Prawo powszechnego ciążenia Siła działająca między każdymi dwoma punktami materialnymi o masach m1 i m2 znajdującymi się w odległości r jest siłą przyciągającą, skierowaną wzdłuż prostej łączącej te punkty.
Postulaty szczególnej teorii względności Albert Einstein oparł swe rozumowanie na dwóch postulatach:
* Zasadzie względności Zasada głosząca, że prawa fizyki są jednakowe we wszystkich układach inercjalnych musi obowiązywać dla wszystkich praw zarówno mechaniki jak i elektrodynamiki.
* Niezmienność prędkości światła Prędkość światła w próżni jest taka sama dla wszystkich obserwatorów, taka sama we wszystkich kierunkach i nie zależy od prędkości źródła światła. Z połączenia postulatów 1 i 2 dojdziemy do wniosku, że światło nie potrzebuje jakiegokolwiek ośrodka (eteru) do rozchodzenia się.
Biota-Savarta prawo, prawo określające natężenie pola magnetycznego H powstającego w punkcie O o współrzędnych (x0,y0,z0) w wyniku przepływu prądu elektrycznego o gęstości j(x,y,z): H(x0,y0,z0)=k∫(R-3)j(x,y,z)×Rdxdydz gdzie całkowanie odbywa się po całym obszarze przepływu prądu. R jest różnicą wektorów wodzących dla punktu O i bieżącego punktu (x,y,z), R =|R|, stała k zależy od wyboru układu jednostek, w układzie SI k= (4π)-1. Dla prostego przypadku nieskończenie cienkiego przewodu prawo Biota-Savarta można wyrazić wzorem: H=kI∫(R-3)(dl×R), gdzie R, H, R, k zdefiniowane jak powyżej, dl - nieskończenie mały wektor styczny w danym miejscu do przewodu, I - natężenie prądu, całkowanie wykonuje się wzdłuż przewodu.
I zasada dynamiki Newtona
Jeżeli na układ nie działają żadne siły lub siły równoważą się to ciało będzie poruszało się ruchem jednostajnie prostoliniowym. a = 0, gdy Fwypadkowa = 0
gdzie Fwypadkowa jest sumą wektorową wszystkich sił działających na ciało.
Uwaga: a = 0, oznacza, że nie zmienia się ani wartość ani kierunek tzn. ciało jest w spoczynku lub porusza się ze stałą co do wartości prędkością po linii prostej (stały kierunek).
II zasada dynamiki Newtona
Jeżeli na ciało działa siła to ciało przyspiesza proporcjonalnie do sily.
III zasada dynamiki Newtona
Jeżeli ciało A oddziałowuje na ciało B, to ciało B oddziałowuje na ciało A z taką samą siła ale przeciwnie skierowaną.
I prawo Keplera
Każda planeta porusza się po elipsie, w której ognisku znajduje się Słońce.
Z
S
II prawo Keplera
Promień wodzący skierowany od słońca do planety w różnych odcinkach czasu zakreśla równe powierzchnie.
III prawo Keplera
Stosunek sześcianów okresów do kwadratów dużych półosi elipsy jest stały.
(Półoś wielka jest połową najdłuższej cięciwy elipsy).
Dla orbit kołowych Dla elips , gdzie a – duża półoś, T- okres obiegu planet
Prawo Culomba określające siłę F wzajemnego oddziaływania (odpychania lub przyciągania) dwóch punktowych ładunków elektr. q1 i q2, odległych od siebie o r
i znajdujących się w ośr. o przenikalności elektr. ε; analogicznym wzorem wyraża się siła wzajemnego oddziaływania dwóch biegunów magnet. (ładunków, mas magnet.).
Prawo Gaussa, strumień wektora indukcji elektr. przez dowolną powierzchnię zamkniętą jest równy całkowitemu ładunkowi Q zawartemu w przestrzeni V
ograniczonej tą powierzchnią: , gdzie ρ — gęstość objętościowa ładunku elektr., d — skierowany element powierzchni; prawo Gaussa jest jednym z podstawowych praw elektrostatyki; umożliwia obliczenie natężenia pól elektrostatycznych.
Prawo Ohma, natężenie prądu elektr. stałego I przepływającego przez przewodnik jest wprost proporcjonalne do napięcia elektr. U na końcach tego przewodnika; I = U/R
gdzie R — opór elektr.;
Prawo Ampera, reguła określająca zależność między kierunkiem prądu elektr. i kierunkiem pola magnet. wytworzonego przez ten prąd; znana w 2 sformułowaniach: 1) reguła pływaka — obserwator płynący wzdłuż przewodu zgodnie z kierunkiem prądu elektr. tak, że jest zwrócony twarzą ku igle magnet., umieszczonej pod przewodem, widzi biegun pn. tej igły odchylony w lewo od kierunku, w którym płynie; 2) reguła korkociągu, reguła śruby prawoskrętnej — zwrot linii pola magnet. wytworzonego przez prąd elektr. w przewodzie wyznacza ruch obrotowy śruby prawoskrętnej, wkręcanej w ten sposób, że jej ruch postępowy jest zgodny z kierunkiem prądu w przewodzie.
Równania Maxwella, podstawowe równania klas. teorii pola elektromagnet.:
Maxwella wyrażają ścisły związek między polem elektr. i magnet.: (1) pole magnet. zależy od wywołującego je prądu elektr., (2) pole elektr. może być bezźródłowe i wytworzone tylko przez zmienne w czasie pole magnet., (3) źródła pola elektr. znajdują się w punktach, w których są umieszczone ładunki elektr., (4) pole magnet. jest zawsze polem bezźródłowym. Pola elektr. i magnet. są 2 różnymi postaciami pola elektromagnetycznego. Podstawowym wnioskiem wynikającym z równań Maxwella jest istnienie fal elektromagnet.
dreamseller.pl