Księga dżungli.doc

Księga dżungli

Książka jest złożona z ośmiu rozdziałów. W trzech pierwszych opowiedziana jest historia Mowgliego. Chłopca wychowały wilki. Odbiły go tygrysowi, Shere Khanowi, i przyjęły do swojej wilczej gromady. Chłopak bardzo szybko nauczył się języka, jakim posługiwały się zwierzęta poznał prawa obowiązujące w dżungli. Jego opiekunami byli przybrani wilczy rodzice. Zajmowała się nim także pantera Bagheera. Zwierzę już na samym początku złożyło byka, jako okup za chłopca. Jego nauczycielem jest niedźwiedź Baloo. Mowgli żył pośród przyjaciół, ale bardzo dobrze wiedział, że w niedalekiej przyszłości będzie musiał zmierzyć się z kulejącym tygrysem, który nie potrafił mu darować, że ocaliły go wilki. Przez kilka lat Shere Khan namawiał młodsze wilki, by przestały traktować Mowgliego jako członka stada i nie okazywały mu tyle sympatii, bo w końcu był ich wrogiem, człowiekiem. W końcu, kiedy życzliwy mu wilk Akela, nie był już przywódcą watahy, Mowgli musiał odejść do ludzkiej wsi, ale nie był w stanie już żyć pośród ludzi. Kiedy pewnego dnia chłopak zabił swojego prześladowcę - tygrysa Shere Khana - przesądni wieśniacy zażądali od niego by powrócić do dżungli.
Kolejne rozdziały są odrębnymi całościami Kolejny rozdział Pt. Biała foka opowiada o tym jak foka Kotiku poszukiwał odpowiedniego miejsca, gdzie jego towarzysze mogliby żyć w spokoju i gdzie nie napadaliby ich ludzie. Odnalazł je dzięki pomocy morskich krów. W to miejsce przeprowadziło się miasto fok, które ciągle toczyło między sobą bójki
W następnym rozdziale jest mowa o chłopcu Teodorku i jego rodzicach. Rodzina przygarnęła Riki Tiki Tavi –ihemunona. Było to małe, ale bardzo bohaterskie zwierzątko które znakomicie potrafiło polować na węże. Uratowało rodzinę od pożarcia przez Naga i Naginę - parę agresywnych kobr.
Bohaterowie czwartego opowiadania, zatytułowanego Toomai, druh słoni, mały oraz duży Toomai żyli w zgodnie ze słoniami w indyjskiej dżungli w brytyjskich koloniach. Któregoś dnia Toomai był przypadkowym świadkiem tańca słoni. Było to wydarzenie jedyne w swoim rodzaju i jak do tamtej pory niewidziane przez żadnego człowieka. Taniec miał miejsce w nieprzystępnej części dżungli i jest przepiękny.
Ostatnie, piąte opowiadanie Pt. Słudzy jej królewskiej mości opisuje życie zwierząt „służących” w brytyjskiej armii. Były tam wykorzystywane jako środek transportu. Konie i słonie bardzo często zmuszano także do brania udziału w niebezpiecznych bitwach, w których często ginęły w wielkich męczarniach.