Z dziupli Hałabały
W. Borodzicz
Kwiecień jak sama nazwa wskazuje, jest miesiącem kwietnia. Rozkwitają liczne drzewa i krzewy. Las liściasty wygląda w kwietniu najpiękniej. Promyki słońca skaczą swobodnie pomiędzy nie rozwiniętymi jeszcze listkami, jest wesoło i kolorowo.
Kwitną błękitne przylaszczki, białe zawilce, różowe wawrzynki wilczego łyka, ciemnofioletowe fiołki leśne i fiołki wolne, czerwono – niebieskie miodunki, a na mokradłach wielkie, złociste kaczeńce.
Obudziły się jeże, borsuki, żaby i inne zimowe śpiochy. Jelenie i sarny zmieniają właśnie „strój” zimowy na letni. Przyleciało już wiele ptaków z ciepłych krajów i na wszystkie głosy śpiewają donośnie:
Wio – sna, wio – sna!
Na górskich łąkach dzwonią dzwoneczkami owieczki:
Lubimy wiosnę. Cieszymy się nią i nadchodzącymi Świętami Wielkanocnymi. Rozdzwonią się świątecznie wielkie dzwony w kościołach.
Na różne głosy, na różne tony:
Bim – bam
Bim – bim – bam
Bam – bim – bim.
Dzwony obwieszczają wielką radość – nastała Wielka Noc!
Wielkanoc jest uroczyście obchodzona na pamiątkę Nocy, w czasie której Pan Jezus zmartwychwstał.
Radujmy się! Weselmy się! Alleluja!
Na wielkanocnym stole, przykrytym białym obrusem, pośród łączki z rzeżuchy lub owsa stanie cukrowy baranek, rozsiądą się wielkanocne baby, przycupną kolorowe pisanki. W koszyku święcone: chleb, sól, kiełbasa, jajko.
Z jajka wykluwa się nowe życie.
Dlatego jajko – znak nowego życia, znajduje się na świątecznym stole. Dzieląc się nim, składamy bliskim i kochanym osobom serdeczne życzenia.
ewajorek