Zestaw ćwiczeń gimnastycznych – tok
Zadanie: Wykonywanie ćwiczeń wymagających wyczucia własnego ciała i przestrzeni. (Metoda Labana)
Przybory: bębenek, laski, szarfy w czterech kolorach.
1. Zadanie organizacyjne.
Dzieci maszerują w rytm muzyki dookoła sali.
2. Wyczucie własnego ciała
Dowolny bieg „koników” w rytm muzyki. Gdy muzyka milknie i słychać jedno uderzenie w bębenek, dzieci kłaniają się jak koniki na arenie cyrkowej. Na wznowienie muzyki dowolny bieg, a gdy muzyka umilknie i słychać dwa uderzenia w bębenek, dzieci wykonują przysiad (koniki odpoczywają).
3. Wyczucie rytmu i płynność ruchów.
„Wiosenne bajka” – inscenizacja. „Duszki z łąki i z lasów” urządziły bal na przywitanie wiosny. Dzieci „elfy” poruszają się w rytmie półnut, dzieci „krasnoludki” – w rytmie ćwierćnut, „dzieci wróżki” – w rytmie szesnastek. „Duszki” naśladują codzienne czynności.
4. Wyczucie przestrzeni.
„Zabawki w sklepie”. Dzieci przedstawiają zabawki, np. lalki, pajacyki, samochody osobowe, samochody ciężarowe, pociągi, koniki. Lalki – tańczą, pajacyki – skaczą, pociągi – poruszają się po całej sali, koniki – biegają kłusem.
5. Wyczucie płynności ruchu w przestrzeni.
„Gumowe zabawki do nadmuchiwania” – ćwiczenia oddechowe. Dzieci są w parach – jedno leży bezwładnie na podłodze lub stoi, a drugie dmucha, a „zabawka” w miarę dmuchania pęcznieję, przyjmując kształt jakiegoś zwierzęcia.
6. Wyczucie przestrzeni.
Współdziałanie z partnerem. Dzieci ćwiczą parami. Jedno jest lustrem i odbija ruchy kolegi, który stoi przed lustrem. Parami myjemy lustro na całej powierzchni.
7. Wyczucie siły.
„Uparty osiołek” – współdziałanie z partnerem. Dzieci parami trzymają się za ręce w ten sposób, że jedno dziecko ciągnie osiołka (drugie dziecko), który stawia opór. Dziecko idzie tyłem, a osiołek przodem.
8. Kształtowanie zwinności.
Improwizacja ruchowa z przyborem. Każde dziecko otrzymuje laskę i ilustruje, do czego może ta laska służyć (miotła do zamiatania, rakieta do tenisa, lornetka, nóż, strzelba, wędka).
9. Wyczucie własnego ciała.
„Taniec węży”. Dzieci „węże” reagują na muzykę – krążą, wyciągają się, rozwijają ciało, kręcą głowami. Gdy muzyka milknie, kurczą się i zwijają w kłębek.
10. Pogłębienie oddechu.
„Dmuchanie na piórko”. Dzieci robią różne ruchy ciałem, dmuchając w górę i starając się utrzymać piórko jak najdłużej w powietrzu (przemieszczanie po sali ze zmianami pozycji).
11. Zabawa uspokajająca.
Dzieci naśladują spadającą kartkę (pokaz), piłkę, która odbija się wysoko, coraz niżej, toczy się i zamiera w bezruchu.
12. Zakończenie – marsz z rytmicznym klaskaniem.
irminastachnik