Chomiki wyróżnia brak szczególnych wymagań, odporność i zdolność dostosowywania się do różnych warunków.Cechy te wiążą sięz pochodzeniem małych gryzoni.
Strony ojczyste chomików to stepy, regiony pustynne i półpustynne Starego Świata - od Europy Środkowej po Azję.Są to okolice niegościnne, z małymi opadami deszczu, a zatem i o skąpej wegetacji.Chomiki nauczyły się więc zadowalać skromnym pożywieniem.O pochodzeniu gryzoni z terenów piaszczystych świadczy też brunatnawe ubarwienie futerka - dostosowane do kolorystyki ich naturalnego otoczenia.Chomiki syryjskie(Mesocricetus auratus), zwane też złocistymi, pochodzą z terenów Syrii.Nie wiadomo jednak, czy wciąż jeszcze występują na wolności.
Chomik chiński(Cricetulus griseus)zamieszkuje tereny półpustynne w Azji Centralnej - w Chinach oraz w Mongolii.Ojczyzną karłowatego chomika dżungarskiego(Phodopus sungorus)są natomiast stepy Kazachstanu i Mandżurii.
Chomik karłowaty Roborowskiego(Phodopus roborovskii)również żyje w Mongolii, na graniczących z Mongolią terenach Chin oraz w niektórych miejscach na Syberii.
Chomiki syryjskie są odporne i łatwo się przystosowują.Bez tych cech nie przeżyłyby w swej ojczyźnie - ubogiej w roślinność, północno-zachodniej wyżynnej części Syrii.Należą one do gatunku Mesocricetus auratus.
Chomiki należą do rodziny chomikowatych (Cricetidae), która liczy prawie 2000 gatunków zwierząt.Pierwsze wzmianki o chomiku syryjskim pochodzą z roku 1839 od zoologa G. Waterhouse'a.Upłynęło jednak prawie sto lat, zanim zwierzę to zostało schwytane.Dokonał tego w roku 1930, w pobliżu syryjskiego pustynnego miasta Aleppo, profesor I. Aharoni z Uniwersytetu w Jerozolimie.W czasie ekspedycji natrafił na gniazdo chomików, w którym znajdowała się matka i dwanaścioro młodych.Z całej gromady, przy życiu pozostały cztery chomiki, które błyskawicznie rozmnożyły sie.Od nich wywodzą się wszystkie obecnie żyjące w naszych domach chomiki syryjskie.Do Europy, jako zwierzęta domowe zostały sprowadzone dopiero po II wojnie światowej.
Chomiki dzieli się według wielkości na duże, średnie i małe.
Jak większość małych gryzoni, tak i chomiki do sklepów zoologicznych trafiły za pośrednictwem hodowli zwierząt laboratoryjnych. Łatwość rozmnażania, żywe usposobienie, zabawny wygląd, a także stosunkowo niska cena oraz fakt, że nie jest to gatunek chroniony, przyczyniły się do rozpowszechnienia na całym świecie hodowli chomika jako zwierzątka domowego.
Historia odkrycia gatunku chomika syryjskiego, zwanego także chomikiem złocistym, jest dobrze znana: w roku 1839 po raz pierwszy opisał go przyrodnik George R. Waterhouse. Natomiast w kwietniu 1930 roku jerozolimskiemu zoologowi, dr. Israelowi Aharoniemu, udało się pod Aleppo, w północnej Syrii, wydobyć z 2,5-metrowej nory samicę chomika syryjskiego wraz z dwanaściorgiem młodych. Zwierzęta zostały przewiezione na Uniwersytet Jerozolimski. I chociaż transport i życie w niewoli przeżyły jedynie trzy chomiki, to w ciągu jednego tylko roku Aharoni doczekał się aż ponad 300 potomków tej trójki. Od tej jednej rodziny pochodzą wszystkie hodowane dzisiaj przez człowieka chomiki syryjskie. W roku 1938 pierwsze chomiki syryjskie przeznaczone do celów badawczych przewieziono do Ameryki. W Polsce pojawiły się dopiero po II wojnie światowej.
Chomik chiński, zanim trafił do naszych domów, także służył początkowo jako zwierzątko laboratoryjne.
Chomiki: dżungarski oraz Roborowskiego trafiły do handlu - jako zwierzęta łatwo rozmnażające się - przywiezione z podróży badawczych.
Przed zakupieniem chomika powinniśmy postawić sobie kilka pytań:
1. Czy stać mnie na kupno stosunkowo dużej klatki, której cena znacznie przewyższa zakup samego zwierzątka?
2. Czy w domu jest odpowiednie miejsce, gdzie chomik będzie mógł w dzień spokojnie spać, a wieczorami i nocą hałasować, biegać i rozrabiać, nie przeszkadzając nikomu?
3. Czy na pewno chcę mieć zwierzątko, które w dzień tylko śpi?
4. Czy w domu jest pomieszczenie, gdzie będzie można regularnie i bezpiecznie wypuszczać chomika z klatki?
5. Czy nikomu w rodzinie nie będzie przeszkadzało to, że czystość i porządek w domu będą jednak pozostawiać co nieco do życzenia?
6. Czy pojawienie się chomika nie spowoduje konfliktu z innymi zwierzętami, już mieszkającymi w domu?
7. Ile czasu mogę poświęcić na zajmowanie się chomikiem i zabiegi pielęgnacyjne?
8. Kto zaopiekuje się chomikiem podczas urlopu albo w przypadku mojej choroby?
9. Kto będzie się na stałe zajmował zwierzątkiem? Jeśli kupujemy chomika, zastanówmy się, czy podołamy takim obowiązkom.
10. Czy ktoś w rodzinie nie jest uczulony na sierść zwierząt?
MiczaArt