CO PO BIOPALIWACH
Biopaliwa I generacji (bioetanol, biodisel) negatywnie pływają na gospodarkę rolniczą. A co z biopaliwami kolejnych generacji? Może warto zainteresować się biometanem (bioCNG, tudzież CBG)
Wydaje się, że przedstawiony trend zawczasu dostrzegły Niemcy i Szwecja. Kilka lat temu podjęły próbę wdrożenia w motoryzacji nowego paliwa - gazu ziemnego, w zdecydowanej większości w postaci sprężonej jako CNG. Co prawda jest to paliwo nieodnawialne, ale dzięki swoim właściwościom o wiele przyjaźniejsze w spalaniu dla środowiska. Niższa jest emisja CO2, a praktycznie wyeliminowana została emisja cząstek stałych (sadzy). Jest to szczególnie ważne w aglomeracjach. Dodatkowym atutem CNG jest fakt, że eksploatacja takiego pojazdu nie wpływa znacząco na jego walory użytkowe, pozwala na poprawienie efektywności energetycznej pojazdów.
CNG, czyli sprężony metan, może występować również jako biopaliwo! Jest to biometan - biopaliwo drugiej generacji, którego powstawanie nie ingeruje w gospodarkę rolną, szkody środowiskowe, ceny żywności.Dlaczego? Bo powstaje w wyniku fermentacji beztlenowej odpadów komunalnych i rolniczych. Jego miejscem produkcji są oczyszczalnie ścieków, wysypiska śmieci czy biogazownie rolnicze. Właśnie Niemcy i Szwecja masowo wdrażają takie rozwiązanie u siebie. W Sztokholmie znaczna część floty autobusów miejskich jest zasilana biometanem, który powstaje w stołecznych oczyszczalniach ścieków. Dodatkowo tym paliwem tankowane są śmieciarki, taksówki, pojazdy użytkowe.
Dlatego uważam, że rezygnując z biopaliw I generacji, nie możemy sobie pozwolić na spychanie na dalszy plan innowacyjnych i ekologicznych paliw dla motoryzacji. Sprawdzone i opłacalne rozwiązania są w zasięgu europejskich i polskich możliwości!
ANALITYKA_CHEMICZNA