Ogólne zasady projektowania kwestionariusza:
1. Zapewnienie anonimowości – osoby badane nie podają swoich danych, jedyny wyjątek to taki, gdy firma zlecająca chce sprawdzić ankietera, zbiera on wtedy dane które są niszczone od razu po wykonaniu badania.
2. Tytuł projektu badawczego – badany musi wiedzieć czego dotyczy badanie, tytuł powinien być krótki i zawierać ogólny temat badania.
3. Cel badania/gromadzenie danych (musi być w ankiecie, nie ma w kwestionariuszu).
4. Informacje o respondencie (w przypadku kwestionariusza wywiadu).
5. Informacje o przeprowadzonym wywiadzie (data, godzina itp.).
6. Informacje o braku związku badania ze sprzedażą bezpośrednią – muszą być jeśli firma robi badanie na temat konkretnego produktu.
Budowa:
1. Właściwa kolejność pytań – pytania poukładane w bloki tematyczne, nie może być chaosu.
2. Pytanie powinno dotyczyć tylko jednej sprawy, nigdy 2 w 1 (np. pytamy tylko o jakość a nie jak ocenia pan jakość i różnorodność produktu).
3. Pytania powinny dotyczyć faktów, które można sobie łatwo przypomnieć (maksymalnie rok do przodu lub do tyłu).
4. Nie należy wymagać uogólnień w odpowiedzi na pytania. Ewentualnie po pytaniach szczegółowych może być ogólna ocena.
5. Pytania powinny być jasne i zrozumiałe dla wszystkich respondentów (jednoznaczne).
6. Należy unikać pytań sugerujących odpowiedź (np. w jednym pytaniu wymień znane Ci marki sprzętu AGD, a w drugim zaznacz marki z podanych poniżej; jeśli badany nie przypomni sobie nazw marek to spisze je z nastepnego pytania, bez sensu) lub emocjonalnych.
7. Należy unikać pytań kłopotliwych dla respondenta (wkraczających w sferę życia prywatnego), dwuznacznych.
8. Właściwy układ i prezentacja graficzna (przejrzystość, odstępy itp.).
Pytania:
Ø otwarte,
Ø zamknięte,
Ø półotwarte,
Jeszcze jest coś takiego jak reguły przejścia, np. zadajesz pytanie i w zależności od odpowiedzi odsyłasz respondenta do któregoś dalszego pytania. Np. odpowiada na pytanie 3 a z boku jest instrukcja ze jeśli odpowiedział ‘tak’ to przejdź do pytania nr 7.
piess