CNN (Cable News Network)
Stacja została założona 1 czerwca 1980 roku przez pochodzącego z Georgii przedsiębiorcę, Teda Turnera. Był to pierwszy kanał informacyjny nadający przez całą dobę. Turner zainwestował pieniądze odziedziczone po ojcu, przedsiębiorcy reklamowym, do inwestowania w przemysł medialny. Z początku był związany z lokalną stacją telewizyjną w Atlancie. Stosowanie niestandardowych i ryzykownych rozwiązań umożliwiło Turnerowi szybko zaistnieć na amerykańskim rynku telewizji komercyjnej. By umożliwić odbiór sygnału swojej małej lokalnej stacji na terenie całego kraju, Turner wykorzystał przekaz satelitarny. Od początku jego strategia skupiała się na budowaniu wizerunku CNN jako źródła całodobowej informacji ze świata i dla świata, a także na jednoczesnym łączeniu dwóch pozornie sprzecznych celów: regionalizacji i globalizacji.
Właścicielem całej sieci jest koncern Time Warner, natomiast sam kanał informacyjny jest częścią Turner Broadcasting Company. Obecnie CNN zajmuje drugie miejsce na świecie pod względem ilości zatrudnionych dziennikarzy i placówek sprawozdawczych, ustępując jedynie BBC News. Według badań przeprowadzonych w czerwcu 2008 roku, CNN dociera do ponad 93 milionów amerykańskich gospodarstw domowych. Transmisja globalna, odbywająca się przy pomocy programu CNN International, dociera do 1.5 miliarda ludzi w 212 różnych krajach.
Stacja Teda Turnera od początku swojej działalności stawiała na młodych dziennikarzy (niekoniecznie posiadających dyplom uczelni wyższej). To co przyciągało młodych ludzi do CNN to fakt, że stacja pozostawiała dziennikarzom relatywnie dużą swobodę działania, co sprzyjało ujawnianiu talentów sprawozdawczych. Z początku stawianie na utalentowane jednostki, a nie na zespoły dziennikarzy, było cechą charakterystyczną CNN.
W 1996 CNN, będąca częścią Turner Broadcasting System, została kupiona przez koncern Time Warner. Dało to stacji Turner olbrzymie możliwości rozwoju. Już w 1998 roku rozpoczęto nadawanie wielu nowych programów informacyjnych, wykorzystując związki z magazynami grupy Time Warner, m.in. CNN & Time, CNN & Fortune, CNN & Entertainment Weekly.
10 stycznia 2000r. miała miejsce kolejna fuzja: America Online połączyła się z Time Warner. Było to połączenie mediów tradycyjnych z nowymi, co otworzyło możliwość wprowadzenia zupełnie nowych perspektyw rynkowych i technologicznych. Konsekwencją fuzji były liczne zmiany w obu korporacjach, w wyniku których 10% personelu sieci CNN zostało zwolnione.
Przełomowym momentem dla stacji Turnera był konflikt w Zatoce Perskiej, podczas którego CNN zdeklasował konkurencję na polu szybkiego dostępu do informacji, zapewniając transmisje na żywo po obu stronach frontu (w tym z Bagdadu podczas bombardowań). Wydarzenie to w bardzo istotny sposób poprawiło renomę stacji i ugruntowało jej pozycję rzetelnego i wiarygodnego źródła informacji. Sprawiło także że nazwiska mało znanych do tej pory reporterów CNN stały się rozpoznawalne (Bernard Shaw, Wolf Blitzer, Christiane Amanpour). CNN było także pierwszą stacją która doniosła o atakach terrorystycznych z 11 września.
Lata 90-te były okresem walki z pojawiającymi się rywalami w dziedzinie ciągłej informacji (Fox News Channel (Ruperta Murdocha), Financial News Network (NBC i CNBC), MSNBC (NBC i Microsoft) czy BBC World).
CNN czerpie większość swoich dochodów z tzw. opłat subskrypcyjnych (subscription fees), pochodzących od przedsiębiorstw telewizji kablowej, płacących za każdego abonenta korzystającego z serwisu CNN; pozostałe przychody pochodzą z reklam, jednak to źródło nie odgrywa tak istotnej roli jak w przypadku innych sieci, głównie z powodu zróżnicowanego audytorium, obejmującego także mało atrakcyjne dla reklamodawców grupy (osoby starsze, o niskich dochodach). W 1997 roku przychody z reklam stanowiły jedynie 10% ogólnych przychodów stacji.
CNN dysponuje rozbudowaną siecią afiliowanych stacji na całym świecie; stacje lokalne przekazują uzyskane informacje centrali, co pozwala na pozyskiwanie cennych informacji niskim nakładem kosztów.
Efekt CNN: nadawany przez 24 godziny na dobę przekaz na żywo z wydarzeń kryzysowych może w znaczący sposób wpływać na decyzję podejmowane przez organa władzy.
Kontrowersje: CNN jest często oskarżane o brak obiektywizmu i uleganie naciskom politycznym, zwłaszcza ze strony konserwatystów. Stacja jest często wykorzystywana przez polityków, chcących przy jej pomocy dotrzeć do masowego odbiorcy. Ta zażyłość ze środowiskami politycznymi wywołuje często krytykę stacji, a medioznawczy ostrzegają że grozi ona utratą kontroli nad przepływem informacji i oddaniu potencjału informacyjnego politykom.
ABC (American Broadcasting Company)
ABC została utworzona w 1943r., na skutek przekształceń antymonopolowych zainicjowanych przez FCC (Federal Communications Commission), Federalną Komisję Komunikacji, i skierowanych przeciwko NBC. Jej twórcą był magnat ubezpieczeniowy Edward J. Noble. Początkowo ABC była stacją radiową, konkurującą z NBC i CBS.
19 kwietnia 1948 roku sieć telewizji ABC rozpoczęła nadawanie. Jednak w tym samym roku FCC wstrzymała przyznawanie koncesji na powstawanie nowych stacji, co w znaczny sposób utrudniło rozwój sieci. ABC, pomimo dochodów uzyskiwanych ze swoich oddziałów radiowych, znalazła się na skraju bankructwa. W rezultacie w 1951 roku Noble zdecydował się sprzedać ABC koncernowi United Paramount, któremu przewodził Leonard Goldenson. W 1953 r. fuzja ABC z United Paramount została formalnie zakończona, co umożliwiło ABC rozpoczęcie rywalizacji z dwoma wiodącymi amerykańskimi sieciami telewizyjnymi – CBS i NBC. Nowe, zreformowane ABC rozpoczęło nadawanie 27 października 1954 roku. Pomimo dużych środków uzyskanych z fuzji z Paramount, ABC z początku nie cieszyło się zbyt dużą popularnością. Jednym z bardziej udanych programów stacji w latach 50-ych był Disneyland, współtworzony przez Walta Disneya. W połowie lat 50-ych Disneyland pojawił się w pierwszej 10-ce najpopularniejszych programów telewizyjnych. Na prawdziwy sukces trzeba było jednak jeszcze poczekać.
29 kwietnia 1961 roku stacja rozpoczęła nadawanie programu o tematyce sportowej Wide World of Sports, stworzonego przez Edgara J. Shericka. Program ten miał później wyewoluować w osobny kanał telewizyjny, ABC Sports. W styczniu 1966 roku stacja rozpoczęła emisję serialu Batman, który okazał się wielkim hitem.
Od połowy lat 60-ych ABC nadawało w kolorze. Od 1976 roku ABC posiada licencję na transmisje na żywo z gal rozdania Oskarów (Academy Awards). W 1977r. ABC po raz pierwszy wysunęło się na prowadzenie w rankingu stacji telewizyjnych, pokonując swoich odwiecznych rywali, NBC i CBS. W 1976 roku ABC rozpoczęło emisję bardzo dobrze przyjętego przez widzów serialu Roots, powstałego w oparciu o powieść Alexa Haleya. Dzięki popularności Roots ABC zajęło pierwsze miejsce w ogólnokrajowym rankingu Nielsena po raz pierwszy od początku swojej działalności. Dominacja ABC utrzymywała się do połowy lat 80-ych. Jednak w 1985 roku okazało się, że najpopularniejsze do tej pory programy stacji wyczerpały już swoją formułę. W rezultacie NBC odzyskało swoją wiodącą pozycję na amerykańskim rynku, pomimo cieszących się bardzo dużą popularnością programów ABC, emitowanych w tamtym czasie (Dynasty, McGyver). W efekcie telewizja została wykupiona przez Capital City Communications, korporację medialną dziesięciokrotnie od niej mniejszą.
Początek lat 90-ych był dla ABC okresem przemian. By przyciągnąć większą ilość widzów w piątkowe wieczory, stacja rozpoczęła emisję nowych seriali o tematyce rodzinnej, z których najpopularniejszym był Full House i Step by Step.
W 1996 roku miało miejsce kolejne w historii ABC przejęcie stacji; koncern Capital Cities/ABC został włączony do The Walt Disney Company. Związki ABC z koncernem Walta Disneya sięgały lat 50-ych, kiedy to stacja emitowała popularny program Disneyland. Fuzja z Disneyem nie przyniosła jednak natychmiastowych pozytywnych rezultatów. Pierwszym poważniejszym hitem, który na pewien czas poprawił pozycję ABC w ogólnokrajowych rankingach był wprowadzony w 1999 roku teleturniej Who Wants To Be A Millionaire? Jednak CBS i NBC bardzo szybko odpowiedziały swoimi własnymi teleturniejami, zaś formuła Who Wants to be a Millionaire bardzo szybko się wyczerpała. Wskutek nasilenia w pierwszych latach XXI wieku występowania programów typu reality show w konkurencyjnych stacjach, ABC próbowało wprowadzić na rynek swoje produkcje nawiązujące do tego gatunku. Jednak reality show Are You Hot? i I’m A Celebrity… Get Me Out Of Here! okazały się totalną klapą. W rezultacie w sezonie 2003-2004 ABC znalazła się dopiero na czwartym miejscu w ogólnokrajowym rankingu, będąc pierwszą telewizją z tzw. Wielkiej Trójki która utraciła swoją pozycję jednej z trzech najbardziej popularnych amerykańskich telewizji (na rzecz FOX TV).
Zdeterminowana by odzyskać utraconą pozycję w czołówce, ABC przystąpiła do kontrofensywy programowej na początku 2004 roku. Jesienią w jej ramówce zadebiutowały 2 nowe seriale, które z miejsca uzyskały status hitów: Lost oraz Desperate Housewives. Notowania stacji w bardzo szybkim czasie zaczęły rosnąć dzięki popularności programów z nowej ramówki. Stacja przygotowała również 2 programy typu reality show: Extreme Makeover: Home Edition i Dancing with the Stars, które były w stanie skutecznie konkurować z programami CBS, NBC i FOX TV.
W 2004 roku ABC stworzyła kanał informacyjny ABC News Now.
FOX Broadcasting Company
FOX jest jedną z młodszych amerykańskich sieci telewizyjnych, której w stosunkowo krótkim czasie udało się nawiązać skuteczną walkę z NBC, CBS i ABC o najwyższe miejsca w krajowych rankingach. Telewizja FOX została wybrana najlepszą siecią telewizyjną w Stanach Zjednoczonych przez atrakcyjną dla reklamodawców grupę wiekową 18-49 w latach 2004-2007. W sezonie 2007-2008 FOX stał się najbardziej popularną stacją we wszystkich przedziałach wiekowych, detronizując NBC. FOX jest częścią FOX Entertainment Company, wchodzącej w skład koncernu News Corporation należącego do Ruperta Murdocha.
