Scenariusz zajęć 1a.doc

Scenariusz zajęć . Dzieci czteroletnie

Blok tematyczny: Hula, psoci, hałasuje, to jesienny wiatr figluje

Temat dnia: Latawcem do nieba

Przewidywane osiągnięcia – co poznaję, co umiem, co czuję:

·               uczę się prawidłowo wymawiać trudne wyrazy,

·               odpowiednio reaguję na zmiany tempa,

·               improwizuję ruch do muzyki,

·               poruszam się z rekwizytem w rytm muzyki,

·               poznaję wygląd i budowę latawca,

·               uważnie słucham wiersza,

·               estetycznie ozdabiam pracę,

·               pomagam przy budowaniu latawca,

·               badam, jak i kiedy lata latawiec,

·               czekam cierpliwie na swoją kolej,

·               różnicuję własny ruch w zależności od siły wiatru.

Przebieg dnia:

I. Zajęcia poranne

·         „Wietrznie” – zabawa ortofoniczna. Nauczyciel zachęca dzieci do naśladowania różnych odgłosów wiatru.

– Aby latawiec mógł wznieść się wysoko, potrzebny jest wiatr. Co robi wiatr? Spróbujmy naśladować jego „mowę”:

Wiatr gwiżdże: żuu, żuu, żuu.

Wiatr szumi: szuu, szuu, szuu, szaa, szaa, szaa.

Wiatr świszcze: świst, świst, świst.

Wiatr dmucha: wiuu, wiuu, wiuu.

Wiatr lekko dmucha: fuu, fuu, fuu.

·         „Latawce” – zabawa muzyczno-ruchowa. Każde dziecko otrzymuje jedną chustkę szyfonową. Dzieci improwizują ruch do utworu „Greensleeves to a ground”, np. kołyszą się na boki, do przodu, do tyłu, trzymając chustkę za dwa rogi. Spacerują wolno po całej sali, poruszając delikatnie chustką.

Podrzucają chustkę do góry i patrzą, jak spada na podłogę. Wyciszenie muzyki przez nauczyciela jest sygnałem do zatrzymania się i spokojnego położenia się na podłodze (odpoczynek).

II. Zajęcia główne

·         „Latawiec” – wysłuchanie wiersza Cz. Janczarskiego. Nauczyciel rozpoczyna rozmowę z dziećmi na temat wiersza. Przykładowe pytania: Do czego podobny jest latawiec?Dokąd może poszybować Co mogłoby się stać, gdyby latawiec miał dłuższy sznurek?

·          

·         „Mali konstruktorzy” – praca plastyczno-konstrukcyjna. Nauczyciel dzieli dzieci na dwa zespoły. Jeden zespół otrzymuje romb, drugi kokardki wycięte z brystolu. Dzieci ozdabiają części latawca elementami mozaiki geometrycznej wyciętymi z kolorowego papieru. Konstrukcję latawca nauczyciel przygotowuje wcześniej. Listewki krzyżuje się ze sobą w ich połowie i związuje się je sznurkiem. Między końcami listewek mocuje się sznurek tak, aby powstał romb. Na takiej konstrukcji nauczyciel mocuje ozdobiony przez jeden z zespołów papier w kształcie rombu. Następnie przymocowuje do sznurka kokardy. Tak wykonany ogon łączy z latawcem. Ostatnim etapem jest przymocowanie sznurka do każdego wierzchołka, związanie go w supełek i przedłużenie tak, aby można było sterować latawcem z ziemi.

·          

III. Zajęcia popołudniowe

·         „Psotny wietrzyk” – nauczyciel z dziećmi wystawia odkryte dłonie na podmuchy wiatru – sprawdza kierunek i natężenie wiejącego wiatru (można lekko poślinić palec w celu większego uwrażliwienia „czujnika”). Następnie umawia się z dziećmi, że będą drzewami na wietrze i ruchem ciała będą reagować na podmuchy wiatru. Dzieci „drzewa” stają w rozsypce na podwórku przedszkolnym. Unoszą rączki do góry i ruszają nimi zgodnie z siłą wiatru.

2