

2.              1795 - 1918              9

3.              1918 - 1939              19

4.              1939 - 1945              31

5.              1945 - 2010              41

6.              Główne akty prawne              46

7.              Pozostałe akty prawne:              59

 

 

1.              1016 - 1795

1.1              Przed 1016

(a)              534 r. - Corpus iuris avihs

(i)              kodyfikacja stworzona za czasów cesarza Justyniana przez Tryboniana, adwokata

(ii)              dzieło „adwokatów”

(iii)              wiele przepisów dot. adwokatów i pełnomocników

(b)              Wpływy obce:

(i)              wpływ z północy (justyniański, państwa słowiańskie, Wielkie Morawy) -  książę wielkomorawski Świętobój opracował razem z Metodym zbiór przepisów prawnych „Methiodus"

(ii)              wpływ  z zachodu (państwo Franków, Saksonia, Galia) - wybitni adwokaci: Ursulus, Gabinianus, Florus. Istniała korporacja adwokacka o ograniczonej liczbie członków i dotrwała do czasów państwa Franków. Przeniosła się do nas myśl o możliwości korzystania w sądzie z pomocy uczonych prawników

(iii)              chrześcijaństwo - instytucje prawa rzymsko - kanonicznego (m. in. pełnomocnicy i obrońcy sądowi (rzecznicy), którzy pomagali stronie w przestrzeganiu zasad procesowych przekształcili się w XIII w zastępców procesowych działających na podstawie pełnomocnictwa)

(c)              Patronat

(i)              istnieje od czasów starożytnego Rzymu

(ii)              przekształcenia od czasów Bizancjum

(iii)              patron - właściciel ziemski, który ochraniał interesy chłopów lub innej ludności przed nieprawidłowościami władzy centralnej

(iv)              w Polsce patron = adwokat

(v)              funkcja patrona zaczęła się przekształcać(vi)              w funkcję administracyjną i mianem adwokata zaczęli się tytułować(vii)              książęta, sołtysi, wójtowie, sędziowie

(viii)              faktyczni patroni zaczęli być(ix)              określani mianem defensorów, prokuratorów lub interlokutorów

1.2              XI wiek

(a)              1016 przekazy J. Długosza („Annales”) i Galla Anonima („Kronika polska”)

(b)              Bolesław Chrobry po powrocie ze zwycięskiej wyprawy na Saksonię, regulując sprawy majątkowe rodzin wojów, którzy polegli podczas wyprawy, nakazał przyznawać(c)              wdowom, małoletnim sierotom, ludziom wiejskim i ubogiego stanu pełnomocników z urzędu: obrońców, syndyków i oskarżycieli, opłacanych ze skarbu państwa

 

1.3              XIII wiek

(a)              „Księga henrykowska” - jedna z pierwszych wzmianek o pełnomocnikach

(b)              1249 r. przywilej z dla biskupa wrocławskiego Tomasza I z rodu Rawiczów - prawo wystąpienia pełnomocnika zamiast biskupa jako strony (do tej pory wystąpienie pełnomocnika nie zwalniało strony od osobistego stawiennictwa w sądzie)

(c)              najwcześniejszy rozwój instytucji pełnomocników nastąpił na Śląsku

(d)              św. Jadwiga Trzebnicka

(i)              przekaz o charakterze hagiograficznym

(ii)              żona Henryka Brodatego, która podejmowała się darmowej pomocy ubogim przed sądami i urz...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin