opis.pdf

(725 KB) Pobierz
?
Literka.pl - Jak dobrze opracować opis i analizę przypadku?
Jak dobrze opracować opis i analizę przypadku?
Data dodania: 2004-02-29 10:15:00
Jeśli chcesz uniknąć błędów, masz wszystkie potrzebne informacje. Nim przeczytasz
artykuł, już będziesz wiedzieć o czym pisać. Powodzenia! JAK DOBRZE
OPRACOWAĆ OPIS I ANALIZĘ PRZYPADKU?
Dlaczego nauczyciel, który chce uzyskać stopień nauczyciela dyplomowanego musi
dokonać analizy?
Na podstawie takiego opracowania można:
sprawdzić sprawność nauczyciela,
ocenić sposób jego myślenia,
stwierdzić, czy nauczyciel umie reprezentować naukowy sposób myślenia.
ISTOTA PRZYPADKU– PODŁOŻE PSYCHOLOGICZNE
Nauczyciel, jako osoba odpowiedzialna za kształcenie młodych ludzi, musi rozumieć
najpierw samego siebie, aby móc zrozumieć innych. Refleksje nauczyciela powinny
być wyższe niż przeciętnego człowieka.
Aby wyjaśnić znaczenie tego problemu posłużę się określeniem UTO czyli Ukryte
Teorie Osobowości.
     UTO -to schematy, które ludzie stosują, by pogrupować różne rodzaje cech
osobowości,
     Np. jeśli ktoś jest zgryźliwy, nasze UTO pokazuje nam, że jest także irytujący;
jeśli ktoś jest blondynką, to nasze UTO wskazuje nam różne skojarzenia ( ładna,
głupia, słodka, zgrabna, bezmyślna ), co niekoniecznie jest prawdą.
     UTO pozwala określić, jaka jest dana osoba, poprzez wypełnienie luki w naszej
wiedzy na dany temat, co z góry wiadomo, że jest fałszywe, bowiem składa się z
naszych własnych przekonań o zasadach współwystępowania cech osobowości.
    Badania nad UTO zapoczątkowały eksperymenty Solomona Asch’a. Ustalił on, że
pewne cechy, takie jak np. ciepły– zimny maja centralne znaczenie dla wyciągania
wniosków o innym człowieku w przeciwieństwie innych cech, takich jak np.
grzeczny-niegrzeczny, które stanowią słaba podstawę do wnioskowania.
     Jeśli ktoś jest ciepły to nasze UTO mówi nam że jest on także towarzyski, dobry,
dobroduszny, miły...
    W opisie nie możemy posługiwać się skojarzeniami, schematami grupującymi
cechy osobowości. Powinniśmy posługiwać się wiedzą fachową a więc naukową. W
nauce należy pokazać łańcuch myślowy, który jest często trudny do uchwycenia.
Dlatego naukowe przewidywania należy rozpocząć od opisu(DESKRYPCJI). Po co?
Aby skutecznie przewidzieć.
267197866.004.png 267197866.005.png 267197866.006.png
     Konieczne jest zatem dokonanie EKSPLANACJI, czyli wyjaśnienia, dzięki któremu
możemy przewidywać. Przewidywanie(PREDYKCJA) może nastąpić jedynie w
oparciu o teorię, dlatego dzięki ocenie opisu i analizy przypadku komisja sprawdzi,
czy nauczyciel potrafi panować nad własnym językiem, czy potrafi wypowiadać się
normatywnie, a nie konstruktywnie.
Jaką procedurą to zrobić, aby miało to sens?
     W celu wyjaśnienia posłużę się schematem poznania naukowego.
     W naszej głowie istnieje świat konstruktów teoretycznych, wokół nas świat
faktów empirycznych. Budowanie teorii rozpoczyna się od prześwietlenia
konkretnych faktów teorią, po to by na drodze dedukcji doprowadzić do
przewidywania faktów jakie zaistnieją w przyszłości. Pozwoli to sporządzić
sprawozdanie.
     Opis przypadku to: fakty, odpowiedni język, objaśnianie przy pomocy
teorii,zweryfikowanie hipotez .
     Jakie są fazy postępowania przy dokonywaniu badania naukowego?
1. obszar badawczy( zbiorowy lub indywidualny)– którym jest dziecko, grupa
dzieci czy zespół klasowy; zbiorowe to np.
charakterystyka klasy pod kątem: przyjaźni, koleżeństwa, wrogości,
wpływów grupy, wzajemnych zależności;
badanie świadomości demokratycznej uczniów, kształtowanie postaw
samorządności( rodzeństwo, klasa, dzielnica, miasto, województwo,
państwo). Może to być w oparciu o cykl lekcji, spotkań, wycieczek do
instytucji, itp.
oddziaływanie szeroko pojętej sztuki ( muzyka, teatr, filharmonia, kino,
książka) na życie i osobowość dziecka, kształtowanie jego zainteresowań,
pasji i gustów;
zwalczanie uzależnień pojawiających się w społeczności uczniowskiej.
Indywidualne to np.
rodzenie się ( lub marnowanie ) talentów, ich odkrywanie, rozwój,
momenty triumfu, a także porażek, wpływ na zainteresowania,
spędzanie czasu, kontakty interpersonalne, relacje nauczyciel–
uczeń;szukanie autorytetów w życiu, badanie, jakie cechy decydują
o ich wyborze, odpowiedzi na pytania:
czy zawsze autorytet jest naśladowany, czy jego życie jest
wzorem?
kto najczęściej jest autorytetem dla młodego człowieka?
czy w życiu młodego człowieka niebezpieczne jest zjawisko
«autorytetu negatywnego»?
uczeń w nowym środowisku; nowy uczeń, jego aklimatyzacja w
szkole, wpływ na klasę, zdobywanie przyjaźni, tworzenie
nieformalnych, negatywnych grup, ewaluacja jego działań,
rozwoju psychicznego lub intelektualnego.
włączenie do zespołu klasowego na zasadzie akceptacji przez
grupę osoby stojącej na uboczu, nieśmiałej, zahamowanej,
wyznającej inna religię niż większość w klasie, innej
narodowości.
267197866.007.png
podobszar ( organizacyjno-programowy, dydaktyczny,
wychowawczy);
przypadek wychowawczy to np.
absencja ucznia na zajęciach szkolnych
negatywne relacje interpersonalne w klasie
przejawy niedostosowania społecznego ucznia
szkoły..........
zaburzenia emocjonalne ucznia (grupy uczniów)
szkoły.......
zagrożenia patologiami społecznymi( narkomania,
alkoholizm, konflikt z prawem) ucznia.......
fascynacja subkulturami niosącymi zło, agresje ucznia.....
przypadek dydaktyczny to np.
praca z dzieckiem dyslektycznym,
prowadzenie zajęć np. z wychowania do życia w
rodzinie,
trudności w nauce spowodowane sytuacja rodzinną(
zdrowotną, wynikającą z zachowań negatywnych)
ucznia...
zdolności w jednej dziedzinie jako przeszkoda w
realizowaniu się ucznia w innym zakresie
wyszukiwanie talentów w danej dziedzinie nauki i ich
rozwijanie
niepowodzenia ucznia w procesie nabywania
wiadomości i umiejętnościprzypadek
organizacyjno-programowy to np.
przeprowadzenie ewaluacji wewnątrzszkolnego
systemu oceniania przeciwdziałanie pogorszeniu
się stanu technicznego budynku szkolnego
kształtowanie postawy proekologicznej
wpływ internetu, opracowań, streszczeń na
ubożenie języka wypowiedzi ustnej i pisemnej
uczniówUWAGA: NALEŻY NAZWAĆ
ANALIZOWANY PRZYPADEK
np. Opis i analiza przypadku rozpoznawania i
rozwiązywania problemu edukacyjnego.( praca z
uczniem zdolnym o specyficznych
zahamowaniach)
Opis i analiza przypadku powinny zawierać:
1. Identyfikację problemu.
2. Genezę i dynamikę zjawiska.
3. Znaczenie problemu.
4. Prognozę.
5. Propozycję działania.
6. Wdrażanie oddziaływań i ich efekty.
      Elementy te opisuje większość
opracowań dotyczących opisu i analizy (
np. «Opis i analiza przypadku. Teoria i
praktyka». pod redakcją Henryka
267197866.001.png
Składanowskiego.
ANALIZA PRZYPADKU DYDAKTYCZNEGO:
1. Identyfikacja problemu.
zdiagnozowanie braków ucznia w
zakresie podstawy programowej(
powinna ona obejmować
wszystkie działy materiału
nauczania oraz ich zakres, ważne
jest także sprawdzenie
standardów wymagań, ich
rozumienie i realizacja przez
ucznia, co jest istotne w związku
z egzaminem)
określenie zdolności ucznia do
przetwarzania wiadomości na
konkretne umiejętności
jeśli przypadek dotyczy np.
odkrycia ucznia ze zdolnościami,
należy opisać przykłady
świadczące o tych zdolnościach
Geneza i dynamika zjawiska.
rozpatrzyć należy dokładnie
przyczyny niedoborów w
wiadomościach i
umiejętnościach ucznia (
często mają one podłoże
wielostopniowe np. uczeń
chorował lub wagarował, nie
tylko ma tzw. braki ale i
odczuwa niechęć do
samego przedmiotu i
wystarczy mały sukces dla
zmotywowania go do
nadrobienia zaległości)
należy także dociec, kiedy
zaczęły się niepowodzenia i
jak szybko one postępują
można tez podać jaki wpływ
niepowodzenia
przedmiotowe maja na
psychikę dziecka, jego
widzenie świata tego
bliskiego, czyli szkoły,
kolegów i nauczycieli
jeśli sprawa dotyczy ucznia
zdolnego należy pomyśleć
nad sposobami i tempem
rozwoju jego talentu.
267197866.002.png
Powinno się zachęcić go do
tego rozwoju i pokazać
korzyści płynące z faktu, że
jest się kimś
nietuzinkowym.
Znaczenie problemu.
w tym punkcie można
odpowiedzieć na
pytania:
1. jakie znaczenie
ma dane zjawisko
dla
funkcjonowania
ucznia w klasie
oraz jego
sukcesów w
nauce lub
pogłębiania się
niepowodzeń?
2. Jaki wpływ na
dane zjawisko ma
prowadzenie
zajęć lekcyjnych
w klasie?
3. Jak wygląda
współdziałanie z
rodzicami?
4. Czy rodzice są
świadomi
zjawiska i działań
nauczyciela?
5. Jakie znaczenie
ma działanie
nauczyciela dla
jego własnego
rozwoju i
doskonalenia się?
6. Prognoza.
W tej części
należy
rozważyć
prognozę
negatywną i
pozytywną.
Prognoza
negatywna
dotyczy
przede
wszystkim
zaniechania
267197866.003.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin