sciezka wojownika.pdf

NA ŚCIEŻCE

WOJOWNIKA

Nauki Juana Matusa

Wybór i opracowanie

W. W. Antonow

Reality

Tytuł oryginału:

Radża i buddhi joga

Wszelkie prawa zastrzeżone

Przekład:

Irina Lewandowska

Joanna Lębowicz.

Redakcja:

Jolanta Gwiozdyk

ISBN 83-902754-1-4

Prezentowane teksty to próba systematyzacji wiedzy z punktu widzenia

metodologii rozwoju duchowego, przedstawionej w pracach Carlosa

Castanedy.

Dr W.W. Antonow przybliża Czytelnikowi system doskonalenia du-

chowego, opracowany przez pokolenia uczniów Szkoły meksykańskich

Indian, który nie ustępuje pod względem swoich walorów uznanym szkołom

Indii, Tybetu, Chin oraz innych krajów, wzbogacając skarbnicę

ogólnoludzkiej wiedzy. W trakcie tłumaczenia korzystano z wydania

polskiego:

C. Castaneda: Nauki don Juana. Kraków 1991.

This book was converted from a printed version into an electronic text with a

character recognition program. Though we tried to correct all errors that occurred during

the recognition process a few of them may still remain. We apologize for any misspelled

words or wrong characters that you may come upon in this text. Please, inform us about

them at maria@swami-center.org

“Wędruję tylko po ścieżkach, obdarzonych sercem,

po ścieżkach, które mogą mleć serce.

Po nich wędruję,

ho przemierzyć je do końcu

to jedyne wyzwanie warte podjęciu.

Oto którędy wędruję i patrzę, patrzę Z zapartym tchem.”

Juan Matus

Spuścizna kulturowa ezoterycznej szkoły meksykańskich Indian

została upowszechniona dzięki książkom jednego z jej uczniów -

amerykańskiego badacza Carlosa Castanedy, pobierającego nauki n

najwybitniejszego jej lidera, jakim byt Juan Matus.

Obecnie książki Castanedy są przetłumaczone na wiele jeżyków i

wywarły znaczny wpływ na kulturę Zachodu, jak słusznie podkreśla D.C.

Noel [ 12].

Prace ujęto w bardzo zajmującą, wyrazistą formę literacką, a sam

Castaneda miał uważny i samokrytyczny stosunek wobec siebie (co

odzwierciedla jego pokorę - bardzo cenną zaletę): śmiał się ze swoich

niepowodzeń, z tego, jak czasem nic mu się nie udawało, opisywał. jak

ośmieszali to Juan .Matus, Genaro oraz przyjaciele z grupy.

Należy zaznaczyć, ze w książkach Castanedy przedstawiono nie

wszystkie nauki Juana Matusa, lecz właściwie odzwierciedlają one historię

ich wzajemnych stosunków, osobistych poszukiwań samego don Juana

oraz jego przyjaciela Genaro, ich błędy i powroty na drodze duchowej.

Nie korzystali oni z opisów doświadczeń duchowych innych osób,

przykładowo nie znali wystarczająco Nowego Testamentu (don Juan nigdzie

nie cytował z niego fragmentów). Poznali jedynie tradycję starożytnych

magów-Tolteków', ludzi, którzy podążali nie ścieżką miłości, nie ścieżką

obdarzoną sercem (jak mówił Juan Matus); od określonego momentu

przestało to ich zadowalać. Wtedy don Juan poszedł nową drogą,

ogłaszając Miłość jako główną zasadę pomyślnego kroczenia do Celu.

Yoga Centrum “Reality”

Amerykański antropolog Carlos Castaneda, będąc studentem na

Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles. w 1960 r. pojechał do Meksyku

w celu zebrania materiałów do pracy doktorskiej, dotyczących roślin

leczniczych. używanych przez meksykańskich Indian. Tam poznał grupę

osób. którzy swoje życic poświęcili zgłębianiu przekazywanego z pokolenia

na pokolenie systemu wiedzy ezoterycznej. Przewodniczył jej Indianin z

plemienia Yagui Juan Matus. który w niedługim czasie z nauczyciela o

właściwościach roślin zmienił się w duchowego przewodnika Castanedy.

Rezultatem ich następnych kontaktów była najpierw praca doktorska

Castanedy, a polem seria wspaniałych pod względem naukowej i

artystycznej wartości książek [4-11].

System wiedzy i praktyk tej ezoterycznej szkoły rozwijał się przez

wiele stuleci. od prada wnych widzących do nowych widzących (jak ich

nazywał don Juan) Ostatni nauczyciel Szkoły Juan Matus, człowiek pełen

mądrości, o wspaniałym poczuciu humoru, wielkiej dobroci, doskonale

znający ludzką psychikę i perfekcyjnie władający swoim organizmem,

wniósł znaczący wkład w tę tradycję duchową,

Według nauk Szkoły, cały świat dzieli się na dwie części: tonal czyli

świat “materialny” świat zwykłych przedmiotów oraz nagual, niematerialny

świat innych wymiarów przestrzennych 1 , odbierany tylko przez człowieka

znajdującego się w stanie podwyższonej percepcji 2 : nagual jest

zamieszkany przez

duchy ( olli): przebywa w nim również Moc - niepersonifikowana

Boska Świadomość 3 .

Juan Matus opowiadał Castanedzie legendę pradawnych widzących

[9], w której bóstwo było przedstawione w postaci Orla. pielęgnującego na

Ziemi w ludzkich ciałach wzrost ich indywidualnych świadomości- aby po

śmierci ciał wykorzystywać energię tych świadomości jako swoje

pożywienie. Każdemu człowiekowi jednak darował szansę bycia nie

zjedzonym. W tym celu należało przeżyć niepospolite życie myśliwego,

podążającego za wiedzą, i wojownika, polującego na “siłę osobistą”, co - w

przypadku uwieńczenia wysiłków sukcesem - pozwalało w odpowiednim

ważnym momencie “przeskoczyć obok dziobu Orla” i uzyskać wolność. Don

Juan wyjaśniał, że nie przyjmuje dosłownie przekazu tej pradawnej legendy,

tak jak nic przyjmuje również idei napawającego strachem, groźnego

bóstwa, a co za tym idzie i stosunku do niego, budowanego na lęku. Juan

Matus widział inne niebezpieczeństwo - śmierć, zanim zdąży zrealizować

całkowicie te wszystkie możliwości rozwoju, które są mu dane jako

człowiekowi. Ich urzeczywistnieniu poświęcił bez reszty cale swoje życic i

tego uczył.

1 Termin nagual ma również drugie znaczenie - to: człowiek-lider. który opanował nagual i jest

zdolny do aktywnego działania w nim i z niego.

2 W ten stan medytacyjny można wchodzić bądź samodzielnie, bądź przy pomocy człowieka, który

ma daną technikę opanowaną oraz posiada zdolność sugestii. Zaznaczmy, że don Juan oraz jego

przyjaciele dysponując wspaniałą skłonnością do dobrego śmiechu i radości, często zdumiewali

Castanedę swoimi “cudami”, czynionymi przez nich z łatwością i czasem jedynie po to, aby później

wspólnie do woli się śmiać.

3 Uproszczoną teologiczną koncepcję chrześcijaństwa z “osobowym”, personifikowanym Bogiem

Juan Matus odrzuca, mówiąc, że (takiego) Boga nie ma.

Nauki Szkoły dzielą się na trzy główne części: sztukę świadomości,

sztukę stalkingu i sztukę zamierzenia [11].

Sztuka świadomości (czyli właściwie sztuka wyższych form

medytacji) oznacza ćwiczenie się w swobodnym zmienianiu koncentracji

świadomości (używając terminów szkoły - punktu skupienia - sfery

ześrodkowania koncentracji- miejsca, w którum jest “skupiona”

świadomość). Chodzi o koncentrację nie na obiekcie, lecz w obiekcie lub

sferze [2]. Specjalne metody treningu pozwalają na opanowanie

przemieszczania punktu skupienia “w głąb” (w terminologii pradawnych

widzących w lewo), tzn. w głębie wielowymiarowej przestrzeni.

Koniecznym do tego warunkiem jest opanowanie “mentalnej pauzy”

(lub zaprzestania wewnętrznego dialogu) - swobodnego wyłączenia procesu

myślenia w wymaganym czasie. W tradycji Szkoły len problem był

rozwiązywany za pomocą halucynogennych roślin 4 , przez uważne

obserwowanie (długie i uporczywe wpatrywanie się - używając zmysłu

wzroku - w jakiś obiekt, np. płynącą wodę. wąwóz w górach 5 ) oraz przez

długotrwale przyjęcie zawieszonej pozycji ciała, np. na urządzeniach

podobnych do huśtawki.

Oprócz podziału świata na tonal i nagual, Juan Matus stosuje także

inny schemat, wyodrębniając w otaczającej przestrzeni trzy sfery naszej

percepcji. odpowiednio realizowanej przez pierwszą, drugą i trzecią uwagę.

Obszarem zastosowania pierwszej uwagi jest plan “materialny”; drugiej zaś

dostępne percepcji widzących bioenergie (pola energetyczne, wytwarzane

przez obiekty biologiczne), m.in. “kokony” otaczające ciała ludzi, zwierząt i

roślin, a także bańki percepcji 6 wojowników. Trzecia uwaga to jeszcze

subtelniejszy plan percepcji, gdzie już nic istnieje “ja”, lecz wewnętrzny

ogień nirwanicznej świadomości 7 . Jednym z końcowych zadań wojownika

jest całkowite “przesiedlenie” świadomości w trzecią uwagę.

Druga część nauk: sztuka stalkingu początkowo polegała na

umiejętności “przekradania się” między nie rozumiejącymi cię ludźmi, w

sposób nie wywołujący ich wrogości, która by odciągała od wypełnienia

głównego zadania wojownika - samodoskonalenia. Oznaczało to również

4 Juan Matus zastosował ten sposób również do Castanedy, następnie wyjaśniając, że był

zmuszony do tego kroku, ponieważ był on niepodatny na inne metody. Wiele lat później Castaneda

wyraża ogromną wdzięczność dla swojego , ale dodaje, że od tamtej pory ma wątrobę w bliznach.

Występuje ostro przeciwko stosowaniu narkotyków i uprzedza, żeby opisanego przez niego

doświadczenia z ich zażywaniem nie pojmować jako ich reklamy [12]. Nie należy zatem wykorzy-

stywać psychodelików, tym bardziej że istnieją inne, niewątpliwie lepsze metody opanowania

“pauzy mentalnej”.

5 W rezultacie pierwsza uwaga “przemęczała” się i “wyłączała”, pozostawiając miejsce drugiej

uwadze.

6 Struktury organizmu wewnątrz bioenergetycznego “kokonu” praktykującego sztukę świadomości

powinny być podzielone za pomocą specjalnego treningu na dwie części: górną i dolną bańkę

percepcji, tj. części, z których może być postrzegany zewnętrzny w stosunku do człowieka świat.

Przez dalszy rozwój dolnej bańki percepcji zachodzi proces “krystalizacji” (zob. [1,13]).

7 Termin nirwana nie był znany meksykańskim Indianom: wprowadzono go w celu wyjaśnienia i

przeprowadzenia porównania ze szkołami Azji. Trzecia uwaga - to właśnie nirwana (dokładniej

zob.[1]).

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: