Rozwiązywać te zagadki
mogą wszyscy, dzieci, matki.
Ale taka jest umowa:
kto już odgadł, ani słowa.
Każdy, kto wie, cicho siedzi.
Niech i drugi się pobiedzi.
Nie pozbawcie go radości
pokonania przeciwności.
Bo za osła ma sąsiada
każdy, kto mu podpowiada.
Kto rozerwie się, zabawi,
ten autorce radość sprawi.
Choć ją się łamie, - jednak jest cała.
Mamy ja po to, żeby myślała.
Szarych komórek jej nie brakuje,
Niech się więc trudzi – i rozwiązuje.
Autorka zagadek
Jadwiga Bucholc
1.
Rączkę ma– nie do witania
dzióbek – nie do całowania.
Kipi często - nie ze złości.
Jest potrzebny, gdy masz gości.
2.
Cienki daszek kolorowy,
jak spadochron się rozpina.
Przed wilgocią chroni głowy,
kiedy go się w ręku trzyma.
3.
Obok siebie setki dziurek.
Każdą z nich okala sznurek.
Po połowie zaś w nich nie brak
rybich łusek jak ze srebra.
4.
Dziesięć okrągłych okienek w tarczy.
Z każdego zerka mała cyferka.
Nakręcić tylko kilka z nich starczy,
a głos z daleka mknie do człowieka.
5.
Czerwony domek, brak mu okienka.
Zamiast drzwi szpara tylko jest cienka.
Co w nim się znajdzie, to w świat wyrusza,
choć jest bez butów i kapelusza.
6.
Cały szereg jest żeberek,
ale mięsa – ani kęsa.
Kiedy zima, ciepło trzyma,
zimny za to, kiedy lato.
7.
Zboczem góry mkną dwie deski,
zostawiając długie kreski.
Kto je przypnie, w dole znika,
bez kół, żagli i silnika.
8.
Bywa ciemna albo jasna.
najcenniejsza, kiedy własna.
Czy jest duża, czy też mała,
choć ją łamiesz, zawsze cała
9
Suknie ona ma złociste
i cieniutkie niby listek.
Powoduje mokre miny
i rozdziela witaminy.
10.
Nie narzeka on na katar,
choć ma nosek co się zowie.
Zwykle ma bliźniaka brata.
Jego język nic nie powie.
. 11.
Gdy siedzi w butelce,
pożyteczny wielce.
Plagą jest na drodze,
bo przeszkadza srodze.
12.
Płynie szybko, choć bez żagli,
bo je każda chwila nagli.
Co noc bywa aż w Kanadzie.
U nas lampy gasi na dzień.
13.
Mają skrzydła, lecz bez puchu.
Stoją w miejscu, choć są w ruchu.
Głośne są, nie mówiąc zdania.
Nie polecą w świat z mieszkania.
14.
Cierpliwie słucha, choć nie ma ucha.
Znosi bez skargi brak nosa, wargi.
Braku języka mu nie wytykaj,
bo co chcesz, powie w jakiej chcesz mowie.
15.
Słynie smakiem, wonią,
w ciepłych krajach znany,
a u nas nicponiom
przydomek nadany.
16.
Grzyb i ryba. Dziadka żona.
Smaczna bywa, gdy pieczona.
Rośnie w polu i ma liście.
Z piasku też je stawialiście.
17.
Jest ubrany w płaszcz drewniany,
kolorowo malowany.
Sunie na jedynej nodze,
często łamiąc ją po drodze.
18.
Wspaniały to mebel, niezbędny dla króla.
Miał zwykle baldachim, kryła go purpura.
Zmień czwartą literę, będzie śladem w śniegu,
który pozostaje po zwierzęcia biegu.
19.
Wyszła z ZOO w tajemnicy,
znalazła się na ulicy.
I dziwi się, że jej mianem
liczne przejścia są nazwane.
20.
Ma je każda rzeka,
żłobi je prąd wody.
Posiłek w nim czeka
dla ptactwa i trzody.
21.
Czy jest duże, czy maleńkie,
lubi głosy grube, cienkie.
Masz je ty i kubek, dzbanek,
jeśli tylko nie urwane.
22.
Choć się ją łamie, jednak jest cała.
Mamy ją po to, żeby myślała.
Czy jest ciemna, czy też jasna,
23.
Musi być na każdej mapie,
bo określa położenie.
Często ją w pośpiechu łapiesz
na zakupów przyniesienie.
24.
Oko chroni ona
przed kurzem i słońcem.
Rośnie też, zielona,
na wodzie stojącej.
25.
Był machiną on drewnianą,
w dawnych wiekach używaną.
Zabierz N, daj S na końcu.
Opalaj się na nim w słońcu.
26.
Jest ona specjalnym hakiem
do statków trzymania.
W czasie wojny była znakiem
walki i czuwania.
27.
Nie sieje się ich w ogrodzie,
w polu też nie. Są w zagrodzie.
A sadzone, nawet wiosną
nie zakwitną, nie urosną.
28.
Nie jest to ślusarz, a klucze tworzy.
Drzwi nikt nimi nie otworzy.
Czasem on zaskrzypi z nagła,
jeśli jest to wieś zapadła.
29.
Dużo jej jest w głębiach morza.
Szumią nad nią także zboża.
Chociaż tania, w wielkiej cenie.
Biedne bez niej podniebienie.
30.
Nie akwarium to dla rybek,
choć jest domkiem z czterech szybek.
Ma z ulicy częstych gości.
Mówią krótko, z konieczności..
31.
W oknie ciągle stoi, deszczu się nie boi,
wiatru się nie lęka, od mrozu nie pęka.
Gdy weźmiesz A z końca, nie widzi on słońca,
bo w głąb ziemi biegnie po sól, naftę, węgiel.
32.
Mróz to czy upał, wśród deszczu, śniegu
stoi wyniośle na morza brzegu
i zawsze nocą jej światła struga
w dal ostrzegawcze sygnały mruga.
33.
Stawiać je na lodzie, są to mrzonki wieczne,
lecz w domu, na co dzień –zamknięcie bezpieczne.
Jeśli murowane, wieżami wzmocnione.
Były zdobywane, -i były bronione.
34.
Daje mleko, a nie krowa
ani żadne inne zwierzę.
Drzewo go wśród liści chowa.
Murzyn go do kosza zbierze.
35.
Zimą leży pod pierzyną,
bo ją źle jej piec ogrzewa.
Lecz niech tylko lody spłyną,
karmi kwiaty, zboża, drzewa.
36.
Choć nie widać żadnych schodków,
ale stopni nie brakuje.
Kolorowy słupek w środku
czasem na nich podskakuje.
37.
Pracuje w mrocznej głębinie ziemi,
nie widząc słońca, ani zieleni.
Niby kret drąży tam korytarze,
czarne diamenty przynosząc w darze.
38.
Zna ją dobrze wiele osób.
Bawełniany ma kręgosłup.
Od gorąca się rozpływa,
od płomienia jej ubywa.
39.
Jeśli dzbanka – jest cierpliwe.
Garnka – głuche, nieco krzywe.
Kiedy twoje, ma bliźniaka,
w środku trąbkę i ślimaka.
40.
Jest w oborze i w komorze.
Jest w podwórzu i na dworze.
Brak go w stajni i w stodole.
Nie ma w domu go i w szkole.
l
41.
Ma mnóstwo zębów, ale nic nie je.
Na szczęście nigdy nie mizernieje.
Lubi gęstwinę, jednak nie lasu.
Służy ci wiernie, tylko do czasu.
42.
Mieszka w kablu, co jest w ścianie.
Służy ci na zawołanie.
Ma energii zasób duży,
a brak jej kłopoty wróży.
43.
Bywa ostra, lecz zła nie jest,
służy ci więc, choć tępieje.
Nadziewane drewno struże,
że aż leci wiór po wiórze.
44.
Każdy depce mu po grzbiecie.
Zebry na nim nie znajdziecie.
Trzyma się kurczowo brzegów.
Pod nim mnóstwo wody w biegu.
45.
Kiedy jest drewniane,
posłuży szewcowi.
Przez naturę dane,
klaczy i koniowi.
46.
Jest dzień słoneczny. nagle deszcz pada.
Na niebie mlecznym kropel gromada.
Każda rozszczepia jasne promienie
i w łuk zasklepia barwami ziemię.
47.
Lubi zajrzeć w każdą dziurę.
Bardzo bujną ma fryzurę.
Nie chodzi z nią do fryzjera,
bo się jej od pracy zdziera.
48.
Nie jest to lekarz, a goi rany.
W pędzie nie może być zatrzymany.
Działa bez przerwy. A gdy ucieka,
unosi chwile, jak krople rzeka.
49.
Jeśli jest bronią – rani.
Jeśli owocem – w Hiszpanii.
Jeśli kamieniem, to cennym.
Jeśli kolorem, to ciemnym.
50.
Kują tam, lecz nie dzięcioły.
Brzęczą głośno, a nie pszczoły.
Jest kopalną – ale wiedzy.
Brak górników, są koledzy.
51.
Moc tajemniczych posiada znaków.
Miasta zamienia w ziarenka maku.
Płaskie jej góry i morza suche.
Nie da zabłądzić, gdy jesteś zuchem.
52.
Czy czytasz prosto, czy też odwrotnie,
tak samo słowo to będzie brzmiało.
Schroń się na arkę, bo bardzo zmokniesz.
Wiele par zwierząt tam się udało.
53.
Tworzą go góry, stojące blisko,
co w jedną, długą całość splecione.
Ma go przy budzie nieszczęsne psisko,
które stróżuje wiernie przed domem.
54.
Zamek drewniany z ruchomym dachem.
Jest otwierany nieraz ze strachem.
Lud w plastrach chowa złociste plony,
ale królowa jest bez korony.
55.
Chociaż żyje w rzecznej toni,
stawia się i dzielnie broni.
...
a_lexa