Kosmetologia - wykłady.docx

HISTORIA KOSMETYKI

Ø      Historia słowa kosmetyka pochodzi z greckiego kosmeo – zdobić, upiększać.

Ø      Jest to nauka:

ü      racjonalnego dbania o siebie, o ciało,

ü      zapobiegania chorobom skóry,

ü      usuwania defektów,

ü      upiększania.

Ø      KOSMETOLOGIA jest to dział nauki, w którym wykorzystuje się najnowsze trendy. Możemy wyróżnić kosmetykę zapobiegawczą i zachowawczą.

STAROŻYTNOŚĆ – ERA LODOWCOWA

Ø      Pochodzą z niej szminki do malowania ciała i ust.

Ø      W miejscowości Uks w 1923r. odkryto grobowiec (kultura sumeryjska). Znajdowały się tam ozdoby i palety ze szminkami sprzed 3000 lat p.n.e. Na glinianej tabliczce pismem klinowym opisano przepisy medyczne i kosmetyczne. Znaleziono czaszkę kobiety, którą zrekonstruowano
i ubrano w klejnoty.

Ø      Starożytne ludy uprawiały:

ü      cebulę,

ü      czosnek,

ü      rumianek,

ü      koper,

ü      nagietek,

ü      szałwię.

Ø      Lubowali się w zapachach w postaci kadzideł, wonnych olejków do ciała:

ü      olejki roślinne:

·         heban,

·         sandałowiec,

·         płatki kwiatów;

ü      olejki zwierzęce:

·         ambra,

·         piżmo,

·         skóra węża,

·         skorupa żółwia,

·         mleko ludzkie;

ü      owoce:

·         daktyle,

·         jabłka,

·         figi.

BABILON

Ø      Do mycia używano piasku rzecznego, a potem kremu z tłuszczu wielbłądziego, z tłuszczu dzika. Tłuszcze te były perfumowane płatkami róż.

EGIPT

Ø      Rozwinęła się sztuka upiększania zmarłych (tzw. neurokosmetyka).

Ø      Opisano na papirusie przepisy na wygładzanie skóry:

ü      pumeks,

ü      alabaster,

ü      miód,

ü      mleko ludzkie.

Ø      W grobowcach faraonów znaleziono:

ü      palety ze szminkami,

ü      pęsety,

ü      ozdoby.

Ø      Makijaż:

ü      kolory czarne lub zielone,

ü      usta smarowano korzeniną,

ü      policzki smarowano ochrą,

ü      deodoranty: maści z mirry i płatków róż.

Ø      Tutenchamon – w latach 1924-25 odkryto nienaruszony grobowiec i znaleziono tam krem do twarzy.

Ø      Do mycia używano pasty z popiołu i gliny; usuwano ją oliwą z oliwek, olejem sezamowym, tłuszczem baranim lub gęsim, tłuszczem z ryb i hipopotama.

Ø      Na zmarszczki stosowano żółtka jaj.

Ø      Paznokcie lakierowano na czerwono i złoto.

Ø      Używano dużo pudru.

PERSOWIE

Ø      Zalecali:

ü      miętę,

ü      rumianek,

ü      piżmo,

ü      olejek roślinny.

Ø      HENNA – barwnik roślinny z krzewu lawsonii:

ü      osuszony i sproszkowany,

ü      barwi skórę, paznokcie, włosy (szatynki → rubin, blondynki → rudy).

Ø      Do farbowania włosów używano:

ü      korę dębu,

ü      łupinę orzecha włoskiego,

ü      wyciągi z dębu.

BLISKI WSCHÓD

Ø      Koran zalecał częste kąpiele.

Ø      Barwiono henną dłonie, stopy, paznokcie.

Ø      Muzułmanie myli się w łaźniach.

Ø      U kobiet w łaźniach:

ü      dbano o manicure, pedicure,

ü      czesano je,

ü      depilowano całe ciało,

ü      robiono masaże i maseczki.

Ø      Do mycia używano sproszkowane nasiona mydelnicy i jojoby.

Ø      Mydło → łój zwierzęcy + oliwa z oliwek.

Ø      Rozwinęła się sztuka wydobywania zapachu z różnych roślin.

GRECJA

Ø      Słynęła z wielu lekarzy:

ü      Hipokrates,

ü      Kliniusz Starszy,

ü      Galen → podzielił lekarstwa na różne formy:

·         pudry,

·         maści,

·         zasypki,

·         płyny;

     → wymyślił krem Ceroma – mieszanina wosku i oliwy (tłusty krem do masażu).

Ø      Rozwinął się masaż całego ciała.

CHINY

Ø      Przeważały:

ü      ciemne włosy (warkocze, koki),

ü      blada cera,

ü      czerwone usta,

ü      małe stopki.

Ø      Wynaleźli:

ü      lakier do paznokci, do włosów,

ü      tusz do rzęs,

ü      lusterko.

Ø      Noszono protezy dentystyczne:

ü      drewniane,

ü      z kości słoniowej,

ü      ze złota.

MEKSYK

Ø      Majowie:

ü      jajowata głowa,

ü      tatuaże na głowie → nakłuwano skórę i wprowadzono barwnik.

INDIE

Ø      Mnóstwo kolorów, złota.

Ø      Lakszona – kropka na czole.

ŚREDNIOWIECZE

Nie dbano o higienę, nie lubiano się myć (ewentualnie w łaźniach zbiorowych, gdzie nacierano się wódką).

FRANCJA – WERSAL – XIX w.

Ø      Przeważały:

ü      biała twarz,

ü      czerwone lub fioletowe usta.

Ø      Nie myto się, a na skaczące wszy używano złotych młoteczków, drapano się drapaczkami.

Ø      Popularne były plastry młodości i perfumy.

REWOLUCJA FRANCUSKA

Wszystko naturalne, zaczęto się myć.

ANGLIA XIX w.

Ø      Rozpoczęto produkcję mydła, a w Niemczech wody kolońskiej.

Ø      Pojawiły się kosmetyki syntetyczne (→ alergie).

Ø      Używano szminek i malowano paznokcie.

DEZYNFEKCJA

1.       ŚRODKI ANTYSEPTYCZNE

Zapobiegają zakażeniom przez hamowanie wzrostu drobnoustrojów. Działają o wiele słabiej niż środki dezynfekcyjne, dlatego czasami możemy stosować je do wnętrza organizmu. Niektóre środki dezynfekcyjne w dużym rozcieńczeniu mają działanie antyseptyczne.

2.       DEZYNFEKCJA

Odkażanie, niszczenie w środowisku zewnętrznym drobnoustrojów chorobotwórczych i ich form przetrwalnikowych, mające na celu zapobieganie zakażeniom.

3.       ŚRODKI FIZYCZNE

a)      spalanie;

b)      wygotowanie w wodzie i 5% roztworze sody oczyszczonej przez 5-10 minut;

c)      prasowanie – 200-300°C przez 5-15 sekund;

d)      promienie UV – lampy RTG, promienie radu;

e)      suche ciepłe powietrze:

Ø      sterylizator powietr...