INTEGRACJA A

KORELACJA

Integracja – scalanie w jednolitą,

spójną całość tworzenie z części

całości , to łączenie wszystkich

elementów strukturalnych

procesu nauczania: treści, celów,

metod, środków dydakt. I  form

organizacyjnych.

Scalanie w edukacji to proces

polegający na tworzeniu

pożądanych struktur obejmujących

antycypowane ( z góry założone)

i w rzeczywistości uzyskane

elementy strukturalne.

(Jan Grzesiak – Edukacja i dialog 

- Problemy integracji kultury i

edukacji szkolnej.

Nauczanie zintegrowane –

holistyczne spojrzenie na świat,

treści z różnych ścieżek eduk.

przenikają się.

Integracja jest zorientowana na

dziecko jako podmiot i

indywidualność.

Integracja wg. Grabowskiej jest to

zasada nauczania odnosząca się

nie tylko do czynności nauczyciela,

ale również do czynności uczniów

polegająca na takim nauczaniu w

którym można ukazać związki

między poszczególnymi

przedmiotami nauczania realizowa.

w określonej klasie (układ pozio.)

oraz między przedmiotami

nauczania w kolejnych klasach.

Integracja wg. Więckowskiego

Pedagogika wczesnoszkolna

to sposób nauczania mający na

celu pokazywanie związków

między wszystkimi kierunkami

czy zakresami edukacji i

ukazywanie nauki jako całości.

Twierdzi, że w aspekcie

organizacyjnym integracja

polega na przemiennym

organizowaniu różnych form

aktywności dzieci. Edukacja ma

stać się ośrodkiem wielostronnej

aktywności dziecka.

Wg. J. Tokarskiego Integracja to

„proces tworzenia się w całość,

scalanie się, scalanie czegoś”

Założenia teoretyczne integralnej

edukacji wczesnoszkolnej

wypracowała J. Walczyna, pionier

integracji, której zdaniem jej istota

polega na zintegrowaniu 5

kierunków kształcenia:

poznania narzędzi społecznego

porozumiewania się przez słowo,

liczbę, kształcenie przyrodniczo-

technicznego, kształcenia społecz.,

artystycznego i technicznego, w

którego ramach pod wpływem

celowo zorganizowanej

działalności dydak. – wych.

osobowości ucznia może się

wszechstronnie rozwijać, zgodnie

z jej właściwościami.

Integracja wychodzi naprzeciw

oczekiwaniom dzieci w kl.I-III

czyli w wieku 7-10 lat i ich

sposobowi postrzegania świata

jako całości.

W praktyce polega to na tym,

że zajęcia budowane są wokół

tematu kluczowego relizowane.

w ciągu kilku dni. Edukacja

nastawiona jest na twórcze myśle.

realziowane poprzez metody

aktywne np. burza mózgów.

Integracja wiąże się z nauczaniem

interdyscyplinarnym – czyli

ustalone są bloki tematyczne

(przedmiotowe).

Integracja w eduk. wczesnoszkol.

Jolanta Jargiło Życie Szkoły

W nauczaniu zintegrowanym

w centrum uwagi jest uczeń, a więc :

- jego potrzeby i zainteresowania

np., jak chce się uczyć

- jego opory i bariery np. czego nie chce się uczyć

- jego dyskomfort psychiczny i

fizyczny np. stres, zmęczenie.

Praca dydaktyczno – wychowawcza powinna integrować zespół klasowy oraz środowisko życia dziecka:

szkołę, dom rodzinny i grupę

rówieśniczą. Stwarza to warunki do ujawniania i stymulowania

potencjału rozwojowego i to

w różnych obszarach aktywności.

Integracja pobudza dziecko do

podejmowania takich działań,

które wymagają pokonania

pewnych trudności ważnych dla

jego drogi rozwojowej.

Do każdego tematu dziennego

nauczyciel dobiera wszechstronne cele nauczania i

wychowania, opierające się na

aktualnym programie nauczania.

Obowiązuje zasada ciągłości

czasowej (nie przewiduje się

przerw międzylekcyjnych, lecz

nauczyciel kieruje się koniecznością ukończenia pewnego etapu pracy, wskazaniami higieny pracy

umysłowej oraz zmęczeniem i potrzebami dzieci.

Wdrażaniem do samooceny i samokontroli.

Stosowanie jawnej oceny opisowej, ukazującej wkład pracy i wysiłek dziecka, efekty dydaktyczne, a także jego rozwój

fizyczny, emocjonalno – społ.

Małgorzata Parzuchowska

U źródeł prawdziwej integracji

Życie Szkoły

Prawdziwa integracja – zdaniem

Twórców pedagogiki wczesnoszkolnej (Więckowski) wypływa z podstawowego faktu,

jakim  jest spotkanie dwóch

osób: dziecka i nauczyciela.

Integracja w okresie wczesnoszk. 

To inspiracja i pomoc nauczycie.

w budzeniu duszy dziecka do

życia bogatego wewnętrznie, do

przezywania, działania i

komunikowania się w różnych     

wspólnotach ludzkich.

KORELACJA

(Jan Grzesiak – Edukacja i dialog 

- Problemy integracji kultury i

edukacji szkolnej.

Z pojęciem integracji powiązane

jest pojęcie korelacja, powiązane w

sensie współzależności określającej

kolejność występowania branych

pod uwagę do danego celu

elementów składowych. Z tego

względu słusznie zwraca się uwagę

na powiązania wedle relacji

poprzedzania występujące z jednej

strony pomiędzy treściami w

obrębie jednego i tego samego

przedmiotu (tzw. korelacja

wewnętrzna – inaczej wewnatrz-

przedmiotowa) a z drugiej strony

podkreśla się znaczenie powiązania

również według relacji poprzedzania

pomiędzy treściami różnych

przedmiotów.

Wg. Okonia korelacja w nauczaniu

jest to łączenie ze sobą treści

należących do różnych przedmiotów

nauczania. Tradycyjne rozumienie

k. w .n. sprowadza się do

synchronizacji w nauczaniu

zbliżonych do siebie treści różnych

przedmiotów, a więc np.

wyprzedzanie lub zbieżność pewnych

tematów z historii z odpowiednimi

tematami z literatury czy tematów z

matematyki z tematami z geografii.

Współczesne rozumienie korelacji

polega na merytorycznym  wiązaniu

ze sobą treści z różnych przedmiotów

nauczania i tworzeniu układów

integrujących w sobie treści tych

przedmiotów.

PRZYKŁADY ZABAW

MUZYCZNO – RUCHOWYCH

KORELUJĄCYCH MUZYKĘ

Z FUNKCJONOWANIEM

W ŚRODOWISKU I

ELEMENTARNYMI POJĘCIAMI

MATEMATYCZNYMI:

- dzieci poruszają się po sali biegiem,

marszem , skokami zgodnie z

akompaniamentem. Na przerwę w

muzyce zatrzymują się i wykonują

polecenie nauczyciela: podnieś

prawą rękę, podnieś lewą nogę,

dotknij prawego ucha

- dzieci poruszają się po sali między

krzesłami - marszem , skokami

zgodnie z akompaniamentem.

Na hasło słowne i przerwę w muzyce

zatrzymują się  i wykonują polecenie

nauczyciela: usiądź na krześle, stań

za krzesłem, obok krzesła.

- na podłodze rozłożone są trójkąty,

koła, kwadraty, koła wycięte z

gazety. Dzieci poruszają się między

nimi zgodnie z akompaniamentem.

W czasie przerwy w muzyce wykonują polecenia nauczyciela:

stań na trójkącie, odszukaj kwadrat,

nadepnij koło.