Juliusz Kossak - stadnina na Podolu
Juliusz Kossak, herbu Kos (ur. 29 października 1824 w Nowym Wiśniczu koło Bochni, zm. 3 lutego 1899 w Krakowie) – polski malarz, rysownik i ilustrator. Specjalizował się w malarstwie historycznym i batalistycznym, ulubionym tematem jego obrazów były konie. Malował małoformatowe dzieła głównie techniką akwarelową. Był jednym z inicjatorów utworzenia w Krakowie Muzeum Narodowego.
Późnoromantyczna, sentymentalna nastrojowość cechuje natomiast sceny rodzajowe przedstawiające sielankowe obrazy z życia polskiego ludu i Kozaczyzny ("Stadnina na Podolu", 1886). Wirtuozeria w stosowania techniki akwarelowej, wykorzystanie przejrzystości medium i przypadkowego rozpływu farby przejawia się także w swobodnych szkicach krajobrazowych, w których plama barwna uwalnia się od znamiennego dla sztuki Kossaka prymatu rysunku. Szczyt możliwości twórczych artysta osiągnął w pierwszej połowie lat 1870-ych. Późny okres jego twórczości cechuje nasilający się schematyzm w wariantowo opracowywanych scenach myśliwskich, przedstawieniach krakowskich wesel i stadnin
kkuchtaa