Wykład 9: Stres i radzenie sobie
· Podobieństwa na dwóch poziomach.
Mechanizmów biologicznych:
- pobudzenie sympatycznego (współczulnego układu nerwowego)
- pobudzenie układu hormonalnego podwzgórze-przysadka-kora nadnerczy (uwalnianie hormonów sterydowych: kortyzol)
Subiektywnych odczuć (lęk, depresja jako wskaźnik stresu)
· 3 ujęcia związku stresu a emocje
o Negatywne emocje jako przejawy stresu, jego następstwo (np. Hobfoll)
o Negatywne emocje jako jeden ze składników stresu (Strelau)
o Stan stresu jako konsekwencja negatywnych emocji. Odpowiedzią na trudności SA krótkotrwałe emocje negatywne. Jest niemożliwe poradzenie sobie, emocje przechodzą w stan stresu (Scherer)
· Stan charakteryzujący się negatywnymi emocjami o dużym natężeniu (tj. strach, lęk, złość, wrogość, generalnie dyskomfort psychiczny)
· Stanom tym towarzyszą zmiany hormonalne (wyrzuty adrenaliny, kortyzolu) oraz
· Zmiany w funkcjonowaniu wywołane pobudzeniem układu nerwowego (współczulnej części autonomicznego układu nerwowego) tj. wzrost tętna, ciśnienia krwi, ukrwienie mięśni, pocenie się, rozszerzenie źrenic.
· Zadanie trudne – dochodzi do zaburzenia równowagi między: wymaganiami, w obliczu których stoi człowiek; możliwościami jednostki; warunkami, w jakich działanie ma być przeprowadzone.
· Wymagania przerastają ludzkie możliwości.
· Możliwości są dostosowane do wymagań, ale okoliczności uniemożliwiają wykonanie zadania.
· Zadanie jest skrajnie trudne, gdy w rzeczywistości nie ma żadnej możliwości jego rozwiązania.
· Deprawacja – długotrwała niemożność zaspokojenia potrzeb
· Zagrożenie – naruszenie lub zapowiedź utraty cenionej wartości (zdrowia, majątku pozycji – szkoda lub strata – ofiary katastrof i kataklizmów)
· Przeciążenie – funkcjonowanie na granicy możliwości fizycznych lub psychicznych
· Utrudnienia – pojawiają się przeszkody w dążeniu do celu (teoria frustracji J. Dollarda i N. Millera)
· Konflikt motywacyjny – doświadczenie przeciwstawnych pragnień, zablokowanie działania (tu: 3 rodzaje konfliktów)
· Domowe: posiłki, zakupy, sprzątanie
· Zdrowotne: choroby, skutki uboczne leków
· Czasowe: nadmiar zadań i zobowiązań
· Życia psychicznego: samotność, nieśmiałość
· Środowiskowe: przestępczość, hałas, ruch
· Finansowe: kredyty, raty, długi
· Praca: niezadowolenie z pracy, konflikty
· Przyszłość: martwienie się o przyszłość
· Bardzo ważne: efekty kumulacyjne
· Czynniki, które łagodzą lub nasilają wpływ stresorów na postrzegany (subiektywny) poziom stresu)
o Ocena poznawcza (Lazarus)
o Cechy osobowości/tempera mentalne
o Style radzenia sobie
· Cechy osobowości a reakcja na stres
o Wzór zachowania A vs wzór B
o Optymizm vs pesymizm
o Umiejscowienie kontroli
o Twardość
· Niska tolerancja na obciążenia psychiczne. Typowy sposób radzenie sobie w stresie lub zmienna osobowościowa.
· Cechy:
o Duża potrzeba osiągnięć (potrzeba zdobywania eksponowanych stanowisk)
o Tendencja do dominacji (kontrola nad otoczeniem)
o Rywalizacja
o Agresywność/wrogość
o Duża dynamika zachowania (pośpiech, energia, niecierpliwość)
o Skłonność do irytacji
Optymizm to sposób myślenia o przyczynie zdarzeń (sukcesów lub niepowodzeń).
