MEDALIK ŚWIĘTEGO BENEDYKTA
TYNIEC
WYDAWNICTWO BENEDYKTYNÓW
KRAKÓW 1997
Projekt okładki i stron tytułowych: o. Hieronim Stanisław Kreis OSB
Imprimi potest: Opactwo Benedyktynów L.dz. 47/97, Tyniec, dnia 13.05.1997 r. + Adam Kozłowaki OSB, opat tyniecki
Imprimatur: Kuria Metropolitalna Nr 1177/97, Kraków, dnia 14.05.1997 r. + Jan Szkodoń, wikariusz generalny Ks. Kazimierz Moskała, notariusz O. Augustyn Jankowski OSB, cenzor
ISBN 83-85433-75-8
Wydawnictwo Benedyktynów
ul. Benedyktyńska 37
30 375 Kraków
tel. (012) 67-69-19
tel./fax (012) 67-50-00
1. Medalik św. Benedykta
Pochodzenie i opis medalika.......................... 7
2. Św. Benedykt z Nursji
Ustanowienie św. Benedykta, opata,
głównym patronem całej Europy ............ 14
Święty Benedykt i Europa dzisiaj .................. 17
3. Benedyktyni
Historia .......................................................... 24
Duchowość benedyktyńska oraz sposoby życia według charyzmatu ................................. 26
4. Poświęcenie medalika
św. Benedykta ........................................... 31
5. Modlitwy
A. Modlitwy do św. Benedykta z Nursji,
patrona Europy. Hymn............................................................ 34
Nowenna do św. Benedykta, opata
w różnych potrzebach.............................. 35
Litania (1) do św. Benedykta......................... 38
Litania (2) do św. Benedykta......................... 41
Polecenie się opiece
św. Benedykta......................................... 43
Modlitwy do św. Benedykta
o dobrą śmierć ......................................... 44
B. Modlitwy do św. Scholastyki
siostry Benedykta Hymn...........................................
47
C. Modlitwa o powołania zakonne ............... 50
1. medalik św. benedykta
POCHODZENIE l OPIS MEDALIKA
Św. Benedykt miał w swym życiu wielkie nabożeństwo do Krzyża świętego jako znaku zbawczej miłości Jezusa Chrystusa. Często czynił znak krzyża. Z jego pomocą pokonywał własne ciężkie pokusy. W życiu św. Benedykta, Bóg mocą tego znaku w cudowny sposób niweczył złe zamiary i omamy szatańskie, jak opisuje to papież Grzegorz Wielki w II księdze Dialogów.
Pełni ufności w moc tego świętego Znaku także duchowi synowie świętego Benedykta przez Krzyż dokonywali wielu cudów: przez niego św. Maurus przywrócił niewidomemu wzrok, a św. Placyd uzdrowił wielu chorych; nieustannie w zakonie benedyktyńskim krzyż był przedmiotem szczególnej miłości i czci. Nie jest niczym dziwnym więc, że już od najdawniejszych czasów św. Patriarcha zachodnich mnichów przedstawiany jest z krzyżem.
len zwyczaj - jak się zdaje - został szczególnie rozpowszechniony przez cudowne uzdrowienie młodego Brunona, syna hrabiego Hugona von
Egisheim, który później został papieżem i służył Kościołowi w latach 1049-1054 jako Leon IX, a teraz jest czczony jako święty. Tenże mianowicie jako młodzieniec został pogryziony przez jadowite zwierzę i już od dwóch miesięcy nie opuszczał łoża; nawet nie mógł już nic mówić i był bliski śmierci. Wtem gdy był zupełnie przytomny zobaczył wychodzącą od jego łóżka drabinę utworzoną z promieni, sięgającą nieba, a na niej jakiegoś zstępującego ku niemu czcigodnego starca w mniszym stroju, który dotknął jego oblicza nabrzmiałego od działania trucizny i zniknął. Cudownie uzdrowiony przez całe swe życie chętnie opowiadał to wydarzenie, a archidiakon Wibert, który zredagował tę opowieść, stwierdził, że Bruno w czcigodnym starcu rozpoznał św. Benedykta - prawdopodobnie dlatego, że już wtedy przedstawiano tego świętego zakonodawcę z krzyżem w ręce.
Poza wizerunkiem św. Zakonodawcy z krzyżem otrzymał medal św. Benedykta pewną liczbę liter, których znaczenie wyjaśnia nam rękopis z roku 1415, gdzie św. Benedykt trzyma w swej prawej ręce pastorał, u góry przechodzący w krzyż. Na owym pastorale został umieszczony następujący wers: Crux Sancta Sit M Lux N Draco Sit Mihi Dux. W lewej ręce Święty trzyma zwój papierowy, na którym można odczytać dwa następujące wersy: Vade Retro Satana Non Suade M Vana. Sunt Mala Quae Libas Ipse Venena Bibas.
W XVII w. ustalił się ikonograficzny typ medalika, z wizerunkiem św. Benedykta na jednej stronie i krzyżem z literami na odwrocie.
Ten medal rozszedł się z Niemiec, gdzie został po raz pierwszy wybity, po całej katolickiej Europie i był czczony przez wiernych jako pewna ochrona przed duchami piekielnymi. Znał go św. Wincenty a Paulo (+ 1660), bo wszystkie siostry miłosierdzia nosiły go przy swoich różańcach, i przez lata we Francji medal był bity jedynie dla ich potrzeb.
Z jednej strony (awers) medal przedstawia św. Zakonodawcę trzymającego w prawej ręce mały krzyż, a w lewej księgę (świętą Regułę); na obrzeżu widnieje napis: Eius in obitu nostro praesentia mu-niamur (Niech Jego obecność broni nas w chwili śmierci).
Przy postaci świętego - napis: Crux S. Patris Be-nedicti (Krzyż świętego Ojca Benedykta).
Poniżej tego napisu, po prawej ręce Zakonodaw-cy przedstawiony jest pęknięty kielich, z którego wypełza wąż. To nawiązanie do rozpoznania przez
św. Benedykta trucizny podanej mu przez wrogów w Vicovaro.
Na tej samej wysokości, po lewej ręce świętego, kruk z rozpostartymi skrzydłami kroczy obok chleba. To przypomnienie innego wydarzenia z życia św, Benedykta. Nakazał on krukowi ukrycie zatrutego chleba, który miał uśmiercić Zakonodawcę.
11
10
...
Monell