62_w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy.pdf

DZIENNIK USTAW Z 1997 R. NR 109 POZ. 704

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 2 września 1997 r.

w sprawie słuŜby bezpieczeństwa i higieny pracy.

(Dz. U. z dnia 18 września 1997 r.)

Na podstawie art. 237 11 § 5 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:

§ 1. 1. SłuŜbę bezpieczeństwa i higieny pracy, zwaną dalej "słuŜbą bhp", stanowią wyodrębnione komórki organizacyjne

jednoosobowe lub wieloosobowe.

2. Liczbę pracowników słuŜby bhp ustala, z zastrzeŜeniem ust. 3 i 4, pracodawca, biorąc pod uwagę stan zatrudnienia

oraz występujące w zakładzie warunki pracy i związane z nimi zagroŜenia zawodowe, a takŜe uciąŜliwości pracy.

3. Pracodawca zatrudniający od 100 do 600 pracowników tworzy wieloosobową lub jednoosobową komórkę albo

zatrudnia w tej komórce pracownika słuŜby bhp w niepełnym wymiarze czasu pracy.

4. Pracodawca zatrudniający ponad 600 pracowników zatrudnia w pełnym wymiarze czasu pracy co najmniej 1

pracownika słuŜby bhp na kaŜdych 600 pracowników.

5. SłuŜba bhp podlega bezpośrednio pracodawcy. U pracodawcy będącego jednostką organizacyjną słuŜba bhp podlega

bezpośrednio osobie zarządzającej tą jednostką lub osobie wchodzącej w skład organu zarządzającego, upowaŜnionej

przez ten organ do sprawowania nadzoru w sprawach z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy. Przepis ten stosuje się

takŜe do pracownika, o którym mowa w § 4 ust. 7.

§ 2. 1. Do zakresu działania słuŜby bhp naleŜy:

1) przeprowadzanie kontroli warunków pracy oraz przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy,

ze szczególnym uwzględnieniem stanowisk pracy, na których są zatrudnione kobiety w ciąŜy lub karmiące dziecko

piersią, młodociani, niepełnosprawni, pracownicy wykonujący pracę zmianową, w tym pracujący w nocy, oraz osoby

fizyczne wykonujące pracę na innej podstawie niŜ stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez

pracodawcę,

2) bieŜące informowanie pracodawcy o stwierdzonych zagroŜeniach zawodowych, wraz z wnioskami zmierzającymi do

usuwania tych zagroŜeń,

3) sporządzanie i przedstawianie pracodawcy, co najmniej raz w roku, okresowych analiz stanu bezpieczeństwa i

higieny pracy zawierających propozycje przedsięwzięć technicznych i organizacyjnych mających na celu zapobieganie

zagroŜeniom Ŝycia i zdrowia pracowników oraz poprawę warunków pracy,

4) udział w opracowywaniu planów modernizacji i rozwoju zakładu pracy oraz przedstawianie propozycji dotyczących

uwzględnienia w tych planach rozwiązań technicznoorganizacyjnych zapewniających poprawę stanu bezpieczeństwa i

higieny pracy,

5) udział w ocenie załoŜeń i dokumentacji dotyczących modernizacji zakładu pracy albo jego części, a takŜe nowych

inwestycji, oraz zgłaszanie wniosków dotyczących uwzględnienia wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy w tych

załoŜeniach i dokumentacji,

6) udział w przekazywaniu do uŜytkowania nowo budowanych lub przebudowywanych obiektów budowlanych albo ich

części, w których przewiduje się pomieszczenia pracy, urządzeń produkcyjnych oraz innych urządzeń mających wpływ na

warunki pracy i bezpieczeństwo pracowników,

7) zgłaszanie wniosków dotyczących wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy w stosowanych oraz nowo

wprowadzanych procesach produkcyjnych,

8) przedstawianie pracodawcy wniosków dotyczących zachowania wymagań ergonomii na stanowiskach pracy,

9) udział w opracowywaniu zakładowych układów zbiorowych pracy, wewnętrznych zarządzeń, regulaminów i

instrukcji ogólnych dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy oraz w ustalaniu zadań osób kierujących pracownikami w

zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,

10) opiniowanie szczegółowych instrukcji dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy na poszczególnych stanowiskach

pracy,

11) udział w ustalaniu okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy oraz w opracowywaniu wniosków wynikających z

badania przyczyn i okoliczności tych wypadków oraz zachorowań na choroby zawodowe, a takŜe kontrola realizacji tych

wniosków,

12) prowadzenie rejestrów, kompletowanie i przechowywanie dokumentów dotyczących wypadków przy pracy,

stwierdzonych chorób zawodowych i podejrzeń o takie choroby, a takŜe przechowywanie wyników badań i pomiarów

czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy,

13) doradztwo w zakresie stosowania przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy,

14) udział w dokonywaniu oceny ryzyka zawodowego, które wiąŜe się z wykonywaną pracą,

15) doradztwo w zakresie organizacji i metod pracy na stanowiskach pracy, na których występują czynniki

niebezpieczne, szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciąŜliwe, oraz doboru najwłaściwszych środków ochrony zbiorowej i

indywidualnej,

16) współpraca z właściwymi komórkami organizacyjnymi lub osobami, w szczególności w zakresie organizowania i

zapewnienia odpowiedniego poziomu szkoleń w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz zapewnienia właściwej

adaptacji zawodowej nowo zatrudnionych pracowników,

17) współpraca z laboratoriami upowaŜnionymi, zgodnie z odrębnymi przepisami, do dokonywania badań i pomiarów

czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciąŜliwych, występujących w środowisku pracy, w zakresie

organizowania tych badań i pomiarów oraz sposobów ochrony pracowników przed tymi czynnikami lub warunkami,

18) współpraca z laboratoriami i innymi jednostkami zajmującymi się pomiarami stanu środowiska naturalnego,

działającymi w systemie państwowego monitoringu środowiska, określonego w odrębnego przepisach,

19) współdziałanie z lekarzem sprawującym profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami, a w szczególności

przy organizowaniu okresowych badań lekarskich pracowników,

20) współdziałanie ze społeczną inspekcją pracy oraz z zakładowymi organizacjami związkowymi przy:

a) podejmowaniu przez nie działań mających na celu przestrzeganie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny

pracy, w trybie i w zakresie ustalonym w odrębnych przepisach,

b) podejmowanych przez pracodawcę przedsięwzięciach mających na celu poprawę warunków pracy,

21) uczestniczenie w konsultacjach w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, a takŜe w pracach komisji

bezpieczeństwa i higieny pracy oraz innych zakładowych komisji zajmujących się problematyką bezpieczeństwa i higieny

pracy, w tym zapobieganiem chorobom zawodowym i wypadkom przy pracy,

22) inicjowanie i rozwijanie na terenie zakładu pracy róŜnych form popularyzacji problematyki bezpieczeństwa i

higieny pracy oraz ergonomii.

2. SłuŜba bhp nie moŜe być obciąŜana innymi zadaniami niŜ wymienione w ust. 1, z wyjątkiem pracownika

zatrudnionego przy innej pracy, o którym mowa w art. 237 11 § 1 Kodeksu pracy.

3. Organizacja i rozkład czasu pracy pracownika słuŜby bhp oraz pracownika zatrudnionego przy innej pracy, o którym

mowa w art. 237 11 § 1 Kodeksu pracy, powinny zapewniać pełną realizację zadań, o których mowa w ust. 1.

4. W celu realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, pracodawca udostępnia słuŜbie bhp oraz pracownikowi

zatrudnionemu przy innej pracy, o którym mowa w art. 237 11 § 1 Kodeksu pracy, a takŜe specjaliście spoza zakładu

pracy, o którym mowa w art. 237 11 § 2 Kodeksu pracy, informacje mogące wywierać wpływ na bezpieczeństwo pracy i

ochronę zdrowia pracowników, w szczególności dotyczące:

1) stanu środowiska pracy, w tym wyników badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy,

2) zastosowanych dotychczas środków, w tym technicznych i organizacyjnych, zapobiegających zagroŜeniom zdrowia

lub Ŝycia pracowników w odniesieniu do zakładu pracy i poszczególnych stanowisk pracy,

3) środków przewidzianych w razie potrzeby udzielenia pierwszej pomocy, gaszenia poŜaru i ewakuacji pracowników.

§ 3. SłuŜba bhp jest uprawniona do:

1) przeprowadzania kontroli stanu bezpieczeństwa i higieny pracy, a takŜe przestrzegania przepisów oraz zasad w

tym zakresie w zakładzie pracy i w kaŜdym innym miejscu wykonywania pracy,

2) występowania do osób kierujących pracownikami z zaleceniami usunięcia stwierdzonych zagroŜeń wypadkowych i

szkodliwości zawodowych oraz uchybień w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,

3) występowania do pracodawcy z wnioskami o nagradzanie pracowników wyróŜniających się w działalności na rzecz

poprawy warunków bezpieczeństwa i higieny pracy,

4) występowania do pracodawcy o zastosowanie kar porządkowych w stosunku do pracowników odpowiedzialnych za

zaniedbanie obowiązków w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,

5) niezwłocznego wstrzymania pracy maszyny lub innego urządzenia technicznego w razie wystąpienia

bezpośredniego zagroŜenia Ŝycia lub zdrowia pracownika albo innych osób,

6) niezwłocznego odsunięcia od pracy pracownika zatrudnionego przy pracy wzbronionej,

7) niezwłocznego odsunięcia od pracy pracownika, który swoim zachowaniem lub sposobem wykonywania pracy

stwarza bezpośrednie zagroŜenie Ŝycia lub zdrowia własnego albo innych osób,

8) wnioskowania do pracodawcy o niezwłoczne wstrzymanie pracy w zakładzie pracy, w jego części lub w innym

miejscu wyznaczonym przez pracodawcę do wykonywania pracy, w wypadku stwierdzenia bezpośredniego zagroŜenia

Ŝycia lub zdrowia pracowników albo innych osób.

§ 3a . Uprawnienia, o których mowa w § 3, przysługują równieŜ pracownikowi zatrudnionemu przy innej pracy oraz

specjaliście spoza zakładu pracy, o których mowa odpowiednio w art. 237 11 § 1 i 2 Kodeksu pracy.

§ 4. 4. 1. Pracowników słuŜby bhp zatrudnia się na stanowiskach: inspektorów, starszych inspektorów, specjalistów,

starszych specjalistów oraz głównych specjalistów do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy.

2. Pracownikami słuŜby bhp mogą być osoby spełniające następujące wymagania kwalifikacyjne:

1) inspektorem do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy moŜe być osoba posiadająca zawód technika bezpieczeństwa i

higieny pracy,

2) starszym inspektorem do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy moŜe być osoba posiadająca:

a) zawód technika bezpieczeństwa i higieny pracy oraz co najmniej 3letni staŜ pracy w słuŜbie bhp lub

b) wyŜsze wykształcenie o kierunku lub specjalności w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy albo studia

podyplomowe w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,

3) specjalistą do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy moŜe być osoba posiadająca wyŜsze wykształcenie o kierunku

lub specjalności w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy albo studia podyplomowe w zakresie bezpieczeństwa i

higieny pracy oraz co najmniej 1 rok staŜu pracy w słuŜbie bhp,

4) starszym specjalistą do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy moŜe być osoba posiadająca wyŜsze wykształcenie o

kierunku lub specjalności w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy albo studia podyplomowe w zakresie

bezpieczeństwa i higieny pracy oraz co najmniej 3letni staŜ pracy w słuŜbie bhp,

5) głównym specjalistą do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy moŜe być osoba posiadająca wyŜsze wykształcenie o

kierunku lub specjalności w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy albo studia podyplomowe w zakresie

bezpieczeństwa i higieny pracy oraz co najmniej 5letni staŜ pracy w słuŜbie bhp.

3. Pracownik kierujący wieloosobową komórką organizacyjną powinien spełniać co najmniej wymagania kwalifikacyjne

określone w ust. 2 pkt 3. Pracownik zatrudniony w jednoosobowej komórce powinien spełniać co najmniej wymagania

kwalifikacyjne określone w ust. 2 pkt 2.

4. W przypadku, o którym mowa w art. 237 11 § 2 Kodeksu pracy, pracodawca moŜe powierzyć wykonywanie zadań

słuŜby bhp specjalistom spoza zakładu pracy, którzy spełniają co najmniej wymagania określone w ust. 2 pkt 3, lub

osobie, która była zatrudniona na stanowisku inspektora pracy w Państwowej Inspekcji Pracy przez okres co najmniej 5

lat.

5. Pracownik zatrudniony przy innej pracy, któremu pracodawca moŜe powierzyć wykonywanie zadań słuŜby bhp

zgodnie z art. 237 11 § 1 Kodeksu pracy, powinien spełniać wymagania określone w ust. 2.

§ 5. Traci moc uchwała nr 14 Rady Ministrów z dnia 18 lutego 1992 r. w sprawie słuŜby bezpieczeństwa i higieny pracy

(Monitor Polski Nr 7, poz. 48).

§ 6. Rozporządzenie wchodzi w Ŝycie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: