Te jedyne w swoim rodzaju spiralne ruchy, zwane Chan Ssu Gong, pozwalają rozluźnić 18 stawów i zwiększyć zakres ich ruchu. Aby prawidłowo wykonywać snucie jedwabiu, najistotniejsze jest, by ruch całego ciała zaczynał się w jego centralnym punkcie, czyli dantien, przy jednoczesnym zachowaniu połączenia z ziemią - peng jing. Ćwiczenia te dają korzyści rehabilitacyjne szczególnie w przypadku osób, które odzyskują siły po chorobie lub urazie fizycznym.
Nazwa "snucie jedwabiu" odnosi się do pożądanej jakości ćwiczonego ruchu. Powiada się, że poruszać się należy jak pająk snujący swoją sieć. Gruczoł przędny pająka styka się z gałązką, po czym nitka jedwabiu przeciągana jest delikatnie do kolejnego punktu zaczepienia. Zbyt szybki lub zbyt wolny ruch pająka spowoduje zerwanie nici i jej utratę. Ruchy muszą być ciągłe. Jeśli wypracujemy zrozumienie zdolności ciała do naturalnego przepływu, snucie jedwabiu rozwinie się w dającą głęboką satysfakcję, ozdrowieńczą i piękną sztukę.
"Kiedy jedna część porusza się, poruszają się wszystkie części"
Wszelki ruch musi być prowadzony przez dantien, czyli ośrodek ciała. Ćwiczenia snucia jedwabiu uczą ciało poruszać się jako jedność, którą kieruje dantien. Zachodnia anatomia zwykle nie dostrzega tego rejonu ciała. W Taiji dantien funkcjonuje zarówno jako fizyczny punkt jak i ośrodek energii. Ważne, jest by dantien nie łączyć z jakimkolwiek napięciem lub ruchem mięśni. Dantien w ciele można rozumieć na kilka różnych sposobów. Ćwiczący będzie doskonalić i wielokrotnie zmieniać swoje rozumienie dantien w miarę zdobywania doświadczenia.
Pierwsze i najłatwiejsze wyobrażenie polega na umiejscowieniu dantien pomiędzy klatką piersiową i przeponą a miejscem, gdzie stawy nóg łączą się z biodrami. Taki opis wskazuje na ruchome stawy ciała, którymi początkujący uczeń może zwykle zacząć poruszać. Klatką piersiową poruszać możemy napinając i obracając wokół osi kręgosłup. Stawy panewkowe nóg i bioder dają się obracać. Dantien uważany jest także ze punkt energetyczny, który tradycyjnie umiejscawia się około pięciu centymetrów poniżej pępka. Rozmiary dantien sięgać mogą od główki szpilki po piłkę o obwodzie 20 cm . Takie pojęcie dantien rozwijać można przy pomocy technik oddychania, Qigong, intencjonalnie oraz poprzez ćwiczenia fizyczne.
Gdzieś pomiędzy tymi dwoma definicjami - tj. rozumieniem dantien jako rozległego rejonu ciała oraz jako punktu wielkości główki szpilki - rodzi się trzecia idea dantien jako kulistego ruchu kierowanego intencją człowieka, a nie jego mięśniami. Poruszając się niezależnie od bioder, dantien zapoczątkowuje wszelki ruch w pozostałej części tułowia, w nogach i rękach. To właśnie ta wyjątkowa koncepcja odróżnia Taiji od wszelkich innych form poruszania się. Zarówno poprawne połączenie ciała jak i peng jing, czyli właściwą siłę, można uzyskać jedynie poprzez prawidłowe użycie dantien. Taiji stylu Chien uczy, na drodze bardzo konkretnych ćwiczeń, jak poruszać dantien.
Trudności w zrozumieniu dantien i w pracy z nim wynikają częściowo z naszego głębokiego przyzwyczajenia, by umiejscawiać nasz umysł w mózgu. Umysł można jednak uważać za związany z całym ciałem, a nie jedynie z mózgiem. Nazywa się to kultywowaniem połączenia umysłu z ciałem, a całe Taiji służy rozwijaniu tej umiejętności. Intencjonalna koncentracja umysłu na dantien pozwala skupić energię, którą następnie przekształcić można poprzez praktykę Qi Gong w energię duchową lub skierować poprzez peng jing, tzn. połączenie całego ciała, na potrzeby walki.
"Aby zrozumieć jakiś ruch, musisz przećwiczyć go 10,000 razy.Zwie się to Szkołą Dziesięciu Tysięcy Powtórzeń.""Droga wiedzie przez ćwiczenie."-- Miyamoto Mushashi
Nic nie może zastąpić treningu. Możesz otrzymać jak najlepsze wskazówki, lecz bez praktyki wszystkie słowa i teoria przepadną.
Kiedy ciało zrozumie ruch dantien, pozostałe jego części zaczną poruszać się w odpowiedzi na centralną energię spiralną. Niektórzy uważają, że różne części ciała koordynuje się tak, aby zapewnić jednoczesność ich ruchu. Jednak koordynacja wymaga poczucia kontroli nad wszystkimi częściami. Snując jedwab pozwalamy ciału poruszać się naturalnie, zgodnie z tym, jak muskulatura owija się wokół kości, zachowując przy tym sprężystość pochodzącą od ścięgien i stawów. Tej umiejętności nie można nauczyć się przez naśladownictwo, lecz trzeba ją kultywować poprzez intensywne użytkowanie dantien.
Kiedy porusza się dantien, w całym ciele rodzi się spiralna energia. Spirala ta rozprzestrzenia się w górę przez klatkę piersiową ku ramionom, łokciom i nadgarstkom, a także w dół poprzez biodra, kolana i kostki stóp. Ruch dantien ukierunkowuje stawy, lecz spirala jest napięta, nie pozostawiając nic za sobą. Po raz kolejny zrozumienie peng jing okazuje się niezbędnym składnikiem prawidłowego ruchu snucia jedwabiu.
"Trzydzieści szprych korzysta z tej samej piasty koła;to od środkowego otworu zależy jego użyteczność."--Tao Te Ching, rozdział XI
wenus99