Kierowca:
PROGRAM INSTRUKTAŻU STANOWISKOWEGO
Z ZAKRESU BHP
dla pracowników zatrudnionych na stanowisku
kierowca
- elementów pomieszczenia pracy, w którym ma pracować pracownik, mających wpływ na warunki pracy pracownika
- zaplecze remontowo - obsługowe
- garaże
- teren wyznaczony na miejsce garażowania
- przydzielony sprzęt
- elementów stanowiska roboczego mających wpływ na bezpieczeństwo i higienę pracy
- przydzielony samochód
- stan techniczny przydzielonego samochodu
- przebiegu procesu pracy na stanowisku pracy w nawiązaniu do procesu produkcyjnego (działalności) w całej komórce organizacyjnej i zakładzie pracy
- przebiegu procesu produkcyjnego w danym okresie z uwzględnieniem
- przewożenie ładunków
- przewożenie ludzi
- mycie pojazdów
- smarowanie i konserwacja
B/ omówienie zagrożeń występujących przy określonych czynnościach na stanowisku pracy, wyników oceny ryzyka zawodowego związanego z wykonywaną pracą i sposobów ochrony przed zagrożeniami oraz zasad postępowanie w razie wypadku lub awarii
- czynniki niebezpieczne
1. zagrożenie elementami ostrymi i wystającymi , ruchomymi i luźnymi
2. zagrożenia związane z przeciążeniem samochodu
3. zagrożenia związane ze złym stanem technicznym pojazdu
4. nieprzestrzeganie przepisów ruchu drogowego
- czynniki fizyczne
1. hałas
2. wibracja
3. niewłaściwy mikroklimat w kabinie samochodu
- czynniki chemiczne
- ocena ryzyka zawodowego
4. zapoznanie pracownika z dokumentem
- sposoby ochrony przez zagrożeniami
- systematyczne szkolenia i instruktaże z zakresu bhp
- znajomość ryzyka zawodowego
- dobra organizacja pracy
- przestrzeganie przepisów o ruchu drogowym
- używanie tylko sprawnego technicznie pojazdu
- posiadanie przez pracownika znajomości instrukcji bezpiecznej eksploatacji obsługiwanych urządzeń
- zatrudnianie pracowników posiadających orzeczenia lekarskie o braku przeciwwskazań
- do wykonywanej pracy na zajmowanym stanowisku
C/ przygotowanie wyposażenia stanowiska roboczego do wykonywania określonego zadania
- pokaz przez instruktora sposobu wykonania pracy na stanowisku pracy zgodnie z przepisami i zasadami bhp, z uwzględnieniem poszczególnych czynności i ze szczególnym zwróceniem uwagi na czynności trudne i niebezpieczne
Prawidłowo prowadzony pokaz realizowany jest w pięciu kolejnych etapach
5. Prowadzący pokazuje cały układ czynności w normalnym tempie. W trakcie pokazu całości przedstawia także, wraz z objaśnieniami, cały proces pracy. Jeśli jest on bardzo skomplikowany, dzieli go na poszczególne fazy i dokładnie objaśnia.
6. Prowadzący stosuje pokaz częściowo – elementowy, który wynika z analizy układu czynności. Punktem wyjścia powinna być w tym przypadku instrukcja szkoleniowa, sporządzona na podstawie technicznej i psychologicznej analizy pracy.
Powtarzany pokaz fragmentu pracy staje się źródłem:
§ nabycia określonej umiejętności,
§ uzyskania wiadomości o charakterze wykonywanych czynności, sposobie ich wykonywania
§ dokonania spostrzeżeń o stopniu trudności i niebezpieczeństwie tkwiącym w pracy.
Pokaz powinien przebiegać według następującego porządku
7. pokazanie i określenie wszystkich elementów potrzebnych do wykonania danej operacji
8. pokazanie sposobu obsługiwania danej operacji
9. pokazanie sposobu posługiwania się urządzeniami, narzędziami itp.
Prowadzący zwraca uwagę na węzłowe ogniwa, mające duże znaczenie dla prawidłowego wykonywania czynności. Te węzłowe ogniwa prowadzący demonstruje w zwolnionym tempie, aby umożliwić uczestnikom szkolenia zaobserwowanie, na czym polegają trudności.
Po pokazie całościowym i fragmentarycznym w celu lepszego utrwalenia przez uczestników, prowadzący ponownie pokazuje cały układ czynności. Pierwszy raz w tempie zwolnionym. Po raz drugi i ewentualnie trzeci, cały układ jest pokazywany w tempie rzeczywistym.
Prowadzący sprawdza efekt pokazu poprzez polecenie uczestnikom powtórzenia demonstrowanych czynności. Prawidłowe wykonanie ich przez szkolonego pracownika stanowi zakończenie pokazu. Jeśli uczestnik szkolenia popełnia błędy, analizujemy je z nim. Powtórzenie czynności przez szkolonego trwa do czasu osiągnięcia prawidłowego powtórzenia.
III. Próbne wykonanie zadania przez szkolonego pod kontrolą instruktora /0,5 godziny
Najbardziej skuteczną metodą próbnego wykonania pracy pod nadzorem prowadzącego instruktaż jest zachowanie kolejności wykonywania poniższych faz:
10. wstępna, samodzielna próba wykonania pracy, wykonanie w zwolnionym tempie poszczególnych fragmentów pracy z jednoczesnym głośnym objaśnieniem wykonywania poszczególnych czynności
11. wykonywanie poszczególnych fragmentów pracy z jednoczesnym objaśnieniem sposobu wykonywania tych czynności
12. wykonywanie poszczególnych fragmentów pracy wraz z jej uzasadnieniem
13. ogólny, ponowny, całościowy pokaz wraz ze stopniowym przyspieszeniem tempa wykonywanych czynności.
Jeżeli szkolony pracownik poczynił wystarczające postępy i potrafi już pod nadzorem zadowalająco wykonywać nową czynność, to należy powierzyć mu samodzielną pracę do wykonania. Instruktor nie powinien w żadnym wypadku stać obok szkolonego i cały czas obserwować jego pracy. Powinien ograniczyć interwencje do najbardziej niezbędnych. Trzeba jednak pamiętać, że uczący się musi mieć możność zwrócenia się do instruktora z prośbą o wyjaśnienie nasuwających się wątpliwości.
Szkolenie pracowników przewiduje pełną aktywizację jego uczestników w poznaniu zasad bezpiecznej pracy i nabywaniu umiejętności usprawniania stanowiska pracy przez dokonywanie prób działań zmniejszających uciążliwości pracy. Celowi temu służą różnorodne metody organizowania zajęć, ale przede wszystkim metoda sprawdzania wiedzy i umiejętności.
Razem - 8 godzin
.......................................................
podpis szkolonego
wbayer