WSPÓLNE POLITYKI UE I 03.12.2008
WSPÓLNA POLITYKA ROLNA - CAPS.
Jest to najbardziej kontrowersyjna polityka, część jej instrumentów jest później wykorzystywana przez polskich producentów rolnej w przeważającej części.
Cele wspólnej polityki rolnej (Artykuł 33 Traktatu o UE):
· Podnoszenie produktywności rolnictwa w drodze wprowadzania postępu technicznego, racjonalizacji i optymalizacji zastosowania czynników produkcji, zwłaszcza siły roboczej.
· Zapewnienie ludności rolniczej godziwych warunków życia, zwłaszcza przez zwiększanie dochodu per capita osób czynnych w rolnictwie.
· Stabilizacja czynników.
· Zapewnienie zaopatrzenia w produkty rolne.
· Umożliwienie konsumentom kupna produktów rolnych po rozsądnych cenach.
Prawo Engla: w miarę wzrostu dochodów ludności maleją wydatki na żywność.
Zasady wspólnej polityki rolnej:
· Jednolitość rynku (single market):
o Swobodny przepływ produktów rolnych między państwami członkowskimi, w myśl reguły, że handel w ramach Wspólnoty powinien być równie nieskrępowany jak w granicach kraju członkowskiego.
o Swobodny przepływ artykułów rolnych został zapewniony przez zniesienie ceł oraz innych taryfowych i pozataryfowych ograniczeń między państwami członkowskimi.
o Wprowadzenie jednolitych (wspólnych) cen i ujednoliconych przepisów fitosanitarnych i weterynaryjnych.
o Jednolitość rynku oznacza też przyjęcie wspólnych reguł w handlu produktami rolnymi z krajami trzecimi.
· Zasada preferencji Wspólnoty (Community preferences):
o Oznacza pierwszeństwo zbytu na jej rynku własnych produktów.
o W tym celu stworzono rozbudowany system ochrony przed importem produktow rolnych z krajów trzecich.
o Rozbudowana ochrona zewnętrzna rynku rolnego we Wspólnocie, zgodnie z postanowieniami Rundy Urugwajskiej GATT, musi ulec ograniczeniu. Stąd m.in. dążenie do podniesienia konkurencyjności cenowej własnych produktów w realizowanej reformie rolnej.
· Zasada finansowej solidarności (financial solidarity)
o Polega na finansowaniu-ponoszeniu kosztów wspólnej polityki rolnej solidarnie przez wszystkie państwa członkowskie, bez względu na rzeczowy czy terytorialny aspekt wykorzystania środków finansowych w ramach tej polityki.
o Realizacji tej zasady służy Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFGR) oraz Europejski Fundusz Rolniczy Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFROW), z których środków finansuje się wspólna politykę rolną.
Filary wspólnej polityki rolnej (CAP):
· Filar rynkowy – polityka rynkowa. Zdecydowanie dla producentów, w jego ramach znajdują się różne instrumenty – najważniejszy to ceny, potem dopłaty bezpośrednie, kontyngenty ilościowe, cła, subsydia eksportowe.
· Filar strukturalny – polityka strukturalna. W największym stopniu dla osób nieprodukujących na rynek, wycofujących się z produkcji jako stabilne dochody. Są to takie instrumenty jak zalesianie (opłaca się przy 100 hektarach), wcześniejsze emerytury, dopłaty do terenów o niekorzystnym ukształtowaniu terenu, dopłaty do gospodarstw niskotowarowych, modernizacja gospodarstw
Zmiany w polityce rynkowej (Decoupling):
· Kwota płatności na gospodarstwo będzie równa średniej kwocie płatności bezpośrednich otrzymywanych przez gospodarstwo w okresie referencyjnym 2000 – 2002.
· Nowy system płatności będzie mógł funkcjonować już od 2005.
· Dla nowych państw członkowskich z Europy Środkowej i Wschodniej ta forma płatności bezpośrednich będzie obowiązywała po wygaśnięciu okresów przejściowych na dochodzenie do pełnego wymiaru tych płatności (dla Polski okres ten będzie trwał do 2013 roku).
chomik_dodo