Zdanie podrzędne czy bezokolicznik?¿Oración subordinada o el infinitivo?
Kontynuacją zdania głównego w języku hiszpańskim może być bezokolicznik lub zdanie podrzędne. Zdania podrzędne występują po zdaniu nadrzędnym, gdy podmioty obu tych zdań są różne. Natomiast bezokolicznik wskazuje zazwyczaj, że podmiot zdania podrzędnego i nadrzędnego jest ten sam. Użycie bezokolicznika:
Quiero bailar. (Chcę tańczyć. )¿Quieres bailar conmigo? (Chcesz ze mną zatańczyć? )
Zdanie podrzędne:
Quiero que bailes conmigo. (Chcę, żebyś ze mną zatańczyła. )Te aconsejo que no tomes este café. (Radzę ci, żebyś nie pił tej kawy. )
Tryb zdania podrzędnego w takim przypadku to Subjuntivo. W przypadku konstrukcji typu Es aconsejable… można użyć zarówno trybu łączącego Subjuntivo jak i bezokolicznika. Trybu Subjuntivo użyjemy, gdy po konstrukcji typu Es + przysłówek stoi partykuła que. W takim przypadku zdanie będzie złożone, a po que nastąpi zdanie podrzędne:
Es mejor que te vayas ya. (Lepiej, żebyś już sobie poszedł. )Es aconsejable que eches gasolina antes de salir de viaje. (Poleca się, żebyś napełnił bak przed podróżą. )
Gdy po konstrukcji Es + przysłówek nie występuje que, należy kontynuować zdanie, używając bezokolicznika i w takim przypadku zdanie będzie bezosobowe:
No es aconsejable pasar por allí sólo por la noche. (Nie poleca się przechodzić samemu tamtędy w nocy. )
stellina76