Swastyka-święty symbol Rodzimej Wiary,dobrobytu i szczęścia.pdf

Swastyka - święty symbol Rodzimej Wiary, dobrobytu i szczęścia

Rzadko który symbol wywołuje tyle kontrowersji, jego historia obejmuje prawie pięć tysięcy lat. Symbol łamanego

krzyża zwany zwykle nazwą sakskrycką - SWASTYKA - to przede wszystkim piękny i święty symbol religijny. W XX

wieku wzrosło zainteresowanie tym symbolem głównie za sprawą ruchu narodowo-socjalistycznego stworzonego w

Niemczech, który po zwycięstwie A. Hitlera stał się godłem narodowym III Rzeszy. Lecz swastyka nie jest

odwiecznym symbolem jedynie Niemców i w ogóle Germanów. Najstarsze znaleziska z tym znakiem sięgają hen

daleko w mroki starożytnej historii. Swastyka rozwinęła się najprawdopodobniej ze znaku krzyża w kole lub też ze

zwykłego krzyża równoramiennego przez złamanie się jego ramion w tym samym kierunku pod kątem prostym. Oba

pierwowzory swastyki w czasach prehistorycznych oznaczały symbole słońca. Jak wskazują znaleziska, symbole

swastyczne występują na wszystkich kontynentach, oprócz Australii. Nie wszędzie swastyka pojawia się

równocześnie, nośnikiem tego znaku są ludy praindoeuropejskie, zwane Aryjskimi. Tam gdzie oni dotarli, tam

odcisnęli swe piętno kulturowe i pozostawili w miejscowej kulturze niezatartą cząstkę także w postaci znaku -

swastyki. Najstarsze zabytki archeologiczne z rysunkami swastyki znane są z Azji Mniejszej, mianowicie z Suzy i

Musjan, a pochoodzą z początków III tysiąclecia przed naszą erą. Swastyka umieszczana była na posążkach

Bogów, naczyniach glinianych i kamiennych. Najstarsze ślady swastyki w Europie i Polsce występują z przełomu III i

II tysiąclecia przed naszą erą. Najwidoczniej symbol ten przywędrował na nasze ziemie ze wschodu, z terenu

stepów euroazjatyckich. A jak wiadomo tereny te były kolebką ludów Aryjskich. Swastyka szybko rozprzestrzenia się

po całej Europie, jest w Grecji, Rzymie, Wyspach Brytyjskich i Skandynawii. Jest symbolem ukrywanym, czczonym,

ma dawać szczęście i chronić przed złem. W V wieku przed naszą erą pojawia się w Indiach. W I wieku naszej ery

pojawia się także na terytorium Chin. W Polsce swastyka bardzo obficie występuje szczególnie od II wieku przed

naszą erą. Rysowano ją często na dnie naczyń glinianych jako symbol chroniący, umieszczano na narzędziach i

broni, a także na ozdobach. Swastyka jest świętym symbolem dla każdego świadomego Słowianina - Poganina. To

znak najwyższego dobrodziejstwa, znak Rodzimej Wiary i Starych Bogów. W czterech ramionach swastyki generują

się moce żywiołów, a więc Matka Natura - Przyroda: Woda, Ogień, Powietrze i Ziemia. Niedopuszczalnym i

ohydnym czynem plugawią się ci, którzy swą tępą niewiedzą oraz bezmyślnością profanują ten Święty Znak dla

każdego wyznawcy Słowiańskiej Prastarej Wiary. Dodać należy, iż swastyka do dnia dzisiejszego używana jest

przez masy ludu polskiego jako element zdobniczy na przedmiotach mających charakter obrzędowy np. na

pisankach i chlebach weselnych. Przed i w trakcie II wojny światowej swastyka występowała jako symbol noszony

przez niektóre oddziały wojska polskiego np. Strzelców Podhalańskich. Tak więc znak złamanego krzyża zasługuje

na ochronę i uczciwe traktowanie, nie można go deprecjonować nawet, jeżeli ma on związek z III Rzeszą. Symbol

ten jest nierozerwalnie połączony z naszą Rodzimą Kulturą i Wiarą, a nić tego związku ciągnie się w setki lat. Czy

może je zerwać 5 lat wojny? Niech symbol słońca da wam moc szczęścia.