Początki telewizji FOX sięgają marca 1985 roku, kiedy to News Corporation wykupił 50% udziałów TCF Holding, koncernu w skład którego wchodziło studio filmowe 20th Century Fox (stąd nazwa stacji). W maju 1985 roku News Corporation zakupiło od koncernu Johna Kluge, Metromedia, za 1.5 miliarda dolarów niezależne stacje telewizyjne w sześciu różnych amerykańskich miastach (Nowym Jorku, Waszyngtonie, Los Angeles, Houston, Chicago i Dallas). Program emitowany w tych stacjach docierał do około 22% gospodarstw domowych.
FOX rozpoczął nadawanie programu 6 maja 1986 roku. Z początku emitowany był tylko jeden program, niewybredny talk show The Late Show Starring Joan Rivers, emitowany codziennie w późnych godzinach wieczornych. Pierwszym programem stacji ukazującym się w prime time był nadawany od 1987 roku serial komediowy Married… With Children (w Polsce znany jako Swiat wg Bundych). Married… With Children z miejsca stał się ogromnym hitem, i był emitowany nieprzerwanie przez 11 sezonów. W 1989 roku FOX rozpoczął emisję kolejnego kultowego dziś programu: animowanego serialu komediowego The Simpsons. W latach 80-ych FOX wprowadził również dwa programy typu reality TV, które są emitowane do dziś: COPS oraz America’s Most Wanted. Powszechnie uważa się, że to właśnie programy FOXa wprowadziły reality TV do mainstreamu.
Pomimo bardzo dynamicznego rozwoju, stacja wciąż pozostawała w cieniu Wielkiej Trójki. Sytuacja zaczęła jednak ulegać zmianie kiedy w 1993 roku FOX zdobył prawa do transmisji rozgrywek Narodowej Ligii Futbolu Amerykańskiego od CBS. Początek lat 90-ych to czas ofensywy programowej sieci, skierowanej na młodego odbiorcę; seriale takie jak Beverly Hills 90210 czy Melrose Place cieszyły się bardzo dużą popularnością. Jednak prawdziwym hitem, gromadzącym przed telewizorami wielomilionową widownię, okazał się serial The X-Files, który jako pierwszy pojawił się na corocznej liście 25 najpopularniejszych programów telewizyjnych.
Z końcem lat 90-ych popularne seriale zaczęły powoli tracić swój potencjał, i pomimo kilku udanych prób przyciągnięcia kolejnych widzów (np. popularny serial Ally McBeal), stacja zaczęła poszukiwać nowej formuły programowej. Z początkiem 2000 roku FOX zaprezentował swoją nową ramówkę, w której popularne seriale zastąpiły reality show. Najpopularniejszym z nich okazał się bez wątpienia The American Idol, który w sezonie 2004-2005 i 2005-2006 był najchętniej oglądanym programem telewizyjnym w Stanach Zjednoczonych. Według szacunkowych danych, telewizja FOX jest dostępna w 96% gospodarstw domowych w USA. Cechą charakterystyczną FOX TV jest fakt, że nie emituje ona tak dużo własnych programów w prime-time jak pozostałe 3 wielkie sieci, wypełniając pozostały czas wiadomościami ze swoich stacji lokalnych.
Stacje pokrewne:
1. Fox News Channel – uruchomiony w 1996 roku kanał informacyjny; w przeciwieństwie do CBS, NBC i ABC, FOX nie emituje wiadomości porannych i wieczornych w swojej standardowej ramówce.
2. Fox Sports
3. 4Kids TV i Fox Kids
PBS (Public Broadcasting Service)
PBS, amerykańska telewizja publiczna, tworzy alternatywny sektor telewizji amerykańskiej. To, co odróżnia ją od telewizji komercyjnej to przede wszystkim pełnione przez nią funkcje społeczne i realizacja przyjętych celów oświatowych, nie zaś sprzedawanie czasu antenowego reklamodawcom. Idea wykorzystania telewizji do celów oświatowych towarzyszyła rozwojowi tego medium w Stanach Zjednoczonych od samego początku. W 1950 utworzono Joint Commitee for Educational Television, inicjatywę mającą przekonać FCC o konieczności zarezerwowania odrębnych kanałów do potrzeb edukacyjnych. Pierwszą stacją nadającą program wolny od komercji była telewizja KUHT z siedzibą w Houston. W 1952 roku powstała pierwsza sieć oświatowa NET (National Education Television and Radio Center). W 1962 roku Kongres uchwalił Educational Television Facilities Act (ustawę o ułatwieniach dla telewizji edukacyjnej), co dało początek programowi szerszego wsparcia władz federalnych dla tych inicjatyw. W listopadzie 1967 roku Kongres uchwalił Public Broadcasting Act (ustawę o nadawcy publicznym), która stanowiła prawną podstawę funkcjonowania telewizji publicznej, a także publicznej radiofonii. Powołano również Corporation for Public Broadcasting (CPB), organizację zajmującą się zarówno publicznym radiem jak i telewizją. Zarząd korporacji liczył 15 członków, desygnowanych przez prezydenta i następnie zatwierdzanych przez Senat. CPB miało być finansowane przez władze administracyjne. Do głównych zadań CPB należą: dystrybucja środków przeznaczanych corocznie na telewizję publiczną, tworzenie warunków do rozwoju mediów publicznych, zapewnienie zrównoważonego traktowania tematów kontrowersyjnych, finansowanie nowych programów itp.
Na podstawie Public Broadcasting Act CPB utworzyła w 1969 roku Public Broadcasting Service (PBS) oraz National Public Radio (NPR).
PBS składa się z 354 zrzeszonych stacji telewizyjnych znajdujących się na terenie Stanów Zjednoczonych i Kanady. Jest wspólną własnością wszystkich wchodzących w jej skład stacji. Większość jej działalności jest finansowana przez CPB, która z kolei zajmuje się dystrybucją funduszy uzyskanych od rządu federalnego. PBS jest dystrybutorem programów dla telewizji publicznej, choć ich nie produkuje, ograniczając się do finansowania produkcji. Poza programami dystrybuowanymi przez PBS, telewizja niekomercyjna pozyskuje programy także z innych źródeł, takich jak np. American Public Television czy od producentów niezależnych.
W momencie powstania w 1969 roku, PBS przejęła wiele funkcji od działającej wcześniej sieci NET . Emisja programu rozpoczęła się 5 października 1970 roku. Lokalne stacje sieci PBS dysponują dość dużą swobodą w układaniu ramówki, korzystając z programów dystrybuowanych przez samo PBS bądź też pozyskując programy z innych źródeł. Sprzyja to regionalnemu charakterowi poszczególnych stacji. Zazwyczaj indywidualne oddziały PBS są zarządzane przez organizacje non-profit, władze lokalne czy też organy stanowe. W niektórych stanach lokalne stacje tworzą ‘podsieć’ obejmującą teren całego stanu (np. Alabama Public Television). Takie rozproszenie telewizji publicznej na małe oddziały lokalne spotkało się z falą krytyki medioznawców amerykańskich, którzy sugerowali utworzenie osobnych oddziałów PBS obejmujących swoim działaniem obszar całego stanu.
Oferta programowa PBS zawiera wiele programów adresowanych dla dzieci, z których najpopularniejszy to bez wątpienia Sesame Street. Oprócz programów krajowych, PBS emituje także wiele brytyjskich programów dla dzieci, jak choćby Teletubbies, a także seriali brytyjskich, emitowanych na licencji BBC (Monty Python’s Flying Circus, Benny Hill Show).
Kontrowersje: PBS jest finansowane w ok. 20% przez źródła federalne, a także w ok. 25% z podatków lokalnych i stanowych. Kwestie finansowania stacji od powstania Public Broadcasting Act w 1967 roku są zarzewiem konfliktu. Ponieważ ok. 60% dochodów PBS pochodzi z indywidualnych dotacji, stacje często organizują akcje mające pozyskać nowych sponsorów, co nierzadko odbywa się kosztem emitowanych w tym czasie programów z ramówki (zbieranie funduszy na antenie).
System finansowania PBS pozwala władzom federalnym na wywieranie presji na telewizję publiczną, co jest nieustannym źródłem wielu kontrowersji.
1. PBS Kids
2. PBS World
3. PBS Sports
AsiaxD