Ortografia - ŚPIEWANA.doc

ŚPIEWANA POWTÓRKA ORTOGRAFII

Uczniowie wypowiadają swoją kwestie pokazują literę, następnie przypinają ją na tablicy tworząc wyraz „ortografia”.

Uczeń I

O - O już boli głowa mnie - nie wiem jak napisać słowa te!

Uczeń II

R - Rozum włącz, pomoże głowa jak napisać trudne słowa.

Uczeń III

T - To mądrości jest zadanie, jak napisać dobrze zdanie.

Uczeń IV

O - Owszem, mądre zdanie ważne, ale błędy! To poważne!

Uczeń V

G - Gramatyczne znasz zasady, lecz na błędy - nie masz rady!

Uczeń VI

R - Radę dobrą tobie dam - weź słowniczek! Ja go mam.
 

        Uczeń VII

A - Alfabet utrwalić możesz, bo to także ci pomoże.

Uczeń VIII

F - Frajdę sprawi ci kochany każdy wyraz odszukany.

Uczeń IX

I - I zasady powtórz znane, to pomaga niesłychanie.

Uczeń X

A - A już figla ci nie splata trudna PANI............

Wszyscy

……ORTOGRAFIA!

Dziecko I

A ta pani, chociaż trudna,

wcale nie jest taka nudna

i zabawą bywa przecie,

jeśli tylko tego chcecie.
 

Dziecko II

Ortografia rzecz niełatwa,
Wciąż się myli szkolna dziatwa,
Lecz my radę na to znamy.
Oto wam ją zaśpiewamy.

Piosenka - ,,Kliku, Kliku”

Pewien chłopiec, powiem wam, z ortografią kłopot miał.

Pisał dużo, lecz z błędami, one kłopot mu sprawiały.

Dyktand też się zaczął bać, żadnych zasad nie chciał znać.

   Ref.: Kliku, Kliku pomóż, gdy ortografia szczerzy kły.

           Dzięki tobie każdy wie, jak poprawnie pisze się.

           A już wkrótce powiem wam; „Ortografię dobrze znam”.

Raz Jankowi się przyśniło, że dyktando w szkole było.

Kreskowane „O” krzyczało, że z błędami je widziało.

„U” otwarte tak się śmiało, że „C-ha” się rozleciało.

   Ref.: Kliku, Kliku pomóż, gdy ortografia ………..

„Er-zet” chłopca złapać chciało, lecz to wszystko było mało.

Nagle coś zaszeleściło, „C-ha” w ducha się zmieniło.

Lecz na pomoc przybył Klik, duch rozpłynął się i znikł.

    Ref.: Kliku, Kliku pomóż, gdy ortografia ………..

Każde dziecko, każdy z nas, miło z Klikiem spędza czas.

Dzisiaj Janek już potrafi, utrzeć nosa ortografii.

Pisze listy, widokówki i nie boi się klasówki.

    Ref.: Kliku, Kliku pomóż, gdy ortografia ………..

Dziecko III

Wesoła ortografia także na konkursach bywa.

Zabawa ze słówkami dzisiaj się odbywa.

Dziecko IV

Ruszać głową nieboraki, jakie dzisiaj wstawić znaki!
 

Piosenka - „Porady nad strumykiem”

(Śpiewana na melodię harcerskiej piosenki „Gdzie strumyk płynie...”)

Uczennica

Gdy nie wiesz, jak napisać „o” z kreską, czy też „u”

Posłuchaj tej piosenki, którą śpiewamy tu. (bis)

Wszyscy

„O” z kreską więc piszemy, gdy zmienia się na „o”

Sól- soli lub solniczka, pokój- pokoi sto. (bis)

Piszemy też „o” z kreską jak zmienia się na „e”,

Niósł- niesie, przenieść, wynieść, wiódł- dobrze wiedzie się. (bis)

„O” z kreska wymieniamy na samogłoskę „a”,

Jak wrócić i wracamy, czy pomóc- pomaga. (bis)

Końcówki- ówka, -ówna i jeszcze krótkie –ów,

Piszemy przez „o” z kreską, makówka, równa, głów. (bis)

Są jednak trzy wyjątki i morał płynie stąd:

Zasuwka, wsuwka, skuwka, Nie kreskuj, bo to błąd! (bis)

Jest druga też zasada końcówek- ują, -ujcie,

Uczniowie, uczennice, no, tego nie kreskujcie! (bis)

Jeżeli coś zapomnisz z tekstu śpiewanego,

To sięgnij do słownika ortograficznego. (bis)

Dziecko V

Ortografia rzecz wspaniała!

Następne zasady śpiewa Ania.

Piosenka -„Krakowiaczek na RZ”(sł. J. Kałucki, na melodię „Krakowiaczek jeden”)

Są pewne zasady, gdzie „er zet” się pisze,
Chcemy je przypomnieć. Prosimy o ciszę.

Dworzec, bo dworcowy, lekarz, bo lekarski,
Marzec, bo marcowy, kucharz, bo kucharski.

Rzeka, orzech, rzadko, twarz, rzodkiewka wierzba

warzywa korzenne, te są niewymienne.

Po literach takich, jak: „pe, be, de, te, ka”,
Cztery nam zostały: „gie, jot, wu, i ce cha”.

Brzoza i przecinek, patrzeć, spojrzeć, drzewa,
Krzew, chrzęst, zgrzyt i wrzesień – zapamiętać trzeba.

Są też tu wyjątki, gdzie „es zet” piszemy:
Kształt, pszenica, pszczoła, inne pominiemy.

Ortografia nasza jest, co nieco trudna,
Ale za to wierzcie, nie jest taka nudna.

Uczeń

Śpiewać każdy może troczę lepiej lub gorzej.

A ja wierszyk o pewnych zasadach powiem.

Zapamięta nawet szczur,
Że "zet" z kropką pisze się,
Gdy wymienia się na "gie".
No i jeszcze "ha", "es", "zet"
- zapamiętasz - piątka wnet.

Uczeń I

Ja też pewną zasadę znam, którą chętnie powiem wam.

Łatwo ciągle mówić:
Nie chcę, nie, nie lubię.

Ale jak napisać "nie" z innym wyrazem,
Tego już nikt nie wie,
Oddzielnie czy razem?

Uczeń II

Osobno piszemy "nie" z czasownikami,
Nie śpiewam, nie czytam,
Nie mówię, nie piszę,
Nie trzeba, nie wolno,
Nie widzisz, nie słyszę.

Uczeń III

Cząstkę "nie" piszemy
Razem z rzeczownikiem:
Nieszczęście, niezgoda,
Nieśmiałość, niedola,
Nienawiść, niepokój,
Nieczystość, niewola.

Uczeń IV

Razem "nie" piszemy
Także z przymiotnikiem:
Niemiły, niedobry,
Niegrzeczny, niezgodny,
Nieładny, niezgrabny,
Nieczysty, niemodny.

Uczeń IV

Jakbyś miał wybierać:
Zgodny czy niezgodny,
Chciany czy niechciany,
Wyrzuć "nie" do kosza,
A będziesz lubiany!

Uczniowie

My śpiewać wolimy, z piosenką chętnie się bawimy.

Piosenka – „Znaczki jak robaczki”(sł. J. Kałucki, na melodię „Hej, sokoły”)

1.      Kropka, średnik i przecinek,
Myślnik oraz wielokropek,
Pytajnik, wykrzyknik, nawias -
Gdzie dwukropek,
Gdzie cudzysłów stawiasz?

2.      Hej! Hej! Groch i kasza!
Interpunkcja to jest nasza!
Trzeba teraz te zasady,
Wkuć do głowy, nie ma rady.

3.      Hej! Hej! Hej! Kropeczki!
Nasze małe cekineczki
Na końcu skrótu postawmy
I po liczebnikach. Raz, dwa, trzy...

4.      Zawsze kropka, Mili Moi,
Kończy zdanie i tam stoi.
Pytajniki, wykrzykniki,
Wielokropek - takie trzy punkciki!

5.      Gdzie znak zapytania?
- Tu wtrąciła mała Hania.
Znak stawiamy w takich zdaniach,
Gdy mówimy tylko o pytaniach.

6.      Hej! Hej! Wykrzykniki!
Nasze głośne "niezbędniki"!
Są stawianie w zdaniach, w których
Wyrażamy rozkaz, gniew!

7.      A przecinek to stawiamy,
Kiedy coś tam wyliczamy,
I przed spójnikami tymi:
Ale, lecz, więc, to jest, zatem, czyli.

8.      Hej! Dwukropku, draniu!
Jak Cię mamy użyć w zdaniu?
Gdy wypowiedź przytaczamy,
Swoją albo cudzą wybieramy.

9.      I przy wyliczaniu
Wszystkich rzeczy w tym mieszkaniu:
Kredens, nocnik, tapczan, lustro
I komputer, to jest to!

10.  No i teraz czas na nawias,
Taki trochę słowny zawias.
Opraw w niego tak wyrazy,
Jak oprawiasz w ramy swe obrazy.

11.  Hej! Hej! Pozostały:
Średnik śmieszny, myślnik mały,
Wielokropek z cudzysłowem.
Gdzie są? Pewnie zachodzicie w głowę.

12.  Hej! Hej! Hej! Sokoły!
Idźcie rano do swej szkoły,
Pewnie tam się gdzieś schowały,
Cztery, które jeszcze Wam zostały.

13.  Hej! Hej! Hej! Sokoły!
Idźcie raźno do swej szkoły,
Dzwoń, dzwoń, dzwoń dzwoneczku!
Szkolny, głośny dzwonku,
Dzwoń, dzwoń, dzwoń!

Uczeń I

Zasady pisowni umiem,
Interpunkcję też rozumiem,
Więc mnie nikt już nie zaskoczy,
Choćby mnie obudził w nocy.
I zadawał pytań tysiąc,
Będę wiedział, mogę przysiąc.

Panią Ortografię pod boki chwycę.

I trzeci gminny konkurs ortograficzny na szóstkę zaliczę..