spliff_nr28.pdf

WeRsJa onLine:

GaZetaKonoPna.PL

Gazeta Konopna

DLa osób

PełnoLetnich

GaZeta

beZPłatna

#28 Październik / Listopad 2010

można rozwiązać jakże częsty problem

klonów tak, że cały czas mamy do dyspozycji

pewną liczbę sadzonek bez zbytniego

nakładu miejsca i prądu.

nastronie10

Portal hyperreal.info wystartował w r. ‘96, gdy

w necie niewiele co można było znaleźć, a polska

część sieci dopiero powstawała. Serwis powstał

jako jeden z pierwszych portali tematycznych

nastronie18

Największym eksporterem narkotyków ;do Polski

były Niemcy. Szlak kontrabandy prowadził również

z krajów bałkańskich, Związku Radzieckiego i

Czechosłowacji.

na stronie 21

S.4 heMPLobbY

S.7

S.9

ZieLaRnia

S.13

KULtURa

S.18 hYPeRReaL

S.19

stReFa

War on Smarts. No smarts

Wzbiera społeczny

bunt trawiarzy

P o delegalizacji kolejnych substancji,

mefedronu i syntetycznych zastępni-

ków THC (co do których nie ma zresztą

nawet żadnych dowodów szkodliwości)

przybyło zatruć, również wśród nielet-

nich. Najwidoczniej producenci wpro-

wadzili bardziej szkodliwe i mocniejsze

środki. Obie te sprawy są oczywistym

plonem prohibicji. Kilkanaście przy-

padków w 38 mln kraju, ani jednego z

kilku zgonów nie udało się bezspornie

przypisać działaniu smart drugs (mogły

to być np. przedawkowanie, interakcje

z lekami, innymi używkami – model

konsumpcji także typowy dla prohibi-

cji); eskalacja nagonki, władza działa

nielegalnie. Pomimo, że można było się

zmierzyć z problemem (marginalny wo-

bec kilkuset tysięcy śmierci od tytoniu,

alkoholu, paracetamolu) rozsądnie i

zgodnie z prawem, moralnością, współ-

czesnymi zwyczajami cywilizacyjnymi.

Kwestię konsekwencji polityki karnej

i społecznej w stosunku do Cannabis,

smart drugs i innych środków przedsta-

wili najpełniej eksperci z Polskiej Sieci

Polityki Narkotykowej. Ich opinie i po-

stulaty zaczynają stopniowo przebijać

się także do prasy prawicowej obok gło-

sów fanatyków z Karanu i (głównego

nurtu) Monaru.

Pragnąc przyćmić zyskującego na

znaczeniu Palikota, PO wyruszyła na

krucjatę. Zarazem skręciła ostro w stro-

nę autorytaryzmu (sprawa awansu i

ostatnie wystąpienia min. zdrowia Ko-

pacz, „rzeczniczki” praw obywatelskich

i innych), co widać choćby po tym, że

PiS nie bardzo potrafi już ich przelicy-

tować. [Kuriozum: pisowski ultrakato-

lik B. Piecha wytknął władzy deptanie

podstawowej zasady domniemywania

niewinności.]

ciąg dalszy na str. 20

WK rozpoczęły akcje na miarę swoich możliwości. Nie pod-

dali się po zakończonej brutalną, bezprawną pacyikacją i zabo-

rem mienia znacznej wartości okupacji Rybnika, gdzie narobili

sporo zamieszania. Jak się okazało, pokonali w Sądzie Najwyż-

szym urzędującego prezydenta Komorowskiego, który jeszcze

jako Marszałek Sejmu odrzucił poprawny wniosek, od którego

miała rozpocząć się zbiórka podpisów do zarejestrowania obywa-

telskiej inicjatywy ustawodawczej (100 tys. podpisów). Postulaty

to dekryminalizacja posiadania do 30 g, uprawy do 3 krzaków

oraz amnestia dla skazanych. Ruszyła kampania wrześniowa (w

rzeczywistości trwa i w październiku), miało odbyć się sto Mar-

szów Wyzwolenia w całej Polsce. Stu na pewno nie będzie, ale i

tak rozmach imponujący, udział biorą takie miasta jak np. Włoc-

ławek, Olsztyn, Bielsko-Biała, Zakopane i rzecz jasna większe jak

Poznań, Kraków, Warszawa, Wrocław. Podobnie jak niegdyś w

Kanabie, miejscowe ekipy organizują się i podłączają do akcji pod

wspólnym szyldem.

marijuany w Kalifornii

– wszystko wskazuje na powodzenie!

Blisko milion związkowców po-

parło relegalizację w Kalifornii

z tego powodu, że przeciwnicy straszą

dostępem do palenia dla dzieci (choć w

nowych warunkach będzie odwrotnie),

upalonymi kierowcami i pracownikami

popalającymi sobie w trakcie czynności

służbowych, kosztami opieki zdrowot-

nej... jak widać związkowcy się nie boją.

Jak wspomina Paul Armentano, stary

aktywista, w ‘96 r. przed legalizacją ko-

nopi leczniczych straszono identycznie.

vey USA), 47:38% (20.IX, Public Poli-

cy Polling), 49:42% (26.IX, Field Poll),

52:41% (30.IX, Public Policy Polling).

Margines błędu 3,2-4,2%. W sondażach

niedotyczących wyłącznie Proposition

19: 56% pro (SurveyUSA, kwiecień),

51% pro (Field/Sacramento Bee, sier-

pień).

W Kalifornii ponad 400 tys. osób pali

codziennie. Wszyscy mieszkańcy w cią-

gu roku pochłaniają ok. 456 ton z legal-

nych i nielegalnych źródeł. 47% paliło

chociaż raz w życiu (to żaden rekord

jak na USA, ale, uwaga, mniej, niż licz-

ba zwolenników relegalizacji, odwrot-

nie niż wśród polskich nawet czynnych

palaczy!). [Field Poll]

Przedstawiciele dwustutysięcznego

United Food and Commercial Workers

(związku pracowników handlu i prze-

mysłu spożywczego) stwierdzili, że jest

to „naturalny sojusz” i przypomnieli o

swoim poparciu z 1996 r. Podkreślają, że

Proposition 19 wytworzy nowe miejsca

pracy w ich sektorze, w rolnictwie i być

może tekstyliach oraz wzbogaci stan o

nowe podatki; są także przekonani, iż

koniec prohibicji poważnie osłabi gangi.

Kolejne siedemset tysięcy pochodzi od

Service Employees International Union

of California (związek pracowników

sektora publicznego). To ważne także

R E K L A M A

ciąg dalszy na str. 3

Świeże sondaże:

49:48% (9-16.V, PPIC), 44:48%

(22.VI-5.VII, Field Poll), 50:40% (8-

11.VII, Survey USA), 52:36% (23-25.VII,

Public Policy Polling), 50:40% (9-11.VIII,

Survey USA), 47:43% (31.VIII-1.IX, Sur-

ciąg dalszy na str. 3

Najliberalniejsze prawo w Europie do korekty.

O d zeszłego roku na Ukrainie uprawa

do 10 roślin jest jedynie wykroczeniem

(podobnie jak posiadanie do 5 g Canna-

bis). Fakt ten jest nieznany większości

kontynentu, tak ze względu na „żeliwną

kurtynę”, bariery kulturowe i technolo-

giczne (mniejsza dostępność informacji w

Internecie, szczególnie dla nieznających

alfabetu), jak i niewielki wpływ tego kraju

na globalną politykę narkotykową. Życie

toczy się tam jednak w większym stop-

niu poza prawem. Większość indyden-

tów załatwiana jest z funkcjonariuszami

polubownie, czyt. korupcyjnie. Tajem-

nicą poliszynela jest, że tranzyt i handel

narkotykami kontrolują służby specjalne

oraz milicja, czerpiąc z tego istotne pro-

ity (rzecz jasna nie twierdzimy, że gdzie

indziej sytuacja jest w 100% odmienna).

Część polityków akceptuje ten stan rze-

czy, część nie. Krajobraz chyba typowy dla

wczesnego kapitalizmu; dodajmy, że na-

szym zdaniem prawdziwa narkofobiczna

histeria, jaką znamy, Ukrainę dopiero cze-

ka. Choć już panuje epidemia AIDS (któ-

rej Polska uniknęła chyba głównie dzięki

niespodziewanemu rozsądkowi komuni-

stów i wzorowemu liberalizmowi Ustawy

z ‘85 r.), częsty jest alkoholizm i używanie

np. kleju; narkotyki dopiero traiają do

głównego nurtu życia społecznego. Tym-

czasem MSW planuje reformę określaną

przez naszych „krok w przód, dwa kroki

w tył”. Odpowiedzialność karna grozić

ma od 500 g marijuany/40 g haszyszu

(być może różnica związana jest z tym, że

statystycznie haszysz względnie częściej

występuje w przemycie i rzadziej wyrabia

się go na miejscu) oraz... zawsze za dru-

gim razem, nawet przy mikroskopijnej

ilości! [Drastyczna różnica w surowości

sankcji przywodzi na myśl wprowadzoną

przez amer. Republikanów zasadę „three

strikes” i dożywocia bez wyjątku, słynną

m.in. za sprawą faceta, którego trzecim

przestępstwem była kradzież fragmentu

pizzy.] W praktyce oznacza to, że milicja

wciąż będzie gorliwie ścigać konsumen-

tów, szantażować i wyciągać łapówki.

ciąg dalszy na str. 2

R E K L A M A

PRaWo

Perspektywy relegalizacji

Ukraina się cofnie, do przodu pójdzie Rosja?

R E D A K C J A

Jaka ilość nieznaczna?

news

Celem niniejszej publikacji nie jest nakłanianie do zażywania

narkotyków. Nadużywanie marijuany może powodować poważne

szkody zdrowotne i społeczne. Doświadczenie pokazuje jednak, że

bez względu na status prawny zawsze znajdą się ludzie gotowi z nią

eksperymentować. Redakcja Gazety Konopnej – SPLIFF dokłada

wszelkich starań, by obok publikowania informacji dotyczących

wykorzystania konopi, rozpowszechniać podstawowe fakty

umożliwiające redukcję szkód zdrowotnych, społecznych i prawnych,

które mogą powstać w wyniku jej stosowania. Jesteśmy członkiem

ENCOD – Europejskiej Koalicji dla Racjonalnych i Efektywnych

Polityk Narkotykowych oraz Deutscher Hanf Verband (Niemiecki

Związek Konopny).

W myśl krążącej już wreszcie po Sej-

mie nowelizacji Ustawy o przeciwdziałaniu

narkomanii prokurator miałby możliwość

(nie obowiązek!) umorzenia postępowania,

zresztą jedynie w najbardziej oczywistych

przypadkach. Ten barbarzyński, dwudziesto-

wieczny przepis jest jak na polskie warunki

dużym postępem, rzeczą ważną. Nie ma jed-

nak gwarancji, jaka będzie praktyka, w wię-

zieniach nadal zapewne większość stanowić

będą konsumenci. W dodatku prawdopo-

dobnie wciąż trwać będą łapanki na ulicach,

kilkunastogodzinne i dłuższe zatrzymania

(wbrew kodeksowi postępowania karnego! –

nie ma ryzyka zatarcia śladów czy ukrycia się

sprawcy), rewizje w domach. [Promowanie

jej pod hasłem „leczyć zamiast karać” przez

min. sprawiedliwości Kwiatkowskiego budzi

kontrowersje, gdyż wśród ok. miliona czyn-

nych użytkowników nielegalnych używek w

sposób problemowy robi to tylko ok. 10%, a

uzależnionych jeszcze mniej. Slogan to wszak

wyraz pragmatyzmu politycznego, wbrew

antycypowanym oczekiwaniom społeczeń-

stwa ustawa nie narzuca leczenia wszystkim,

choć pewnie wpłynie trochę negatywnie na

praktykę, i tak nie będzie się dało wszystkich

trawiarzy przymusowo terapeutyzować.

Polityki Narkotykowej. Szefowa Monaru

Koczurowska nie zawiodła i nawiązuje do mitu

„dilera z jedną działką” – źródła haniebnego i

bezmyślnego zaostrzenia przepisów dekadę

temu, jak się okazało bezskutecznego,

gdyż różnorakie problemy związane z

narkotykami wciąż narastają. Z kolei poseł

PiS A. Rogacki odwołując się do identycznego

przesądu określił się jako zwolennik jasnego

rozgraniczenia ilości. Koczurowska ośmieliła

się nawet zasugerować w rozmowie z

„Rzeczpospolitą”, że za złagodzeniem prawa

stoi narkobiznes (wbrew logice!). Znany nam

już dr prawa M. Klinowski wytknął słusznie,

iż brak deinicji nie doprowadzi wcale do

uciekania dealerów od odpowiedzialności

karnej, a wręcz przeciwnie, do dalszego

wrzucania konsumentów do jednego worka

z handlarzami. Odpowiada za to zw.

racjonalność instytucjonalna ścigających,

którym surowość się statystycznie, inansowo

i etatowo opłaca, której się oczekuje i która

uzasadnia szerokie uprawnienia. Widać

to nie tylko po wieloletnich obserwacjach.

Raport Instytutu Spraw Publicznych

pokazał, że choć większość policjantów i

prokuratorów ocenia art. 62 o posiadaniu

krytycznie pod każdym względem, są za jego

utrzymaniem (w obecnym kształcie – red.). W

„Posiadanie i wartości graniczne” na łamach

„Prokuratury i Prawa” Mateusz Klinowski

we współpracy w G. Wodowskim z Monaru

Kraków), przytaczając szereg danych – prof.

Krajewskiego, European Monitoring Center for

Drugs and Drug Addiction, Ł. Serednickiego,

ISP – przekonująco uzasadniają, czemu

brak precyzji kończy się zwykle zgodnie z

interesami wykonawców prawa unikaniem

kwaliikacji jako „przypadku mniejszej wagi”

i dążeniem do przewidywanej początkowo

przez ustawodawców dla dealerów kary

pozbawienia wolności.

PSPN wychodzi z propozycją wyznaczenia

poprzez ministerialne rozporządzenie

jasnych limitów ilości różnych substancji,

których posiadanie nie podlega ściganiu.

Już na etapie czynności policyjnych. Sieć

opracowała również zarys projektu do

rozważenia. Opiera się on na praktyce

różnych państw europejskich, m.in. Portugalii

i Niemiec. Pomimo, że granica, np. 30 gramów

traktowanych jako „na użytek prywatny” i

30,1 g podlegających kryminalizacji jest czymś

arbitralnym, sprawdza się dobrze i jest mniej

arbitralna niż decyzje różnych urzędników

państwowych; jest zresztą po prostu

potrzebna z ww. powodów. Maciej Kujawski,

prokurator delegowany do Biura Prokuratora

Generalnego nazywa to „interesującą

propozycją, która może ułatwić pracę

organom ścigania [...] mogłoby przyczynić

się do przyspieszenia części postępowań

karnych i ograniczenia kosztów”. Także np.

karnista prof. P. Kruszyński i kryminolog

prof. Brunon Hołyst wyrazili uznanie dla

pomysłu. Niektóre ze wstępnych limitów,

których rozważenie zaproponowała Polska

Sieć Polityki Narkotykowej to 2g/20 ml dla

heroiny, 5 g kokainy lub amfetaminy, 5 szt.

LSD czy exstasy, 20 g marijuany tudzież 10 g

haszyszu.

Spliff – Gazeta Konopna to periodyk wydawany w Berlinie dla Polaków

żyjących na terenie Unii Europejskiej.

Wydawca nie odpowiada za treść zamieszczanych reklam.

Zawarte w publikowanych tekstach poglądy autorów niekoniecznie

muszą odpowiadać poglądom redakcji.

Gazeta dla osób powyżej 18 lat.

Stopka redakcyjna

Wydawca:

Eurolistek LTD.

Dunkerstr. 70

10437 Berlin

mail: biuro@spliff.com.pl

mail: redakcja@spliff.com.pl

tel: 0049 30 44716668

Ten palący, nomen omen, problem

kontynuacji policyjnych represji dostrzegają

niektóre środowiska, Dziennik Gazeta Prawna

(i to mimo konserwatywnej linii redakcji),

z polityków – cóż, naprawdę głupio nam

powtarzać wciąż jedno nazwisko Balickiego,

ale nadal oczekujemy na następnych – a także

nieoceniona sieć pozarządówek, Polska Sieć

Redakcja:

Wojciech Skura (wojtek@spliff.com.pl)

Lutek Gontarski (lutek.spliff@gmail.com),

Współpraca:

BBR, Sławomir Gołaszewski (audiomara@o2.pl), Michał Pauli,

Człowiek Mucha, Marcin Urbanek, Taras Ratušnyj, Dmitryj

Hajduk, Hanf Journal, Sven B., Kimo, Zbigu, Henk&Manne, Maciek

Słomczyński, Czaps, Żanetaiinni

Grafika:

Tomasz S. Kruk (grafik@spliff.com.pl)

Najliberalniejsze prawo w Europie do korekty.

Ukraina się cofnie, do przodu pójdzie Rosja?

ponoć jednym, drobnym elementem we-

wnętrznej walki o wpływy różnych władz

i ograniczania uprawnień oraz możliwości

inansowych milicji. Jakkolwiek egzotycz-

nie by to brzmiało dla niektórych czytelni-

ków, nie jest to takie dziwne w miejscach,

które zaznały jeszcze mniejszej demokraty-

zacji niż my. Na arenie międzynarodowej

polityki narkotykowej Rosja współtworzy

„oś zła” z USA (władzami federalnymi) i

licznymi państwami azjatyckimi. I tak jed-

nak posiadanie na własny użytek nie jest

tam przestępstwem, w przeciwieństwie

do Polski i Białorusi. Wciąż zawieszonym

między autorytaryzmem a demokracją

Polakom pozostaje starać się o dalszą inte-

grację z resztą Europy. Wracając do Rosji

i Ukrainy, nasi komentatorzy podkreślają

ograniczony wpływ prawodawstwa na

realia i czekają do wiosny z wyciąganiem

wniosków.

Foto: redakcja, Toudy, internet, PM

Dystrybucja:

biuro@spliff.com.pl

ciąg dalszy

zania rosyjskie i kazachskie. Przyjrzyjmy

się więc: w Kazachstanie na mocy art. 259

kk za przestępstwo uznaje się dopiero po-

siadanie od 500 suszu lub 2,5 kg świeżej

konopi! Rosja znajduje się w przededniu

depenalizacji uprawy do 20 krzewów,

która również ma stać się wykroczeniem

w myśl poprawek wchodzących w życie

od 21.11. Miast obowiązujących obecnie

grzywny do 3 tys. rubli, do 2 lat więzienia

(bez konieczności dowodzenia zamiaru

handlu) ma być 15 dni aresztu i do 4 tys.

rubli (ok. 100 EUR) . Zdyscyplinowanej

rosyjskiej prasie te poprawki są przedsta-

wiane jako skuteczniejsza walka z narko-

biznesem. Ma to sens, jednak ten nieocze-

kiwany ruch wg nieoicjalnych informacji

opiera się na innych przesłankach; jest

Do tego już w marcu zdelegalizowano

20 smart drugs; przez biurokrację do dziś

nie określili wartości granicznych ich ilo-

ści. W praktyce mogą więc prześladować

za cokolwiek, a funkcjonariusze jak zwy-

kle starają się nie przepuszczać okazji do

poprawy statystyk lub zarobku. Postulaty

„Obiektywnej rzeczywistości” oraz re-

dakcji „Konoplianej Prawdy” to grzyw-

na równa od 50 do 100 płac minimalnych

lub miesiąc aresztu, do 3 lat ograniczenia

wolności czy do 2 lat prac społecznych za

posiadanie dużej ilości bez udowodnione-

go zamiaru sprzedaży, a także urealnienie

„ilości małej” do 30 g marijuany/5 haszy-

szu.

Ministerstwo podaje za wzór rozwią-

Druk:

Union Druckerei Weihmar GmbH

Reklama:

emmi@spliff.com.pl

Redakcja Gazety Konopnej Spliff poszukuje nowych autorów

oraz tekstów, szczególnie z zakresu medycznych i przemysłowych

zastosowań Cannabis i profesjonalnej uprawy. Zgłoszenia

prosimy przysyłać na adres redakcja@spliff.com.pl

R E K L A M A

news

strajki, manifestacje np. górnicze), ktoś nawet odpowiedział „nas

interesuje to, żeby do pracy nie dojechała żona polityka”; prześladowane

grupy społeczne mają moralne prawo do radykalnych form nacisku. Na

szczęście odnieśli sukces nawet bez walki i większych antagonizmów,

sam plan wystarczył, by przerwać zmiatanie problemu pod dywan.

Zakazy wydały też Wrocław, Łódź, Zakopane. Nie zabrakło tym

razem publicystów rozumiejących wspomniane argumenty, również

w lokalnych mediach. Redakcje przepuszczały bardzo różnorodne

opinie komentatorów, polityków, księży, terapeutów i artystów,

większość za złagodzeniem prawa wobec konsumentów, część wręcz

za pełną relegalizacją. (eKurjer warszawski spytał nawet o stosunek

handlarzy marijuany do tej kwestii, bo ich biznes może poważnie

ucierpieć, na co „wódz” WK odrzekł,

że właśnie dlatego możliwa jest tylko

dekryminalizacja.)

W Łodzi Marsz odbył się z rozmachem,

korkując ją; kilkunastokrotnie tysięczny

tłum uwalniał z rąk policji zatrzymane

osoby; ta podobno dopuszczała się

prowokacji typu najeżdżanie na pięty,

lekko potrąciła jednego uczestnika,

jednak nie doszło do zadym, a jedynie

do kompromitacji władzy. Wrocław

zapowiadał, że interwencja będzie

ostatecznością. W tym pierwszym

mieście M. Sosnowska, zastępca

rzecznika prasowego ratusza bredziła

coś o rzekomym propagowaniu

narkotyków i liderowaniu miasta w

walce z dopalaczami – organizatorom

radzimy wejść na drogę sądową i w tej

sprawie. Wojewoda Jacek Kozłowski

(PO): „Zgoda na marsze oznaczałaby niebawem eskalację działań

Inicjatywy Wolne Konopie, która wykorzystuje luki w prawie.” Ta z

kolei wypowiedź świadczy z kolei o braku kompetencji do pełnienia

funkcji urzędnika państwowego w demokratycznym państwie

– eskalacja jakichś działań politycznych/społecznych nie powinna go

bowiem interesować, a luk w prawie ani nie powinien komentować,

ani krytykować korzystania z nich, gdyż prawo powinno być (z ich

punktu widzenia) przestrzegane, wszelkie ew. dziury są winą jedynie

prawodawców.

Jeszcze bardziej kuriozalnie zachowała się I. Lipowicz, Rzeczniczka

Praw Obywatelskich, stwierdzając, że swą aktywność ograniczy

tylko do spraw niekontrowersyjnych, prawnie już uregulowanych

– bez komentarza. Nic to jednak przy występie J. Pitery w ciekawym

„Pytaniu na śniadanie” w TVP2, gdzie rozmawiając z Sadowskim i

Kamilem Sipowiczem pokazała, że choć przed rozmową wkuła nieco

faktów, brakuje jej i odwagi do ich niewybiórczej akceptacji, i bystrości.

Czytaliśmy też takie absurdy, że rzekoma „legalizacja” marijuany

nikogo poza jej palaczami, nie obchodzi, jak gdyby nie obchodziła

ani licznych przeciwników, ani po prostu wszystkich mieszkańców i

podatników V RP.

W „Wyborczej” i nie tylko można było spotkać porównanie zakazów

do zablokowania ok. 5 lat temu Parady Równości przez prez. stolicy

L. Kaczyńskiego, oicjalnie też ze względu na bezpieczeństwo,

napiętnowanego przez Europejski

Trybunał Praw Człowieka. Warszawscy

urzędnicy bronią się, że tu chodziło

o paraliż komunikacji i to przez dwa

tygodnie, nie o niewygodne poglądy,

Łódź i Wrocław nie owijały w bawełnę.

Dr Hanna Machińska, dyrektor Biura

Informacji Rady Europy rzekła GW, że

preteksty do zakazu są zawsze podobne,

a miasto po to ma liczne służby, by

sobie poradzić i jakoś zorganizować, to

tylko 3 grupy po maks. 200 osób. Inne

niecodzienne cytaty: „używka taka

sama, jak alkohol czy papierosy”, „jeśli

cała akcja ma mieć skutek, to musi

wstrząsnąć”, „to nie jest zwykła sprawa,

to walka o kolejny obszar wolności”.

WK zorganizowało protest pod

Komendą Główną Policji, pod Sejmem

(zakończoną brutalnym zatrzymaniem

za próbę rozbicia namiotu, pikietą pod komisariatem, zwolnieniem i,

klasycznie, zarzutami o naruszenie nietykalności funkcjonariuszy,

na szczęście było wielu postronnych, wiarygodnych dla sądu kontr-

świadków). Do tego ciekawy eksperyment z sadzeniem roślin

pod Sejmem, przed przyczepą-wozem Drzymały, podpisanych

z nazwiska; na którym etapie od nasionka po rozkwit policja

stwierdzi, że stały się już nielegalne?

Sąd odwołał zakaz warszawskich Marszów, podobnie zrobił

dolnośląski wojewoda. Słowem – nareszcie. Młodzież podnosi

głowy. Idea się szerzy i w końcu zyskuje posłuch. Życzymy dalszych

sukcesów.

Wzbiera społeczny

ciąg dalszy

Już to, traiając do nieco już bardziej otwartych obecnie mass

mediów, wywołało pewien oddźwięk. Następnym krokiem

miały być planowane (choć zbyt słabo rozpropagowane)

trzy Marsze w stolicy codziennie przez dwa tygodnie – ich

deklarowanym celem było sparaliżowanie komunikacji. Hasło:

„My siedzimy w więzieniach, Wy stoicie w korkach”. Jak można

było przewidzieć, miasto (Ewa Gawor) spanikowało i zakazało

ich, choć w wypowiedziach publicznych starali się nie zaogniać

sytuacji i powoływali na względy bezpieczeństwa, sprawności

transportu, także na jawność zamiaru blokady Warszawy.

W ten sposób organizatorzy, nie musząc wysilać się na żmudną

kampanię, zyskali już rozgłos. Dobrze przygotowane przez J.

Sadowskiego pismo odwoławcze do wojewody mazowieckiego zostało

odrzucone. Sprawą najbardziej interesowało się lokalne i nie tylko

TVN (większość anty, jeden materiał nawet pozytywny) i GW (dość

obiektywnie, a często z sympatią!). Liczne były głosy krytyki, typu

„depenalizacja tak, ale blokady zniechęcą do idei społeczeństwo”, w tym

idiotyczna wypowiedź prof. Regulskiego, że manifestację się robi po to,

by przekonać, a nie przeszkadzać mieszkańcom. Walka o swobody nie

musi i nie zawsze prowadzona jest grzecznymi metodami (przykładem

marijuany w Kalifornii

cd.

Sondaże USA

52% obywateli popiera relegalizację (14-15.VII, Angus

Reid Public Opinion) Mniej niż jeden na pięciu Ameryka-

nów uważa marijuanę za groźniejszą niż alkohol plus inne

dane: 50% uważa, że marijuana jest bezpieczniejsza, 26%

– po równo, 17% – że bezpieczniejszy alkohol. Niecałe dwie

trzecie – że marijuana jest znacznie bezpieczniejsza od pa-

pierosów. Równo 65% spodziewa się, że marijuana zostanie

relegalizowana na terenie Stanów Zjednoczonych w ciągu

10 lat. [Rasmussen]

R E K L A M A

Kalifornijska NAACP (National Association for the Ad-

vancement of Colored People), organizacja działająca na

rzecz mniejszości etnicznych także poparła Proposition

19, czyli relegalizację. Jej przewodnicząca przyznała, że

jest prawo obywatelskie. Jak zresztą wynika z badań DPA

nad statystykami z różnych hrabstw (counties) z lat ‘04-’08,

Czarni są zatrzymywani za posiadanie od 2 do 4 razy częś-

ciej niż Biali, choć Cannabis jest dziś częściej używką tych

drugich (co stale potwierdzają także dane rządowe). 50 lat

po wielkich reformach na rzecz równouprawnienia i ponad

70 lat po delegalizacji konopi, która miała miejsce m.in. z

pobudek rasistowskich.

SEAttlE HEmP FESt: 300 000

OSób zA RElEgAlizAcJą!

21-22.VIII w położonym między Kalifornią a Kanadą Seattle

po raz dziewiętnasty odbyła się największa na świecie impre-

za konopna. Zebrała prawie 300 000 ludzi (w mieście mającym

tylko ok. dwa razy więcej mieszkańców!), bawiących się, pa-

lących i sypatyków. Policja jak zazwyczaj była spokojna. Nie

jest jednak pewne, czy jubileuszowa edycja będzie mieć miej-

sce (przyczyny finansowe).

Część alkoholowego lobby już wsparło kampanię przeciw.

Inni oponenci: Arnold Schwarzenegger (republikański guber-

nator, był chętny przedyskutować pomysł, ale nazwał go „głę-

boko wadliwym” i przereklamowanym, jeśli chodzi o przyszłe

wpływy budżetowe), Meg Whitman (republikańska kandy-

datka na gubernatora), Jerry Brown (kandydat Demokratów

i prokurator generalny, Attorney General, w CA), Dennis Pe-

ron (współautor Proposition 215, która zalegalizowała kono-

pie lecznicze w ‘96 r.), inni głównie republikańscy politycy,

prokuratorzy i policjanci. Zwolennicy: Gary E. Johnson (dwu-

krotny republikański gubernator Nowego Meksyku), Joycelyn

Elders (b. federalna komisarz ds. zdrowia publicznego), Jorge

Castaneda Gutman (b. minister spraw zagranicznych Meksy-

ku), wspołtwórcy m.in. Facebooka czy Napstera D. Moskovitz

i S.Parker, liczni politycy obydwu głównych partii, emeryto-

wani i czynni sędziowie, prokuratorzy i policjanci, partie i

organizacje polityczne zielonych i libertarian, rady miejskie,

burmistrzowie i lokalni Demokraci w niektórych liberalnych

miastach i okręgach zwł. na południu, szereg lokalnych i nie

tylko organizacji pozarządowych działających w obszarze po-

lityki narkotykowej oraz praw człowieka i obywatela.

[LA Times, NYTimes, Newsweek, U.S. Politics Today,

wiki]

Oskarżyciel marca Emery’ego

wzywa do relegalizacji

John McKay jest już na emeryturze i twierdzi, że większość

czynnych prokuratorów się z nim zgadza po cichu. Prohibi-

cja jest groźniejsza; czas się poddać, palący wygrali. Dodaje,

że i tak uważa ich za idiotów, a policjantów i agentów Drug

Enforcement Agency za bohaterów, którzy ryzykują życie w

daremnej walce. Przyznaje zarazem, że zdaje sobie sprawę, że

marijuana jest kompletnie nieszkodliwa w porównaniu do in-

nych nielegalnych środków, a nabija kieszenie meksykańskim

gangom. „Nauka, nie mity” – wzywa. Jego wymarzony mo-

del to ścisłe uregulowanie i opodatkowanie przemysłu, który

istnieje realnie i jest niebezpiecznie zakamuflowany. Do tego

ograniczenie zawartości THC do pewnego poziomu (tego po-

stulatu jeszcze nie widzieliśmy! – red.) i sprzedaż tylko dla

dorosłych. Zachowanie sankcji kryminalnych m.in. za sprze-

daż nieletnim, konsumpcję i posiadanie przez nieletnich i kie-

rowców. Co jeszcze? „DEA i ich partnerzy z wymiaru spra-

wiedliwości oraz stróże prawa muszą pozostać i być dobrze

wyposażeni, by chronić nasze rodziny przed niebezpiecznymi

narkotykami i trzymać narkogangi i handlarzy z dala od na-

szego społeczeństwa”. [Seattle Times]

Fundacja Instytut Spraw Publicznych

Warszawa 2009 (W ramach projektu „Oszacowanie kosztów

funkcjonowania ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.“)

bunt trawiarzy

Perspektywy relegalizacji

prawo/hemplobby

UStAWA O PRzEciWDziAŁANiU NARKOmANii

– wybrane fragmenty wraz z komentarzem

W niniejszym artykule bliżej przyjrzymy się ustawie z dnia 9 lipca 2005

r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. nr 179, poz. 1485 ze zm.), zwanej

dalej „ustawą” lub UPN (a w szczególności niektórym, wybranym jej

artykułom), która weszła w życie 4 października 2005 r. i jak do tej pory

doczekała się dziesięciu mniejszych lub większych (poważniejszych),

gorszych lub lepszych nowelizacji. Ustawa z 2005 r. zastąpiła ustawę z

dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t. j. Dz. U. z 2003

r. nr 24, poz. 198 ze zm.).

Ustawa wykonywana jest przez dziewiętnaście rozporządzeń wydanych

przez Ministra Zdrowia 1 , dwa rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości 2 ,

jedno rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu 3 , jedno

rozporządzenie Rady Ministrów i jedno zarządzenie Prezesa Rady

Ministrów 5 .

1) art. 1 – cele i zakres ustawy

UPN określa przed wszystkim zasady i tryb postępowania w zakresie

przeciwdziałania narkomanii, które są realizowane przez przedszkola,

szkoły i placówki systemu oświaty, zadania i uprawnienia organów

administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego oraz innych

podmiotów w zakresie przeciwdziałania naruszeniom prawa dotyczącego

obrotu, wytwarzania, przetwarzania, przerobu i posiadania substancji,

których używanie może prowadzić do narkomanii. Ponadto wskazuje

organy właściwe do wdrażania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego

i Rady nr 273/2004 z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie prekursorów

narkotykowych, a także rozporządzenia Rady nr 111/2005 z dnia 22

grudnia 2004 r. określającego zasady nadzorowania handlu prekursorami

narkotyków pomiędzy Unią Europejską a państwami trzecimi.

Ustawa ma charakter kompleksowy, ponieważ dotyczy praktycznie

wszelkich zagadnień związanych z prawnymi uregulowaniami

dotyczącymi środków odurzających, substancji psychotropowych i

prekursorów oraz przeciwdziałania używaniu tych substancji do celów

innych, niż medyczne i naukowe. Utrzymuje również Krajowe Biuro do

Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, które zapewnia infrastrukturę i

inansowanie koniecznych potrzeb w tej dziedzinie.

prowadzi się w: a) ambulatoriach zakładów wraz z izbami chorych; b)

pododdziałach detoksykacyjnych zakładów opieki zdrowotnej dla osób

pozbawionych wolności; c) oddziałach terapeutycznych zakładów.

Uzależnienie od środków odurzających, substancji psychotropowych

lub środków zastępczych osób umieszczonych w zakładach ustala się na

podstawie: a) rozmów i obserwacji zachowania od chwili przyjęcia do

zakładu; b) wyników badań lekarskich; c) wyników badań psychologicznych;

d) dokumentacji z pozawięziennych ośrodków zajmujących się leczeniem,

rehabilitacją lub reintegracją osób uzależnionych.

Leczeniem i rehabilitacją obejmuje się umieszczone w zakładach osoby

uzależnione: a) zobowiązane przez sąd orzekający lub penitencjarny do

poddania się takim oddziaływaniom w toku odbywania kary pozbawienia

wolności; b) te, które wyraziły zgodę na poddanie się takiemu

oddziaływaniu i współdziałają w wykonaniu programu leczenia i

rehabilitacji.

Z wnioskiem o orzeczenie przez sąd penitencjarny obowiązku poddania

się leczeniu i rehabilitacji występują dyrektorzy zakładów, uwzględniając

fakt skazania osób uzależnionych za przestępstwa, pozostające w związku

z używaniem środków odurzających, substancji psychotropowych

lub środków zastępczych oraz wyniki dotychczasowego leczenia,

rehabilitacji i reintegracji. Jeżeli osoby uzależnione uporczywie odmawiają

współdziałania w wykonaniu programu leczenia i rehabilitacji, dyrektorzy

zakładów zawiadamiają o tym sądy, które orzekły o obowiązku poddania

się osób uzależnionych leczeniu i rehabilitacji w toku odbywania kary.

Karę więzienia wobec uzależnionych wykonuje się w systemie

terapeutycznym, w oddziałach terapeutycznych lub oddziałach ogólnych,

jeśli uczestniczą oni w programach leczenia substytucyjnego. Do

oddziałów terapeutycznych kieruje się osoby niewymagające leczenia

detoksykacyjnego, ale wymagające terapeutycznych metod oddziaływania,

w tym specjalistycznego oddziaływania psychologicznego.

Z kolei na podstawie przepisu art. 29 ust. 2 pkt 1 UPN wydano analogiczne

rozporządzenie z 17.V.2007 r. w sprawie umieszczonych w zakładach

poprawczych i schroniskach dla nieletnich (Dz. U. nr 93, poz. 627).

Leczenie, rehabilitacja i reintegracja odbywa się w oddzielnych zakładach

poprawczych resocjalizacyjno-terapeutycznych. Prowadzi się je w

szczególności poprzez: a) poradnictwo i konsultacje; b) z a j ę c i a

edukacyjne; c) terapię grupową i indywidualną; d) współpracę

z rodzinami. Mogą być wspomagane przez psychologa, pedagoga i

pielęgniarkę. Nie podejmuje się detoksykacji, leczenia substytucyjnego oraz

postępowania wymagającego leczenia w zakładzie opieki zdrowotnej.

Używanie środków odurzających, substancji psychotropowych lub

środków zastępczych ustala się na podstawie: a) rozmów i obserwacji

zachowania od chwili przyjęcia; b) wyników badań lekarskich; c)

wyników badań psychologicznych; d) danych zawartych w dokumentacji

dotyczącej nieletnich; e) wyników testów diagnostycznych. W przypadku

stwierdzenia faktu używania przeprowadza się szczegółowe badania

lekarskie i psychologiczne w celu stwierdzenia uzależnienia od tych

środków i jego stopnia oraz potrzeby leczenia w zakładzie opieki

zdrowotnej lub skierowania albo przeniesienia do zakładu resocjalizacyjno-

terapeutycznego. Do tych ostatnich kieruje się na podstawie diagnozy

stwierdzającej uzależnienie, sporządzonej przez lekarza i psychologa.

Podobnie przeniesienie z zakładu poprawczego innego rodzaju do zakładu

resocjalizacyjno-terapeutycznego.

Jeżeli osoba uzależniona wymaga natychmiastowego leczenia

odtruwającego, powinna zostać niezwłocznie skierowana do zakładu opieki

zdrowotnej przez lekarza, dyrektora zakładu poprawczego lub dyrektora

schroniska dla nieletnich. W tym przypadku dyrektor zawiadamia sąd

rodzinny, w którego dyspozycji pozostaje osoba uzależniona.

4) art. 30 – skierowanie niepełnoletniej osoby uzależnionej na

przymusowe leczenie i rehabilitację

UPN przyjmuje zasadę dobrowolności leczenia, wyrażoną w art. 25: „Podjęcie

leczenia, rehabilitacji lub reintegracji osób uzależnionych jest dobrowolne,

jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej”. Wyjątkiem przewidzianym

w art. 30 jest są niepełnoletnich 9 . Sąd rodzinny może skierować taką osobę

z urzędu bądź na wniosek przedstawiciela ustawowego, krewnych w linii

prostej, rodzeństwa lub faktycznego opiekuna na przymusowe leczenie i

rehabilitację. Sąd rodzinny nie określa z góry jego czasu, jednak nie może

to być dłużej niż 2 lata. W przypadku osiągnięcia przez osobę uzależnioną

pełnoletności przed zakończeniem, można przedłużyć na czas niezbędny

do osiągnięcia celu, łącznie nie dłużej niż do 2 lat.

Postępowanie toczy się według ustawy z dnia 26 października 1982 r. o

postępowaniu w sprawach nieletnich (t. j. Dz. U. z 2010 r. nr 33, poz. 178).

Ustawa ta nie wskazuje jednak, czy postępowanie to jest postępowaniem

opiekuńczo-wychowawczym, czy postępowaniem poprawczym. Ze

względu na fakt, iż podstawą zastosowania w tym przypadku leczenia

przymusowego i rehabilitacji jest ustalenie, iż nieletni jest osobą

uzależnioną 10 , a nie ustalenie, że dopuścił się czynu karalnego, należy

przyjąć, że postępowanie wszczęte na podstawie art. 30 ustawy jest

postępowaniem opiekuńczo-wychowawczym 11 .

przy wnikliwym sprawdzeniu młode sadzonki mocnych odmian Sativa

uchodzą za konopie włókniste; w przypadku Indica zawartość nie gra roli.

Co z krzyżówkami?]

Przewiduje, że uprawa konopi włóknistych może być prowadzona wyłącznie

na potrzeby przemysłu włókienniczego, chemicznego, celulozowo-

papierniczego, spożywczego, kosmetycznego, farmaceutycznego,

materiałów budowlanych oraz nasiennictwa.

Uprawa konopi niewłóknistych wbrew postanowieniu art. 45 UPN stanowi

przestępstwo z art. 63 ust. 1 ustawy. Włóknistych – wbrew postanowieniu

art. 45 – wykroczenie z art. 65.

Zmiany wprowadzone w art. 46 ustawy mają na celu dostosowanie

regulacji ustawy do przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 1673/2000

z dnia 27 lipca 2000 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku lnu i konopi

uprawianych na włókno (Dz. Urz. L 193 z dnia 29 lipca 2000 r., s. 16; polskie

wydanie specjalne, rozdział 3, t. 30, s. 131), rozporządzenia Komisji (WE) nr

245/2001 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia

Rady (WE) nr 1673/2000 w sprawie wspólnej organizacji rynku lnu i konopi

uprawianych na włókno (Dz. Urz. L 35 z dnia 6 lutego 2001 r., s. 18; polskie

wydanie specjalne, rozdział 3, t. 31, s. 229) oraz ustawy z dnia 20 grudnia

2002 r. o organizacji niektórych rynków rolnych (Dz. U. nr 240, poz. 2059

ze zm.).

Przepis art. 46 ust. 1 w sposób ogólny określa warunki legalności upraw,

mianowicie:

a) określoną powierzchnię i wyznaczone rejony – ogólną powierzchnię

przeznaczoną corocznie pod uprawy oraz ich rejonizację, z uwzględnieniem

zagrożenia narkomanią, zapotrzebowania na surowce pochodzące z tych

upraw oraz tradycje uprawy na danym terenie – określa w drodze uchwały

sejmik województwa, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw

zdrowia oraz ministra właściwego do spraw rolnictwa;

b) zezwolenie na uprawę – regulację w zakresie wydawania zezwoleń na

uprawę porządkuje art. 47 ustawy. Stanowi, że w/w zezwolenie wydaje

się w drodze decyzji administracyjnej i na wniosek zainteresowanego oraz

wymienia przesłanki wydania lub odmowy wydania, a ponadto cofnięcia

tego zezwolenia.

Na podstawie art. 52 wydawanie i cofanie zezwoleń na uprawę należy do

zadań zleconych gmin z zakresu administracji rządowej. W zależności od

wyniku przeprowadzonego postępowania administracyjnego, wszczętego

na wniosek osoby zainteresowanej, wójt (burmistrz, prezydent miasta)

właściwy ze względu na miejsce położenia uprawy może wydać:

a) zezwolenie, jeżeli wnioskodawca spełnia warunki wymienione w

art. 46 ust. 1 i 2 ustawy (uprawa ma być prowadzona na odpowiedniej

powierzchni i w odpowiednim rejonie) oraz daje rękojmię należytego

zabezpieczenia zbioru z uprawy przed wykorzystaniem do celów innych

niż określone w ustawie;

b) decyzję o odmowie wydania zezwolenia, jeżeli wnioskodawca nie spełnia

wyżej wymienionych warunków, w tym nie dysponuje pomieszczeniem

zabezpieczonym przed kradzieżą torebki (makówki) lub był karany za

popełnienie przestępstwa z art. 63 lub art. 64 ustawy lub też był karany za

popełnienie wykroczenia, o którym stanowi art. 65 ustawy;

c) decyzję o umorzeniu postępowania, jeżeli zachodzą przesłanki określone

w art. 105 Kodeksu postępowania administracyjnego (bezprzedmiotowość

postępowania).

Zezwolenie, jak również decyzja o odmowie zezwolenia, powinny

odpowiadać wymogom formalnym decyzji administracyjnej,

przewidzianym w art. 107 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Wójt (burmistrz, prezydent miasta) cofa zezwolenie na uprawę w

przypadku naruszenia warunków, określonych w ustawie bądź też

wskazanych w zezwoleniu;

c) materiał siewny kategorii elitarny albo kategorii kwaliikowany

– wprowadzenie obowiązku stosowania w uprawie wyłącznie materiału

siewnego kategorii elitarny albo kategorii kwaliikowany, w rozumieniu

przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 2003 r. o nasiennictwie (t. j. Dz. U. z

2007 r. nr 41, poz. 271 ze zm.); służy to uszczelnieniu przepisów w zakresie

przeciwdziałania narkomanii.

W przypadku konopi włóknistych zastosowanie takiego materiału

siewnego będzie jednym z argumentów wobec Komisji Europejskiej,

przemawiającym za zmniejszeniem z 30% do 20% powierzchni upraw

konopi włóknistych poddawanych corocznie badaniom na poziom

THC (udokumentowanie właściwe, tj. poniżej 0,20% poziomu THC jest

warunkiem otrzymania płatności bezpośrednich do uprawy konopi

włóknistych).

Na podstawie art. 2 pkt 6 cytowanej ustawy materiał siewny oznacza

rośliny lub ich części przeznaczone do siewu, sadzenia, szczepienia,

okulizacji lub innego sposobu rozmnażania roślin, w tym z zastosowaniem

metod biotechnologii.

Z kolei materiał siewny kategorii elitarny oznacza:

- materiał siewny bazowy, wytworzony przez hodowcę i przeznaczony do

produkcji materiału siewnego kategorii kwaliikowany;

- materiał siewny przedbazowy, stanowiący rozmnożenia, poprzedzające

materiał siewny bazowy i na wniosek hodowcy przeznaczony do produkcji

materiału siewnego bazowego lub kategorii kwaliikowany (art. 2 pkt 7).

Natomiast materiał kategorii kwaliikowany oznacza materiał siewny,

wyprodukowany bezpośrednio z bazowego i przeznaczony do produkcji

materiału kategorii kwaliikowany, kolejnych rozmnożeń lub do produkcji

innej niż produkcja materiału siewnego (art. 2 pkt 8).

Wytwarzanie, ocenę oraz obrót i kontrolę materiału siewnego reguluje

cytowana powyżej ustawa o nasiennictwie.

Zgodnie z treścią art. 46 ust. 3 ustawy stosowanie materiału siewnego maku

lub konopi włóknistych kategorii elitarny albo kategorii kwaliikowany

potwierdza się fakturą zakupu tego materiału oraz etykietą z opakowań

materiału siewnego tych roślin;

d) umowę: - kontrakt acji 12 zawartej z podmiotem posiadającym zezwolenie

2) art. 28 – leczenie osoby uzależnionej (leczenie substytucyjne)

Zgodnie z deinicją ustawową przez leczenie substytucyjne należy

rozumieć stosowanie w ramach programu leczenia uzależnienia produktów

leczniczych lub środków odurzających o działaniu agonistycznym na

receptor opioidowy.

Podstawy idei terapii podtrzymującej ( maintenance treatment ) stworzył

zw. system brytyjski. Został on ukształtowany na podstawie wniosków

raportu przygotowanego w 1926 r. przez zw. Komisję Rollestone’a,

która stanęła na stanowisku, że uzależnienie od środków z grupy

opiatów stanowi specyiczną jednostkę chorobową, wymagającą przede

wszystkim roztoczenia nad pacjentem stosownej opieki medycznej, a nie

angażowania organów ścigania. W rezultacie takie podejście stworzyło

podstawy traktowania narkomanii przede wszystkim jako problemu

zdrowotnego, a nie kryminalno-politycznego. Najważniejszym elementem

tak ukształtowanego systemu brytyjskiego było pozostawienie kwestii

narkomanii właściwie całkowicie w rękach lekarzy, którym przyznano

uprawnienia do wystawiania osobom uzależnionym od narkotyków recept

na morinę lub heroinę. Ważne jest przy tym także to, że uprawnienia te

przysługiwały nie specjalistom, lecz lekarzom pierwszego kontaktu (zw.

general practitioners ) 6 .

W leczeniu substytucyjnym chodzi najogólniej o udostępnienie osobom

uzależnionym, pod ścisłą kontrolą medyczną, substancji działających

agonistycznie (aktywująco) w stosunku do receptorów opioidowych,

umożliwiając im tym samym prowadzenie w miarę normalnego i

ustabilizowanego życia bez konieczności zachowania przez nich

całkowitej abstynencji. Np. w przypadku heroinistów, zamiast prawdziwej

heroiny stosuje się przeważnie metadon 7 (zsyntetyzowany w Niemczech

podczas drugiej wojny światowej), agonistę receptora µ o przedłużonym

okresie działania 8 . Tego rodzaju postępowanie dotyczy w zasadzie

środków z grupy opiatów, dlatego, iż leczenie oraz terapia osób od nich

uzależnionych sprawia największe trudności. W związku z tym rzadko jest

ono rozszerzane na inne środki i inne typy uzależnień.

Leczenie substytucyjne może prowadzić tylko zakład opieki zdrowotnej po

uzyskaniu zezwolenia marszałka województwa, wydanego po uzyskaniu

pozytywnej opinii dyrektora Krajowego Biura do Spraw Przeciwdziałania

Narkomanii, zwanego dalej „Biurem”. Odnośnie substytucji dla osób

pozbawionych wolności, zezwolenie wydaje Dyrektor Generalny Służby

Więziennej po zasięgnięciu opinii dyrektora Biura.

Szczegółowy tryb postępowania przy leczeniu substytucyjnym oraz

szczegółowe warunki, które powinien spełniać zakład opieki zdrowotnej

prowadzący leczenie substytucyjne zawiera rozporządzenie Ministra

Zdrowia z dnia 19 października 2007 r. (Dz. U. nr 205, poz. 1493).

Zgodnie z w/w rozporządzeniem pacjenci uczestniczący w programie

leczenia uzależnienia powinni mieć zapewniony udział w psychoterapii

i rehabilitacji w wymiarze co najmniej dwóch godzin tygodniowo, a

zakład opieki zdrowotnej powinien stwarzać warunki do współpracy z ich

rodzinami.

3)art. 29 – leczenie, rehabilitacja i reintegracja osób uzależnionych

umieszczonych w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich

oraz jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej

Szczegółowe warunki i tryb postępowania określa rozporządzenie

Ministra Sprawiedliwości z dnia 21 grudnia 2006 r. (Dz. U. z 2007

r. nr 5, poz. 40). Zgodnie z nim leczenie, rehabilitację i reintegrację

5) art. 45-52 – uprawa maku i konopi

Przez konopie ustawa rozumie rośliny z rodzaju konopie ( Cannabis

L. ), a przez konopie włókniste rozumie rośliny z gatunku konopie

siewne ( Cannabis sativa L. ), w których suma zawartości delta-9-

tetrahydrokannabinolu oraz kwasu tetrahydrokannabinolowego (kwasu

delta-9-THC-2-karboksylowego) w kwiatowych lub owocujących

wierzchołkach roślin, z których nie usunięto żywicy nie przekracza 0,20

% w przeliczeniu na suchą masę. [Redakcja: oznacza to, że teoretycznie,

R E K L A M A

2 1) z dnia 17 maja 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu postępowania

leczniczego, rehabilitacyjnego i reintegracyjnego w stosunku do osób uzależnionych

umieszczonych w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich (Dz. U. nr 93,

poz. 627), 2) z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu

postępowania leczniczego, rehabilitacyjnego i reintegracyjnego w stosunku do osób

uzależnionych, umieszczonych w jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej

(Dz. U. nr 5, poz. 40).

3 z dnia 31 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowych form działalności wychowaw-

czej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem (Dz. U.

nr 26, poz. 226).

z dnia 27 czerwca 2006 r. w sprawie Krajowego Programu Przeciwdziałania Narko-

manii na lata 2006-2010 (Dz. U. nr 143, poz. 1033).

5 z dnia 3 stycznia 2006 r. w sprawie statutu Rady do Spraw Przeciwdziałania Nar-

komanii (M. P. nr 2, poz. 31).

6 zob. więcej K. Krajewski, Sens i bezsens prohibicji: prawo karne wobec narkotyków i

narkomanii , Kraków 2001 r., s. 225 i n.].

7 Metodę „podtrzymującego” stosowania metadonu do leczenia heroinistów wpro-

wadzili V.P. Dole i M.E. Nyswander w latach 60. w Stanach Zjednoczonych.

8 Podstawowym (ale nie jedynym) środkiem substytucyjnym stosowanym w ramach

programu jest metadon. Kierownik programu leczenia uzależnienia może, po zawia-

domieniu Dyrektora Krajowego Biura do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii i kon-

sultanta krajowego w dziedzinie psychiatrii, zastosować w programie środek inny

niż metadon jeżeli jest to podyktowane względami zdrowotnymi.

9 Wyjaśnienia zwrotu „osoby niepełnoletniej” należy szukać w treści art. 10 Kodeksu

cywilnego, zgodnie z którym pełnoletnim jest zarówno osoba, która ukończyła 18.

rok życia, jak i osoba młodsza, o ile zawarła związek małżeński. Każda osoba, która

tych warunków nie spełnia, jest uznawana za małoletnią (według ustawy o przeciw-

działaniu za osobę niepełnoletnią). Polskie ustawodawstwo określa zatem ogólną

granicę pełnoletności na 18 lat, z kolei ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postę-

powaniu w sprawach nieletnich, posługująca się pojęciem nieletniego, ustala górną

granicę nieletniości na 17 lat.

10 Osoba, która w wyniku używania środków odurzających, substancji psychotropo-

wych lub środków zastępczych albo używania ich w celach medycznych znajduje się

w stanie uzależnienia od tych środków lub substancji (art. 4 pkt 15 ustawy).

11 zob. więcej K. Łucarz, A. Muszyńska, Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii.

Komentarz, Wydawnictwo Wolters Kluwer business, Warszawa 2008 r.

12 1) z dnia 4 sierpnia 2000 r. w sprawie określenia wykazu specjalności lekar-

skich oraz zawodów niemedycznych uprawniających do prowadzenia leczenia i

rehabilitacji osób uzależnionych (Dz. U. nr 70, poz. 830), 2) z dnia 3 sierpnia 2000

r. w sprawie wytwarzania, przetwarzania, przerobu, przywozu z zagranicy lub wy-

wozu za granicę oraz obrotu środkami odurzającymi, substancjami psychotropowy-

mi i prekursorami (Dz. U. nr 77, poz. 885), 3) z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie

postępowania z produktami leczniczymi podrobionymi, zepsutymi, sfałszowanymi

lub którym upłynął termin ważności, zawierającymi środki odurzające, substancje

psychotropowe i prekursory grupy I-R (Dz. U. z 2003 r. nr 21, poz. 181), 4) z dnia 13

stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu wydawania oraz co-

fania zezwoleń na wytwarzanie, przetwarzanie lub przerób środków odurzających,

substancji psychotropowych i prekursorów grupy I-R oraz szczegółowych warun-

ków zgłaszania działalności polegającej na ich stosowaniu w celu prowadzenia badań

naukowych (Dz.U. nr 36, poz. 315), 5) z dnia 13 stycznia 2003 r. w sprawie szczegó-

łowych warunków i trybu wydawania zezwoleń na przywóz z zagranicy i wywóz

za granicę środków odurzających, substancji psychotropowych i prekursorów grupy

I-R oraz dokumentów uprawniających do ich przywozu z zagranicy i wywozu za

granicę na własne potrzeby lecznicze (Dz. U. nr 36, poz. 316), 6) z dnia 13 stycznia

2003 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu wydawania i cofania zezwoleń

na prowadzenie obrotu hurtowego środkami odurzającymi, substancjami psychotro-

powymi i prekursorami grupy I-R oraz obowiązków podmiotów posiadających te

zezwolenia (Dz. U. nr 36, poz. 317), 7) z dnia 13 stycznia 2003 r. w sprawie prepara-

tów zawierających środki odurzające lub substancje psychotropowe, które mogą być

posiadane w celach medycznych, po uzyskaniu zgody wojewódzkiego inspektora

farmaceutycznego (Dz. U. nr 37, poz. 324), 8) z dnia 13 stycznia 2003 r. w sprawie

szczegółowych warunków i trybu składania sprawozdań z działalności w zakresie

wytwarzania, przetwarzania lub przerabiania środków odurzających lub substancji

psychotropowych, przywozu z zagranicy i wywozu za granicę środków odurzają-

cych, substancji psychotropowych, prekursorów grupy I-R lub słomy makowej oraz

obrotu hurtowego środkami odurzającymi lub substancjami psychotropowymi (Dz.

U. nr 37, poz. 325), 9) z dnia 22 września 2004 r. w sprawie podmiotów uprawnionych

do przechowywania oraz niszczenia środków odurzających, substancji psychotropo-

wych lub ich preparatów oraz prekursorów grupy I-R, a także szczegółowych zasad i

warunków ich przechowywania oraz niszczenia (Dz. U. nr 219, poz. 2231), 10) z dnia

28 września 2004 r. w sprawie postępowania w celach naukowych ze środkami odu-

rzającymi, substancjami psychotropowymi lub ich preparatami oraz prekursorami

grupy I-R (Dz. U. nr 236, poz. 2370), 11) z dnia 26 stycznia 2005 r. w sprawie postępo-

wania w celach szkoleniowych ze środkami odurzającymi, substancjami psychotro-

prawo/hemplobby

marszałka województwa na prowadzenie działalności w zakresie skupu

konopi, niewpisanym do rejestru uznanych pierwszych przetwórców

słomy lnianej lub konopnej na włókno w rozumieniu przepisów o

organizacji niektórych rynków rolnych, lub

- sprzedaży 13 , o której mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr

1673/2000 z dnia 27 lipca 2000 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku lnu

i konopi uprawianych na włókno, zawartej z podmiotem posiadającym

zezwolenie marszałka województwa na prowadzenie działalności w

zakresie skupu konopi, wpisanym do rejestru uznanych pierwszych

przetwórców słomy [… jak powyżej], a w przypadku przetwórcy

pochodzącego z państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż

Rzeczpospolita Polska – uznanym przez to państwo, lub

- o przetworzenie słomy konopnej na włókno , o której [umowie]

mowa w art. 2 ust. 1 lit. b w/w rozporządzenia, zawartej z podmiotem

posiadającym zezwolenie marszałka województwa na prowadzenie

działalności w zakresie skupu konopi, wpisanym do rejestru uznanych

pierwszych przetwórców słomy [… jak powyżej...], a w przypadku

przetwórcy [...jak powyżej], lub

- zobowiązania do przetworzenia słomy konopnej na włókno , o którym

mowa w art. 2 ust. 1 lit. a w/w rozporządzenia, składanego Prezesowi

Agencji Rynku Rolnego, w przypadku gdy prowadzący uprawę konopi

jest jednocześnie wpisany do rejestru uznanych pierwszych przetwórców

słomy [… jak powyżej].

Rowerzyści, kierowcy, smart drugs – nowości

P rzygotowywana nowelizacja kodeksu

karnego ma wprowadzić zmiany w

przepisach dotyczących nietrzeźwych

kierowców. Ust. 2 art. 42 kk ma pozwalać na

orzekanie łagodniejszych sankcji np. wobec

rowerzystów pod wpływem narkotyków.

Najważniejsza modyikacja będzie polegać

na tym, że nietrzeźwy kierowca straci

uprawnienia tylko do prowadzenia pojazdów

tej kategorii, co pojazd prowadzony w

momencie kontroli (przykładowo – kto

prowadził pijany samochód, traci prawo

jazdy na samochód, kto jechał pijany

rowerem, dostanie zakaz jazdy rowerem, ale

prawo jazdy kat. B zachowa). W większości

przypadków: sąd będzie miał swobodę w

orzekaniu zależnie od okoliczności zdarzenia,

nieco podobnie jak w nowelizacji Ustawy

o przeciwdziałaniu narkomanii. Półtora

roku temu Trybunał Konstytucyjny zwrócił

uwagę, że rowerzyści są karani surowiej niż

kierowcy aut, tym bowiem ograniczano tylko

uprawnienia na samochody, a rowerzystom

na wszystkie pojazdy.

z handlu i zastąpiono nowymi. Nie wiadomo

nawet, czy będzie się dało wyprodukować

testy precyzyjnie wykrywające te środki ani

ile to będzie nas, podatników kosztowało.

Prof. Maria Kała, dyrektorka wydającego

certyikaty Instytutu Ekspertyz Sądowych

ma wątpliwości, czy pomysł uda się w pełni

zrealizować. Nie jest też jasne, na ile obecnie

używane próbniki wykrywają THC i jego

metabolity, a nie kannabinoidy zbliżone

budową, te już wyjęte spod prawa i jeszcze

niekontrolowane. Tymczasem Bogumiła

Bukowska, wicedyrektorka Krajowego

biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii

(podlegającego Ministerstwu Zdrowia i

inansowanego z naszych podatków) z

rozbrajającą szczerością przyznaje, że nie

dysponuje badaniami potwierdzającymi

negatywny wpływ nowych środków na

sprawność psychoizyczną.

powinniśmy choćby poprzez takie polowanie

na czarownice próbować powstrzymać

nieodpowiedzialnych kierowców od

prowadzenia pod wpływem smart dragów?

Po pierwsze, o wiele lepsze byłyby prozaiczne

testy psychoizyczne, jakie czasem stosuje

policja niektórych państw, policjant ocenia,

czy ktoś jest w stanie prowadzić i w razie

wątpliwości zabiera dokument np. na 24h. Po

drugie, zamienniki raczej nie są popularne w

innych krajach – gdyby nie tak skrajna, jak

u nas forma prohibicji, problem w ogóle by

nie istniał.

W odniesieniu do jednostki naukowej oraz Centralnego Ośrodka Badania

Odmian Roślin Uprawnych, prowadzących uprawy maku lub konopi w

celach naukowych lub badawczych nie obowiązują ograniczenia wskazane

w art. 46-48 ustawy, dotyczące m.in. obowiązku prowadzenia uprawy

na określonej powierzchni, w wyznaczonych rejonach, na podstawie

zezwolenia i umowy kontraktacji. Podobnie nie ma tu zastosowania

ograniczenie dotyczące zakazu uprawy konopi innych niż włókniste.

Nadzór nad uprawami maku i konopi włóknistych należy do zadań

zleconych gminy z zakresu administracji rządowej. Z uwagi na fakt, iż

obowiązki o charakterze niepieniężnym, pozostające we właściwości

organów samorządu terytorialnego, podlegają egzekucji administracyjnej,

wójt (burmistrz, prezydent miasta) w przypadku stwierdzenia prowadzenia

upraw w sposób niezgodny z art. 45 i 47 ustawy jest zobowiązany wydać

w drodze decyzji administracyjnej nakaz zniszczenia tych upraw przez

zaoranie lub przekopanie gruntu na koszt prowadzącego uprawę.

Decyzja powyższa zawiera klauzulę dotyczącą jej wykonania w postaci

rygoru natychmiastowej wykonalności 14 .

Bardziej dokładne badania krwi kosztują

ok. 1-1,5 tys. zł, a na wyniki czeka się do

trzech miesięcy (do tego czasu podejrzany

ma zatrzymane prawo jazdy na podstawie

nieudokumentowanych podejrzeń, co rażąco

narusza wolności obywatelskie, a także

wielu osobom może zrujnować pracę i życie;

można się domyślać, że po ewentualnym

oczyszczeniu z zarzutów nie otrzymamy ani

przeprosin, ani odszkodowania). Czy nie

Po delegalizacji kolejnych smart

drugs (mefedronu i kilku syntetycznych

kannabinoli) władze planują zlecenie i

zamówienie dla drogówki narkotestów

wykrywających te substancje. Rzecz jasna nie

ma to wielkiego sensu, ponieważ wycofano je

Władze zabrały się już za delegalizację

kolejnych dwóch syntetycznych

kannabinoidów.

8) art. 65 – sankcje karne za uprawę maku niskomorinowego lub konopi

włóknistych

Czyn określony w art. 65 ustawy jest wykroczeniem i podlega rozpoznaniu

w trybie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania

w sprawach o wykroczenia (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 133, poz. 848 ze zm.).

Przedmiotem ochrony art. 65 ustawy jest zdrowie publiczne. Według

innego poglądu, przedmiotem ochrony jest ograniczenie uprawy maku

niskomorinowego oraz konopi włóknistych.

Zachowanie sprawcy polega na sprzecznej z ustawą uprawie maku

niskomorinowego lub konopi włóknistych. Uprawa maku lub konopi

„wbrew przepisom ustawy” oznacza naruszenie warunków określonych

w art. 36, 45, 46 niniejszej ustawy. Warunki dopuszczalności upraw maku

niskomorinowego określa art. 45, warunki dopuszczalności upraw konopi

włóknistych określają art. 45-46 ustawy.

Wykroczenie to może popełnić każda osoba izyczna, zdolna do ponoszenia

odpowiedzialności za wykroczenie.

Policyjny nalot na skansen

W Lipinach na Podkarpaciu znajduje się muzeum – reymontowska wieś w czterokrotnej miniaturze. Właścicielka, Zo-

fia Gągała-Bohaczyk jest zafascynowaną nagrodzoną Noblem powieścią „Chłopi”. Jest realistycznie: figurki ludzi i zwie-

rzęta, rośliny uprawne, chałupy, karczma, synagoga, kościół... A wśród roślin np. zboża, ale

i oczywiście maki czy konopie. To te ostatnie przeszkadzały tajemniczemu informatorowi.

Potem była wizyta policjanta z wydziału kryminalnego przebranego za turystę i komisyjne

wyrwanie siedmiu roślin, które przewieziono do ekspertyzy. Pani Zofia i jej rodzina byli

trochę zaskoczeni, trochę rozbawieni powagą interweniujących. Do tej pory nikomu nie wa-

dziło, że młodzież może zobaczyć wiernie odtworzoną XIX-wieczną polską wioskę dla uroz-

maicenia edukacji – i słusznie. Tej edukacji zabrakło chyba szyszkownikom; rzeczniczka

tłumaczyła dziennikarzom, że akcja była ich obowiązkiem, ale przyznać trzeba, że została

przeprowadzona z typową gorliwością. Nie wiadomo, czy zostanie wszczęte postępowanie

administracyjne za niedopełnienie szeregu formalności do uprawy konopi pastewnych, jak

kontraktacja i zgoda wojewody, jak również, czy mundurowi przyjdą jeszcze raz po polne

maczki. Na antenie TVN24 rzecz oczywistą, czyli powszechność konopi w krajobrazie Pol-

ski czasów przedprohibicyjnych, w tradycyjnej kuchni, jak i na kartach dzieł największych

pisarzy tłumaczył cierpliwie jak dzieciom dr T. Kowalczyk z Instytutu Literury Polskiej. Z

kolei G. Wodowski z krakowskiego Monaru oraz sami dziennikarze nie byli w stanie po-

wstrzymać się od kpin. Program nosił znamienny tytuł „Prosto z Polski”.

[sankcje karne za uprawę konopi nie-włóknistych opisujemy

krótko w równoległym numerze growingowym – red.]

W opracowaniu niniejszego artykułu wykorzystano następujące źródła:

1) K. Łucarz, A. Muszyńska, Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii.

Komentarz, Wydawnictwo Wolters Kluwer business, Warszawa 2008 r.;

2) A. Marek, Kodeks karny. Komentarz, LEX, 2007 r., wyd. IV.

Człowiek Mucha

. ..ciąg dalszy nastąpi

powymi lub ich preparatami oraz prekursorami grupy I-R, a także warunków ich

przechowywania i sposobu niszczenia przez jednostki organizacyjne administracji

rządowej wykonujące czynności operacyjno-rozpoznawcze (Dz. U. nr 21, poz. 176),

12) z dnia 25 października 2005 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania opłat

za udzielenie zezwolenia na wytwarzanie, przetwarzanie, przerób, stosowanie do

badań oraz pozwolenia na przywóz, wywóz, wewnątrzwspólnotowe nabycie i we-

wnątrzwspólnotową dostawę środków odurzających, substancji psychotropowych

i prekursorów kategorii 1, a także zmianę tych zezwoleń lub pozwoleń (Dz. U. nr

214, poz. 1818), 13) z dnia 7 kwietnia 2006 r. w sprawie określenia trybu składania

ofert, kryteriów ich oceny oraz terminów postępowania konkursowego w sprawie

wyboru programu specjalistycznego szkolenia w dziedzinie uzależnienia od środ-

ków odurzających lub substancji psychotropowych (Dz. U. nr 64, poz. 455), 14) z

dnia 13 lipca 2006 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie uzależnień (Dz. U. nr 132,

poz. 931), 15) z dnia 11 września 2006 r. w sprawie środków odurzających, substan-

cji psychotropowych, prekursorów kategorii 1 i preparatów zawierających te środki

lub substancje (Dz. U. nr 169, poz. 1216), 16) z dnia 1 grudnia 2006 r. w sprawie

szczegółowych warunków i trybu postępowania w przedmiocie leczenia lub re-

habilitacji osób uzależnionych, skazanych za przestępstwa pozostające w związku

z używaniem środków odurzających lub substancji psychotropowych (Dz. U. nr

239, poz. 1738), 17) z dnia 11 września 2007 r. w sprawie sposobu postępowania

w przypadkach wzbudzających podejrzenia, co do zgodności z przepisami prawa,

czynności z udziałem prekursorów (Dz. U. nr 179, poz. 1277), 18) z dnia 19 paź-

dziernika 2007 r. w sprawie szczegółowego trybu postępowania przy leczeniu sub-

stytucyjnym oraz szczegółowych warunków, które powinien spełniać zakład opieki

zdrowotnej prowadzący leczenie substytucyjne (Dz. U. nr 205, poz. 1493), 19) z dnia

28 października 2008 r. w sprawie wydawania i cofania zezwoleń na zbiór mleczka

makowego i opium z maku oraz ziela lub żywicy konopi innych niż włókniste w

celu prowadzenia badań naukowych oraz na sporządzanie wyciągów ze słomy ma-

kowej (Dz. U. nr 197, poz. 1225).

12 Umowa kontraktacji uregulowana jest w art. 613-626 Kodeksu cywilnego. Stro-

nami umowy kontraktacji są: producent rolny i kontraktujący. Przez umowę kon-

traktacji producent rolny zobowiązuje się wytworzyć i dostarczyć kontraktującemu

oznaczoną ilość produktów rolnych określonego rodzaju, a kontraktujący zobowią-

zuje się te produkty odebrać w terminie umówionym, zapłacić umówioną cenę oraz

spełnić określone świadczenie dodatkowe, jeżeli umowa lub przepisy szczególne

przewidują obowiązek spełnienia takiego świadczenia.

13 Umowa sprzedaży uregulowana jest w art. 535-602 Kodeksu cywilnego. Przez

umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność

rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprze-

dawcy cenę.

14 Decyzja podlega wykonaniu przed upływem terminu do wniesienia odwoła-

nia.

Kanadyjski samochód z konopi,

ponad pół wieku po Fordzie

P od koniec sierpnia o innowacyjnym pojeździe Kestrel z firmy Motive Industries poin-

formowała entuzjastycznie prawicowa telewizja Fox News. Kompaktowe, eleganckie auto

ma całkowicie elektryczny napęd. Konstruktorzy dążyli nie tylko do ekologii w użytkowa-

niu (brak emisji spalin), ale i w produkcji. To wykluczało kompozyty na bazie ropy nafto-

wej czy włókien szklanych. Włókna węglowe są trudne w produkcji i późniejszej naprawie.

Do elektrycznego i wydajnego samochodu potrzebne jednak było lekkie tworzywo.

Biokompozyty konopne okazały się tańsze, a ich wytwarzanie niesie mniej zagrożeń dla

zdrowia. Ich wytrzymałość jest identyczna jak tradycyjnych kompozytów, a waga o wiele

mniejsza. Jest prawdopodobne, że to rozwiązanie w autach z tego segmentu, a także np. w samochodach wyścigo-

wych powoli się upowszechni.

MI ma licencję na sadzenie i przetwórstwo konopi włóknistych; w USA nie byłoby to możliwe, uprawa jest tam

całkowicie zakazana.

czystki w monarze.

02.IX Zarząd Główny Stowarzyszenia Monar rozwiązał Centrum Terapii Narkomanów szefowane przez Marka Zygadłę. Co

ciekawe, Kraków dowiedział się o tym pod koniec miesiąca. Prowadzący placówki i przynajmniej 80% kadry są przeciw, sypią

się protesty.

Ośrodek ten cieszył się wyjątkową autonomią, miał wielkie zasługi w zakresie współpracy z innymi organizacjami, edukacji te-

rapeutów (również zagranicznych), modernizacji i otwarcia na doświadczenia innych krajów. W porównaniu do innych polskich

monarów jego oferta była bardzo zróżnicowana pomimo pobierania od Narodowego Funduszu Zdrowia jednej z najniższych

kwot.

Wśród rzeczywistych i domniemanych powodów decyzji „góry” wymienia się np. wspomnianą autonomię Krakowa, pomówie-

nia kilku byłych i obecnych pracowników wobec Zygadły (popieranego przez przytłaczającą większość zatrudnionych), jego od-

mowę płacenia prawie 3% od obrotów Zarządowi Głównemu za tzw. obsługę prawną. K. Łabuz z „Delesu”, jednego z lokalnych

stowarzyszeń troszczących się o uzależnionych mówi wprost o obłudzie władz Monaru i dodaje: „Nie chodzi o dobro uzależnio-

nych, tylko o wpływy, pieniądze i władzę”.

To m.in. krakowskim terapeutom zawdzięczamy popularyzację idei redukcji szkód, terapii substytucyjnej, a także magazyn

„Monar na Bajzlu”. Marek Zygadło jest również dobrze znany jako zdecydowany przeciwnik represji policyjno-karnych wobec

używających narkotyków.

R E K L A M A

Odwołanie postępowego kierownika i

likwidacja krakowskiego centrum

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: