195-220.DOC

(567 KB) Pobierz
1270

1253. 1988/F

Powierzchnie  biegunów  elektromagnesu  mają po   10-2m2  każda,  ustawione są na przeciw siebie, równolegle  do  siebie.   Jeżeli jednorodne  pole  między  biegunami  ma  natężenie  360000  A/m,  a przenikalność magnetyczna próżni wynosi 12*10-7 N/A2, to strumień indukcji magnetycznej ma tam wartość:

 

A)3,1*10-13 Wb              B) 3,1*10-9Wb              C) 4,3-10-3 Wb              D) 43 Wb

 

1254.

Przez powierzchnię S ustawioną prostopadle do płaszczyzny kartki przenika pole magnetyczne o indukcji B, którego linie sił tworzą z tą płaszczyzną kąt a (rys.) Strumień indukcji magnetycznej przenikający przez tę powierzchnię wyraża wzór:

A)              B S sin a              C) B S             

B)              B S cos a              D) B S tan a

1255.

Między biegunami silnego magnesu zawieszony jest na cienkiej nitce pręcik wykonany z bizmutu (diamagnetyk): Pręcik ustawi się w pozycji:

A)              równoległej do linii sił pola magnetycznego

B)              prostopadłej do linii sił pola magnetycznego

C)              pozostanie nieruchomy

D)              przyciągnięty do bieguna N

 

1256.     1995/MISMaP

W ciałach diamagnetycznych wypadkowy moment magnetyczny każdego atomu jest:

A)              mniejszy od zera              C) mniejszy lub większy od zera

B)              większy od zera              D) równy zeru

 

1257.

Między biegunami magnesów (rys.) umieszczono ferromagnetyczny cylinder P, a w nim przewodnik, w którym płynie prąd elektryczny o natężeniu I za płaszczyznę rysunku. Przewodnik:

A)              odchyli się do góry

B)              odchyli się do dołu

C)              odchyli się do bieguna N lub S w zależności od kierunku prądu w przewodniku

D)              pozostanie nieruchomy

 

1258.

Jeżeli wnętrze bardzo długiego solenoidu z prądem wypełnimy ferromagnetykiem, to:

A)              wektor indukcji pola magnetycznego w-punkcie A nieznacznie wzrośnie, a w punkcie B nie ulegnie zmianie

B)              wektor indukcji pola magnetycznego w punkcie B wzrośnie, a w punkcie A nie ulegnie zmianie

C)              wektor indukcji pola magnetycznego w punkcie A i B wzrośnie

D)              wektor indukcji pola magnetycznego w punkcie A i B nie ulegnie zmianie

E)              wektor indukcji pola magnetycznego w punkcie A znacznie wzrośnie, a w punkcie B nie ulegnie zmianie

 

1259.

Jeżeli magnes sztabkowy przetniemy w połowie długości i połączymy w taki sposób jak pokazano na rysunku, to:

A)              w pobliżu sztabki nie będzie już pola magnetycznego

B)              pole magnetyczne w otoczeniu sztabki nie uległo zmianie

C)              zwrot linii sił pola magnetycznego zmienił się na przeciwny

D)              pole magnetyczne będzie bardzo małe w pobliżu końców sztabki i silne w okolicach jej części środkowej

E)              pole magnetyczne będzie tylko w pobliżu końców sztabki

 

1260.

Pole magnetyczne

A)              ferromagnetyków i paramagnetyków jest skierowane przeciwnie do pola magnetycznego, w którym się znajdują

B)              diamagnetyków jest skierowane przeciwnie do pola magnetycznego, w którym się znajdują

C)              ferromagnetyków i diamagnetyków jest skierowane przeciwnie do pola magnetycznego, w którym się znajdują

D)              para- dia - i ferromagnetyków nie zależy od pola magnetycznego, w jakim się znajdują

E)              ferromagnetyków jest wprost proporcjonalne do pola magnetycznego w jakim się znajdują

 

1261.              1979/L

Ferromagnetyk "miękki" (np. żelazo) charakteryzuje się:

A)              dużym prądem koercji                            C) dużą przenikalnością magnetyczną

B)              dużą pozostałością magnetyczną              D) dużą trwałością namagnesowania

 

1262.              1984/L

Pole pętli histerezy w układzie współrzędnych B, H jest proporcjonalne do:

A)              wartości energii cieplnej wydzielonej podczas cyklu obejmującego namagnesowanie i

przemagnesowanie ciała

B)              wartości histerezy magnetycznej ciała

C)              wartość koercji magnetycznej ciała

D)              wartości magnetyzmu szczątkowego

 

1263.              1990/F

Jeżeli do solenoidu w którym płynie prąd, wsuniemy rdzeń o względnej przenikalności magnetycznej m= 100, to indukcja magnetyczna wewnątrz solenoidu:

 

A) nie zmieni się              B) zmaleje 100 razy     C) wzrośnie l02 razy    D) wzrośnie l04 razy

 

1264.              1987/F

Punktem Curie nazywamy temperaturę, w której:

A)              rozpoczyna się reakcja termojądrowa             

C) para nasycona staje się parą nienasyconą

B)              ferromagnetyk staje się paramagnetykiem             

D) przewodnik staje się nadprzewodnikiem

 

14. INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA

 

1265.

Dwa przewodniki kołowe o promieniach r i 2r umieszczone są w jednorodnym polu magnetycznym B prostopadłym do płaszczyzn przewodników (rys.). Strumień indukcji magnetycznej f przenikający przez powierzchnię między przewodnikami jest równy wyrażeniu:

A)              4Bp r2             

C)               3B7p2

B)              Bp r2             

D)               2Bp r             

 

1266.

W zamkniętym obwodzie, znajdującym się w polu magnetycznym, indukuje się stała siła elektromotoryczna. Zmiany strumienia magnetycznego f przenikającego przez ten obwód przedstawia wykres:

 

1267.              1995/L

W pobliżu zwojnicy zawieszono pierścień aluminiowy. Można przewidzieć, że w chwili zamykania obwodu pierścień:

A)              wychyli się przed płaszczyznę rysunku

B)              wychyli się za płaszczyznę rysunku

C)              zostanie przyciągnięty przez zwojnicę

D)              zostanie odepchnięty przez zwojnicę

 

1268.              1995/MlSMaP

Pętla z przewodnika otacza przewodnik prostoliniowy jak na rysunku. W pętli płynie prąd indukowany w kierunku wskazanym strzałką, jeśli w przewodniku prostoliniowym prąd płynie:

A)              w prawo i jest stały

B)              w prawo i wzrasta

C)              w prawo i maleje

D)              w tej konfiguracji zjawisko indukcji nie występuje

 

1269.     1992-94/MISMaP

Strumień magnetyczny obejmowany przez pętlę z drutu zależy od czasu jak pokazuje wykres. W pętli indukuje się silą elektromotoryczna:

A) 2 V

B) 0V

C) -2V

D) nieskończenie wielka

 

1270.              1994/L

W jednorodnym polu magnetycznym o indukcji magnetycznej B porusza się ze stałą prędkością V przewodnik kołowy o promieniu R, tak, że jego średnica d jest stale prostopadła do linii sił pola magnetycznego. Siła elektromotoryczna indukowana w tym obwodzie wynosi:

A)zero                            D) 4pdBV

B)2RBV              E) 7pR2BV

C)2pRBV             

 

1271.              1996/L

Wykres przedstawia zmianę w czasie strumienia indukcji magnetycznej f(t), objętego przez zwojnicę (rysunek). Siłę elektromotoryczną indukcji E powstającą w tej zwojnicy,
w zależności od czasu, przedstawia wykres:

 

1272.

W polu magnetycznym przewodnika prostoliniowego nieskończenie długiego, w którym płynie prąd w kierunku zaznaczonym na rysunku, znajdują się dwa przewodniki kołowej i 2. W czasie obrotu przewodników o kąt 90° wokół osi prostopadłej przechodzącej przez punkt A popłyną prądy indukcyjne:

A) w przewodniku 2 przeciwnie, a w przewodniku l zgodnie z ruchem wskazówek zegara

B) w przewodniku l przeciwnie, a w przewodniku 2 zgodnie z ruchem wskazówek zegara

C) zgodnie z ruchem wskazówek zegara w obu przewodnikach

D) przeciwnie do ruchu wskazówek zegara w obu przewodnikach

 

1273.      1993/L

Ramka kwadratowa o boku a = 10 cm jest umieszczona prostopadle do linii sił jednorodnego pola magnetycznego o indukcji B1 = 0,5 T. Jeśli indukcja pola magnetycznego zmalała jednostajnie w czasie t = 0,04 s do wartości B2 = 0,1 T, to siła elektromotoryczna indukcji była równa:

A)OV                B)0,1V              C) IV                D)10V               E)100V

 

1274.

Prostokątna ramka jest umieszczona między dwoma równoległymi nieskończenie długimi przewodnikami z prądem (rys.). Siła elektromotoryczna indukcji w ramce nie powstanie:

a)              w czasie ruchu ramki wzdłuż osi x

b)              w czasie obrotu ramki wokół osi x

c)              w czasie ruchu ramki wzdłuż osi y

d)              w czasie obrotu ramki wokół osi y

e)              w czasie ruchu jednego z przewodników w stronę ramki

 

Poprawne są odpowiedzi:

A) a, c                            B) a, b, c              C) wszystkie                            D) c

 

1275.      1994/L

W przewodniku kołowym, poruszającym się względem magnesu sztabkowego, płynie prąd indukcyjny w kierunku zaznaczonym na rysunku, jeżeli przewodnik będzie:

A)              zbliżał i oddalał się od bieguna N

B)              zbliżał i oddalał się od bieguna S

C)              zbliżał się do bieguna N i oddalał od bieguna S

D)              zbliżał się do bieguna S i oddalał od bieguna N

E)              zbliżał się do biegunów N lub S

 

 

 

1276.

W trakcie jednoczesnego wsuwania z taką samą prędkością jednakowych magnesów (rys.) prąd indukcyjny:

A)              nie popłynie

B)              popłynie prąd stały od punktu A do B

C)              popłynie prąd stały od punktu B do A

D)              popłynie prąd przemienny

 

1277.      1993/L

Wewnątrz solenoidu  strumień  magnetyczny  f  zmienia się w czasie tak, jak pokazuje rysunek. Towarzyszy temu powstanie na końcach solenoidu siły elektromotorycznej SEM indukcji.

Wybierz wykres przedstawiający prawidłową zależność SEM od czasu t:

 

1278...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin