Program nauczania
dla dziecka z cechami autystycznymi
I. Rewalidacja indywidualna
N a w y k i ż y c i a c o d z i e n n e g o
Cele nauczania
- kształtowanie umiejętności samodzielnego funkcjonowania dotyczącego samoobsługi w zakresie:
a) sygnalizowania i załatwiania potrzeb fizjologicznych,
b) samodzielnego ubierania się i rozbierania,
c) poprawnego spożywania pokarmów,
d) poruszania się w środowisku bliższym i dalszym,
e) radzenia sobie w sytuacjach nieznanych i trudnych.
Tematyka
1. Zgłaszanie potrzeb fizjologicznych.
2. Samodzielne jedzenie, ubieranie się, mycie się.
3. Sprzątanie po sobie.
4. Opanowanie formuł grzecznościowych.
5. Samodzielne organizowanie sobie zabawy.
6. Umiejętność korzystania z urządzeń sanitarnych.
7. Korzystanie z publicznych środków transportu.
Ś r o d o w i s k o społeczno - przyrodnicze.
– kształtowanie poczucia własnej tożsamości,
– kształtowanie nawyków poprawnego zachowania, w różnych sytuacjach życiowych,
– wyrabianie wrażliwości na piękno przyrody i estetyki otoczenia,
– nawiązanie bliższego kontaktu dziecka z nauczycielem prowadzącym nauczanie indywidualne.
1. Praktyczne poznanie pomieszczeń szkolnych.
2. Zmysłowe poznanie zmian zachodzących w przyrodzie: jesienią, zimą, wiosną i latem.
3. Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa na spacerze i w czasie zabawy.
4. Rozpoznanie własnego imienia.
5. Ulubione zabawki i zabawy dziecka (konstrukcyjne).
6. Naśladowanie czynności nauczycielki.
7. Wykonywanie poleceń słownych (daj, masz).
M o w a
– kształtowanie umiejętności odczytywania i rozumienia znaków i informacji w najbliższym otoczeniu,
– kształcenie rozumienia gestów, znaków słownych, migów i ogólnych umiejętności naśladowczych
1. Usprawnienie narządów artykulacyjnych (języka, warg).
2. Zabawy i ćwiczenia rytmizujące.
3. Ćwiczenia oddechowe i słuchowe.
4. Naśladowanie wymawiania własnego imienia.
5. Zapamiętanie podstawowych migów (mama, dom).
6. Przyporządkowanie etykiety do obrazka.
7. Naśladowanie artykułowania samogłosek.
S f e r a z m y s ł ó w
– uwrażliwienie na lekki dotyk, zmiany temperatury i dźwięki muzyczne,
– kształtowanie umiejętności rozróżniania smaków (słodki, gorzki),
– kształtowanie percepcji wzrokowej i wrażliwości estetycznej na kolory, kształty.
1. Kolorowanie prostych konturów.
2. Wodzenie palcem po przedmiotach.
3. Odwzorowywanie ciągu kolorów z klocków.
4. Sortowanie klocków według kształtu.
5. Rozróżnianie głównych smaków.
6. Naśladowanie wytwarzanych dźwięków.
7. Terapia „dotykowa”.
P l a s t y k a
Cele zajęć
– obniżenie poziomu napięcia psychicznego,
– kształtowanie umiejętności posługiwania się tworzywem plastycznym,
– stabilizacja uwagi dziecka,
– aktywizacja spontanicznej działalności dziecka.
1. Malowanie obiema rękami.
2. Lepienie prostych form: kuleczki, wałeczki.
3. Bazgranie patykiem na piasku lub kredą.
4. Posługiwanie się stemplami.
5. Wydzieranka z kolorowego papieru.
6. Kolorowanie obrazka, oraz wycinanie.
7. Malowanie bezkształtnych form z masy solnej.
II. Muzykoterapia
– dostarczenie radosnych przeżyć,
– rozwijanie umiejętności koncentracji uwagi słuchowej,
– wyrabianie umiejętności słuchania muzyki,
– rozwijanie koordynacji wzrokowo - ruchowej,
– poznanie schematu własnego ciała.
1. Swobodne zabawy przy muzyce i śpiewie.
2. Słuchanie muzyki.
3. Swobodne zabawy z instrumentami perkusyjnymi.
4. Zabawy manipulacyjne z przedmiotami wytwarzającymi różne dźwięki.
5. Zabawy z „paluszkami”.
6. Maszerowanie według rytmu.
7. Reagowanie na wibracje.
III. Wychowanie fizyczne.
– kształtowanie poczucia tożsamości; poznanie siebie,
– kształtowanie orientacji przestrzennej,
– usprawnienie ruchowe,
– kształtowanie koordynacji wzrokowo - słuchowej.
1. Spontaniczne poznanie pomieszczenia i przyrządów.
2. Ćwiczenia prowadzące do poznania własnego ciała.
3. Ćwiczenia pomagające zdobyć pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa w otoczeniu.
4. Ćwiczenia ułatwiające nawiązanie kontaktu i współpracy z nauczycielką.
5. Zabawy na śniegu - lepienie brył śniegowych.
6. Zabawy w piaskownicy.
Program opracowano na podstawie programu Tadeusza Gałkowskiego zatwierdzonego przez MOiW 15.04.1987 roku.
mgr Ewa Lubina
Program terapii indywidualnej
dla dziecka z cechami autyzmu.
Diagnoza lekarska uzyskana w badaniu audiometrycznym wskazuje na wadę słuchu stopnia znacznego. Ponadto dziewczynka wykazuje opóźnienie rozwoju mowy wymawiając jedynie głoski „r” oraz „i”, sprawia również trudności w relacjach z rówieśnikami i nauczycielami. Zaobserwowano nietypowe reakcje na dźwięk, smak, dotyk i zapach. Narastają trudności w rozwoju emocjonalnym dziecka, co objawia się autoagresją. Nierównomierny rozwój i dostrzeżone zachowania pozwalają przypuszczać, że dziewczynka posiada pewne cechy autystyczne.
Wobec czego orzeczono potrzebę indywidualnej terapii i opracowano program dostosowany do możliwości dziecka realizowany w następujących zakresach:
TERAPIA CODZIENNEGO ŻYCIA
1. Ćwiczenia fizyczne; zabawy ruchowe. (metoda Weroniki Sherborne)
2. Zabawa na świeżym powietrzu; spacery.
TERAPIA PRZYTRZYMYWANIEM
1. Przytulanie dziecka do siebie po zachowani...
maud75