SZEKSPIR_36 - Burza - dawny przekład (Ulrich).pdf - Shakespeare William - grubaberta44





William Shakespeare

Burza

(The Tempest)

Dzieło numer

Sztuka napisana w 1611

W druku ukazała się w 1623



DAWNE TŁUMACZENIE:

Przełożył Leon ULRICH



Księgozbiór DiGG



2011







Osoby:



ALONSO - król neapolitański

SEBASTIAN - brat jego

PROSPERO - prawy książę Mediolanu

ANTONIO - brat jego, przywłaszczyciel księstwa

FERDYNAND - syn króla neapolitańskiego

GONZALO - poczciwy stary radca króla Neapolu

ADRIAN i FRANCISKO - panowie

KALIBAN - dziki i potworny niewolnik

TRYNKULO - trefniś

STEFANO - piwniczy, pijak

KAPITAN, BOSMAN, MAJTKOWIE



MIRANDA - córka Prospera

ARIEL - duch powietrzny



DUCHY:

IRYS

CERES

JUNO

NIMFY

ŻNIWIARZE



INNE DUCHY, posłuszne PROSPEROWI



Scena: morze i okręt, później wyspa.



 



Akt pierwszy

SCENA PIERWSZA

Okręt na morzu. Burza, pioruny i błyskawice.

Wchodzą Kapitan i Bosman.

KAPITAN

Bosman!

BOSMAN

Jestem, kapitanie. Co robić?

KAPITAN

Przemów do majtków, a manewruj żwawo; inaczej wpadniemy na

skały. Żwawo tylko, żwawo!

(Wychodzi. Wchodzi kilku majtków).

BOSMAN

Dalej, moje dzieci! śmiało i żwawo, moje serduszka! Zwinąć

główny żagiel! Baczność na kapitańską świstawkę! Dmijże, aż

pękniesz!

(Wchodzą Alonso, Sebastian, Antonio, Ferdynand, Gonzalo i inni).

ALONSO

Dobry bosmanie, daj baczność! Gdzie kapitan? Pokażcie się ludźmi

odważnego serca.

BOSMAN

Błagam was, zejdźcie na dół!

ANTONIO

Gdzie kapitan, bosmanie?

BOSMAN

Czy go nie słyszysz? Zawadzacie nam tylko. Do kajuty! Pomagacie

burzy!

GONZALO

Trochę cierpliwości, mój poczciwcze!

BOSMAN

Gdy ją mieć będzie morze. Precz stąd! Co dbają ryczące bałwany o

imię królewskie? Do kajuty! Cicho! nie przeszkadzajcie nam!

GONZALO

Bardzo dobrze; pamiętaj jednak, kogo masz na pokładzie.

BOSMAN

Nikogo, kogo bym więcej kochał od siebie. Jesteś panem rajcą;

jeżeli możesz nakazać milczenie żywiołom i ciszę sprowadzić, nie

dotkniemy się więcej liny; użyj twojej powagi. Jeśli nie możesz,

dziękuj, żeś żył tak długo, a przygotuj się w kajucie do

wszystkiego, co nas za chwilę spotkać może. - Żwawo, moi

chłopcy! Precz nam z drogi, powtarzam!

(Wychodzi).

SZEKSPIR_36 - Burza - dawny przekład (Ulrich).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: