Księga pomysłów część 1.pdf

(2400 KB) Pobierz
313405360 UNPDF
Aleksandra Kozyra
Joanna Pietrzak
Anna Soból
313405360.051.png 313405360.062.png 313405360.073.png 313405360.084.png 313405360.001.png 313405360.002.png 313405360.003.png 313405360.004.png 313405360.005.png 313405360.006.png 313405360.007.png 313405360.008.png 313405360.009.png 313405360.010.png 313405360.011.png 313405360.012.png 313405360.013.png 313405360.014.png 313405360.015.png 313405360.016.png
Projekt ok³adki: Adam Bardos
Redakcja: Magdalena Kosecka
Korekta: Magdalena Marczewska
Sk³ad i ³amanie: Marek Zapa³a
© Copyright by Wydawnictwo JUKA-91 Sp. z o.o.
ISBN 978-83-7253-611-3
Wydanie pierwsze
Warszawa 2007
Wydawnictwo JUKA-91 Sp. z o.o.
ul. Rejtana 17/40-41
02-516 Warszawa
tel. 022 864 98 22 do 24
faks 022 864 98 26
2
313405360.017.png 313405360.018.png 313405360.019.png 313405360.020.png 313405360.021.png 313405360.022.png 313405360.023.png 313405360.024.png 313405360.025.png 313405360.026.png 313405360.027.png 313405360.028.png 313405360.029.png 313405360.030.png 313405360.031.png 313405360.032.png 313405360.033.png 313405360.034.png
Spis treœci
Wstêp ............................................................................................................................... 4
Wykaz skrótów............................................................................................................... 12
Scenariusze zajêæ ........................................................................................................... 13
3
313405360.035.png 313405360.036.png 313405360.037.png 313405360.038.png 313405360.039.png 313405360.040.png 313405360.041.png 313405360.042.png 313405360.043.png 313405360.044.png 313405360.045.png 313405360.046.png 313405360.047.png 313405360.048.png 313405360.049.png 313405360.050.png 313405360.052.png
Powiedz mi, a zapomnê,
poka¿ – zapamiêtam.
Pozwól mi dzia³aæ,
a zrozumiem i rozwinê skrzyd³a.
Konfucjusz
WSTÊP
Przekazujemy Pañstwu pakiet dla dzieci szeœcioletnich Ksiêga pomys³ów. W jego sk³ad
wchodz¹: Podrêcznik z tekstami literackimi i tekstami do czytania przez dzieci, cztery czêœci
Æwiczeñ z naklejkami, Karty pracy zawieraj¹ce m.in. elementy do wycinania, rysunki do ryso-
wania po œladzie, szlaczki literopodobne, litery i cyfry w powiêkszonej liniaturze, teksty
do czytania ze zrozumieniem, dwie czêœci Przewodnika metodycznego ze scenariuszami zajêæ
z dwiema p³ytami muzycznymi – CD1 i CD2, dwie czêœci Rozk³adu materia³u.
Na p³ytach znajduj¹ siê utwory muzyczne w wersji wokalnej i instrumentalnej, fragmenty
utworów muzyki powa¿nej oraz inne efekty dŸwiêkowe.
Treœci programowe zgrupowane s¹ w krêgi tematyczne. Dla u³atwienia oznaczone s¹ takim
samym piktogramem zarówno w zeszytach æwiczeñ, jak i w Podrêczniku.
Zadania zawarte w Æwiczeniach mog¹ byæ dostosowywane do mo¿liwoœci dzieci, modyfi-
kowane lub traktowane wybiórczo. Zachêcamy do twórczego korzystania z pakietu. Propozy-
cje zawarte w przewodniku metodycznym s¹ podpowiedzi¹ dla Nauczyciela. Powinny prowo-
kowaæ do tworzenia w³asnego pomys³u pracy z dzieckiem polegaj¹cego na dostosowywaniu
wymagañ do indywidualnych potrzeb i mo¿liwoœci ka¿dego dziecka.
Pakiet skonstruowany jest w taki sposób, aby Nauczyciel móg³ daæ ka¿demu dziecku szansê
na indywidualny rozwój i odniesienie sukcesu, gdy¿ tylko wtedy ka¿de dziecko osi¹gnie maksy-
malny rozwój emocjonalny i intelektualny. To w³aœnie dojrza³oœæ emocjonalno-spo³eczna
(na tym etapie rozwoju nawet bardziej ni¿ intelektualna) umo¿liwia osi¹gniêcie tak zwanej
dojrza³oœci szkolnej. Rozwój emocjonalny dziecka wp³ywa na nabywanie umiejêtnoœci i zdo-
bywanie wiedzy przez dziecko. Bez odpowiedniego poziomu dojrza³oœci emocjonalnej dziec-
ko, nawet niezwykle sprawne intelektualnie, mo¿e mieæ problemy z dalsz¹ nauk¹ szkoln¹. Pod-
czas ca³orocznej pracy szeœciolatki powinny osi¹gn¹æ taki poziom dojrza³oœci intelektualnej,
spo³ecznej i emocjonalnej, który pozwoli im na podjêcie nauki w klasie pierwszej. To w³aœnie
stanowi cel naszych oddzia³ywañ w pracy z dzieckiem szeœcioletnim.
Praca z pakietem Ksiêga pomys³ów u³atwi Nauczycielowi takie organizowanie procesu
dydaktycznego, aby ka¿de dziecko mog³o osi¹gn¹æ oczekiwan¹ dojrza³oœæ szkoln¹. Nale¿y d¹¿yæ
do tego, ¿eby jak najlepiej poznaæ ka¿de dziecko, zauwa¿yæ i zdiagnozowaæ jego ewentualne
trudnoœci, dostrzec mocne i s³abe strony. Powinno siê tak zorganizowaæ ka¿dy dzieñ, aby dzieci –
przebywaj¹c razem – czerpa³y jednoczeœnie jak najwiêcej korzyœci indywidualnych.
Nauczyciel pracuj¹cy z grup¹ dzieci szeœcioletnich wie, ¿e mog¹ siê w niej znaleŸæ dzieci
o poziomie wiedzy i umiejêtnoœci odpowiadaj¹cym piêciolatkom, oraz takie, których poziom
umiejêtnoœci i sprawnoœci dorównuje siedmiolatkom. Rozbie¿noœæ miêdzy wiadomoœciami,
umiejêtnoœciami i sprawnoœci¹ poszczególnych dzieci mo¿e byæ naprawdê znaczna.
I nie wynika to z dysfunkcji rozwoju, ale jest efektem braku równowagi i harmonii miêdzy
wykszta³caniem siê poszczególnych funkcji organizmu, na które ma wp³yw wiele czynników.
Dlatego w³aœnie mówimy o tym, ¿e dla dzieci szeœcioletnich jest to czas wyrównywania szans
i rozwoju indywidualnego. W zwi¹zku z tym, zanim Nauczyciel zaplanuje ca³oroczn¹ pracê,
powinien zadbaæ o to, ¿eby dzieci jak najlepiej poznaæ, zdiagnozowaæ ich poziom wiedzy
i umiejêtnoœci, wstêpnie rozpoznaæ sprawnoœæ motoryczn¹, przyjrzeæ siê funkcjonowaniu
w grupie spo³ecznej i poziomowi dojrza³oœci emocjonalnej.
4
313405360.053.png 313405360.054.png 313405360.055.png 313405360.056.png 313405360.057.png 313405360.058.png 313405360.059.png 313405360.060.png 313405360.061.png 313405360.063.png 313405360.064.png 313405360.065.png 313405360.066.png 313405360.067.png 313405360.068.png 313405360.069.png 313405360.070.png
Ta wiedza jest Nauczycielowi potrzebna do wyznaczania celu oddzia³ywañ dydaktyczno-
wychowawczych w odniesieniu do ca³ej grupy i do ka¿dego dziecka.
Nauczyciel mo¿e samodzielnie okreœliæ mo¿liwoœci swoich podopiecznych, wykorzystuj¹c
znane metody diagnozowania, np. wed³ug Jeana Piageta, prof. Edyty Gruszczyk-Kolczyñskiej
czy Paula Dennisona oraz na podstawie wywiadu, obserwacji i funkcjonowania dzieci podczas
proponowanych zabaw i dzia³añ.
Podstawow¹ form¹ aktywnoœci szeœciolatka jest zabawa. Dlatego w³aœnie proponujemy
takie organizowanie zajêæ, które pozwoli dzieciom na zdobywanie nowych doœwiadczeñ
i umiejêtnoœci, poszerzy wiedzê o rzeczywistoœci, pobudzi je do myœlenia.
Zabawa stanowi najbardziej naturaln¹ i jednoczeœnie najskuteczniejsz¹ metodê nauczania
i uczenia siê. Podczas zabawy dziecko opanowuje konkretn¹ wiedzê, a jednoczeœnie sprawia
mu to wiele radoœci, daje satysfakcjê, pozwala odnieœæ sukces. Organizuj¹c naukê przez zaba-
wê, Nauczyciel ma szansê w sposób naturalny, dotrzeæ do ka¿dego dziecka i wspieraæ rozwój
jego wiedzy, umiejêtnoœci i dojrza³oœci na takim poziomie, na jakim ono jest. Mo¿e wzmacniaæ
s³absze strony, ale i rozwijaæ to, co dobre i w³aœciwe. Dzia³ania te powinny przebiegaæ w atmo-
sferze pe³nej akceptacji, serdecznoœci i bez porównywania z innymi.
Najwa¿niejsze jest d¹¿enie do tego, aby rodzaj aktywnoœci, który Nauczyciel proponuje
dzieciom, by³ dla nich impulsem do myœlenia, dzia³ania i zdobywania nowych doœwiadczeñ.
Trzeba tak¿e w taki sposób konstruowaæ polecenia i tak przekazywaæ instrukcje do wykonywa-
nia kolejnych czynnoœci, aby wszystkie dzieci je rozumia³y. Brak zrozumienia przez dziecko
wymagañ i oczekiwañ Nauczyciela jest najczêœciej pora¿k¹ dla obydwu stron. A przecie¿
najwiêksz¹ radoœci¹ i satysfakcj¹ dla ka¿dego Nauczyciela jest rozwój jego podopiecznych.
Bierne przyswajanie wiadomoœci utrudnia dzieciom ich zrozumienie i wykorzystywanie
w praktyce, a wiedza przekazywana w postaci gotowej jest powierzchowna, nietrwa³a i nieope-
ratywna. Aktywnoœæ twórcza i samodzielne dochodzenie do celu sprzyjaj¹ pog³êbianiu zdoby-
wanej wiedzy, rozwojowi procesów poznawczych i wyobraŸni. Dziecko aktywne twórczo ³atwiej
uczy siê postrzegaæ, myœleæ, mówiæ, analizowaæ, odró¿niaæ rzeczy bardziej istotne od mniej
istotnych. Jest wra¿liwe na otaczaj¹cy œwiat, ma ukierunkowane zainteresowania, rozwija siê
nie tylko fizycznie, ale tak¿e intelektualnie.
Ucz¹c aktywnie, Nauczyciel pe³ni rolê przewodnika, nie zawsze przekazuje gotowe rozwi¹-
zania. Tworzy jednak takie warunki, aby dziecko mog³o samodzielnie znaleŸæ odpowiedŸ
na postawione pytanie. Aktywne uczenie ma wiele zalet. Anga¿uje ró¿ne zmys³y dziecka,
co pozwala na lepsze zrozumienie i zapamiêtanie nauczanych treœci. Potwierdza to tak zwany
sto¿ek Dale’a ilustruj¹cy skutecznoœæ metod podawczych i aktywnych.
Ludzie pamiêtaj¹ 10% tego, co czytaj¹, 10% tego, co s³ysz¹, 30% tego, co widz¹, 50% tego,
co widz¹ i s³ysz¹, 70% tego, co mówi¹ i pisz¹, 90% tego, czego sami doœwiadczyli przez
dzia³anie i prze¿ywanie.
5
313405360.071.png 313405360.072.png 313405360.074.png 313405360.075.png 313405360.076.png 313405360.077.png 313405360.078.png 313405360.079.png 313405360.080.png 313405360.081.png 313405360.082.png 313405360.083.png 313405360.085.png 313405360.086.png 313405360.087.png 313405360.088.png 313405360.089.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin