Podstawowe informacje o rozwoju demograficznym Polski do 2003 roku

Stan ludności i dynamika przyrostu

Rozwój demograficzny Polski w 2003 r. nie uległ istotnym zmianom w stosunku do trendów obserwowanych na przełomie drugiej połowy lat 90-tych oraz początku tego stulecia. Jest to już piąty z kolei rok, w którym odnotowano ubytek rzeczywisty ludności, a jednocześnie drugi, w którym wystąpił ujemny przyrost naturalny. W latach 1999-2003 – w wyniku niskiego przyrostu naturalnego oraz ujemnego salda migracji zagranicznych – liczba ludności Polski zmniejszyła się o ok. 89 tys. Tempo przyrostu ludności było ujemne i wynosiło: od -0,03% w 1999 r. do -0,08% w 2003 r., co oznacza szybszy spadek liczby ludności kraju.

Szacuje się, że w końcu 2003 roku liczba ludności Polski wynosiła 38189 tys. osób. Szacunek ten został opracowany na bazie wyników ostatecznych Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z maja 2002 roku. Spis ludności wykazał liczbę ludności o około 400 tys. mniejszą (1,1%) w stosunku do bilansów ludności na koniec 2001 roku, prowadzonych na bazie poprzedniego spisu. Istotne zmiany wystąpiły także w strukturze ludności według wieku, w szczególności dotyczyły zmniejszenia liczby osób w wieku wysokiej aktywności zawodowej.

W poszczególnych województwach skala rozbieżności między wynikami spisu a danymi z bilansów ludności dotyczących końca 2001 r. była zróżnicowana. Generalnie, w spisie 2002, odnotowano większą liczbę ludności w woj. mazowieckim (o +0,8%) – dotyczyło to głównie aglomeracji warszawskiej, natomiast znacząco mniejsza liczba ludności wystąpiła w woj.: śląskim (o -1,9%), dolnośląskim (o -2,1%), zachodniopomorskim (o  -2,1%) oraz  o  -2,8%  w woj. warmińsko-mazurskim.

Stan ludności oraz zmiany, jakie miały miejsce w latach 2001-2003 w poszczególnych regionach kraju - przedstawia tabela; dane dla wszystkich trzech lat stanowią bilans „wyprowadzony” na podstawie wyników spisu ludności z 2002 roku.

Ludność według województw