Antonio Canova – Amor i Psyche,
Głównym przedstawicielem klasycyzmu w rzeźbie był włoski rzeźbiarz Antonio Canova (1757-1822),przedstawiciel nurtu aleksandryjskiego w rzeźbie. W jego wczesnych dziełach można dostrzec wpływy rzeźby barokowej , aby w rzeźbach pochodzących z późniejszego okresu dostrzec wzorowaną na rzeźbie antycznej harmonię kształtów i ścisłe zachowanie proporcji.
Canova nie przedstawiał rzeczywistości w sposób naturalistyczny , ale idealizował ją, nad ekspresję przedkładał harmonie i klasyczne piękno. Canova był perfekcjonistą , dlatego przed wykonaniem dzieła , najpierw rzeźbił jego szkic w glinie. Klasycyzm w jego wykonaniu , choć idealny , po pewnym czasie mógł się wydawać skostniały , szczególnie z powodu powtarzania przez tego artystę , pewnych utartych kształtów i gestów. Jego rzeźby są doskonałe warsztatowo i pełne wdzięku , brakuje im jednak dynamiki. Przedstawione na nich postacie są idealne , a tym samym nieprawdziwe. Tematy swoich rzeźb czerpał w przeważającej części z mitologii .
Do najbardziej znanych dzieł Canovy należy znajdująca się w Luwrze marmurowa grupa Amor i Psyche (1787 – 1793,), przedstawia parę kochanków splecionych w miłosnym uścisku. Pełen świeżości, autentyczny wdzięk młodocianych postaci został tu jeszcze podkreślony przez krągłe, płynnie modulowane formy ciał oraz ramion, które nawzajem się przeplatają. Jednakże również i tutaj widoczne są pewne słabe strony rzeźb tego artysty – monotonia modelunku, manieryczność linii oraz mechaniczne powtarzanie pewnych form, zwłaszcza w układzie włosów.
kkuchtaa