grodyinstrukcja.pdf

GRODY

cechy specjalne - dotycz¹ niektórych terenów, zwi¹zane z

ograniczeniem liczby wojów, którzy mog¹ tam przebywaæ lub z

zagro¿eniem ich ¿ycia oraz z wp³ywem na walkê.

mo¿liwe budowle:

Wprowadzenie

Zasieki - budowane na równinach i pustyni

“Grody” to strategiczna gra planszowo - karciana dla dwóch

osób. Ka¿dy z graczy staje siê w³adc¹ grodu, Sielca lub

Szczukczyna, i d¹¿y do zdobycia dominacji terytorialnej lub

podbicia grodu przeciwnika.

Most - budowany na terenach z rzek¹

Twierdza - budowana na wzgórzach

Rekwizyty

Punkty zwyciêstwa (pz) - “ + ” dodaje jeden pz

“ - ” odejmuje jeden pz

Gra sk³ada siê z 20 kolorowych kart terenów, 30 kart losu, 50

¿etonów wojów w dwóch kolorach, 9 ¿etonów budowli. Gra nie

zawiera planszy, poniewa¿ powstaje ona w trakcie rozgrywki z kart

terenów.

Szczegó³owe informacje zawarte s¹ w tabeli “Charakterystyka

terenów”.

Karty losu

Karty terenów

dodatnie lub

ujemne punkty

zwyciêstwa

nazwa karty

typ terenu

typ karty

cechy specjal ne

terenu

opis dzia³ani a

karty

mo¿liwe

budowle

Typ terenu - ka¿dy teren posiada w³aœciwoœci zwi¹zane z wartoœci¹

punktow¹, mo¿liwym zagospodarowaniem lub cechami

specjalnymi.

Typ karty - znacznik u³atwiaj¹cy okreœlenie, w której fazie

rzucania kart mo¿na zagraæ dan¹ kartê.

Lista typów kart:

Zmieœciæ miêdzy nimi jeszcze trzy karty terenów. W trakcie

rozgrywki z kart terenów powstawaæ bêdzie plansza wg poni¿szego

schematu.

zagraj w dowolnej fazie

zagraj na koñcu tury

karty grodów

zagraj przed walk¹

zagraj po walce

wolne segmenty planszy

zagraj na pocz¹tku tury

zagraj na pocz¹tku tury lub koñcu tury

Gracz, który wygra³ pierwszeñstwo, umieszcza w swoim

grodzie jednego woja (tzn k³adzie ¿eton woja z liczb¹ 1 na karcie

grodu) , jego przeciwnik dwóch.

Na stole rewersem do góry umieszcza siê potasowane talie kart

terenów i losu. Teraz mo¿na rozpocz¹æ grê!

zagraj podczas walki

¯etony

Cyfra na ¿etonie wojów okreœla ich liczbê.

Jeœli zamiast cyfry jest inny symbol, ¿eton u¿ywany

jest tylko podczas walki do oznaczania wojów

posiadaj¹cych morale inne ni¿ pozostali.

Podzia³ tury

Ka¿da tura dzieli siê na 7 faz. Gracz B mo¿e uczestniczyæ tylko

w fazach zagrywania kart i w fazie walki.

W zestawie wystêpuj¹ równie¿ ¿etony reprezentuj¹ce budowle:

zasieki, mosty i twierdze.

1. Zagrywanie kart z adnotacj¹ “zagraj na pocz¹tku tury”.

2. Ruch.

3. Walka.

a) zagrywanie kart z adnotacj¹ “zagraj przed walk¹”,

b) okreœlanie zachowania wojów,

c) zagrywanie kart z adnotacj¹ “zagraj podczas walki”,

d) rozdzielanie ciosów

jeœli walka jest nierozstrzygniêta, powtórz etapy b), c) i d).

e) zagrywanie kart z adnotacj¹ “zagraj na koniec walki”

4. Ci¹gniêcie kart losu.

5. Budowanie.

6. Pobór

7. Zagrywanie kart z adnotacj¹ “zagraj na koñcu tury”

Rozpoczêcie rozgrywki

“Grody” s¹ gr¹ turow¹, w zwi¹zku z czym przed rozpoczêciem

rozgrywki nale¿y ustaliæ kto bêdzie zaczyna³. Do gracza, który

wygra pierwszeñstwo bêdzie nale¿a³a pierwsza tura, nastêpnie

swoj¹ turê bêdzie mia³ gracz przeciwny itd na przemian. Gracz,

którego tura trwa nazywany jest graczem aktywnym. Dla u³atwienia

w instrukcji bêdziemy okreœlaæ go jako A, jego przeciwnika jako B.

Przed gr¹ gracze rozdzielaj¹ miêdzy sob¹ grody - Szczukczyn i

Sielec - i k³ad¹ karty grodów na stole w odleg³oœci pozwalaj¹cej

Zagrywanie kart

góry nogami” dla przeciwnika. Dziêki temu wiadomo bêdzie do

kogo ten teren nale¿y. Jeœli jest to pierwszy odkryty przez niego

teren, gracz mo¿e dokonaæ wymiany, gdy uzna, ¿e jest on

niekorzystny. Odk³ada wówczas kartê do talii, któr¹ tasuje i ci¹gnie

ponownie kartê. Tym razem musi ju¿ siê pogodziæ z losem.

Jeœli wylosowany teren oznaczony jest znakiem +, na tym

terenie pojawia siê nowy woj (ale tylko raz, w chwili odkrycia

terenu) .

W fazie zagrywania kart pierwszeñstwo ma gracz A. Jeœli obaj

gracze rezygnuj¹ z zagrywania, przechodzi siê do nastêpnej fazy.

Przyk³ad 1.

Gracz A dysponuje kart¹, któr¹ chcia³by zagraæ. Woli jednak zaczekaæ na

ruch gracza B. Jest to nieco ryzykowne, poniewa¿ jeœli B równie¿

zrezygnuje z zagrywania, faza siê skoñczy i A nie bêdzie ju¿ mia³

mo¿liwoœci zagrania swojej karty. B jednak zagrywa kartê. Teraz A

zagrywa swoj¹. B rezygnuje z kolejnego zagrania, A równie¿ i faza siê

koñczy.

Przyk³ad 3.

swój.

Zagrane karty odk³ada siê na stos kart u¿ytych, ka¿dy gracz na

Gracz A wykona³ ruch wojem w kierunku

oznaczonym strza³k¹. Wylosowa³ bagno i

uzna³, ¿e jest to teren niekorzystny.

Zwróci³ kartê do tali, przetasowa³ j¹ i przy

ponownym ci¹gniêciu wylosowa³ Las. Na

nowoodkrytym terenie pojawi³ siê w

zwi¹zku z tym dodatkowy woj, poniewa¿

Las posiada znacznik +.

Ruch

Ruch wykonuje tylko gracz A, chyba ¿e zagrane karty

stanowi¹ inaczej. Ruch polega na przesuniêciu o jeden teren w linii

prostej ¿etonu woja. Mo¿na poruszyæ siê dowoln¹ liczba wojów. Na

koñcu fazy ruchu na poszczególnych terenach nie mo¿e znajdowaæ

siê wiêksza liczba wojów ni¿ jest to dozwolone (z regu³y czterech -

patrz tabela “Charakterystyka terenów”). Nie dotyczy to sytuacji

gdy gracz atakuje. W wyniku ruchu gracz mo¿e zaatakowaæ

przeciwnika, tzn. wkroczyæ na teren, na którym stacjonuj¹ jego

woje. Zaatakowaæ mo¿na maksymalnie tyloma wojami, ile wynosi

“pojemnoœæ” terenu.

Przyk³ad 2.

Na Równinie znajduje siê trzech wojów gracza B. Gracz A

atakuje czterema wojami, a wiêc maksymaln¹ mo¿liw¹ liczb¹. W tej

sytuacji na koñcu fazy ruchu na Równinie bêdzie przebywaæ siedmiu

wojów.

Walka

Zasady walki oparte s¹ na niekonwencjonalnym systemie,

pozwalaj¹cym na toczenie wielu zaciêtych potyczek w czasie jednej

rozgrywki. Do walki dochodzi, gdy na jednym terenie znajduj¹ siê

woje obu graczy.

Ka¿dy woj posiada jedn¹ cechê, któr¹ jest morale i od której

zale¿y zachowanie woja podczas bitwy. Morale okreœlone jest

liczbowo a jego bazowa wartoœæ wynosi 3. Wartoœæ ta mo¿e ulec

zmianie w wyniku dzia³ania kart losu lub dziêki obecnoœci dowódcy.

Jeœli przed walk¹ gracz posiada czterech wojów, oznacza to, ¿e

dysponuje pe³n¹ dru¿yn¹. Uznaje siê, ¿e pe³na dru¿yna posiada

dowódcê, a morale wszystkich wojów w dru¿ynie wzrasta o 1.

Jeœli wykonany zostanie ruch na nie odkryty segment planszy,

po wykonaniu wszystkich ruchów gracz ci¹gnie kartê z talii kart

terenów i k³adzie j¹ na tym segmencie w taki sposób by by³ “do

Podwy¿szone morale za dowódcê pozostaje do koñca walk. Przed

walk¹ gracze rezerwuj¹ sobie odpowiedni¹ liczbê ¿etonów, dziêki

którym bêd¹ mogli zaznaczaæ zachowanie wojów na planszy “Pole

bitwy”, zamieszczonej na ostatniej stronie. Dla oznaczenia woja o

innym ni¿ pozostali woje morale, mo¿na u¿yæ ¿etonów specjalnych

Przyk³ad 4.

Obaj gracze, A (Adam) i B (Bogdan), dysponuj¹ dwoma wojami. Przed

walk¹ Adam rzuci³ na jednego ze swych wojów kartê “Na pewno siê uda” i

morale tego woja wzros³o do 4. Wyniki rzutów K6 by³y nastêpuj¹ce: Adam

wyrzuci³ 2 dla woja o wy¿szym morale i 3 dla drugiego; Bogdan wyrzuci³ 2 i 4.

Dziêki podwy¿szonemu morale pierwszy z wojów Adama staje siê furiatem,

drugi walcz¹cym normalnie. Bogdan ma jednego woja walcz¹cego normalnie i

jednego stoj¹cego. W tej sytuacji Bogdan zagrywa “Wilczy dó³” na furiata

Adama, ale Adam kontruje “Czarodziejem” i woj pozostaje furiatem. Teraz

Bogdan zagrywa “Doskona³y manewr” na swojego stoj¹cego woja i staje siê on

walcz¹cym. Gracze rezygnuj¹ z dalszego zagrywania kart i przechodz¹ do

rozdzielania ciosów. Zgodnie z procedur¹ jako pierwszy cios wyprowadza furiat

i zabija jednego przeciwnika. Teraz pozostali dwaj woje zadaj¹ ciosy

jednoczeœnie. Ginie furiat Adama i drugi woj Bogdana. Na polu bitwy pozostaje

jeden woj Adama i to on przejmuje kontrolê nad terenem, odwracaj¹c kartê w

swoj¹ stronê.

Zagrywanie kart z adnotacj¹ “zagraj przed walk¹”.

Walkê rozpoczynamy od zagrywania kart oznaczonych

symbolem . Maj¹ one na celu wzmocnienie w³asnych si³ i

os³abienie przeciwnika.

Okreœlanie zachowania wojów.

Obaj gracze rzucaj¹ koœci¹ szeœcienn¹ (K6) dla ka¿dego woja

bior¹cego udzia³ w walce. Jeœli wynik rzutu jest:

wy¿szy od morale o 2 lub wiêcej

- woj jest uciekaj¹cym

wy¿szy od morale o 1

- woj jest stoj¹cym

Obaj woje Bogdana

maj¹ morale 3, wiêc

takich rzutach jeden

jest walcz¹cym (2 oczka), drugi

stoj¹cym (4 oczka).

mniejszy od morale o 2 lub wiêcej

- woj jest walcz¹cym

Zagrywanie kart z adnotacj¹ “zagraj podczas walki”.

Powy¿sze sformu³owania umyœlnie zapisane zosta³y w trybie

niedokonanym, poniewa¿ na tym etapie mo¿na jeszcze zmieniæ

zachowanie wojów, rzucaj¹c karty oznaczone symbolem

Furiat

Dopiero na koñcu tego etapu woj uciekaj¹cy ucieka, stoj¹cy stoi itd.

Walcz¹cy

Adam rzuci³ zielon¹ kostk¹ dla

woja o morale 4 (¿eton specjalny).

Poniewa¿ wypad³o

o dwa oczka mniej ni¿

Wynosi jego morale,

woj jest furiatem. Drugi woj

Staje siê walcz¹cym.

Stoj¹cy

Rozdzielanie ciosów.

Woje, którzy walcz¹ normalnie lub s¹ furiatami, zadaj¹ ciosy.

Jeden woj zadaje jeden cios. W pierwszej kolejnoœci ciosy zadaj¹

furiaci, potem pozostali woje, o ile nie zostali zabici przez furiatów.

Furiaci te¿ jako pierwsi przyjmuj¹ ciosy, w nastêpnej kolejnoœci

walcz¹cy normalnie, potem stoj¹cy. Uciekaj¹cy nie przyjmuj¹

ciosów. Woj, który otrzyma³ cios, ginie.

Przed walk¹/

Uciekaj¹cy

równy morale lub mniejszy o1

- woj jest furiatem.

Agranie przez Bogdana“Doskona³ego

manewru” sprawia,¿e woj zmienia pozycjê

ze stoj¹cego na walcz¹cego.

Furiat

Jeœli gracz posiada amortyzacjê (np. broni¹c siê w twierdzy),

ignoruje jeden cios, je¿eli nie jest on zadany przez furiata.

Jeœli po pierwszej rundzie walki bêdzie ona nierozstrzygniêta,

tzn. pozostan¹ na polu walki woje po obu stronach, przeprowadza

siê kolejna rundê i ewentualnie nastêpne a¿ do skutku. Nie mo¿na

ju¿ rzucaæ kart typu . Podczas okreœlania zachowania wojów

furiaci i walcz¹cy staj¹ siê automatycznie walcz¹cymi, dla

stoj¹cych wykonuje siê rzut K6.

Woje, którzy uciekli z pola bitwy musz¹ wycofaæ siê na teren

s¹siedni kontrolowany przez gracza i na którym nie toczy siê inna

walka. Musi byæ tam równie¿ wolne miejsce. Jeœli jakiœ woj nie ma

gdzie siê wycofaæ, dostaje siê do niewoli. Zaznacza siê to w ten

sposób, ¿e gracz przeciwny umieszcza obok siebie ¿eton woja

przeciwnika.

Je¿eli w jednej turze dochodzi do wiêcej ni¿ jednej walki, s¹

one rozstrzygane w takiej kolejnoœci, w jakiej nast¹pi³y ataki.

Nale¿y zatem dok³adnie zaplanowaæ wczeœniejsze ruchy, bo

kolejnoœæ rozstrzygania walk mo¿e mieæ du¿e znaczenie

strategiczne.

Walcz¹cy

Stoj¹cy

Przed walk¹/

Uciekaj¹cy

Furiat

Teraz rozdzielamy ciosy. Jako pierwszy

cios zadaje furiat i zabija jednego woja

przeciwnika. Gracz zadaj¹cy cios

decyduje, którego woja zabija, jeœli ma

taki wybór.

Walcz¹cy

Zagrywanie kart z adnotacj¹ “zagraj po walce”

Kiedy ju¿ zostanie wy³oniony zwyciêzca bitwy, mo¿na

zagrywaæ karty oznaczone symbolem .

Stoj¹cy

Przed walk¹/

Uciekaj¹cy

Teraz ciosy wyprowadzaj¹ jednoczeœnie woje

walcz¹cy. Cios zadany przez woja Bogdana

musi przyj¹æ furiat. Drugi woj Adama

pozostaje samotnie na polu bitwy.

Na koniec tego rozdzia³u podamy jeszcze przyk³ad zwi¹zany z

zagrywaniem kart podczas walki, aby zobrazowaæ dzia³anie wiêcej

ni¿ jednej karty na jednego woja .

Furiat

Walcz¹cy

Przyk³ad 5.

Adam wyrzuci³ 3 oczka dla woja o morale 3. Jego woj jest zatem

walcz¹cym. Bogdan zagrywa kartê “Wilczy dó³”, wiêc liczba oczek wzrasta do 4

i woj jest teraz stoj¹cym. Adam odpowiada kart¹ “Doskona³y manewr” i jego

woj znów staje siê walcz¹cym.

Gdyby jednak Adam pierwszy zagra³ swoj¹ kartê, jego woj sta³by siê

furiatem. Poniewa¿ po zagraniu tej karty wynik rzutu kostk¹ nie ma ju¿

Stoj¹cy

Przed walk¹/

Uciekaj¹cy

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: