KORBA Nr 1.pdf

Str. 4 Nr.1 Kwiecień 2010

„KORBA” Biuletyn Informacyjny

Kilka dowcipów o psychiatrach

Jeśli czujesz się zagrożony: naciśnij

1! Ale szybko!

Jeśli brak ci pewności siebie: poproś

kogoś, by nacisnął za ciebie 2!

Jeśli cierpisz na rozszczepienie oso-

bowości: naciśnij 3, 4, 5 i 6!

Jeśli czujesz się prześladowany i

osaczony: to my wiemy, gdzie jesteś i

czego chcesz! Pozostań tak długo na

linii, aż uda nam się wyśledzić

połączenie!

Jeśli jesteś schizofrenikiem: wtedy

słuchaj głosów, a one powiedzą ci,

jaki numer masz wybrać!

Jeśli jesteś w manii depresyjnej: nie

ważne, jaki numer wybierzesz – i tak

nikt cię nie wysłucha!

Zebrał Andrzej Skulski

Pomoc?

Turysta zagaduje na ulicy przypad

-kowo napotkanego psychiatrę i

pyta:

- Przepraszam, czy może mi pan

powiedzieć, jak dojść do dworca

kolejowego?

- Przykro mi, nie mam pojęcia –

odpowiada psychiatra. - Ale cieszę

się, że mogłem panu pomóc...

U psychiatry

Do psychiatry przychodzi elegancko

ubrany mężczyzna:

- Co panu dolega? - pyta go lekarz.

- Ciągle chodzą po mnie krasnoludki

- odpowiada facet otrzepując się

nerwowo.

- Tylko nie na biurko! - wrzasnął

lekarz.

Zakłopotany rodzic

- Mamusiu, mamusiu... Ja nie chcę

iść do psychiatry!

- Mam to gdzieś! Chcę wreszcie

wiedzieć, dlaczego płaczesz, kiedy

cię biję!

Psychiatryczny telefon zaufania

Tuuut-tuuut... klik...

Dzień dobry, tu psychiatryczny te-

lefon zaufania...

Przeczytaj zanim wmówią Ci, że jesteś chory psychicznie…

Biuletyn Informacyjny

www.schizofrenicy.info

Nr 1 kwiecień 2010

psychiatrycznemu

W ysoki Komisarz ONZ ds. Praw

Nagi narciarz

Dokończenie ze str. 2

Dlaczego nie potrafimy

się dogadać?

To wszystko oczywiście tak naprawdę

Człowieka zaakceptowała

żądanie IAAPA, Miądzynarodowego

Stowarzyszenia Przeciwko Przemocy

Psychiatrycznej w kwestii zniesienia

rezolucji ONZ 46/119 z dnia 17 grudnia

1991 r. w sprawie sposobu traktowania

pacjentów psychiatrycznych. W

raporcie do Zgromadzenia Ogólnego

ONZ Wysoki Komisarz zdecydowanie

ustala, że:

 the insanity defens ( tzw. obrona

przed szaleństwem ) "musi

zostać zniesiona" (patrz artykuł

47 poniżej)

 i że "Konwencja radykalnie

odbiega" od rezolucji ONZ ...

dotyczącej leczenia "pacjentów

psychiatrycznych" (patrz Artykuł

48 poniżej);

 a wszystkie ustawy dotyczące

zdrowia psychicznego, używane

jako pretekst, jak

"prawdopodobieństwo

stwarzania zagrożenia dla siebie

lub innych", „muszą zostać

zniesione" (patrz Artykuł 49

poniżej). Dokończenie na str. 3

droga tym bardziej, że wielu

Schizofreników, kiedy przeszłość

pojawia się, jak niechciany film, wciąż

dopatruje się winy w innych, a rzadziej

w samym sobie. Stąd też dochodzi do

sytuacji, że ,,mam dość’’, że zaczyna się

wyzywać Głosy, że woli się

zaakceptować jakiś wymyślony

stan ,,choroby’’, aniżeli podjąć się tej

trudnej walki z samym sobą i z własną

przeszłością. Kiedy jednak

koncentrujesz sę na tym i zaczynasz

doszukiwać się własnych wykroczeń

wobec innych (również zwierząt, roślin,

rzeczy), komunikacja z Głosami

zaczyna wtedy układać się na zupełnie

innym poziomie i przestają one

stresować, a podpowiadają w innej,

bardziej przychylnej formie. Stają się

wtedy przyjaciółmi, z którymi jest

przyjemnie żyć. Taka harmonizacja

życia z Nimi umożliwia znalezienie

równowagi i życie staje się przyjemne i

pełne emocji. I cały czas od nas zależy,

czy utrzymamy taki stan. Od tego, czy

znowu zaczniemy kłamać, krzywdzić,

kraść, oszukiwać, leniuchować,

narzekać, krytykować, wyzywać itd.,

itp... czyli postępować tak, jak udało

nam się nie raz postąpić w przeszłości i

za co właśnie zebraliśmy od Głosów

cięgi...

P odczas libacji, którą

zorganizowało sobie kilku

młodzieńców, jeden z nich wpadł na

pomysł, który miał urozmaicić

zabawę. Chłopcy postanowili się

rozebrać, włożyć buty narciarskie,

dopiąć do nich narty i... nago

zjechać po schodach klatki! Zrobiło

się wielkie halo, wszyscy byli

zdecydowani, ale tylko jeden

rzeczywiście dotrzymał słowa i

chwiejnie posunął w dół po

schodach. Pech chciał, że w tym

samym czasie sąsiadka otworzyła

drzwi i wychodząc na klatkę została

przez żartownisia potrącona, a

upadając straciła przytomność.

Przerażeni chłopcy zadzwonili po

karetkę pogotowia, oddalając się

jednak z miejsca wydarzenia w

obawie przed konsekwencjami. Na

drugi dzień, kiedy jednak doszli do

siebie i obudziło się w nich

sumienie, zaczęło ich dręczyć

pytanie, co z sąsiadką i postanowili

obdzwonić pobliskie szpitale. Bez

efektu. Sąsiadka zniknęła, jak

kamfora i dopiero odnalezienie

załogi wspomnianej karetki

przyniosło następującą odpowiedź:

„...kobieta nie odniosła

poważniejszych obrażeń fizycznych,

ale odwieźliśmy ją do szpitala

psychiatrycznego, gdyż upierała się,

że nagi narciarz...”

Ważne przy tym jest pamiętać, że na

pewno nie ma jednej recepty dla

wszystkich. Głosy – p om i m o

wspólnego mianownika - są w każdym

przypadku inne i dotyczą życia

każdego z osobna. Każdy ze

Schizofreników (ale też i nie-

Schizofrenicy) przeżył swoje życie

inaczej, każdy popełniał nawet te same

błędy, co inni, ale inaczej, więc i Głosy

będą „dopasowane” do indywidualnych

przeżyć. Z naszych doświadczeń

wynika, że Głosom chodzi (w szeroko

pojętym skrócie) o to, aby:

1. Przemyśleć przeszłość i zauważyć

w niej własne popełnione ,,błędy’’.

2. Przeprosić choćby w myślach

osoby, które poprzez te ,,błędy’’

skrzywdziliśmy (czasami czynem,

czasami może chodzić tylko o nasze

negatywne myśli z tego okresu).

3. Wybaczyć popełnienie

tych ,,błędów’’ również samemu sobie

4. Pojąć, że ta nauka, jak i jej

przypomnienie, były po to, abyśmy od

natychmiast (w teraźniejszości) starali

się nie popełniać już ,,błędów’’, które

nam przypomniano i zrozumieliśmy je

jako wykroczenie wobec innych/

pokrzywdzonych_przez_nas.

przegłosował we wrześniu

2009 roku nową ustawę „upo-

ważnienia pacjenta”, o którą od

wielu dziesiątek lat walczyli

przeciwnicy przemocy w psy-

chiatrii. Dzięki tej nowelizacji

psychiatrzy nie będą już mogli

bez zgody zainteresowanych

decydować, czy można ich

zamknąć do psychiatryka, czy

też nie.

Ustawodawca określił się tym

samym wyraźnie i ponadpartyjnie

po stronie decyzyjności i woli

pacjentów „w każdej sytuacji

życiowej i niezależnie od rodzaju

i stadium choroby”.

Ustawa o „upoważnieniu

pacjenta”, niesie za sobą poważne

konsekwencje nie tylko w

przypadku pacjentów sztucznie

podtrzymywanych przy życiu, ale

otwiera nowe możliwości prawne

osobom, które do tej pory mogły

być na siłę zatrzymane i

„leczone” w psychiatrii. Bez

zgody pacjenta takie jego

zatrzymanie i leczenie może być

więc podstawą do formalnego

ścigania literą prawa za

bezprawne pozbawienie wolności

i okaleczenie.

Aktywiści antypsychiatrii

niemieckiej zatarli więc ręce i

natychmiast utworzyli nowy

portal www.PatVerfue.de, który

jest platformą dla utworzonego

Klubu osób dotkniętych psy-

chiatrycznym bezprawiem. Moż-

na tam pobrać specjalny formu-

larz-upoważnienie, w którym

zabrania się „leczenia psychia-

trycznego”. Dla „klubowiczów”

uruchomiono forum tematyczne

oraz pokój czatowy z możliwością

doradztwa prawnego.

IAAPA SEKCJA POLSKA

Międzynarodowe

Stowarzyszenie

Przeciwko

Przemocy

Psychiatrycznej

Andrzej Skulski

„KORBA“ Biuletyn Informacyjny

Pismo kolportowane jest przez przeciwników przymusu psychiatrycznego i manipulacji

farmceutyczno-psychiatrycznej odnośnie tzw. „chorób psychicznych“.

Kolporterom i współpracownikom serdecznie dziękujemy!

www.anty-psychiatria.info

Zródło:Der Narrenzug 2/2003

przekład: A. Skulski

P i s m o w y d a w a n E p r z e z S c h i z o f r e n i k ó w i i c h S y m p a t y k ó w

Stanowcze NIE

przymusowi

Psychiatria poważnie ograniczona

Andrzej Skulski

N i e m i e c k i B u n d e s t a g

Str. 2 Nr.1 Kwiecień 2010

„KORBA” Biuletyn Informacyjny „KORBA” Biuletyn Informacyjny

Str. 3 Nr.1 Kwiecień 2010

Pomocy! Dziecko ma Schizofrenię!

Dlaczego nie potrafimy się dogadać?

J est cała masa aspektów, dlaczego

kto mówi, że leczy, a jednak mamy do

czynienia z czymś NIEULECZAL-

NYM, bo psychiatra będzie zalecał leki

już do końca życia... Samochodu

pewnie nie oddałby nikt do mechanika,

który twierdziłby, że trochę podre-

peruje, ale trzeba będzie już do końca

życia regularnie przyjeżdżać do war-

sztatu, bo samochód będzie się i tak

psuł...

Jeżeli chodzi o moje osobiste doś-

wiadczenia i jak nam udało się po-

układać życie ze Schizofrenią... Od

początku nie podchodziłem do tego, jak

do choroby i od początku prowadzimy

dialog z „Głosami”. Wygląda to tak, że

to, co „Głosy” mówią w głowie, jest w

miarę, na ile się da przekazywane na

głos. W ten sposób powstaje forma dia-

logu we troje (trialog), pomiędzy osobą

słyszącą głosy, nie-słyszącą i Głosami.

Na tej zasadzie udało nam się

porozumieć/dogadać z Głosami (z tymi

myślami, które się pojawiły) i na dzień

dzisiejszy stały się one dobrym, krea-

tywnym przewodnikiem, a taka forma

komunikacji daje 2 konkretne wyniki:

1. Nie tracimy kontaktu z Bliskim (i

na odwrót)

2. Nie pozostawiamy go samemu so-

bie z Głosami/myślami, które się poja-

wiają i jesteśmy w stanie posłużyć

pomocą zawsze wtedy, kiedy pojawiają

się przed nim pytania, których nie może

zadać nikomu innemu, a tylko osobie

ZAUFANEJ, która w NIEGO WIE-

RZY... W ten sposób stajemy się nie

tylko nielada podporą, ale też swego

rodzaju korektorem, który czasami

swoim TAK lub NIE potrafi pomóc

Bliskiemu w znalezieniu tak potrzebnej

równowagi, w dopasowaniu Jego prze-

żyć z jednej strony do świata, postrze-

ganego przez nas jako „normalny”, a z

drugiej do tego świata/światów, który/

które otworzył/y się przed Nim.

Musimy przy tym być otwarci na

poszerzanie własnej świadomości i

zrozumienie, że niekiedy rzeczy, wyda-

jące się nam jako nielogiczne, pojawiają

się za jakiś czas jakby w LOGICZ-

NIEJSZEJ logice i dostrzegamy w nich

wyjątkowy, głęboki sens. I na tym po-

winno polegać nasze wsparcie – na

doszukiwaniu się w tym wszystkim

sensu i logiczniejszej logiki, a nie

nonsensu i wariactwa... Dokończenie str. 4

Stanowcze NIE przymusowi

psychiatrycznemu! Dokończenie ze str. 1

bliskim ciężko jest poradzić sobie

z przedmiotowym „problemem”,

czyli z nagle pojawiającym się

INNYM stanem kochanej osoby.

Rozważenie wszystkich aspektów tak

czy owak nie jest możliwe, gdyż

każdy z osobna otoczony jest innym

środowiskiem i innymi wrażeniami

życiowymi, ale jest kilka spraw,

które szczególnie przeszkadzają w

nawiązaniu kontaktu, który zazwy-

czaj tracimy z Dotkniętym, co staje

się przyczyną izolacji, ale też samo-

izolowania się naszych bliskich, a

tym samym – całej masy problemów.

Szczególną przeszkodą w ZDRO-

WEJ komunikacji pomiędzy człon-

kami rodziny, w której pojawia się

Schizofrenia, są w szerokim stopniu

trzy sprawy:

1. Rodzina nie wierzy Schizofreni-

kowi, kiedy ten (na początku) wciąż

powtarza, że nie jest chory, a zamiast

Jemu wierzy ogólnie przyjętej i roz-

powszechnianej w społeczeństwie

przez psychiatrię hipotezie (przy-

puszczeniu), że zmiany, jakie poja-

wiły się u naszego członka rodziny,

są chorobą biologiczną, a Jego prze-

życia - halucynacjami. Od tego mo-

mentu mamy konflikt z bliskim, gdyż

On twierdzi, że to nie jest choroba, a

my – pomimo tego, iż mówimy „ko-

chamy cię” – nie wierzymy dziecku/

bliskiemu, a wierzymy osobie obcej

(psychiatrze), której

a) nie znamy i nie wiemy, kim jest

b) opierającej swoją tezę – jeszcze

raz dodam – na przypuszczeniu (gdyż

nie ma dowodu na to, by Schizofre-

nia była chorobą biologiczną.

2. Samemu Schizofrenikowi ciężko

jest wyjaśnić, co tak naprawdę się z

nim dzieje, gdyż:

a) przeżycia, które opanowują jego

życie, są doświadczeniami, odbywa-

jącymi się poza pięcioma znanymi

nam zmysłami - węch, słuch, wzrok,

dotyk, smak

b) On sam jest zakłopotany tym, co

przeżywa, gdyż z jednej strony nie

potrafi tego wytłumaczyć, a z drugiej –

sam jeszcze nie wszystko może

zrozumieć.

I tak mamy do czynienia z sytuacją,

gdzie z jednej strony mamy rodzinę,

która żyjąc w obrębie pięciu znanych

zmysłów nie jest w stanie zrozumieć

przekazów Dotkniętego (nam też nie-

możliwe jest wytłumaczyć komuś bez

zmysłu wzroku np. /niewidomemu/, jak

wygląda kolor czerwony), a z drugiej

strony z człowiekiem, który nagle

posiadł dodatkowe zmysły i nie bardzo

wie, jak sobie z nimi radzić. Zakła-

dając, że Schizofrenia jest swego ro-

dzaju NOWO-NARODZENIEM, taki

człowiek potrzebuje czasu i nabierania

doświadczeń z tym „nowym JA”, aby

nauczyć się żyć w środowisku, które

wciąż operuje tylko pięcioma zmy-

słami. Niemowlak też nie od razu

wstaje i jest samodzielnie funkcjo-

nującym ogniwem w społeczeństwie.

3. Ciągłe wmawianie Dotkniętemu,

że jego stan jest chorobą, że musi się

leczyć itd., itp... Takie podejście do

sprawy, czyli konkretne określenie: „ty

jesteś chory, bo słyszysz/widzisz/

czujesz inaczej/więcej niż ja”, wpro-

wadza w Dotkniętym zachwianie

wiary w samego siebie, co powoduje

jego samoizolację i nie ma on już

ochoty na komunikację z nami. Proszę

sobie wyobrazić, że nagle niewidomi

zaczęliby do widomych mówić: „je-

steście chorzy, bo my przecież nie

widzimy tego, co wy twierdzicie, że

istnieje”. Mało tego, każdy niewidomy

postrzegałby widzących, jako „waria-

tów” i ignorował właściwie każde

wypowiedziane przez nich słowo

twierdząc, że to i tak jakieś „chore ma-

jaki, urojenia, halucynacje”...

Jak sobie z tym poradzić?

Krótko mówiąc: wiarą w zdrowe i

inteligentne jądro w człowieku; wiarą

w to, że światy, które otworzyły się

47. Wymaga w dziedzinie prawa

karnego uznania zdolności prawnej

osób niepełnosprawnych i zniesienia

obrony opierającej się na negacji

odpowiedzialności karnej ze względu

na istnienie niezdolności psychicznej

lub intelektualnej. Zamiast

niezdolności powinna być stosowana

doktryna neutralna, oparta na

subiektywnych elementach przestęp-

stwa poszczególnych pozwanych.

Proceduralne zatrzymanie, odbywa-

jące się w trakcie postępowania

przygotowawczego i dochodzenio-

wego może odbyć się zgodnie z

artykułem 13. Konwencji, którego

normy wykonawcze muszą być

przejęte. 5. Prawo do wolności i

bezpieczeństwa swej osoby.

48. Szczególnym wyzwaniem w

kontekście wspierania i ochrony

prawa do wolności i bezpieczeństwa

osób niepełnosprawnych jest ustawo-

dawstwo i praktyki związane z opieką

zdrowotną, a dokładniej do instytucjo-

nalizacji bez swobodnej i świadomej

zgody osoby zainteresowanej (często

określane jako instytucjonalizacja

wbrew woli lub obligatoryjna). Przed

wejściem w życie Konwencji istnienie

niepełnosprawności psychicznej

dawało legalne podstawy prawne do

pozbawienia wolności w ramach

międzynarodowych praw człowieka.

Konwencja radykalnie odbiega więc

od zakazu pozbawienia wolności na

podstawie istnienia jakiejkolwiek

niepełnosprawności, w tym psychicz-

nej i umysłowej, i jest dyskryminu-

jąca. Artykuł 14 ustęp 1 (b) Konwen-

cji jednoznacznie stwierdza, że

"istnienie niepełnosprawności w

żadnym wypadku nie uzasadnia

pozbawienia wolności". W trakcie

przygotowania projektu Konwencji

odrzucono jako dyskryminujące

wnioski, ograniczające zakaz

zatrzymania do sprawy "wyłącznie"

poprzez określenie niepeł-

nosprawności. W wyniku tego

bezprawne przetrzymywanie obejmuje

sytuacje, w których pozbawienie

wolności natępuje w połączeniu z

niepełnosprawnością psychiczną lub

intelektualną i innymi elementami z

tym związanymi, takimi jak niebez-

pieczeństwo lub opieka i leczenie.

Ponieważ środki te są częściowo

uzasadnione niepełnosprawnością,

mają one zostać uznane za dyskry-

minujące i naruszające zakaz pozba-

wiania wolności ze względu na

niepełnosprawność, a także prawo do

wolności na równi z innymi, określone

w art 14.

49. Legislacja upoważniająca

instytucjonalizację osób niepełno-

sprawnych ze względu na ich nie-

pełnosprawność, bez ich dobrowolnej

i jasno wyrażonej zgody, musi zostać

zniesiona. Musi ona zawierać

uchylenie postanowienia, upoważnia-

jącego instytucjonalizację osób nie-

pełnosprawnych do opieki nad nimi i

leczenia bez ich zgody, jak również

przepisów upoważniających do pre-

wencyjnych zatrzymań osób niepełno-

sprawnych z powodów takich, jak

prawdopodobieństwo stwarzania za-

grożenia dla siebie lub innych we

wszystkich przypadkach, w których ze

względu na opiekę, leczenie i bezpie-

czeństwo publiczne są one związane z

ustawodawstwem o pozornej lub roz-

poznanej chorobie psychicznej...

Źródło: IAAPA Sekcja Polska

przed Schizofrenikiem, nie są chorobą.

Osobie dotkniętej bardziej potrzebne

jest otoczenie, które zaakceptuje jego

inność, które wysłucha, z czym ona się

akurat zmaga, które zaakceptuje to, co

nazywamy ,,głosami’’ (natłokiem

myśli itp.), jako już nieodłączną część

świadomości, a nie – jak proponuje

psychiatria konwencjonalna – halu-

cynacją. Osobie takiej potrzebny jest

spokój i schronienie, aby mogła pozna-

wać sama siebie na nowo .

Niestety w większości przypadków

jest inaczej i osoby dotknięte od po-

czątku traktowane są jako „chorzy”;

odsyła się ich do psychiatry, co niesa-

mowicie utrudnia ich rozwój w tej już

nowej rzeczywistości. To właśnie psy-

chiatria (ciągłe wmawianie dotknię-

temu: ,,jesteś chory’’) i sam fakt przyj-

mowania „leków na choroby psy-

chiczne”, powoduje u osoby dotkniętej

tym fenomenem zachwianie równo-

wagi, a „wkręcana” myśl o chorobie

umysłowej szybko może się siłą suge-

stii przenieść na jej stan rzeczywisty. I

wtedy przestajemy się już dopatrywać

głębszego sensu w wydarzeniach, które

się mnożą, a wypatrujemy choroby,

choć w sumie nie wiemy, na czym ona

miałaby polegać... Psychiatria też nie

wie. Ps ychiatria przypus zcza,

wmawiając nam, że wie, abyśmy za-

akceptowali psychiatryczną formę

„leczenia”, czyli – pomyślmy logicznie

– oddania BLISKIEGO w ręce kogoś,

Chcesz wspierać nasz Informator?

Chcesz we własnym zakresie zająć

się kolportażem? Chcesz stworzyć

autonomiczną grupę samopomocy

przy współpracy z nami? Jesteś

świadkiem wydarzeń w psychiatrii,

które uważasz za ważne, aby je

przekazać innym? Chcesz nas

wesprzeć w inny sposób?

Dołącz do nas i zgłoś swój pomysł

na adres e-mail:

schizofrenicy.info@freenet.de

Szukasz nie-psychiatrycznej dyskusji,

chcesz spotkać ludzi, którzy szukają

wsparcia wśród osób inaczej

postrzegających rzeczywistość?

Zapraszamy na nasze forum:

www.schizofrenicyinfo.fora.pl

Impressum: „Schizofrenicy” jest biuletynem informacyjnym, tworzonym przez i dla Schizofreników i ich sympatyków.

Za zawartość opublikowanych tekstów odpowiadają sami autorzy lub podane źródła. Pismo jest niekomercyjne i ukazuje

się w nieregularnych odstępach. Redakcja: Andrzej i Joanna Skulski, c/o IAAPA Sekcja Polska, Greifswalder Str. 4, D-

10405 Berlin. Biuletyn „Korba” można zamówić e-mailem pod adresem: schizofrenicy.info@freenet.de

P i s m o w y d a w a n E p r z e z S c h i z o f r e n i k ó w i i c h S y m p a t y k ó w

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: