Masaż przez ucisk.doc

Masaż przez ucisk. Na cellulit i choroby układu limfatycznego

We Włoszech koszty masażu metodą Voddera refundują kasy chorych. To dlatego, że stosuje się go nie tylko dla poprawy wyglądu ciała. Ma przede wszystkim właściwości lecznicze

Aby prawidłowo ją zastosować, należy dotykać ciało pacjenta w określony sposób: ucisk (bardzo niewielki) i rozciąganie w ściśle określonym porządku. To odróżnia manualny drenaż limfatyczny metodą Voddera (nazwa pochodzi od nazwiska duńskiego lekarza Emila Voddera) od wielu innych technik masażu. Efektem, jaki przynosi, jest poprawa przepływu limfy w organizmie. Dzięki dobremu wpływowi na mikrokrążenie pomaga leczyć zarówno choroby układu limfatycznego, jak i cellulit.

Jak prawidłowo zastosować tę metodę, uczył reprezentant Szkoły Medycyny Estetycznej w Rzymie Roberto Bartoletti podczas tegorocznego IX Międzynarodowego Kongresu Kosmetycznego, który odbył się w Krakowie z początkiem lata.

- Manualny drenaż limfatyczny jest zgodny z akademicką wiedzą medyczną - podkreślał Bartoletti.

Zabieg rozpoczyna się od masowania węzłów chłonnych w pachwinie, potem stymuluje się naczynia limfatyczne uda, kolana, goleni i stopy. Następnie wykonuje się masaż w przeciwnym kierunku: od stopy do pachwiny. Masaż rąk rozpoczynamy od uciskania węzłów chłonnych znajdujących się pod pachami, a jeśli zabiegowi poddajemy twarz - od węzłów bocznoszyjnych i żuchwowych. Ważne: podczas wykonywania manualnego drenażu limfatycznego nie można stosować kremów i olejków.

Najlepsze efekty daje połączenie drenażu manualnego m.in. z masażem mechanicznym i gimnastyką. Najpoważniejszymi przeciwwskazaniami dla masażu metodą Voddera są problemy naczyniowe (np. zapalenie żył) i choroba nowotworowa.

Drenaż limfatyczny - jest zabiegiem mającym na celu przyspieszenie krążenia chłonki. Służy również likwidacji obrzęków, wysięków limfatycznych, skraca czas resorpcji wysięków, siniaków. Zabieg ten powinno się stosować na "sucho" tzn. bez środków poślizgowych. Ale można używać środki wspomagające - w tym wypadku stosowane jako wcierki na koniec zabiegu.

Rehabilitacja ambulatoryjna po amputacji piersi (mastektomii)

Warto określić, jaki jest cel rehabilitacji kobiet po mastektomii, które mają problemy z akceptacją własnej osoby. Należy je odpowiednio przygotować do nowej sytuacji życiowej i przekonać do celowości stosowania rehabilitacji.
Najważniejsze cele rehabilitacji ruchowej to zwiększenie zakresu ruchów w stawie barkowym i obręczy barkowej po stronie operowanej; poprawa postawy, często pogorszonej w wyniku operacji, co mogłoby w przyszłości spowodować dolegliwości bólowe kręgosłupa; zwiększenie siły mięśniowej po stronie operowanej; usunięcie obrzęku w obrębie kończyny po stronie operowanej poprzez odpowiedni dobór ćwiczeń i prawidłowo wykonany drenaż limfatyczny.
Narastający obrzęk kończyny jest jednym z podstawowych problemów kobiet po mastektomii. Jego powstawaniu sprzyja wysoka temperatura otoczenia, dlatego objawy nasilają się podczas upałów i w nadmiernie ogrzewanych mieszkaniach.
Likwidowanie obrzęku można prowadzić dwutorowo: za pomocą automasażu lub ręcznego drenażu limfatycznego, stosując drenaż limfatyczny przy użyciu aparatu do masażu uciskowego.

Na rynku polskim można spotkać wiele aparatów do masażu uciskowego (kompresyjnego), od najprostszych do bardzo skomplikowanych.
Masaż uciskowy przy użyciu aparatury powinien zachowywać wszelkie techniki drenażu limfatycznego wykonywanego ręcznie. Najważniejsze, aby dostosować siłę ucisku do warunków pacjentki. Przed rozpoczęciem zabiegu należy zmierzyć ciśnienie krwi na kończynie masowanej. Ciśnienie ustawione w aparacie nie powinno przekraczać ciśnienia rozkurczowego pacjentki. Należy dobrać odpowiedni kierunek masażu - zstępujący. Zaczynamy od udrożnienia okolic węzłów pachowych (węzły są najczęściej usuwane podczas operacji), następnie przechodzimy do okolic dystalnie położonych - w kierunku ręki. Nadal zachowujemy kierunek masażu zgodny z kierunkiem odpływu chłonki i krwi żylnej, a więc do serca. Ważne jest również tempo narastania ciśnienia w komorach. Trzeba tak ustawić parametry w aparacie, aby tempo narastania ciśnienia było bardzo wolne, a ciśnienie uznane przez nas za maksymalne nie trwało zbyt długo. Masaż należy rozpocząć od sekwencji wędrującej fali. Tylko fragment kończyny poddawany jest uciskowi, który przesuwa się w kierunku dłoni przypominając ruch fali. Jeśli naczynia limfatyczne są już odpowiednio udrożnione, a obrzęk maleje, można przejść na inny rodzaj masażu, polegający na powolnym wypełnianiu powietrzem kolejnych komór aparatu, poczynając od komory w okolicy ramienia, i stopniowym przechodzeniu do komory w okolicy ręki tak, aby w pewnym momencie wszystkie komory były wypełnione. Stosując ten typ masażu pod żadnym pozorem nie wolno przekroczyć założonych wartości ciśnienia. Naczynia układu chłonnego są bardzo kruche, a węzły chłonne delikatne i łatwo je uszkodzić.

Założeniem mechanicznego masażu uciskowego jest operowanie ciśnieniem na granicy bólu. Masaż ma być przyjemny dla pacjentki, a jego efektem ma być zmniejszenie obrzęku kończyny. Dzięki temu samopoczucie pacjentki może ulec znacznej poprawie. Eliminujemy uczucie rozpierania w kończynie, jak i inne przykre uczucia towarzyszące obrzękowi.

Jeśli u pacjentki po mastektomii obrzęk szybko narasta, należy pamiętać o podstawowych zasadach postępowania: systematycznym prowadzeniu ćwiczeń ruchowych; prawidłowym ułożeniu kończyny (ręka powyżej obręczy barkowej) w celu wykorzystania siły grawitacji ułatwiającej odpływ chłonki; stosowaniu zimnych okładów na kończynę w przypadku zbyt wysokich temperatur otoczenia; stosowaniu automasażu; włączeniu do terapii masażu uciskowego.