PRZECZYTAJ GAZETKĘ, OTWÓRZ SŁOWNICZEK,
A SZÓSTEK BĘDZIE PEŁNY DZIENNICZEK!!!
Czyś z Krakowa, czy też z Łodzi, czy może z Działdowa.
TO ALFABET:
Polski język nasz ojczysty wcale nie jest oczywisty. Bo dla wielu to zagadka, jak napisać wyraz „chatka”, albo „żaba”, albo „drukarz”, jakie „u” jest w słowie „kucharz”.
Aby rozwiać wątpliwości i pozbawić Was trudności, tę gazetkę polecamy i skorzystać zachęcamy !
Óóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóóó
Wróżka spełnia twe życzenia, kiedy „ó” na „o” wymieniasz:
samochód – samochody
ogród – ogrody
nastrój – nastroje na
postój – postoje
wróg – wroga
trwóg – trwoga
mróz – mrozu
wóz – wozu
pszczoła – pszczółka
pole - pólka
Jeszcze chętniej spełnia je, gdy wymieniasz „ó” na „e”:
popiół – popielnik
wesół – weselnik
wiózł – wieźć
niósł – nieść
ziółko – ziele na
przyjaciółka – przyjaciele
siódma – siedmioro
szósta – sześcioro
Ó piszemy w zakończeniach:
-ów, -ówna, -ówko, -ówka
Wszędzie jest końcówka „–ówka”.
Musi być zapamiętane:
Tam ó zawsze kreskowane!
Lecz niech pamięta zawsze twa główka,
Że ważnym wyjątkiem jest wyraz „zasuwka” !
Wyjątki: wsuwka, zasuwka, skuwka
I jeszcze jedna dobra rada:
Tam, gdzie słyszysz „-ów” wyraźnie
„ o z kreseczką” pisz odważnie.
Również „-ówna” no i „-ówka”
Nie przeszkodzą ci w klasówkach.
uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu
Wróżka radzi:
Każdy wyraz „u otwartym” rozpoczynaj.
( Wyjątki: ósemka, ów, ówczesny, ówdzie)
I na końcu, każdy wie, „u otwarte” pisze się !
I w zdrobnieniach i w zgrubieniach „u otwarte’ pisz
Na pochwały licz !
-unio, -unia, -usia
np. babunia
-uch, -uszysko
np. brzuszysko
Że się „-uje” nie kreskuje, każdy z nas to dobrze wie,
A kto „-uje” wciąż kreskuje, ten dostaje w szkole dwóje !
Wyjątek: dwóje
„-Uje” też się nie kreskuje, gdy się czasownikami posługuje:
np.: maluję, buduję, studiuje, pilnuje,
kieruje
I jeszcze jedna rada:
Tak Ci rzecze opiekunka:
Kiedy rzeczownik kończy się na „-unka”, „-un”, „-unek”, „-ulec”,
Tak, jak na przykład „szpikulec”,
Mimo wymiany „u” na „o” „u” zwykłe pisz śmiało !
rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz rz
Pisz „rz” wtedy, gdy w wyrazach pokrewnych wymienia się na „r”:
morze ( bo: morski)
parzysty ( bo: para)
górzysty ( bo: górski)
figurze ( bo: figura)
chmurzyć się ( bo chmura)
Pisz „rz” po spółgłoskach:
Brzeg, brzezina, brzdąc, brzoskwinia,
Drzemka, drzazga, drzwi, drzewina,
Przyjść, przywołać, przesłuchanie,
Trzepak, trzeba, trzos, trzaskanie,
Grzecznie, grzeszyć, grzebień, grządka,
Krzak, krzywizna, skrzypieć, krzątać,
Chrzan, chrząszcz, chrzęścić, chrząstka, chrzest,
Wrzawa, wrzos, wrzeciono, Wrzeszcz,
Ujrzeć, spojrzeć, dojrzewanie – przez „rz” piszcie panowie, panie!
„Rz” piszemy również w nazwach zawodów zakończonych na –arz, -erz:
kolarz
pisarz
lekarz
weterynarz
malarz
Także pisz od niechcenia, chociaż się nie wymienia:
Talerz i talerzyk,
Kołnierz i kołnierzyk,
Kałamarz i kałamarzyk,
Korytarz i korytarzyk.
Żżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżżż
„Ż” z kropeczką tam wstawiamy,
gdzie na „g” je wymieniamy.
Tak więc „nóżka” – no bo „noga”
Albo „dróżka” – no bo „droga”.
Pisz „ż” wtedy, gdy w wyrazach pokrewnych wymienia się na:
g, dz, h, z, ź, s
Tak więc:
Trwożny, bo trwoga, na
Nożna, bo noga.
Mosiądz, więc mosiężny,
Pieniądz, więc pieniężny. na
Mężczyzna jest męski,
Zwycięża – zwycięski. na
Ja każę, bo kazać, na
Ja mażę, bo mazać.
...
jardor