· 3 wymiary używane do wyjaśnienia niepowodzeń:
o Stałość – problemy są przemijające a nie trwałe
o Zasięg – problemy dotyczą konkretnej sytuacji a nie całego życia
o Personalizacja – problemy tkwią w sytuacji a nie cechach wewnętrznych
· Nierealistycznie pozytywne postrzeganie własnej osoby
· Przesadne poczucie wpływu na bieg zdarzeń, nawet jeśli wynik nie zależy od własnego wysiłku
· Nieuzasadniony optymizm – zdarzenia pozytywne mające nastąpić w przyszłości są o wiele bardziej prawdopodobne niż zdarzenia negatywne
· Stanowi podstawę zdrowia psychicznego
· Dodaje wiary w siebie
· Inicjuje nawiązywanie związków z innymi ludźmi
· Skłania do zachowań ryzykownych o niepewnym wyniku
· Sprzyja wytrwałości w działaniu, czyli nie poddawaniu się w obliczu chwilowych niepowodzeń
· Pomaga radzić sobie z traumatycznymi zdarzeniami jak choroba nowotworowa, HIV
Cecha ta dotyczy przekonania o związku między własnymi działaniami a wynikiem tego działania.
· Osoby o wewnętrznym umiejscowieniu kontroli przypisują sobie (własnemu działaniu, predyspozycjom) odpowiedzialność za wynik działania.
· Osoby o zewnętrznym umiejscowieniu kontroli uznają, że związek między ich działaniem a wynikami działania jest nieprzewidywalny. W większym stopniu o wyniku decydują czynniki sytuacyjne.
· W sytuacji stresowej osoby o wewnętrznym umiejscowieniu kontroli mają silniejsze przekonanie, ze są w stanie poradzić sobie z daną sytuacją.
· Różnice indywidualne na 3 wymiarach:
o Wyzwanie – twardzi ludzie spostrzegają zmianę jako wyzwanie, z którym trzeba się uporać. Jest sposobnością do uczenia się i rozwoju.
o Zaangażowanie – angażują się w swoje życie, są zorientowaniu na działania celowe.
o Kontrola – posiadają silne przekonanie o własnym wpływie na zdarzenie. Nie podlegają wyuczonej bezradności.
· Utrzymanie stanu równowagi między wymaganiami a możliwościami.
· Przywracanie równowagi, redukowanie rozbieżności między wymaganiami a możliwościami.
· Próba uporania się z sytuacją wywołującą stres (Lazarus i Folkman).
· Każda jednostka ma własny, indywidualny styl radzenia sobie.
· Każda sytuacja wyzwala specyficzne procesy radzenia sobie.
· Styl to trwała dyspozycja jednostki do określonego zmagania się z sytuacją stresową.
· Na dany styl składają się określone strategie czyli konkretne zachowania lub operacje poznawcze mające na celu radzenie sobie ze stresem.
· Procesem radzenia sobie jest ciąg zmieniających się w czasie strategii związanych ze zmianami cech sytuacji i zmianami stanu psychofizycznego jednostki.
· Zorientowanie na problem (zadanie) – polega na jasnym określeniu stresora i podjęciu działań prowadzących do usunięcia go.
· Zorientowanie na emocje – polega na opanowaniu swojej reakcji emocjonalnej na stresor poprzez rozpoznanie uczuć, skupienie się na nich i przepracowanie ich.
· Skoncentrowany na zadaniu
o Podejmowanie wysiłków zmierzających do rozwiązania problemu przez poznawcze przekształcenie lub próby zmiany sytuacji.
o Główny nacisk położony jest na zadanie lub planowanie rozwiązania problemu.
· Skoncentrowany na emocjach
o Tendencja do koncentracji na sobie, na własnych przeżyciach emocjonalnych, takich jak złość, poczucie winy, napięcie.
o Tendencja do myślenia życzeniowego i fantazjowania.
o Skłonność do ruminacji.
o Działania takie mają na celu zmniejszenie napięcia emocjonalnego związanego z sytuacją stresową.
· Skoncentrowany na unikaniu
o Tendencja do wystrzegania się myślenia, przeżywania, doświadczania tej sytuacji.
o Styl ten może przyjmować dwie formy:
§ Angażowanie się w czynności zastępcze np. oglądanie telewizji, objadanie się, myślenie o sprawach przyjemnych, sen.
§ Poszukiwanie kontaktów towarzyskich.
dori.demi