MK_BADANIE_REZYSTYWNOŚCI_DIELEKTRYKÓW_STAŁYCH_I_CIEKŁYCH.doc

1.    Wstęp teoretyczny

Rozróżniamy dwa rodzaje przewodzenia: skrośne i powierzchniowe. Obie wielkości są wielkościami umownymi, wyznaczanymi po czasie 1 min przepływu prądu. Wynika to z dość długiego ustalania się czasowego przebiegu prądu. Na przebieg prądu płynącego przez dielektryk składają się:

·         prąd absorpcji,

·         prąd ładowania,

·         prąd upływu.

Przewodność materiałów izolacyjnych oznaczamy γ, natomiast rezystywność oznaczamy ρ:

ρ =1/ γ

Rezystywność zależy od struktury materiału. Ilości i rodzaju zanieczyszczeń oraz od natężenia pola elektrycznego i czasu jego oddziaływania, ale również od temperatury, zawilgocenia.

Przewodność właściwą możemy liczymy:

γ = n*q*υ [ S/m ]

gdzie:

n – koncentracja nośników

q – ładunek przenoszony przez nośniki

υ – ruchliwość jonów określona stosunkiem prędkości jonów do natężenia pola     elektrycznego wywołującego ich ruch.

              Przy ocenie rezystywności materiałów elektroizolacyjnych kierujemy się trzema wielkościami:

·         rezystywności wnętrzowej,

·         rezystywności skrośnej,

·         rezystywności powierzchniowej.

Rezystancja skrośna Rv – stosunek wartości napięcia stałego doprowadzonego do próbki za pomocą elektrod, do wartości ustalonej natężenia prądu płynącego między elektrodami przez próbkę na wskroś bez uwzględnienia prądu płynącego po powierzchni. Jednostką rezystancji skrośnej jest [ Ω ]

Rezystancja powierzchniowa Rs – stosunek wartości napięcia stałego doprowadzonego do próbki za pomocą elektrod, do wartości ustalonej natężenia prądu płynącego po powierzchni próbki. Jednostka jest [ Ω ]

Rezystywność skrośna ρv – stosunek wartości natężenia stałego pola elektrycznego do wartości ustalonej gęstości prądu płynącego przez próbkę. Jednostką jest [ Ω*m ]

Rezystywność powierzchniowa ρs – stosunek wartości natężenia pola elektrycznego do wartości gęstości prądu płynącego po powierzchni próbki. Jednostka jest [ Ω ]

SCHEMATY UKŁADÓW DO POMIARU REZYSTYWNOSCI SKROŚNEJ (a) I POWIERZCHNIOWEJ (b) METODĄ TECHNICZNĄ

2.    Cel ćwiczenia

              Celem ćwiczenia jest wyznaczenie rezystywności skrośnej i powierzchniowej materiałów:

a)      preszpan,

b)     polietylen,

c)      PCV techniczny,

d)     porcelana

e)      szkło

oraz wyznaczenie rezystywności oleju w różnej temeraturze. Do wyznaczenia rezystywności skrośnej i powierzchniowej materiałów użyliśmy układu z trzema elektrodami. Pomiar wykonaliśmy przy napięciu 1kV.

3.    Wyznaczanie rezystywności skrośnej dielektryków stałych.

A)    Preszpan