I. Tenis ziemny

Tenisem określamy grę sportową rozgrywaną na korcie tenisowym z udziałem dwóch przeciwników lub dwóch par przeciwników, polegająca na przebijaniu rakietą tenisową piłki ponad siatką na pole przeciwnika, w sposób utrudniający jej odbiór. Piłkę można przebić, zanim dotknie ona kortu lub po jednym odbiciu.

W każdej grze zwanej gemem jeden gracz jest podającym, a drugi przyjmującym serwis. Zdobycie gema następuje przez wygranie co najmniej 4 piłek, przy czym zawodnik zdobywający gema musi wygrać przewagą 2 piłek. Set toczy się do 6 lub 7 wygranych gemów, przy czym należy zdobyć dwa gemy więcej niż przeciwnik (np. 6:4 lub 7:5). W razie remisu 6:6 następuje tzw. tie-break. Mecz toczy się do 2 lub 3 wygranych setów wśród mężczyzn lub 2 wśród kobiet.

W tenisie rozgrywana jest gra pojedyncza (singiel), podwójna kobiet lub mężczyzn (debel) i mieszana (mikst). Kort tenisowy ma kształt prostokąta o wymiarach 23,77 m x 8,23 m dla gier pojedynczych lub 23,77 m x 10,97 m dla gier podwójnych i mieszanych, w połowie przedzielony jest siatką o wysokości 91,5 cm. Piłka tenisowa ma masę 56,7 - 58,5 g i średnicę 6,35 - 6,67 cm.

Za prototyp tenisa uważa się znaną już w średniowieczu, głównie we Francji, grę dworską jeu de paume (”gra dłonią”), w XVI w. wprowadzono rakietę. W XVII w. gra ta stopniowo zanikła, odrodziła się w Anglii. W 1874 W.C. Wingfield rozpropagował grę zbliżoną w założeniach do współczesnego tenisa, lecz rozgrywaną na polu o kształcie dwóch trapezów. W 1877 kort uzyskał kształt prostokąta, a w londyńskiej dzielnicy Wimbledon odbył się pierwszy turniej, który dał początek sławnym turniejom wimbledońskim.

Najpopularniejsze rozgrywki - Wimbledon, Roland Garros, US Open i Australian Open, cykl turniejów Tennis Masters Series, itd. J

II. Przepisy gry w tenisa

Podający i odbierający
Zawodnicy rozpoczynający grę muszą stać po przeciwnych stronach siatki. Zawodnik wprowadzający piłkę do gry nazywa się podającym, jego przeciwnik odbierającym.

Wybór strony kortu i podania
Wybór strony kortu oraz prawo wyboru podania lub odbioru w pierwszym gemie zostaje ustalone przez losowanie. Zawodnik wygrywający losowanie może wybrać lub zażądać od przeciwnika wyboru:

* podania lub odbioru, w takim przypadku drugi zawodnik wybiera stronę kortu
* strony kortu, w takim przypadku drugi zawodnik wybiera podanie lub odbiór

Podanie
Podanie musi być wykonane w następujący sposób: bezpośrednio przed wykonaniem uderzenia podający musi stać nieruchomo na obydwu stopach poza linią główną na powierzchni kortu zawartej pomiędzy wyimaginowanymi przedłużeniami znaku środkowego i linii bocznej. Następnie wyrzuca piłkę ręką w dowolnym kierunku i zanim piłka zetknie się z ziemią, uderza ją rakietą. Podanie uważa się za wykonane w momencie zetknięcia się piłki z rakietą. Zawodnik posługujący się jedną ręką może użyć rakiety do wyrzucenia piłki.

Błąd stóp
Podający w trakcie wykonywania podania nie może zmieniać swej pozycji przez chodzenie lub bieganie (nieznaczne ruchy stopami są dozwolone), nie może też dotykać którąkolwiek ze stóp powierzchni innej niż ta poza linią główną, zawarta między wyimaginowanymi przedłużeniami znaku środkowego i linii bocznej.

Wykonanie podania
W czasie wykonywania podania zawodnik musi zajmować pozycję na przemian za prawą i lewą połową linii głównej, rozpoczynając w każdej grze od strony prawej. W razie wykonania podania z niewłaściwej strony wynik zostaje zaliczony, należy jednak przywrócić właściwą pozycję niezwłocznie po stwierdzeniu pomyłki. Podana piłka musi przelecieć nad siatką i zetknąć się z powierzchnią właściwego pola podania, położonego po przekątnej od podającego, lub którąkolwiek z linii ograniczających to pole, zanim odbije ją odbierający.

Złe podanie
Podanie jest złe jeżeli:
# naruszy którekolwiek z wcześniej opisanych postanowień
# podający nie trafi w piłkę usiłując ją uderzyć
# podana piłka trafi w stałe urządzenie kortu (inne niż siatka, pasek lub taśma) przed zetknięciem się z ziemią
Zawodnik ma prawo chwycić w rękę piłkę jeżeli z jakiegoś powodu (np. podmuch wiatru) nie zdecyduje się na jej uderzenie.

Drugie podanie
Po wykonaniu złego podania (jeżeli jest to pierwszy błąd) podający wykonuje drugie podanie spoza tej samej połowy kortu, z której wykonywał pierwsze podanie. Jeżeli pierwsze złe podanie wykonane było z niewłaściwej połowy kortu, wówczas podający wykonuje drugie podanie z właściwej strony.

Kiedy może być wykonane podanie
Podający nie może wykonać uderzenia, dopóki odbierający nie jest przygotowany. Jeżeli natomiast odbierający sygnalizował, że jest nieprzygotowany, a podanie zostało wykonane, nie może być ono uznane za złe, nawet jeżeli piłka nie trafiła we właściwe pole podania.

Unieważnienie podania
Podanie jest nieważne, jeżeli:
# podana piłka dotknie siatki, paska lub taśmy, a następnie upadnie na właściwe pole podania, lub po dotknięciu siatki, paska lub taśmy, a przed zetknięciem się z ziemią, dotknie odbierającego, bąd? czegokolwiek co ma on na sobie lub trzyma
# podanie dobre lub złe, zostanie wykonane, gdy odbierający nie był przygotowany
W przypadku unieważnienia pierwszego lub drugiego podania , powtórzone zostaje odpowiednio pierwsze lub drugie podanie.

Kolejność podawania
Po zakończeniu pierwszego gema odbierający staje się podającym, natomiast podający odbierającym. Jeżeli zawodnik wykona podanie poza ustaloną kolejnością, jego przeciwnik musi podawać niezwłocznie po stwierdzeniu pomyłki, jednak wynik uzyskany do tego momentu musi zostać zaliczony. Jeżeli do chwili stwierdzenia pomyłki został rozegrany cały gem, kolejność podania ma pozostać taka jak ją zmieniono. Złe podanie, wykonane przed stwierdzeniem pomyłki nie liczy się.

Zmiana stron kortu
Zawodnicy muszą zmieniać się stronami kortu po pierwszym, trzecim i każdym następnym nieparzystym gemie w każdym secie, oraz po zakończeniu seta, chyba, że liczba gemów w zakończonym secie jest parzysta. Jeżeli przez pomyłkę nie zostanie zachowana właściwa kolejność, zawodnicy muszą zająć pozycje po właściwych stronach niezwłocznie po stwierdzeniu pomyłki i przestrzegać zmiany stron w pierwotnie ustalonym porządku.

Piłka w grze
Piłka jest w grze od chwili wykonania podania i pozostaje w grze do chwili rozstrzygnięcia punktu, chyba, że zostanie uznana za złą lub unieważniona. Jeżeli zła piłka nie zostanie wywołana przez sędziującego wymianę kontynuuje się.

Punkty wygrane przez podającego
Podający wygrywa punkt jeżeli:
# podana piłka przed zetknięciem się z ziemią dotknie odbierającego bąd? czegokolwiek co ma on na sobie lub trzyma
# odbierający przegra punkt z innej przyczyny, spośród określonych w rozdziale “Punkty przegrane”

Punkty wygrane przez odbierającego
Odbierający wygrywa punkt, jeżeli:
# podający wykona dwa następujące po sobie złe podania
# podający przegra punkt z innej przyczyny, spośród określonych w rozdziale “Punkty przegrane”

Punkty przegrane
Podający przegrywa punkt jeżeli:
# nie uda mu się przed powtórnym zetknięciem się z ziemią piłki będącej w grze odbić jej w taki sposób, aby powróciła ponad siatką na stronę przeciwnika;
# odbije piłkę będącą w grze w taki sposób, że trafi ona w ziemię, stałe urządzenie kortu lub inny przedmiot poza liniami ograniczającymi pole gry jego przeciwnika;
# odbije piłkę przed jej zetknięciem z ziemią i nie wykona dobrego uderzenia, nawet stojąc poza polem gry;
# odbijając piłkę rozmyślnie przeniesie ją lub złapie rakietą, lub rozmyślnie dotknie ją rakietą więcej niż jeden raz;
# on sam, jego rakieta, bąd? cokolwiek co ma on na sobie lub trzyma, dotknie siatki, słupka podpórki, linki, paska lub taśmy, bąd? też ziemi w obrębie pola gry jego przeciwnika w czasie kiedy piłka pozostaje w grze;
# odbije piłkę zanim ona przejdzie ponad siatką;
# piłka będąca w grze dotknie jego samego bąd? czegokolwiek, co ma on na sobie lub trzyma, z wyjątkiem rakiety, trzymanej w jednej lub obydwu rękach;
# rzuci rakietę i trafi nią w piłkę;
# rozmyślnie zmieni kształt rakiety w czasie rozgrywania punktu.

Przeszkadzanie przeciwnikowi w grze
Jeżeli zawodnik popełni jakikolwiek czyn, który przeszkodzi jego przeciwnikowi w wykonaniu dobrego uderzenia wówczas, jeżeli było to działanie rozmyślne, przegrywa punkt, jeżeli natomiast niezamierzone - musi nastąpić powtórzenie.

Piłka upadająca na linię
Piłka która upadnie na linię, uważana jest za trafiającą w kort lub tę jego część, którą linia ogranicza.

Piłka trafiająca w stałe urządzenie kortu
Jeżeli piłka będąca w grze zetknie się ze stałym urządzeniem kortu (innym niż siatka, słupek, linka, podpórka, pasek lub taśma) po zetknięciu się z ziemią punkt wygrywa zawodnik, który ostatni dotknął piłkę; jeżeli przed zetknięciem się z ziemią - punkt wygrywa przeciwnik.

Prawidłowe odbicie
Odbicie jest prawidłowe jeżeli:
# piłka dotknie siatki, słupka, podpórki, linki, paska lub taśmy, po czym przejdzie nad tym urządzeniem i zetknie się z ziemią w obrębie właściwego pola gry;
# piłka, podana lub odbita, trafi w ziemię w obrębie właściwego pola gry, następnie wskutek odskoku lub zepchnięcia przez wiatr powtórnie przejdzie nad siatką, a zawodnik, na którego wypada kolej odbicia, sięgnie ponad siatką i dotknie piłki, pod warunkiem, że nie dotknie przy tym siatki, słupka, podpórki, linki, paska lub taśmy, a odbicie poza tym jest prawidłowe;
# odbita piłka przejdzie poza słupkiem lub podpórką, powyżej lub poniżej poziomu wierzchu siatki, nawet, jeżeli dotknie słupka lub podpórki, pod warunkiem, że zetknie się następnie z ziemia w obrębie właściwego pola gry;
# rakieta zawodnika przejdzie ponad siatką po odbiciu przez niego piłki, pod warunkiem, że piłka poprzednio znalazła się ponad jego polem gry po przejściu nad siatką, i że została odbita w sposób prawidłowy;
# zawodnikowi uda się odbić piłkę będącą w grze, która wcześniej trafiła w inną piłkę, leżącą na korcie.
Zawodnik nie może posługiwać się więcej niż jedną rakietą. Zawodnik może zażądać usunięcia piłki leżącej w polu gry jego przeciwnika, jednak nie w czasie kiedy piłka jest w grze.

Rozstrzygnięcie gema
Jeżeli zawodnik wygra pierwszy punkt wynik brzmi 15 dla tego zawodnika, po wygraniu drugiego punktu wynik brzmi 30 dla tego zawodnika; po wygraniu trzeciego punktu wynik brzmi 40 dla tego zawodnika. Czwarty punkt wygrany przez zawodnika rozstrzyga gema na jego korzyść, z wyjątkiem sytuacji kiedy to obydwaj zawodnicy wygrali po trzy punkty. Wtedy wynik zwie się równowagą, a po następnym punkcie wygranym przez zawodnika - przewagą tego zawodnika. Jeżeli ten sam zawodnik wygra kolejny punkt, wygrywa gema; jeżeli natomiast punkt wygra jego przeciwnik, wynik ponownie zwie się równowagą, i tak dalej, do chwili, kiedy jeden z zawodników wygra dwa kolejne punkty bezpośrednio po stanie równym, rozstrzygając w ten sposób gema na swoją korzyść.

Rozstrzygnięcie seta
Zawodnik lub para, która pierwsza wygra sześć gemów, wygrywa seta, z tym że musi osiągnąć nad przeciwnikiem przewagę przynajmniej dwóch gemów. Alternatywny sposób rozstrzygnięcia seta stanowi tie-break, pod warunkiem, że zostanie to ogłoszone przed rozpoczęciem spotkania. Tie-break należy zarządzić, kiedy stan gemów wyniesie po sześć w każdym secie, z wyjątkiem seta decydującego (tj. trzeciego w meczu granym do dwóch wygranych setów lub piątego w meczu granym do trzech wygranych setów), który musi być rozgrywany do chwili osiągnięcia przez jedną ze stron przewagi dwóch gemów. Tie-break musi być rozgrywany według następujących reguł:

Gra pojedyncza
# zawodnik, który pierwszy wygra siedem punktów, wygrywa gema i seta, z tym, że musi osiągnąć przewagę przynajmniej dwóch punktów. Od stanu po sześć tie-break musi być rozgrywany do chwili osiągnięcia przez jedną ze stron takiej przewagi. Obowiązuje liczenie punktów zwykłym system liczbowym, tj. jeden, dwa, trzy itd.;
# zawodnik na którego wypada kolejność podawania, ma być podającym w pierwszym punkcie - jego przeciwnik będzie podającym w drugim i trzecim punkcie, następnie każdy z zawodników podaje w dwóch kolejnych punktach do chwili wyłonienia zwycięzcy gema i seta; począwszy od pierwszego punktu kolejne podania muszą być wykonywane na przemian z lewej i prawej połowy kortu, rozpoczynając od strony prawej;
# zawodnicy muszą zmieniać strony kortu po rozegraniu każdych sześciu punktów oraz po zakończeniu gry tie-break;
# gra tie-break liczy się jako jeden gem dla zmiany piłek.

Gra podwójna
W grze podwójnej należy stosować tę samą procedurę. Podającym w pierwszym punkcie ma być zawodnik, na którego wypada kolejność podawania. Następnie każdy z zawodników podaje w dwóch kolejnych punktach, w porządku obowiązującym uprzednio w tym secie, aż do chwili wyłonienia zwycięzcy gema i seta.

Ciągłość gry. Przerwy na odpoczynek
Gra musi toczyć się nieprzerwanie, od pierwszego podania do zakończenia spotkania, zgodnie z poniższymi postanowieniami:
Po pierwszym złym podaniu podający musi wykonać drugie podanie niezwłocznie.
Odbierający powinien dostosować się do tempa podającego - musi być gotowy do odebrania podania, kiedy podający jest gotowy do wykonania podania.
Po zmianie stron kortu, od chwili zakończenia gema do chwili wykonania pierwszego podania w następnym gemie, może upłynąć najwyżej jedna minuta i trzydzieści sekund, z wyjątkiem zmiany stron po pierwszym gemie każdego seta oraz zmiany stron w tie-breaku, podczas której zawodnicy muszą zmieniać strony bez przerwy na odpoczynek.
Po zakończeniu każdego seta, bez względu na wynik, zawodnicy mają prawo do przerwy, która może trwać maksymalnie 120 sekund od momentu zakończenia punktu do czasu wykonania pierwszego podania w kolejnym secie.
Jeżeli suma gemów jest parzysta zawodnicy nie zmieniają stron aż do zakończenia pierwszego gema kolejnego seta.
Sędzia główny uznaje, czy nastąpiły okoliczności, które uniemożliwiły podającemu rozpoczęcie gry w odpowiednim czasie.
Długość wszelkich innych przerw między punktami pozostawia się do ustalenia organizatorom zawodów, ale nie mogą one w żadnym przypadku przekraczać 20 sekund.
W razie przypadkowego urazu sędzia może zezwolić na jednorazową trzyminutową przerwę na udzielenie zawodnikowi pomocy.
Jeżeli w wyniku okoliczności niezależnych od zawodnika, stan jego ubioru, obuwia lub sprzętu (z wyjątkiem rakiety) uniemożliwia kontynuowanie gry sędzia może zezwolić na zawieszenie gry na czas niezbędny dla doprowadzenia sprzętu do porządku.
Ustalenie czasu trwania rozgrzewki przed meczem pozostawia się do uznania organizatorów zawodów, przy czym nie powinien on przekroczyć 5 minut i musi być ogłoszony przed rozpoczęciem zawodów.
Zawodnik naruszający zasadę, że gra musi toczyć się nieprzerwanie, może po otrzymaniu ostrzeżenia, zostać zdyskwalifikowany przez sędziego głównego.

III. Przepisy gry podwójnej

Wszystkie przepisy gry pojedynczej odnoszą się także do gry podwójnej, z następującymi wyjątkami:

Kolejność podawania w grze podwójnej

Para, która ma podawać w pierwszym gemie seta, ustala, który z partnerów będzie podającym, natomiast para przeciwna ustala podającego w drugim gemie. Partner podającego w pierwszym gemie będzie podającym w trzecim gemie, partner podającego w drugim gemie - podającym w czwartym gemie i tak dalej, we wszystkich kolejnych gemach seta. Partner podającego może zająć dowolne miejsce po swej stronie siatki, w obrębie pola gry lub poza nim.

Kolejność odbioru podania w grze podwójnej

Para, która ma odbierać w pierwszym gemie seta, ustala, który z partnerów odbierze pierwsze podanie i zawodnik ten będzie odbierał pierwsze podanie w każdym nieparzystym gemie tego seta. Podobnie para przeciwna ustala, który z partnerów odbierze pierwsze podanie w drugim gemie i zawodnik ten będzie odbierał pierwsze podanie w każdym parzystym gemie tego seta. Partnerzy odbierają podania na przemian w ciągu każdego gema.

Podanie poza kolejnością w grze podwójnej

Jeżeli zawodnik wykona podanie poza kolejnością, jego partner, który powinien był podawać, musi podawać niezwłocznie po stwierdzeniu pomyłki. Wszystkie rozegrane punkty wykonane do tego momentu zostają zliczone. Jeżeli do chwili stwierdzenia pomyłki został rozegrany cały gem, kolejność podawania ma zostać taka, jak ją zmieniono.

Zmiana kolejności odbioru w grze podwójnej

Jeżeli podczas gry kolejność odbioru podania została przez odbierających zmieniona, ma ona pozostać taka, jak ją zmieniono, do zakończenia gema, w którym stwierdzono błąd, natomiast partnerzy muszą przywrócić pierwotną kolejność odbioru w następnym gemie tego seta, w którym będą odbierali podanie.

Złe podanie w grze podwójnej

Podanie jest złe z przyczyn określonych w przepisach dotyczących gry pojedynczej, a także w przypadku, gdy piłka dotknie partnera podającego, bąd? czegokolwiek, co ma on na sobie lub trzyma. Jeżeli natomiast podawana piłka przed zetknięciem się z ziemią dotknie partnera odbierającego punkt wygrywa para podająca.

IV. Przepisy PZT - sędziowanie bez sędziego głównego

Wszyscy zawodnicy, rozgrywając mecz bez sędziego głównego muszą stosować się do poniższych zasad: Każdy zawodnik jest odpowiedzialny za wywoływanie piłek po swojej stronie kortu.

# Każdy aut musi być wywołany natychmiast po odbiciu się piłki od kortu i na tyle głośno, aby przeciwnik to słyszał.
# Przy wątpliwych piłkach zawodnik musi zgodzić się z decyzją przeciwnika.
# Jeżeli zawodnik nieprawidłowo wywoła aut i natychmiast zauważy, że piłka była dobra, a postępuje tak po raz pierwszy w meczu, punkt należy powtórzyć, o ile piłka nie była kończąca.
# Jeżeli był to drugi lub kolejny przypadek, że zawodnik poprawia sam siebie, zawodnik ten przegrywa punkt.
# Podający powinien podawać wynik przed każdym pierwszym podaniem na tyle głośno, aby przeciwnik to usłyszał.
# Jeżeli zawodnik nie zgadza się z decyzjami lub postępowaniem przeciwnika, powinien wezwać sędziego naczelnego lub strefowego.

W meczach rozgrywanych na kortach ziemnych obowiązują dodatkowe procedury, do których zawodnicy muszą się stosować:
# ślad piłki można sprawdzać jedynie w przypadku kończącej piłki lub gdy zawodnik przerwie grę (odruchowe odbicie piłki jest dozwolone).
# Jeżeli zawodnik nie jest pewny co do decyzji przeciwnika, może poprosić go o pokazanie śladu.
# W takim przypadku zawodnik może przejść na drugą stronę siatki aby sprawdzić ślad.
# Jeżeli zawodnik zaciera ślad, oznacza to, że przyznaje, że piłka była dobra (nawet po sprawdzeniu śladu).
# Jeżeli zawodnicy sprawdzając ślad nie zgadzają się co do tego, czy piłka była dobra, czy autowa, mogą wezwać sędziego naczelnego aby podjął ostateczną decyzję.
# Jeżeli zawodnik nieprawidłowo wywoła aut i natychmiast zorientuje się, że piłka była dobra, zawodnik ten traci punkt.

V. Interpretacje przepisów gry w tenisa

# Jeżeli przy pierwszym złym podaniu odbierającemu pęknie struna w rakiecie podanie powtarza się
# Tłumik drgań jest częścią rakiety. Jeżeli w trakcie gry wypadnie on zawodnikowi i dotknie siatki (lub spadnie na pole gry przeciwnika) zawodnik ten przegrywa punkt. Jeżeli przeciwnik zauważy tłumik drgań twojej rakiety na swojej stronie kortu dopiero po skończonej wymianie wyniku nie koryguje się.
# Zawodnik podczas wymiany dotyka butem siatki, słupka podtrzymującego siatkę lub przekłada ten but pod siatką na pole gry przeciwnika - zawodnik ten przegrywa punkt.
# Czapka, chusteczka lub piłka wypadają zawodnikowi w czasie gry na kort - powinno się zarządzić powtórzenie punktu. Jeżeli temu samemu zawodnikowi przytrafia się to częściej w czasie tego samego meczu, przy kolejnych tego typu sytuacjach punkt przyznaje się jego przeciwnikowi.
# Jeżeli podczas wymiany zawodnik biegnąc do skrótu nie wyhamuje i dotknie siatki w miejscu pomiędzy słupkiem a podpórką podtrzymującą siatkę w grze pojedynczej - wymiany nie przerywa się
# W trakcie pierwszego złego podania wtoczyła się piłka z innego kortu - podanie należy powtórzyć.
# Po pierwszym złym podaniu podpórka upada na kort - podanie należy powtórzyć (chyba, że poprawienie podpórki zajęło tak mało czasu, że nie został zakłócony rytm podania)
# Zawodnik A, rozzłoszczony lub niezadowolony, odbija piłkę tak, która uderza w twarz przeciwnika. Oko zawodnika B pchnie tak, że zawodnik ten nie może kontynuować gry - zawodnik A zostaje zdyskwalifikowany.
# W czasie przerwy na zmianę stron zawodnik wymienia owijkę, mija czas przerwy, zawodnik idzie na linię główną nadal owijając uchwyt.
# W meczu gry podwójnej zawodnicy zmienili swoje pozycje w trakcie seta - po rozegraniu tego gema zawodnicy powinni powrócić na swoje pierwotne pozycje.

VI. Słowniczek tenisowy

As - serwis uderzony z najwyższą precyzją, plasowany poza zasięgiem przeciwnika. Mianem asa określa się taką piłkę serwisową, której przeciwnik nie może nawet dotknąć swoją rakietą.
Antykros - jest wprowadzonym przez tłumacza neologizmem; oznacza, że po kilku uderzeniach krosowych zawodnik odbija piłkę w innym kierunku. W jęz. Francuskim nazywa się to ,,un coup decroise”.
Alley - obszar kortu singlowego, powiększony o teren do gry w debla.
Approach shot - uderzenie z końcowej linii kortu przygotowujące dobrą pozycję przy siatce.
Australian double formation - pozycja używana w deblu gdzie serwujący i jego partner znajdują się po tej samej stronie kortu.
Aut (ang. Out) - piłka padająca poza polem gry. W tenisie linia należy do pola gry; aut jest dopiero wówczas, gdy piłka jest całym swoim obwodem po zewnętrznej stronie linii (ślad piłki styczny z linią oznacza, że piłka nie jest autowa).
Bach court - teren między linia serwisową a końcową kortu.
Ball toss - wyrzucenie piłki do góry przy serwisie.
Bekhend (ang. Beckhand) - uderzenie z lewej zewnętrzną stroną rakiety (u praworęczny; u leworęcznych będzie to uderzenie z prawej, choć nadal zewnętrzną stroną rakiety).
Contre-pied - w odniesieniu do tenisa oznacza ”wziąć przeciwnika na przeciwkrok”. Chodzi po prostu o posłanie piłki w kierunku przeciwnym w stosunku do oczekiwanego przez przeciwnika i kierunku jego biegu, a zatem znajdującego się w nierównowadze, z ciężarem ciała na niewłaściwej nodze, co uniemożliwia mu natychmiastową reakcję. Zagranie na przeciwkrok jest na ogół kończące.
Czop (ang.chop) - uderzenie nadające piłce rotację wsteczną, przy czym w odróżnieniu od slajsa czopem uderza się piłkę wyższą, w każdym razie znajdującą się powyżej siatki.
Double foult - podwójny bląd serwisowy.
Drajw (ang. Drive) - uderzenie na ogół z głębi kortu, mocne, z bardzo niewielką rotacją, inaczej nazywane uderzeniem płasoliftowanym.
Drop shot - bardzo delikatne zagranie spadające tuż za siatką.
Drop volley - bardzo delikatne zagranie spadające tuż za siatką grane z pozycji wolejowej
Forhend (ang.forhand) - uderzenie z prawej wewnętrzną stroną rakiety (oczywiście u praworęcznych; u leworęcznych będzie to uderzenie z lewej, choć także wewnętrzną stroną rakiety).
Gem (ang.game) - po francusku ”un jeu”, ważna część seta. Seta rozgrywa się do 6 wygranych gemów, z tym że set uważa się za wygrany o ile występuje różnica dwóch gemów, 6:4, 7:5, 8:6 itp. Wiele lat temu celem skrócenia gry wprowadzono gem roztrzygający, tzw. Tajbrek.
Kontratak - poczynania na korcie umożliwiające zawodnikowi dojście do siatki przy równoczesnym wyeliminowaniu z tej pozycji przeciwnika.
Kort - plac do gry w tenisa o wymiarach 23,77 8,23 do gry pojedynczej i 23,7710,97 m do gry podwójnej. W połowie długości kortu przecina siatka, która ma wysokość 0,915 m, a po bokach 1,06 m.
Kros (ang.cross) - uderzenie piłki po przekątnej kortu; rozróżnia się krosy forhendowe i bekhendowe, krosy wolejowe, a nawet smecze i serwisy po krosie.
Lift - uderzenie piłki z rotacją awansującą (postępującą) Owa rotacja awansująca sprawia, że piłka po odbiciu się od podłoża nabiera przyśpieszenia.
Lob - uderzenie pozwalające przerzucić piłkę wysokim łukiem ponad przeciwnikiem.
Lob liftowany - lob, podczas którego zawodnik nadaje piłce rotację awansującą. O ile zwykły lob jest zazwyczaj obronny, o tyle lob liftowany może być uderzeniem atakującym.
Mixed doubles - mecz zawierajązy dwie drużyny składające się z jednego mężczyzny i jednej kobiety.
Passing-shot - uderzenie, które sprawia, że piłka mija zawodnika znajdującego się przy siatce lub do niej podążającego.
Piłka długa - piłka plasowana pod linię końcową kortu. Strefa piłki długiej obejmuje 2-3m końcowej części kortu.
Piłka krótka - piłka plasowana w okolicach linii serwisowej na polu przeciwnika; nie mylić ze skrótem lub stop - wolejem.
Półwolej - uderzenie wykonywane natychmiast po zetknięciu się piłki z powierzchnią kortu. Najczęściej stosuje się je w drodze do siatki lub podczas gry przy siatce, rzadko z głębi kortu.
Return - uderzenie forhendem lub bekhendem, bywa że i lobem, piłki, którą przeciwnik wprowadził do gry serwisem.
Rotacje - ruch kołowy piłki wokół własnej osi, oczywiście podczas lotu; rozróżnia się rotację awansującą, wsteczną i boczną.
Serwis - wprowadzenie piłki do gry mocnym uderzeniem. Polska nazwa serwisu - podanie.
Skrót (ang. drop-shot) - piłka uderzona w taki sposób, by zetknęła się z powierzchnią kortu tuż za siatką.
Slajs (ang. slice) - uderzenie piłki z rotacją wsteczną lub wsteczno-boczną; inaczej nazywa się uderzeniem ciętym lub podciętym.
Smecz (ang.smash) - zbijanie wysokiej piłki zagrywanej przez przeciwnika lobem. Smecz uderzany jest z ponad głowy bezpośrednio z woleja, ale także po wysokim odskoku piłki od nawierzchni kortu. Technika smeczu podobna jest do techniki serwisu, z tym, że przyczyna sprawna lotu piłki jest inna.
Stop-wolej - miękkie uderzenie amortyzujące z woleja, po którym piłka opada również miękko tuż za siatką. Zawodnik wykonujący stop-woleja znajduje się - generalnie rzecz biorąc - przy siatce.
System australijski - jest to określenie typu taktycznego i odnosi się do debla. Oznacza ono, że partner zawodnika serwującego ustawia się po tej samej stronie kortu co i serwujący.
Tajbrek (ang. tie-break) - wprowadzony kilkanaście lat temu gem rozstrzygający, rozgrywany zazwyczaj przy stanie seta 6:6. Zawodnik rozpoczynający ów gem serwuje na stronę forhendową; po rozegraniu pierwszej piłki przeciwnik serwuje dwukrotnie i dalej już na zmianę zawodnicy mają po dwa serwisy. Gra się do 7 punktów, przy czym powinna być różnica 2 punktów.
Topspin - uderzenie piłki z bardzo silną rotacją awansującą; owa bardzo silna rotacja nadawana jest piłce przez dodatkowy, ”nakrywający”, ruch nadgarstka ręki, w której zawodnik trzyma rakietę.
Uderzenie amortyzujące - jest to pojęcie szersze w stosunku do skrótu i stop-woleja; obejmuje ono wszystkie typy uderzeń, po których piłka jest krótka.
Uderzenie atakujące - we francuskiej literaturze tenisowej nazywa się to uderzeniem zbliżonym (un coup d’approche), ponieważ zawodnik wchodzi na piłkę, czyli uderza ją na linii wznoszącej po odbiciu się jej od podłoża.
Uderzenie kończące - to po prostu takie uderzenie, po którym zawodnik zdobywa punkt.
Wejście na piłkę - oznacza uderzenie piłki znajdującej się na linii wznoszącej po odbiciu się od podłoża. Przy takim uderzeniu zawodnik musi zrobić krok lub dwa do przodu i stąd owo ”wejście na piłkę”.
Wolej - uderzenie piłki z powietrza.
Wymiana - wielokrotne uderzanie piłki przez przeciwników, na ogół z głębi kortu, ale zdarza się także wymiana wolejowa, np.. w deblu.

VI. Kort tenisowy

Kort...