Znowu w życiu mi nie wyszło,
Uciec pragnę w wielki sen,
Na dno tamtej mej doliny
,Gdzie sprzed dni doganiam dzień,
W tamten czas, lub jego cień.
Znowu obłok ten różowy,
Pod nim dom i tamta sień,
Wszystko w białej mej dolinie,
Gdzie sprzed dni doganiam dzień,
Jeszcze głębiej zapaść w sen.
Późno, późno, późno... późno jest,
Sam wiem, że zbyt późno jest,
By zaczynać wszystko znów.
Znowu szarych dni pagóry,
Znów codziennych rzeczy las,
Wolę swoją znów dolinę,
Obok której płynie czas
,Szuka jej, kto był tu raz.
Koniec roku to czas rozliczeń z przeszłością. Czas kiedy żałujemy straconych chwil, które już nigdy nie spędzimy z bliskimi. Żal, że komuś sprawiliśmy przykrość i już tego nigdy nie naprawimy. Nie będziemy mieli okazji przeprosić, powiedzieć , jak bardzo jest nam przykro
i jak bardzo chcielibyśmy móc cofnąć czas...
Again, the life of me did not work out,
I want to escape into the big sleep
At the bottom of the valley, then my
, Where the day before caught up day
At that time, or his shadow.
Again, this pink cloud,
At the house And that hallway,
Everything in the white of my valley
Where before the day caught up day
Deeper sleep.
Late, late, late ... is late,
Sam, I know that it is too late,
To start everything again.
Again, gray days pagóry,
Again, everyday things forest
I prefer her again the valley,
In addition to the time flies
, looking for her, who was here once.
This time of year-end settlements with the past. The time when we regret lost moments that will never spend with your loved ones. Regret that someone sprawiliśmy hurt and you will never fix. We will not have the opportunity to apologize, to say how much we're sorry
and how much we would be able to turn back time ...
Pusio1824