SPIS TREŚCI:

1.      Przedmioty badania

2.      Charakterystyka przedmiotów badania

3.      Zakres badań

4.      Opis metod badań

5.      Wyniki badań.

6.      Wnioski.

Przedmioty badania

Przedmiotem badania było sporządzenie receptury na beton zwykły spełniający poniższe założenia projektowe:

·         Klasa ekspozycji – XF2

·         Klasa wytrzymałości – C25/30

·         Klasa konsystencji – S2

·         Dojrzewanie naturalne z pielęgnacją wilgotnościową.

Charakterystyka przedmiotów badania

Beton – materiał powstały ze zmieszania kruszywa, kruszywa drobnego i grubego, wody oraz ewentualnych domieszek i dodatków, który uzyskuje swoje właściwości w wyniku hydratacji cementu.

Mieszanka betonowa – całkowicie wymieszane składniki betonu, które są jeszcze w stanie umożliwiającym zagęszczenie wybraną metodą.

Klasa ekspozycji - wynika z przeznaczenia elementu konstrukcji i warunków środowiska pracy elementu. Klasa ekspozycji nakłada ograniczenia związane z minimalną klasa betonu, oraz minimalną zawartością cementu w mieszance, czy też maksymalnym wskaźnikiem W/C.

Klasa konsystencji - określa zdolność mieszanki do rozpływu i układania w deskowaniu. Jest miarą urabialności.

Klasa wytrzymałości – odnosi się do wytrzymałości charakterystycznej betonu określonej po upływie 28. dni na próbkach cylindrycznych oraz sześciennych.

Wytrzymałość charakterystyczna - wartość wytrzymałości na ściskanie, poniżej której znaleźć może się 5% populacji wszystkich możliwych oznaczeń wytrzymałości dla danej objętości betonu.

Zakres badań

Badania obejmują zaprojektowanie składu mieszanki spełniającej założenia projektowe oraz zbadanie jej konsystencji i wytrzymałości na ściskanie.

Opis metod badań

Mieszankę betonową projektujemy metodą 3. równań:

1)     fcm=A1/2*(cw-+0,5)

2)     cρc+kρk+w=1000

3)     c*wc+k*wk=w

gdzie:             

fcm - wytrzymałość średnia

A1/2 - współczynnik przyjmowany ze względu na klasę stosowanego cementu

cw - stosunek masy cementu do masy wody

c – masa cementu

k – masa kruszywa

w – masa wody

ρc - gęstość cementu (przyjęto ρc=3,1kgm3)

ρk - gęstość kruszywa (dla żwiru ρk=2,65kgm3)

wc – wodożądność cementu

wk - wodożądność kruszywa.

Ponadto posiłkowaliśmy się tablicami zawierającymi gotowe receptury na beton o zadanym stosunku cw i krzywymi granicznymi w celu dobrania uziarnienia kruszywa o Dmax=16mm. Aby określić średnią wytrzymałość betonu skorzystaliśmy z równania:

fcm=fck+2*σ , gdzie:

σ - odchylenie standardowe

fck – wytrzymałość charakterystyczna.

Wyniki badań

Z klasy ekspozycji betonu XF2 wynikają następujące wymagania:

·         Minimalna ilość cementu – 300kg

·         Minimalna klasa wytrzymałości – C25/30

·         Maksymalne w/c = 0,55

σ=3,0MPa

Z klasy wytrzymałości betonu  => fck,cube=30MPa

fcm = fck + 2* σ = 30MPa + 2*3MPa = 36MPa

A1 = 20MPa (przyjęto z wyników badań studentów wydziału)

cw=fcmA1+0,5=36MPa20MPa+0,5=2,3

wc=12,3=0,43<0,55 - wynik zgodny z wymaganiem wynikającym z klasy ekspozycji

Obliczenia związane z wodożądnością kruszywa: