normy wf.doc

NORMY WF

OGÓLNE WARUNKI PROWADZENIA SPRAWDZIANU

Normy dla kobiet

Normy dla mężczyzn

I. Opis ćwiczeń:

• Marszobieg na 3000 m (1000m) - odbywa się w stroju sportowym na bieżni lekkoatletycznej, drodze lub terenie o równej i twardej nawierzchni (o równej sumie spadków i wzniesień terenowych).
Sposób prowadzenia: seriami (grupami) na czas, grupa powinna liczyć do 30 żołnierzy (na 1000m – do 15 żołnierzy). Na komendę „Start” lub sygnał grupa żołnierzy rozpoczyna bieg. Czas mierzy się z dokładnością do 1 sekundy
od sygnału startu do momentu przekroczenia linii mety.
• Pływanie ciągłe przez 12 minut – odbywa się na pływalniach krytych
i otwartych (25 lub 50 metrowych), w stroju kąpielowym. Skok startowy wykonuje się na głowę z wysokości minimum 50 cm od lustra wody (dopuszcza się start
z wody). Pływanie prowadzi się pojedynczo lub seriami. Na komendę
„Na miejsca” kontrolowany staje na słupku startowym, na komendę „Start” lub sygnał wykonuje skok startowy i pokonuje sposobem dowolnym jak najdłuższy dystans w ciągu 12 minut. Na komendę „Stop” lub sygnał zatrzymuje się
w miejscu podtrzymując liny wytyczającej tor, do czasu dokonania pomiaru odległości przez prowadzącego sprawdzian.
• Podciąganie się na drążku wysokim - odbywa się w stroju sportowym. Minimalna wysokość drążka wysokiego do wykonania ćwiczenia – 220 cm.
Na komendę „Gotów” kontrolowany żołnierz wykonuje zwis nachwytem
o ramionach wyprostowanych w stawach łokciowych - pozycja wyjściowa.
Na komendę „Ćwicz!” podciąga się tak, aby broda znalazła się powyżej prężnika drążka wysokiego i wraca do pozycji wyjściowej, następnie ponawia ćwiczenie. Oceniający (kontrolujący) głośno podaje ilość zaliczonych podciągnięć. Jeżeli kontrolowany nie wykona ćwiczenia zgodnie z opisem, np.: „nie podciągnie się do wymaganej pozycji lub nie wróci do zwisu o ramionach wyprostowanych
w stawach łokciowych” oceniający (kontrolujący) powtarza ostatnią liczbę zaliczonych podciągnięć.
• Bieg zygzakiem „koperta” – odbywa się w stroju sportowym w miejscu, gdzie na podłożu oznacza się kredą lub farbą punkty prostokąta ABCD o bokach 3 x 5 m i środek przekątnych E, jak również strzałki wskazujące trasę biegu.
Na punktach ustawia się „chorągiewki” o parametrach: wysokość co najmniej 160 cm, średnica podstawy nie przekraczająca 30 cm i wadze do 3,5kg.
Sposób prowadzenia: na komendę „Start” (sygnał dźwiękowy) kontrolowany rozpoczyna bieg zgodny z oznaczonym kierunkiem, omijając „chorągiewki”
od strony zewnętrznej. Trasę przebiega trzykrotnie. Po każdym okrążeniu oceniający (kontrolujący) informuje o liczbie powtórzeń, np.: „jeszcze dwa razy”, „jeszcze raz”. Przewrócenie „chorągiewki” powoduje powtórzenie próby, która jest próbą ostateczną.
• Bieg wahadłowy 10 x 10 m - odbywa się w stroju sportowym. Na komendę „Start” (sygnał dźwiękowy) kontrolowany rozpoczyna bieg w kierunku przeciwległej chorągiewki, obiega ją, wraca do chorągiewki na linii startu, obiega ją i pokonuje tę trasę pięciokrotnie. Przewrócenie chorągiewki powoduje powtórzenie próby, która jest próbą ostateczną. Czas mierzy się z dokładnością do 0,1 sekundy, od sygnału startu do momentu przekroczenia linii mety.
Do ćwiczenia wykorzystujemy „chorągiewki” o parametrach: wysokość
co najmniej 160 cm, średnica podstawy nie przekraczająca 30 cm i wadze
do 3,5 kg.
• Skłony tułowia w przód w czasie 2 minut - odbywa się w stroju sportowym.
Na komendę „Gotów” kontrolowany przyjmuje pozycję: leżąc tyłem z palcami rąk splecionymi i ułożonymi z tyłu na głowie, ramiona dotykają materaca, nogi ugięte w stawach kolanowych (maksymalnie do kąta prostego), stopy rozstawione
na szerokość bioder, które mogą być przytrzymywane przez współćwiczącego lub zaczepione o dolny szczebel drabinki. Na komendę „Ćwicz!” wykonuje skłon wprzód z jednoczesnym dotknięciem łokciami kolan i natychmiast powraca
do leżenia, tak aby umożliwić splecionym palcom na głowie kontakt z podłożem (pierwsze powtórzenie). Oceniający (kontrolujący) głośno wymienia kolejno ilość prawidłowo wykonanych powtórzeń. Jeżeli kontrolowany nie wykona ćwiczenia zgodnie z opisem, np.: „nie dotknie łokciami kolan lub w pozycji wyjściowej
do ponowienia ćwiczenia nie dotknie obiema łopatkami i splecionymi palcami rąk powierzchni materaca”, oceniający (kontrolujący) powtarza ostatnią liczbę zaliczonych skłonów.
• Uginanie i prostowanie ramion w podporze leżąc przodem na ławeczce gimnastycznej - prowadzi się w stroju sportowym. Na komendę „Gotów” kontrolowany wykonuje podpór leżąc przodem na ławeczce, nogi złączone lub
w lekkim rozkroku – maksymalnie na szerokość bioder. Na komendę „Ćwicz!” ugina ramiona tak, aby stawy barkowe znalazły się poniżej stawów łokciowych (sylwetka wyprostowana – tzn. barki, biodra i kostki stóp stanowią linię prostą), następnie wraca do podporu i ponawia ćwiczenia. Ćwiczenie wykonuje się
w jednym ciągu (bez przerw między kolejnymi powtórzeniami). Oceniający (kontrolujący) głośno odlicza ilość zaliczonych powtórzeń. Jeżeli kontrolowany wykona ćwiczenie niezgodnie z opisem np.: nie ugnie ramion lub ich całkowicie nie wyprostuje, zatrzyma się, nie utrzyma całego ciała w linii prostej oceniający (kontrolujący) podaje ostatnią liczbę powtórzeń.

II.    SZCZEGÓŁOWE WARUNKI I TRYB PRZEPROWADZENIA SPRAWDZIANU:

§ 3.1. Sprawdzian sprawności fizycznej przeprowadza się w maju i czerwcu.
2. Żołnierz zawodowy, który z przyczyn określonych w art. 50a ust. 3 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, zwanej dalej „ustawą”, nie przystąpił do sprawdzianu sprawności fizycznej w terminie,
o którym mowa w ust. 1, przystępuje do tego sprawdzianu w październiku.
3. Żołnierz zawodowy, który otrzymał ocenę niedostateczną ze sprawdzianu sprawności fizycznej w terminie, o którym mowa w ust. 1, może ponownie przystąpić do tego sprawdzianu w październiku.
§ 4. Coroczną kwalifikację żołnierza zawodowego do sprawdzianu sprawności fizycznej przeprowadza lekarz jednostki wojskowej (garnizonu) wykonujący zadania
z zakresu wojskowej służby medycyny pracy, a także dodatkowo lekarz bezpośrednio przed przystąpieniem do sprawdzianu. W przypadku stwierdzenia przeciwwskazań zdrowotnych, lekarz nie dopuszcza żołnierza zawodowego do odbycia sprawdzianu sprawności fizycznej.
§ 5.1. Żołnierz zawodowy odbywa sprawdzian sprawności fizycznej w terminie i miejscu określonym rozkazem dowódcy jednostki wojskowej, w której występuje etatowe stanowisko oficera, podoficera lub pracownika cywilnego o kwalifikacjach,
o których mowa w art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. z 2007 r., Nr 226, poz. 1675).
2. Dowódca jednostki wojskowej, w której nie występuje stanowisko o którym mowa w ust. 1, określa rozkazem termin i miejsce przeprowadzenia sprawdzianu sprawności fizycznej w najbliższej jednostce wojskowej, w której stanowisko takie etatowe występuje, po wcześniejszym uzgodnieniu z dowódcą tej jednostki.
3. Żołnierz zawodowy przeniesiony do rezerwy kadrowej lub dyspozycji oraz na stanowisko służbowe w instytucjach cywilnych, o których mowa w art. 22 ust.1 pkt. 2 i 3 ustawy odbywa, sprawdzian sprawności fizycznej w terminie i miejscu określonym decyzją Ministra Obrony Narodowej.
4. Żołnierz zawodowy, który w czasie sprawdzianu sprawności fizycznej przebywa z przyczyn służbowych poza stałym miejscem pełnienia zawodowej służby wojskowej przez okres nie krótszy niż trzydzieści dni, jest obowiązany odbyć ten sprawdzian w miejscu wykonywania obowiązków służbowych. Nie później niż
w terminie trzydziestu dni od dnia powrotu do macierzystej jednostki wojskowej żołnierz ten jest zobowiązany przedstawić dowódcy jednostki wojskowej wyniki sprawdzianu.
5. Żołnierz zawodowy wyznaczony na stanowisko służbowe albo skierowany do wykonywania zadań w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego lub Służbie Wywiadu Wojskowego odbywa sprawdzian sprawności fizycznej w terminie i miejscu określonym odpowiednio przez Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego albo Szefa Służby Wywiadu Wojskowego.
§ 6.1. Zakres ćwiczeń zróżnicowany ze względu na płeć, grupy wiekowe, jednostki wojskowe i zajmowane stanowisko służbowe określa załącznik do rozporządzenia.
2. Dla celów sprawdzianu sprawności fizycznej ustala się podział na następujące grupy wiekowe:
1) grupa I – do 25 lat;
2) grupa II – od 26 - 30 lat;
3) grupa III – od 31 – 35 lat;
4) grupa IV – od 36 – 40 lat;
5) grupa V – od 41 – 45 lat;
6) grupa VI – od 46 – 50 lat;
7) grupa VII – od 51 – 55 lat;
8) grupa VIII – powyżej 55 lat.
3. Przynależność żołnierza zawodowego do danej grupy wiekowej ustala się poprzez odjęcie od roku kalendarzowego, w którym przeprowadzany jest sprawdzian sprawności fizycznej, roku urodzenia żołnierza zawodowego.
§ 7.1. Żołnierz zawodowy odbywa sprawdzian sprawności fizycznej w ciągu jednego dnia, w stroju sportowym, w formie zaliczenia czterech ćwiczeń:
1) dla żołnierza zawodowego - mężczyzny:
a) marszobieg na 3000m lub pływanie ciągłe przez 12 min;
b) podciąganie się na drążku wysokim lub uginanie i prostowanie ramion
w podporze leżąc przodem na ławeczce;
c) bieg wahadłowy 10x10m lub bieg zygzakiem „koperta”;
d) skłony tułowia w przód w czasie 2 min;
2) dla żołnierza zawodowego - kobiety:
a) marszobieg na 1000m lub pływanie ciągłe przez 12 min;
b) uginanie i prostowanie ramion w podporze leżąc przodem na ławeczce;
c) bieg zygzakiem „koperta”;
d) skłony tułowia w przód w czasie 2 min.
2. O wyborze ćwiczeń, o których mowa w ust. 1 pkt. 1 lit. a – c i pkt. 2 lit. a, decyduje żołnierz zawodowy bezpośrednio przed przystąpieniem do sprawdzianu sprawności fizycznej.
§ 8.1. Ocenę sprawności fizycznej żołnierza zawodowego ustala się na podstawie uzyskanych ocen z ćwiczeń, o których mowa w § 7 ust. 1.
2. Warunkiem otrzymania oceny pozytywnej ze sprawdzianu sprawności fizycznej jest uzyskanie przez żołnierza zawodowego co najmniej trzech ocen pozytywnych ze zdawanych ćwiczeń.
3. Ocenę ze sprawdzianu sprawności fizycznej ustala się na podstawie średniej arytmetycznej ocen z poszczególnych ćwiczeń, uzyskanych przez żołnierza zawodowego podczas tego sprawdzianu w następujący sposób:
1) średnia 4,51 i wyższa - ocena bardzo dobra;
2) średnia od 3,51 do 4,50 - ocena dobra;
3) średnia od 2,51 do 3,50 - ocena dostateczna;
4) średnia 2,50 i niższa - ocena niedostateczna.
4. Żołnierz zawodowy może zostać zwolniony z ćwiczeń sprawdzających jeden rodzaj motoryki wchodzących w zakres ćwiczeń przewidzianych
w sprawdzianie sprawności fizycznej. W przypadku zwolnienia z większej liczby ćwiczeń żołnierz zawodowy nie podlega ocenie.
5. W przypadku zwolnienia lekarskiego z ćwiczeń sprawdzających jeden rodzaj motoryki, żołnierz zawodowy otrzymuje ze sprawdzianu sprawności fizycznej ocenę nie wyższą niż dobra.
§ 9.1. Dokumenty stanowiące podstawę zwolnienia ze sprawdzianu sprawności fizycznej żołnierz zawodowy przedstawia, nie później niż w ciągu siedmiu dni od daty ich wystawienia, dowódcy jednostki wojskowej.
2. Przyczynę zwolnienia żołnierza zawodowego ze sprawdzianu sprawności fizycznej dowódca, o którym mowa w ust.1, ogłasza w rozkazie dziennym jednostki wojskowej.
§ 10. Zwolnienie żołnierza zawodowego z odbycia sprawdzianu sprawności fizycznej odnotowuje się w odpowiednim wykazie jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy pełni zawodową służbę wojskową podając przyczynę, okres zwolnienia oraz numer rozkazu dziennego, w którym ogłoszono przyczynę zwolnienia.
§ 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2009 r.

  powrót

do góry