Wyklad VII.doc

WYKŁAD VII (25.11. 2008 r.)

Placówki otwarte:

·         zajmowały się osobami pozbawionymi środków do życia, którym pomagają osoby z tego samego otoczenia

·         pomoc bezpłatna, angażowani wszyscy

·         parafialne oddziały Caritas

·         pomoc bezpośrednia dla rodzin i pojedynczych osób

·         ważne wychowanie dzieci

·         zajmowali się starcami i upośledzonymi oraz samotnymi matkami

·         bezprocentowe kasy pożyczkowe

·         dostarczanie potrzebującym opału

·         uczenie uszczelniania mieszkania, tak by ciepło nie uciekało

·         uczenie oszczędnego palenie (tylko rano i wieczorem)

·         pomoc w pisaniu podań o pomoc i dobrej argumentacji

·         pomoc w otrzymywaniu pożyczek na budowę

·         moda na kożuchy

·         dostarczanie zboża siennego

·         walka z szabrownictwem

·         najważniejsi chorzy

·         opiekunki domowe, rejonowe (obecnie pielęgniarki środowiskowe), angażowanie młodych kobiet o nieposzlakowanej opinii (obowiązkami ich 2 razy w tygodniu nawiedzić chorego; często były to sąsiadki); obejmowało to ok. 300 tys. osób

·         z lekarzem po domach jechał przedstawiciel Caritasu (pracownik socjalny), który miał obowiązek wykupić lekarstwa, bądź zorganizować transport

·         organizowanie dni chorych, przywożenie ich do kościoła

·         ks. Rejkas – radio, audycje dla chorych

·         obowiązek zapewnienia godnego pochówku (Bractwo Dobrej Śmierci)

·         organizowanie styp

·         posiłki dla chorych dostosowanie do diet

·         opłacanie operacji i potrzebnych leków

·         po wypisie ze szpitala wydawana odzież i obuwie

·         przy osobie umierającej ważna obecność bliskich i opieka duchowa (wiatyk)

·         uczenie rodzin opieki nad chorymi

·         organizowanie noclegów przyszpitalnych połączonych z badaniami (opłata podróży powrotnej)

·         zakup sprzętu do szpitali (z darów)

·         sprowadzenie do Polski penicyliny i leków na gruźlicę

·         specjalna troska nad upośledzonymi i chorymi psychicznie, których ukrywano („syndrom obozu koncentracyjnego”)

·         starano się by chorzy jak najdłużej przebywali w domu (placówki dziennego pobytu)

·         mieszkania dla ofiar reformy rolnej

·         opieka nad osobami prześladowanymi politycznie (praca, pomoc rodzinie, posiłki, papierosy)

·         pomoc inteligencji (wsparcie finansowe, kupowanie książek)

·         kojarzenie małżeństw

·         duszpasterstwo akademickie