6 pHelek.doc

Temat: Badanie pH wodnych roztworów elektrolitów.

Doświadczenie 5.1. Zapoznanie się z metodą określania pH za pomocą wskaźników kwasowo-zasadowych i uniwersalnych papierków wskaźnikowych.

Do trzech probówek odmierzyłem po 3 cm3 roztworu, a do czwartej probówki  5 cm3. Następnie dodałem po dwie krople roztworów wskaźników: fenoloftaleiny, oranżu metylowego, czerwieni metylowej, błękitu bromotymolowego.

I)                      W probówce z fenoloftaleiną barwa nie zmieniła się pozostał bezbarwny roztwór i wykazało to nam że pH tego roztworu jest mniejsze od 8.

II)                    W probówce drugiej roztwór przybrał barwęB pomarańczową – pH powyżej 4,4;

III)                 W probówce z czerwienią metylową uzyskałam zabarwienie czerwone. Oznacza to, że pH tego roztworu jest mniejsze od 4,4.

IV)         Roztwór w probówce czwartej, gdzie dodaliśmy błękitu bromotymolowego zabarwił się na zielono. Na podstawie skali wzorców możemy dokładnie określić pH i pH tego roztworu wynosi 6,55.

Doświadczenie 5.2. Porównanie pH mocnego i słabego kwasu o tym samym stężeniu.

Za pomocą pehametru zmierzyliśmy pH roztworu kwasu octowego o c = 0,1 mol/dm3 oraz roztworu kwasu solnego o tym samym stężeniu: pH roztworu kwasu octowego wynosiło 3,1, a roztworu kwasu solnego 1,4.

Przyczyną różnicy w wartościach pHjest stopień dysocjacji. HCl jest mocnym kwasem i jego stopień dysocjacji jest równy 1, CH3COOH jest słabym kwasem i ma mniejszy stopień dysocjacji.

Doświadczenie 5.3. Właściwości buforowe wody wodociągowej w porównaniu z wodą destylowaną.

Do dwóch probówek odmierzyłem po 200 cm3 wody destylowanej, a do dwóch kolejnych po 200 cm3 wody wodociągowej.

B =

V = 0,005 cm3

C = 0,01 mol/dm3

n = 0,005 *  0,01 =0,00005 mola

0,00005 mola  -  205 cm3

n                     -   1000 cm3

n = 0,00024

Doświadczenie 5.4. Badanie wpływu składu roztworu buforowego na jego pojemność buforową.