KONSPEKT LEKCYJNY
Z ZAJĘĆ KOREKTYWY W PRZEDSZKOLU
Nazwisko i imię prowadzącego: Milena Zalewska Chomań
Temat lekcji – rodzaj zajęć: ćwiczenia korekcyjne dla dzieci w jednostce chorobowej plecy wklęsłe
Liczba ćwiczących, ich wiek i płeć: 6 osób, 5 lat, dziewczęta i chłopcy
Miejsce i czas ćwiczeń: sala gimnastyczna
Przyrządy i przybory zastosowane w zajęciach: szarfy, piłki do siatkówki, woreczki, skakanka, kocyki, ławeczki gimnastyczne, drabinki gimnastyczne
Cele i zadania: ukształtowanie i nauka utrzymania prawidłowej postawy, wzmacnianie mięśni brzucha, pośladkowych wielkich i kulszowo-goleniowych oraz rozciągniecie mm prostych uda, czworobocznych lędźwi, biodrowo-lędźwiowych i prostownika grzbietu w odcinku lędźwiowym, podniesienie wydolności oddechowej i krążeniowej organizmu, działanie prospekcyjne
Wskazania do ćwiczeń: wada postawy – plecy wklęsłe, osłabiona wydolność krążeniowo – oddechowa, wyrobienie nawyku utrzymania prawidłowej
Przeciwwskazania do ćwiczeń: plecy okrągłe, „kołyska”, podpór łukiem leżąc tyłem (mostek), ćw. lordozujące odcinek lędźwiowy (np. w leżeniu przodem unoszenie NN powyżej kąta 15 stopni), pozycje w klęku podpartym, skoki, podskoki; plecy okrągłe
Część
lekcji,
czas
Rodzaj
ćwiczeń
Nr
Ćw.
Treść ćwiczeń. Pozycja wyjściowa, ustawienie ćwiczących. Opis ruchu
Dozowanie/
czas ćwiczenia
Uwagi met. dla nauczyciela.
Zastosowane metody
Cześć wstępna, 5 min.
Ćw. porządkowo -
dyscyplinujące
1.
Zbiórka,
odliczenie,
ustawienie do ćwiczeń – w szeregu zbiórka, „jedynki” krok do przodu.
1 min
Cała cześć wstępna prowadzona jest metodą zabawową klasyczną.
2.
Zabawa „Sztafeta przez tunel”
W zabawie biorą udział dwie drużyny – „ jedynki” i „dwójki”. Drużyny ustawiają się na tej samej wysokości. Pw - na czworakach. Na sygnał prowadzącego pierwsi z drużyn kładą się na kocykach w leżeniu przodem i ślizgiem odpychając się od podłogi rękoma pokonują tunel do końca. Ustawiają się w pozycji na czworakach.
2 min
Sztafetę dzieci pokonują dwa razy. Wyścig jest zakończony, kiedy wszystkie dzieci z drużyny dwukrotnie pokonają tunel i usiądą w siadzie skrzyżnym w pozycji skorygowanej. Dzieciom nie wolno czołgać się podczas przejazdu przez tunel ani uginać nóg podczas tworzenia tunelu.
Ćw. ożywiające
3.
Zabawa „Berek kulawych lisków”
Prowadzący wybiera berka. Pw - na czworakach z uniesieniem jednej nogi (wszystkie dzieci tej samej). Berek oznakowany jest szarfą i po zberkowaniu innego dziecka przekazuje mu tę szarfę.
Dzieci biegają na trzech „nogach” przez pół minuty, po czym następuje zmiana nogi. Wygrywa to dziecko, które dokładnie wykonało ćwiczenie i zostało zberkowane najmniejszą liczbę razy.
Cześć główna, 20 min
Wszystkie zabawy prowadzone metodą zabawową klasyczną; wszystkie ćwiczenia oddechowe prowadzone metodą zadaniową ścisłą
Ćw. oddechowe
Pw – siad klęczny
1 – RR bokiem w górę – wdech,
2-4 – RR bokiem w dół – wydech.
5x
Wdech nosem, wydech ustami dłuższy od wdechu, zachować pozycję skorygowaną.
Ćw. kształtujące RR i NN
Dzieci w pw w siadzie kucznym. Wyobrażają sobie że są ziarenkami. Gdy świeci słońce, z ziarenek kiełkują młode drzewa, dzieci powoli podnoszą się i prostują, wyciągają RR do góry. Gdy wieje wiatr, drzewa kołyszą się na boki. Gdy wieje wiatr, to kręca się też wiatraki; dzieci wykonują krążenia w tył RR, a gdy pada deszcz, naśladują ruchami RR spadające liście i krople.
Metoda opowieści ruchowej
dzieci cały czas mają utrzymywac pozycję skorygowaną, brzuch wciągnięty.
Cw kształtujące T i B, mm pośladkowe
Gdy pada deszcz, można pomóc mamie w prasowaniu i dlatego dzieci przyjmują pozycję klęku prostego i ruchami T naśladują ruch żelazka – wychylają T w przód, w tył i na boki
Opad T następuje do momentu kiedy dzieciom wydaje się, że się przewrócą. Cały czas zwracać uwagę na zachowanie skorygowanej pozycji przez dzieci, tj., pupa napięta, brzuch wciągnięty, RR przylegają do T. Dzieciom nie wolno usiąść. Nieprawidłowe wykonanie ćw. może pogłębić lordozę L i kifozę Th.
Ćw. wzmacniające mm B
4.
Zabawa „dźwig”
Pw – siad ugięty, dzieci między sobą siedzą w odstępie ok. 2 kroków, RR oparte z tylu na podłodze, T wyprostowany, łopatki ściągnięte. Przed każdym dzieckiem leży woreczek. Na sygnał prowadzącego „dźwig pracuje” dzieci palcami stopy chwytają woreczek, prostując N w kolanie i odpychając się RR wykonują obrót wokół własnej osi i kładą woreczek na hasło „dźwig odpoczywa”.
W tej zabawie raz PN a raz LN unosi woreczek. Dzieci mają cały czas proste plecy. Zabawę należy powtórzyć parzystą liczbę razy.
Ćw. wzmacniające mm prostownik grzbietu odc. Th i mm ściągające łopatki i mm mm kulszowo- goleniowe, mm B i mm pośladkowe
5.
Zabawa „toczenie piłki po nogach”
Pw – siad prosty, RR na podłodze; piłka na NN przy stopach. Na sygnał dzieci unoszą proste NN, tak aby piłka potoczyła się w stronę bioder. Następnie dziecko wykonuje podpór tyłem, NN proste i piłka ma się stoczyć do stóp.
Piłka nie może spaść na podłogę, dzieciom nie wolno uginać NN, T ma być cały czas wyprostowany
6.
Zabawa „szczur w siadzie”
Pw – siad prosty, RR z tylu na podłodze, dzieci siedzą na obwodzie koła w odstępie ok. jednego kroku. Prowadzący stoi w środku koła i kręci szczurem, tak by wirował tuż nad podłogą. Dzieci unoszą wyprostowane NN, tak aby uniknąć trafienia szczurem i przechodzą do siadu równoważnego.
3 min
Zwracać uwagą na to by dzieci nie uginały kolan i utrzymywały korekcję odcinka Th.
Cw. oddechowe
7.
Pw – siad prosty, RR wzdłuż T
1 – RR rotacja do wewnątrz w st. ramiennym – wdech,
2-4 – RR rotacja na zewnątrz – wydech.
Wdech nosem, wydech ustami.
Ćw. wzmacniające mm prostownik grzbietu odc. L i mm pośladkowe, mm kulszowo- goleniowe i mm ściągające łopatki
8.
Zabawa „złap piłkę leżąc”
Pw – leżąc przodem na ławeczce, ławeczka pod biodrami, RR w bok, stopy zaczepione o drabinki – pierwsze dziecko, siad na pętach, za linią rzutów – drugie dziecko. Dziecko, które siedzi na sygnał ma wykonać rzut piłki oburącz z przed klatki piersiowej do dziecka leżącego. Dziecko leżące łapie piłkę z powietrza. Po 5 podaniach następuje zmiana dzieci w parach.
Ławeczki ustawione w odległości ok. 0,5 m od drabinek, za ławeczką wyznaczona linia rzutów. Dzieci dobrane w pary. Dziecko, które leży na ławeczce nie unosi T ponad ławeczkę.
Cw odciążające kręgosłup od ucisku osiowego, ćw. wzmacniające mm pośladkowe, i kulsz-golen.
9.
Zabawa „ślizgacze”
Pw – leżenie tyłem na kocyku, NN ugięte oparte o podłogę, RR w skrzydełka trzymają brzeg kocyka. Na sygnał dzieci startują i ślizgając się, starają się jak najszybciej dotrzeć do linii mety. Dzieci odpychają się raz PN raz LN.
Wyznaczyć na dwóch krańcach sali linię startu i linię mety. Obie linie zmieniają się w czasie ślizgu G i łokcie leżą na kocyku. Dzieciom nie wolno wykonywać bocznych skłonów T.
Ćw. wzmacniające mm prostownik grzbietu odc. Th i mm ściągające łopatki i mm B
10.
Zabawa „nie daj się trafić”
Pw – dwoje dzieci leży przodem, twarzami do siebie w odległości 2-3 m, trzecie dziecko w siadzie prostym RR podparte z tyłu pomiędzy nimi; siedzi bokiem do leżących dzieci. Kolana dziecka siedzącego na wysokości G dzieci leżących. Na sygnał dzieci, które leżą przepychają piłkę po podłodze, a dziecko siedzące unosi proste NN, aby nie zostało trafione piłką .
Zabawa w trójkach; po każdych 6 podaniach zmiana w grupie, tak aby każde dziecko przynajmniej raz siedziało.
11.
Pw – leżąc tyłem, NN ugięte, RR wzdłuż T
1 – RR przodem w górę – wdech,
2-4 – RR przodem w dół – wydech.
Ćw. odciążające kręgosłup od ucisku osiowego, wzmacniające mm grzbietu odc. L, mm B, mm pośladkowych, mm kulszowo-goleniowych
12.
Zabawa „toczenie się po piłce”
Pw – leżąc przodem na piłce, NN proste, T prosty , RR na wysokości barków oparte o podłogę, dzieci toczą się po piłce w przód i w tył.
Zwracać uwagę, aby dzieci nie pogłębiały lordozy L.
Ćw. odciążające kręgosłup, wzmocnienie mm skośnych B
13.
Zabawa „toczący się pień”
Pw – leżenie tyłem, NN proste...
crazy_amazon