na topie 4. fragment.pdf

Kobieca doskonałość

takich jak odmiana czasowników francuskich, kom-

pletowanie strojów odznaczających się dyskretną elegan-

cją, przyswajanie pamięciowe poezji Emily Dickinson, ba-

let, różne formy analitycznego myślenia w obszarze lewej

półkuli mózgu, budzenie zachwytu otoczenia opalenizną

i fantastyczną figurą w białym kostiumie kąpielowym Ral-

pha Laurena. Nie była więc pozbawiona talentów. Trzęsąc

się jednak na desce surfingowej na oceanie w okolicach

Zuma Beach, Anna zdała sobie sprawę, że surfowanie do

nich nie należy.

Czuła się jak wrak nasiąknięty wodą. Kto by przewi-

dział, że można tyle razy wpaść do wody w ciągu jednego

popołudnia?

– W porządku? – Jej przyjaciel Danny Bluestone pod-

skakiwał na desce parę kroków od Anny. Danny nie na-

leżał do wysokich, ale i tak był przystojny, poza tym za-

bawny, interesujący i utalentowany. Spotkali się na planie

Hermosa Beach – nowego, przebojowego serialu telewizyj-

nego, gdzie Danny był najmłodszym zastępcą kierownika

produkcji, a Anna odbywała praktykę. Danny, rodowity

A nna Cabot Percy była świetna w wielu dziedzinach,

Kalifornijczyk, zapewnił Annę, że nauczy ją surfować

w jedno popołudnie.

– Świetnie. – Anna starała się myśleć pozytywnie.

– Czy wspominałem o siusianiu?

– Wspominałeś... o czym? – Anna usiłowała się nie za-

czerwienić. To nie było łatwe. Według Wielkiej księgi właś-

ciwego postępowania (wydanie dla białych Amerykanów

anglosaskiego pochodzenia ze Wschodniego Wybrzeża),

apokryficznej biblii, według której ją wychowano, odda-

wanie moczu nie należało do tych czynności, o których

można wspominać w przyzwoitym towarzystwie.

– A więc przede wszystkim nie siusiaj w kombinezo-

nie – ostrzegł Danny. – Dostaje się wściekłej wysypki.

Przez tydzień nie da się usiąść.

– Dobrze wiedzieć – odparła Anna. Ale przed ocza-

mi znów miała dwie duże kawy Jamaica Blue Moun-

tain, które trzy godziny temu wypili wspólnie z Dannym

w kawiarni w Santa Monica. Zmusiła się, żeby o tym nie

myśleć. Kiedy przeprowadzała się przed sześcioma ty-

godniami z Upper East Side na Manhattanie do Beverly

Hills, miała nadzieję na podniecające przygody, a nie na

bolesną wysypkę w intymnym miejscu.

– Sam tego doświadczyłem – uśmiechnął się Danny. –

Chcesz jeszcze raz spróbować?

Anna skinęła zdecydowanie głową. Nie zamierzała się

poddawać.

– Doskonale. Poczekamy na dobrą falę, pomogę ci usta-

wić deskę, zaczniesz szybko wiosłować, a ja cię popchnę.

Potem wstaniesz. No, bierz tę!

Anna zobaczyła zbliżającą się obiecującą falę. Nie za

dużą, nie za małą. Okręciła się na desce tak, żeby dziób

celował w plażę, i zaczęła wiosłować, podczas gdy fala

biegła ku niej. A potem poczuła silne pchnięcie z tyłu.

– Wstawaj!

Anna stanęła na nogach, tak jak Danny uczył ją na plaży:

zgięła kolana, wysunęła do przodu lewą stopę, rozłożyła

ramiona dla równowagi – surfowała!

Przez ułamek sekundy.

Straciła równowagę, deska wyjechała spod niej i Anna

wywinęła koziołka, wpadając do wody głową w dół.

– Heja! – zawołał chłopak na desce, który przeleciał

obok niej, kiedy się wynurzyła. – Fajny skok!

Co za upokorzenie. Anna uznała, że ma dość. Pięć mi-

nut później razem z Dannym popłynęli do brzegu.

– Chyba nie mam genu surfowego – pożaliła się, kiedy

wyciągali deski na plażę.

– To dobrze. – Danny spojrzał na nią z uśmiechem.

– Nie rozumiem?

– Po prostu, kobiety doskonałe bywają bardzo nieprzy-

stępne. To nasze miejsce. Rzuć tu deskę.

Kładąc deskę na piachu przy ratanowej macie, Anna za-

uważyła, że miejsce zostało zajęte przez dwóch długowło-

sych chłopaków w niezbyt czystych koszulkach. Zanim

zdążyła zareagować, wstali i uciekli. Miała zamiar zawołać

za nimi, żeby się nie krępowali i rozłożyli na matach. Ale

po uwadze Danny’ego na temat „doskonałych kobiet” wo-

lała zachować swoje uwagi dla siebie.

Danny zamknął oczy i zwrócił twarz do słońca.

– Rany, jak miło nie być w pracy.

– Może chcesz trochę kremu. – Anna podała mu Cla-

rins 30 UV sunblock do jasnej skóry.

Kiwnął głową, wycisnął trochę kremu na rękę i posma-

rował sobie twarz.

– W Nowym Jorku w lutym nie da się tego zrobić, na

pewno. Jaka tam jest teraz temperatura?

– Prawdopodobnie dwadzieścia kilka stopni.

– Doskonała pogoda do surfowania. Dla niedźwiedzi

polarnych.

Chociaż było lutowe sobotnie popołudnie, panowała

cudowna pogoda i plaża była zatłoczona. Amatorzy słoń-

ca bawili się z psami, rzucali frisbee, grali w siatkówkę,

budowali zamki z piasku i się wylegiwali. W wodzie dzie-

siątki surferów uprawiało swój sport. Anna była goto-

wa przyznać, że pomijając jej antytalent do surfowania,

reszta przypominała nirwanę – na tyle, na ile to możliwe

w ziemskim życiu.

Danny sięgnął do podręcznej lodówki, którą przyniósł

ze sobą, i wyciągnął dwie butelki soku gruszkowo-more-

lowego. Wręczył jedną Annie. Otworzyła ją, przebiegając

wzrokiem ocean. Dziewczyna na desce właśnie złapa-

ła ogromną falę i unosiła się na niej z perfekcją i wdzię-

kiem.

Anna skinęła głową w jej stronę.

– Co ona ma takiego, czego ja nie mam?

– Mnie? – rzucił Danny.

Spojrzała na niego zmieszana.

– To znaczy, nie w tej chwili. Ale, teoretycznie, móg-

łbym ją pewnie poderwać przez wypróbowane: „Taak, pi-

szę teksty do przebojowego programu w telewizji” i już

byłaby moja.

– Bardzo zabawne.

Wzruszył ramionami.

– Po prostu chcę, żebyś wiedziała, co tracisz.

Roześmiała się, bo wiedziała, że żartuje. No, może nie

całkiem. Spotykali się przy pracy nad serialem Hermosa

Beach . Trochę razem przeżyli, wymienili kilka pocałun-

ków. Bardzo go lubiła. Ale w ciągu ostatnich paru tygodni

uznała, że teraz akurat powinna skupić się na sobie. Kie-

dy jej romans z Benem Birnbaumem wypalił się, nie była

jeszcze gotowa na następny.

– Jesteśmy przyjaciółmi, pamiętasz?

Skrzywił się.

– To słowo to pocałunek śmierci. – Pociągnął długi łyk

z butelki. – Zmieni się coś, jeśli powiem, że wspaniale

wyglądasz? Wysoka blondynka w stroju do surfowania.

Nie do przebicia.

Jego wzrok powędrował ku ślicznej dziewczynie, która

niosła właśnie deskę. Szczupła, o ruchach pełnych gracji,

miała na sobie niebieski kostium. Gęste rude włosy lśniły

w popołudniowym słońcu.

– Łał! – skomentował Danny.

Anna zdawała sobie sprawę, że leciutkie ukłucie zazdro-

ści, jakie poczuła, jest śmieszne. Przecież przed chwilą

przypomniała Danny’emu, że ich znajomość jest czysto

platoniczna. Ale mężczyźni nigdy nie przestaną jej zdu-

miewać. Danny mógł flirtować z nią, a w sekundę potem

jęczeć z zachwytu nad zupełnie obcą dziewczyną ze wspa-

niałymi włosmi.

Uśmiechnęła się do niego.

– Tracisz czas, Danny. Nie jesteś w jej typie.

– Wręcz przeciwnie – odparł. – Znam ją. Ale nigdy nie

sądziłem, że ją tutaj spotkam.

Aha. Anna przewinęła w myślach taśmę. To „łał” Dan-

ny’ego oznaczało, że ją poznał. Napiła się soku; udając

obojętność, spytała:

– Jak to?

Akurat wtedy dziewczyna zauważyła Danny’ego i po-

machała mu. Danny odpowiedział tym samym.

– Mieszka w Santa Barbara. Zeszliśmy się na imprezie

w Ojai zeszłego lata.

Anna obserwowała dziewczynę, usiłując wyobrazić ją

sobie z Dannym.

– To znaczy, na jedną noc?

Przytaknął.

– Zaszokowana?

Anna pokręciła głową.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: