POTRÓJNY HELIX DNATrwają dyskusje na temat: - ewolucji człowieka - rozwoju DNA do 12 nitek - czy w ogóle jest możliwa taka genetyczna mutacja ? Coraz częściej słyszymy o narodzinach cudownych dzieci - Indygo, o których przeszło 60 lat temu przepowiadał Edgar Cayce. Świat coraz głośniej mówi, że rodzą się już z trzecią nitką DNA. Jim Watson i Francis Crick Czy w ogóle możliwe jest aby z dwóch nitek DNA mogło rozmnożyć się więcej par ? O dwóch nitkach dowiedzieliśmy się dzięki Watsonowi i Crickowi - byli tymi pierwszymi, którzy w roku 1953 ogłosili światu o podwójnej strukturze DNA. W skład cząsteczki podwójnego helixa DNA zwykle wchodzą dwa łańcuchy, które biegną antyrównolegle. Łańcuchy owijają się wokół własnej osi i tworzą tzw. prostoskrętną podwójną helisę. Naukowcy-genetycy od kilkudziesięciu lat prowadzą intensywne badania DNA-RNA. W roku 1953 Watson i Crick opisali podwójny helix DNA. Zaledwie kilka lat później w roku 1957, Felsenfeld i Rich opisali potrójny helix DNA. Wyrazili opinię, że trzecia nitka nie jest konstrukcją uformowaną przez patologiczną kondycję tylko jest naturalnym procesem rozwoju DNA, który następuje w odpowiednio gotowym ciele. Również wyjaśnili w jaki sposób dochodzi do rozwoju trzeciej nitki DNA jako naturalnego biologicznego procesu. Potrójny helix DNA opisany jest jako dwa różne typy w zależności od nadanego kierunku trzeciej nitki.W pierwszym przypadku - nić pirymidynowa wiąże się z parą zasad i wchodzi pomiędzy nich i tyminę. W drugim Pary zasad (bp) w biologii nuklearnej łączą wiązaniami atomowymi zasady azotowe nukleoidów dwóch różnych nici kwasu nukleinowego. W parach zasad podaje się długości cząsteczek DNA. Według Watson-Crick w DNA komplementarne pary (bp) stanowią: guanina z cytozą oraz adenina z tyminą. Potrójny helix jest strukturą DNA, w której trzy oligonukleotydy są skręcone razem w potrójną formę. Oligonukleotydy - fragmenty kwasów nukleinowych. Najbardziej znane są dwa rodzaje kwasów nukleinowych: - kwas rybonukleinowy (RNA) - kwas dezoksyrybonukleinowy (DNA). Oba mogą występować zarówno jako pojedyncza nić lub podwójna. DNA tworzy nić podwójną a RNA pojedynczą. Zasady: - purynowe, azotowe - pirymidynowe, bezbarwna ciecz o charakterystycznym zapachu, dobrze rozpuszczalna w wodzie. Potrójny helix składa się z pary zasad zawierającej dwie homopirymidyny (heterocykliczny związek organiczny strukturalnie zbliżony do pirydyny. uracyl są pochodnymi pirymidynowymi) i jednej homopuryny. Nić homopuryny może też wiązać się z homopirymidyną. Trzecia nitka DNA ma związek z polem energetycznym, w którym możliwe jest wiązanie się protein i innych związków chemicznych. Ostatnie badania naukowe wskazują też na następny ważny w tym procesie czynnik - temperaturę, która zmienia struktury molekularne. Nauce znanych jest zaledwie kilka przypadków potrójnego helix DNA "in vivo" - (istnienie wewnątrz organizmu w żywym ustroju). Gary Felsenfelt Alexander Rich Na świecie jest wiele prac na temat potrójnego helixu DNA. Jedne z bardziej znanych: Felsenfeld i Rich, Swietłana O. Doronina i Jean Paul Behr i wiele innych. Popularna książka: "The triple helix: Gene, Organism, and Environment" - Richard Lewontin.
mamuska